ΠΑΛΙΝ ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ, ΠΑΛΙΝ ΤΑΡΑΣΣΕΤΑΙ, ΠΑΛΙΝ ΟΡΧΕΙΤΑΙ, ΠΑΛΙΝ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΖΗΤΕΙ ΛΑΒΕΙΝ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Από δεκαετίες διαπιστώνω ότι ο κ. Γιανναράς είναι μεγάλος και λίαν επικίνδυνος αιρετικός, ο οποίος έπρεπε να είχε αφοριστεί από καιρό για την σωρεία των κακοδοξιών που εισήγαγε στην θεολογία και στην Εκκλησία.
Με το βίντεο της ανάρτησης, το κακόδοξο φρόνημα του κ. Γιανναρά αποκαλύπτεται -για μια ακόμη φορά- σε όλη του την φρίκη.
1.) Συγκεκριμένα, στην θεμιτή του προσπάθεια να χτυπήσει τον Σχολαστικισμό, ο κ. Γιανναράς αρνείται ότι ο Θεός έδωσε εντολές λες και δεν διάβασε ποτέ ή δεν άκουσε από κανένα για τις δέκα εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή στο Όρος Σινά, ούτε γνωρίζει την Δεσποτική εντολή "καινήν εντολήν δίδωμι υμίν", ούτε διάβασε το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο ή τα συγγράμματα του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου.
2.) Το δεύτερο τραγικό στοιχείο των κακοδοξιών, που διατύπωσε στο βίντεο, ο κ. Γιανναράς αφορά την αμφισβήτηση της διηγήσεως της Γενέσεως για την δημιουργία του ανθρώπου, την οποία δεν θεωρεί ιστορικό γεγονός, αλλά μια ρομαντική ιστορία, ένα μύθο, αποδεχόμενος έτσι την Βιβλική ερμηνευτική των φιλελεύθερων Προτεσταντών.
3.) Το τρίτο στοιχείο που χρήζει προσοχής είναι ότι ο κ. Γιανναράς διαμφισβητεί την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και την θεωρεί πεπλανημένη αναφορικά με την διήγηση της Γενέσεως και τον τρόπο που εισήλθε ο θάνατος στον κόσμο.
4.) Το τέταρτο στοιχείο που χρήζει προσοχής είναι το γεγονός ότι ισχυρίζεται ότι η αμαρτία σημαίνει αστοχία. Δεν έχει βέβαια άδικο να λέγει ότι η αμαρτία είναι αστοχία, αλλά αρνείται ότι είναι ταυτόχρονα και παράβαση του νόμου του Θεού.
Κάνω έκκληση στους καταξιωμένους ορθόδοξους θεολόγους (π. Θεόδωρο Ζήση, κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη, Σεβ. Ναυπάκτου Ιερόθεο, Σεβ. Γόρτυνος Ιερεμία, π. Σεραφείμ Ζήση, π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, π. Πέτρο Χιρς, π. Άγγελο Αγγελόπουλο, π. Σαράντη Σαράντη, π. Βασίλεο Κοκολάκη, π. Ιωάννη Φωτόπουλο και σε όποιους άλλους εγκρατείς της θεολογίας πατέρες και αδελφούς, να δουν το φρικτό αυτό βίντεο και να δώσουν εμπεριστατωμένη απάντηση στον κακόδοξο διανοούμενο που γεμίζει τα κεφάλια των πιστών με τα θεολογικά σπουπίδια της κακόδοξης θεολογικής του σκέψης, τα οποία μολύνουν επικίνδυνα την ορθόδοξη θεολογία και την εν γένει ζωή της Εκκλησίας.
Προπαντός είναι επιβεβλημένο -επιτέλους- να γίνει εμπεριστατωμένη καταγγελία των κακοδοξιών του κ. Γιανναρά στην Ιερά Σύνοδο για τα περαιτέρω.
Η εποχή μας διακρίνεται για την πνευματική συγχηση, τον δαιμονικο οίστρο της αμαρτίας και της ασχημωσυνης, σε κάθε έκφανσή της ζωής μας. Καθημερινά, η ανθρωπότητα, χειμαζεται, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, από ποικίλες δυσκολιες, προβλήματα και αδιέξοδα.Η πολιτική διαφθορά, η έκπτωση των ηθών,η σχετικοκρατια, και πέραν όλων αυτών η θανατηφόρος πανδημία του κορωναϊου,που, στην πνευματικής της διάσταση, αποτελει, παιδαγωγική τιμωρία του Θεού, δια τας πολλάς αμαρτίας ημων, προς μετάνοια.
ReplyDeleteΤο σημερινό μοντέλο και πρότυπο της Νέας Εποχής, του τεχνοκρατικου ανθρωποειδους, οδηγεί, στην πλήρη νεκρωση των πνευματικών αντανακλαστικων.
Η παγκόσμιοποίηση, ως χοάνη εκμηδενισης της πολιτιστικής ταυτότητος, ο οικουμενισμος, ως θρησκευτικός συγκρητισμος, η αναίδεια της ξετσιπωτης κουλτούρας του μεταμοντερνισμου και η ακόρεστη δίψα για ικανοποίηση του υλιστικου ευδαιμονισμου, αποτελούν στοιχεία της καταντιας τόσο των Ελλήνων, όσο και της ανθρωπότητας, που καμαρώνει αν μη τι άλλο, τις επιστημονικές της κατακτήσεις συνάμα με την "τεχνοτροπία" απόκτησης της πάσας ηδονής.
Μέσα σε όλα αυτά, στον θεολογικό ορίζοντα του ακαδημαϊκου χώρου, από τις αρχές της δεκαετίας του'70,ξεπροβαλλει το ιδιόμορφο αιρετικό κίνημα εκπροτεσταντισμου της ορθοδοξίας, στην χυδαιοτερη μορφή του,η νεορθοδοξια.Κύριος, θεωρητικός και συστηματικός εισηγητής, πατριάρχης και εκπρόσωπος της, ο γνωστός καθηγητής φιλοσοφίας, κ. Χρήστος Γιανναράς. Μέσα στην θεολογικοφιλοσοφικη του σκέψη,που έχει επηρεαστεί από διάφορα κινήματα σκέψης της Δυσεως, οπως η μεταφυσική θεώρηση του Χαιντεγκερ, ο περσοναλισμος, η βουλησιοκρατια, ο θεολογικός λιμπεραλισμος και η μανιωδης ρητορική περί έρωτος,γνήσια επιρροή από τους ρομαντικούς,
αναμυγνυει τεχνηεντως, την αλήθεια με το ψεύδος, το ατόφιο με το κιβδηλο,την αίρεση με την ορθοδοξία, προσπαθώντας, όλα αυτά να τα κατοχυρώσει στην πατερικη σκέψη. Συνδραμμοντας,στην αλλοίωση της ηθικόπνευματικής διδασκαλίας της ορθοδοξου εκκλησίας, στην έκπτωση του ορθόδοξου φρονηματος των πιστών και στην εδραίωση του μυστηρίου της ανομίας, που ο αρχεκακος όφις,μετασχηματιζομενος σε εωσφορο, εφευρίσκει πλάνες, θελωντας να χτυπήσει το φως της Αλήθειας του Χριστού. Πλανωντας τον Άνθρωπο, οδηγώντας τον, στην δική του κληρονομιά, στο πυρ της γεενης.
Η νεορθοδοξια αποτελεί αίρεση, καθώς οι ετεροδιδασκαλιες της, αντίκειται στην βιβλικοπατερικη και ιεροκανονικη παράδοση της εκκλησίας.
Οι εκφρασθεισες κακοδοξιες του κ Γιανναρά και των συν αυτω ακόλουθων κληρικών και λαϊκών, μπορούν να συνοψιστουν τηλεγραφικως,και να αντικρουστουν κάτω από το φως και το μέτρο, της αγιοπνευματικης διδασκαλίας των πατέρων,της επιστήμης της ιστορίας και της θρησκειολογιας,με τεκμηρίωση και σαφηνεια, ως εξης:
ReplyDeleteΠρώτον, η νεορθοδοξια εισηγηται την αρχαία αίρεση του νικολαιτισμου.
Μέσα από την ρητορική της, περί έρωτος, αμνηστευει τα σαρκικα αμαρτήματα, βασιζόμενη σε μια αφηρημένη θεωρία περί του προσώπου. Σε μια αγαπολογια, αντίθετη στο ασκητικο και ησυχαστικο πνεύμα της πίστεως μας.
Διακυρυτει απροκάλυπτα, πως ο σαρκικος ετεροφυλοφιλικος έρωτας,δύναται να έχει υποσταση προγαμιαιως,ο οποίος οδηγεί στην Θεοφάνεια!
Κάτι τέτοιο στην ατόφια γλώσσα της χριστιανικής πίστεως λέγεται πορνεία, και αυτό όχι από βίτσιο, κάποιων ηθικολογων και συμπλεγματικων ανθρώπων, όπως υποστηρίζει ο κ. Γιανναράς, αλλά, από την αποψη ότι η αμαρτία έχει καταστροφικες πνευματικές συνέπειες. Καθώς είναι αντίθετη στην προοπτική του Θεού για τον κατ 'εικόνα και καθ' ομοιωσιν Του, πλασθεντα άνθρωπο.
Είναι ενάντια στον νόμο του Θεού και στην φυσιολογία του ανθρώπου. Οφθαλφοφανως, βλέπουμε την ξεδιάντροπη διατύπωση των νεορθοδοξων και την λιμπεραλιστικη επιρροή στο χώρο της χριστιανικής ηθικής, που οδηγεί στην χαλάρωση των ηθών, κυρίως των νέων μελών της Χριστιανικής Εκκλησίας.
Αυτή η άποψη, οφείλεται και στις τραυματικές εμπειρίες του κ. Καθηγητου.
Οταν ο ίδιος καταπιεζομενος από το αυταρχικό περιβάλλον των οργανωσιακων αδελφοτητων της εποχής του '60,διατυπωνει σε ένα ψυχογραφημα του,ότι απεγκλωβιστικε από τον ζυγό των ενοχων.
Βεβαια, δεν δικαιολογειται, γιατί ευφυης όντας,αφ ενός, και θεολόγος αφ ετέρου, θα μπορούσε να διακρίνει το ήθος της αγιότητας, όπως αυτό εκφράζεται στα συγγράμματα των Πατέρων, από τον φαρισαϊσμο, των οργανωσιακων αδελφοτητων και των εργαζομένων κατηχητων της εποχής.
Στις μέρες μας τείνει να απενεχοποιηθει και το αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, κυρίως μέσα από την βιβλίοσυγγραφή του πατρός Φιλοθεου Φαρου και του πατρός Βασιλείου Θερμού ακολουθουντες τοις ιχνεσι του κ. Γιανναρά,μεσα από την θεώρηση της ψυχολογίας.
Τέτοια φαινόμενα, κυριαρχούν στην Αγγλικανικη αιρετική παρασυναγωγη, όπου πέρα από την χειροτονία γυναικών, χειροτονουν ομοφυλοφιλους παστορες, ευλογούν ομοφυλόφιλους γάμους. Η κατρακύλα δεν έχει τέλος.
Συνοψίζοντας, ο νεονικολαιτισμος της νεορθοδοξια,
αντίκειται στην συνολη διδασκαλία της Αγίας γραφής και της ιεράς παραδόσεως, η οποια χαρακτηρίζεται, από το ασκητικο ιδεώδες, τον πόλεμο κατά της σαρκός, των κακών επιθυμιών, μεγαλυνωντας την αρετή της παρθενιας στους μοναχούς και προτρέπει τον έγγαμο βίο ως ευλογημένη ένωση μεταξύ των συζηγων προτρέπωντας εγκράτεια στους έγγαμους πιστούς. Καθώς η σεξουαλικοτητα ως μετάπτωτική κατάσταση του Ανθρώπου, ανήκει στα διαβλητα πάθη, υπάρχει κατ'οικονομια Θεού, στα πλαίσια του γάμου, προς διαιώνιση της ζωής, και της εν χριστω ολοκλήρωσης των συζυγων.
Η δήθεν αντίθεση των όρων θρησκείας και εκκλησίας, ειναι επιρροή, από μια απο τις παραφυάδες του προτεσταντισμου
ReplyDeleteπου εκπροσωπει ο θεολόγος Karl Barth. Ως καλβινιστης, βασίστηκε σε μια
πολεμική ενάντια στον παπισμο, προτάσσοντας τον αρχέγονο χριστιανισμό.Κατηγορώντας τον Ρωμαιοκαθολικισμο για έκπτωση σε ειδωλολατρικες πρακτικές.
Ακριτα, ο κ. Γιανναράς, εμπνεομενος από τα αναφερθεντα, εισήγαγε την προβληματική αυτή στην ορθοδοξία η οποία είναι άγνωστος στην δισχιλιοχρονη πορεία της.
Ο ίδιος ερμηνεύει το φαινόμενο της θρησκείας, κάτω από την λιμπεραλιστικη ψυχολογία και τον φρουδισμο. Λέγοντας πως είναι ορμεμφυτη ανάγκη ικανοποίησεως του μεταφυσικού φόβου, της τάσης του ανθρωπου να θωρακίζει το εγώ του με ιδεολογικές βεβαιότητες.
Αυτό επικράτησε στο χώρο της ορθοδοξίας, αναφέρει, ως θρησκειοποιηση του εκκλησιαστικου γεγονότος, που ως μετοχή στο τριαδικο τρόπο υπαρξεως που προτάσει ο Χριστιανισμός, μετεβληθει σε έναν οργανισμό, ιδρυματικου τύπου, που ικανοποιεί τον μεταφυσικό φόβο δια των ευσεβιστικων ιδεολογιών, ήτοι των δογματων και των μαγικών του, τελετών, ήτοι των ιερων μυστήριων.
Φυσικά κάτι τέτοιο είναι βλάσφημο από πλευράς ορθοδοξου,θρησκειολογικα άτοπο και επιστημονικά αβάσιμο.
Δείχνει ακριβώς την εμμονή του κ. Γιανναρά, στον ερωτομανη χαρακτήρα του.Ο ιδιος, βλέπει την ορθόδοξη στάση απέναντι στην ιδεοληψια του νεονικολαιτισμου, μέσω των συνοδων, των ιερών κανόνων και της χριστιανικής ηθικής, επιτίθεται στον θεοσδοτο θεσμό των ιερών συνοδών, των θείων κανόνων και των εκφραστών τους, ισοπεδωνοντας, όχι μόνο την χριστιανική θρησκεία αλλά και υπονομευοντας το θρησκευτικό στοιχείο του πανανθρωπινου πολιτισμού.
Η θρησκεία ορίζεται ως το παγιωμένο και συγκεκριμένο σε μορφή είδος και περιεχόμενο σύστημα πίστεως και λατρείας στο θείον, καθώς και η τηρησις των θείων εντολων.
Ετυμολογικά, η λέξη θρησκεία όπως και η αντίστοιχη λατινική,religio, διαφέρουν. Ομως, γλωσολογικα είναι ταυτοσημες.
Σημαίνουν, την μνήμη του θείου,τον ιερό δεσμό με το θείον, που γεννα την ευσέβεια και οδηγεί στην λατρεία του θείου.
Φυσικά,με αυτό και μόνο,η άποψη, της νεορθοδοξιας περί της θρησκείας ως αντίθετη στον γνήσιο χριστιανισμό είναι άκυρη.
Η θρησκεία είναι σύστημα πίστεως και λατρείας στον Θεό. Οι πολλές θρησκείες, αντί της μιας και αληθινής θρησκειας,του μονοθεισμου, είναι αποτέλεσμα πλανης που επέφερε η πτώση από τον παράδεισο, η λήθη του ενός και μοναδικού Θεού και η λατρεία των ακαθαρτων δαιμόνων. Αυτο δεν είναι λόγος απόρριψης της θρησκείας, αλλά αναζήτησης της αληθινής θρησκειας, και σωζουσας πίστης,της οδού που άγει προς τον αληθινόν Θεον.
Η θρησκεία ως γενικότερη έννοια, πίστη, ιερά διδασκαλία περί του θεου, δόγμα, ήθος, λατρεία, μεταφυσικη,επαληθεύεται στην πληρότητα της στον Χριστιανισμό.Αυτο έχει διατυπωθεί στην Αγία γραφη, από αγίους και εκκλησιαστικους συγγραφείς, όπως ο Κλημης ο Αλεξανδρεύς, ο Λακταντιος, ο ιερός Αυγουστίνος, ο Άγιος Νεκτάριος κα. Όλες οι άλλες δεν είναι θρησκείες, αλλά είδωλολατρεία, μαγεία και δύσειδαιμονια.
Ο άνθρωπος όταν έχασε την τρυφη του παραδείσου ως κατ εικόνα Θεού, μέσα του υπήρχε η οντολογικη αναγωγή προς το Θεον. Ο σατανάς, εκμεταλλευομενος αυτήν την αναγωγή, τον έσυρε στην είδωλολατρεία και τον πανθεισμο, αφού ο ιδιος θελωντας να θεοποιηθεί, παρωδει, μιμείται, διαστρέφει τον Θεό,οντας ο εισηγητής του Κακού.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Αληθινός Θεός,διδωντας τον νόμο στον Θεοπτη Μωυσή, τον σπερματικο λόγο στους Έλληνες φιλοσόφους,τον φωτισμό στους Προφήτες, ενανθρωπησας ο ίδιος,ιδρυσε την αληθινή θρησκεία, που φανερωνεται μέσα στο σώμα Του, την Ορθοδοξον Εκκλησία, ως ενωσις του θείου με το ανθρώπινον.
Τρίτον, ο κ. Γιανναρας, έχει διατυπώσει βλάσφημες κακοδοξιες περί του αειπαρθενου της Θεοτόκου, εμπαιγμό προς τον ορθόδοξο κλήρο, υποτίμηση της ησυχαστικης θεολογίας ως παρωχημένου ευσεβισμου.
Συμπεράσματικα, η νεορθοδοξια είναι μια προτεσταντιζουσα αίρεση η οποία αποτελεί καρκίνωμα στους κόλπους της της ορθόδοξου θεολογίας.
Δια αυτό, πρέπει, η ποιμενουσα εκκλησία να την αναθεματισει.Οπως το υγιές σώμα, αποβάλλει της άχρηστες τροφές.