ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 11/4/2020

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

11/4/2020

Επιμέλεια Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

 Αποστομωτική πραγματικά απάντηση στον αρχιοικουμενιστή π. Γεώργιο Τσέτση.

1.) ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ π. ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΣΕΤΣΗ

Του κ. Αδαμάντιου Τσακίρογλου

=====

Γίναμε μάρτυρες καὶ παραλῆπτες μίας ἀκόμα δημοσίας παρέμβασης/παρεκτροπῆς τοῦ γνωστοῦ καὶ μὴ ἐξαιρετέου π. Γεωργίου Τσέτση.

Ὁ π. Γεώργιος Τσέτσης ἐκτὸς ἀπὸ πιστὸ φερέφωνο τοῦ Φαναρίου ἀποτελεῖκαὶ πρότυπο τοῦ σύγχρονου ἐκκοσμικευμένου ἱερέα: Ἐμφανίσιμος, καλοκουρεμένος καριερίστας μὲ σπουδὲς στὸοἰκουμενιστικὸ κέντρο σπουδῶν Bossey τῆς Ἑλβετίας, κάτοχος διδακτορικοῦ καὶ κυρίων ὀργανωτικῶν θέσεων στὸ Π.Σ.Ε., μὲ κυκλοφορίες cd καὶ ἐκδόσεις βιβλίων καὶ ἄρθρων οἰκουμενιστικοῦ περιεχομένου καὶ πρὸ πάντων διαστεβλωτὴς τῶν δογμάτων καὶ ὑβριστὴςκαὶ συκοφάντης κάθε ἀγωνιστοῦ, ρασοφόρου καὶ λαϊκοῦ, ὑπὲρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ παραδόσεως. 

Στὴν νέα του παρέμβαση/παρεκτροπὴ ὁ π. Γεώργιος, ἀφοῦ παρουσίασε ὡς γνήσιος Οἰκουμενιστὴςτὴν Ἐκκλησία ὡς κάποιον μεταξὺ ἄλλων ἀνθρωπίνης φύσης ὀργανισμό, εἶπε μεταξὺ ἄλλων (http://trelogiannis-post): «Διότι μεταξύ αυτών που υπέθαλψαν την παρακοή, υπήρξαν, ευτυχώς ολίγιστοι, Αρχιερείς, πληθύς, όμως, “αδέσποτων” ιερέων, οι οποίοι, αψηφώντας τις προτροπές της ΔΙΣ, ενήργησαν προκλητικά και με τρόπο που όζει Κογνκρεγκασιοναλισμό (σσ. σωστὰ κονγκρεγκασιαλισμός, μᾶλλον πρόκειται γιὰ τυπογραφικὸ λάθος).

Αγνοούν μήπως ότι Εκκλησία μας είναι Επισκοποκεντρική; Όταν κάποιος από υπεροψία, αυτοπροβολή και υστεροφημία καταργεί με τις ενέργειές του την Επισκοπική δομή της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πολιτεύεται κατά το δοκούν, απλώς προτεσταντίζει». 

Οἱ παραπάνω σειρὲς τοῦ π. Γεωργίου ὄζουν (γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω τὴν ἴδια μὲ τὸν ἐν λόγῳ διδάκτορα ρασοφόρο ἔκφραση μόνο τώρα μὲ γενική, ὅπως γλωσσικὰ ἁρμόζει) οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως καὶ διπροσωπίας. Ἐκτὸς τῆς κατάργησης τῆς φύσεως τῆς Ἐκκλησίας ὡς μόνο χριστοκεντρικῆς (παραθέτω π. Γεώργιε, τὸ ἄρθρο ἑνὸς νέου συνεργάτη σας, ἐπιδόξου ἀρχιεπισκόπου (;) https://www.romfea.gr) καὶ τὴν μετατροπή της σὲ ἐπισκοποκεντρική, ὁ π. Γεώργιος ποιεῖ γιὰ μία ἀκόμα φορὰ τὸ παράδοξο καὶ ἐνδεικτικὸ τοῦ οἴστρου ἐπάρσεως ποὺ τὸν διακατέχει: παρουσιάζει τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντιδροῦν στὴν κατάργηση τῆς Ἐκκλησίας ὡς κονγκρεγκασιαλιστές, δηλ. ἀκραῖο πουριτανικὸ παρακλάδι τῆς ἀγγλικανικῆς αἱρέσεως, δηλ. ὡς προτεστάντες. 

Πρῶτον π. Γεώργιε, ὡς προτεστάντης χαρακτηρίζεται αὐτὸς ποὺ καταργεῖ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση, ἀρνεῖται τὰ ὀρθὰ δόγματα, παραχαράσσει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἀνακηρύττει τὸν ἑαυτό του σὲ Πάπα. Οἱ ἀγωνιζόμενοι πιστοί, ἱερεῖς καὶ λαϊκοί, πράττουν ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ἀγωνίζονται γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, ὑπερασπίζονται τὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ ἀρνοῦνται τὸν Πάπα. Ἄρα προτεστάντης, κονγκρεγκασιαλιστὴς καὶ ὅ,τι ἄλλο εἶστε ἐσεῖς καὶ ἡ οἰκουμενιστικὴ ὁμήγυρή σας. Ἀλλὰ γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουμε καὶ μία reductio ad absurdum (εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή), ἂν οἱ ἀντιδροῦντες στὰ αἴσχη ποὺ προωθεῖτε ἦταν προτεστάντες, ὅπως λέτε, ἐσεῖς ἀναγνωρίσατε τοὺς προτεστάντες ὡς Ἐκκλησία, καταργήσατε τὴν αἱρετική τους φύση καὶ ἰδιότητα, δὲν ἀπαιτεῖτε ἀπὸ αὐτοὺς οὔτε ἴχνος μετανοίας, συμπροσεύχεσθε καὶ συντρώγετε μὲ αὐτοὺς ὡς «ἀδελφοὺς ἐν Χριστῷ»), καταργεῖτε μαζί τους κάθε Πατερικὴ προσταγή, ὁπότε τί διαμαρτύρεσθε; 

Κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ζητᾶτε «τὸν διάλογο καὶ τὴν ἀγάπη» μαζί τους. Πόση πιὰ διπροσωπία ἀντέχει ἀκόμα ἡ συνείδησή σας (ἂν ἔχετε, διότι στοὺς αἱρετικοὺς ἡ συνείδηση συνήθως φιμώνεται ἢ ἐξαχρειώνεται τερατωδῶς); Πολλοὶ Πατέρες ἦταν ἐπίσκοποι καὶ Πατριάρχες καὶ ἀπαγόρεψαν ὅλα αὐτὰ ποὺ κάνετε, καὶ ἐσεῖς τολμᾶτε νὰ μιλᾶτε γιὰ ὑπακοή; 

Σε ένα πράγμα ὅμως θὰ συμφωνήσω μὲτὸν π. Γεώργιο, πρὸς τὴν ὀρθή/ἁγιοπατερικὴ κατεύθυνση, βέβαια. 

Ἔγραψε: «Αν η Εκκλησία της Ελλάδος, από τις δεκαετίες ήδη του ‘40 και ’50, κάθιζε στο «σκαμνί» μερικούς ταραξίες και δημαγωγούς ιερείς της εποχής εκείνης, που αγνοώντας τον τοπικό Επίσκοπο, αλώνιζαν την Αττική και την ελληνική ύπαιθρο ενεργούντες ως “κράτος εν κράτει” ή, καλύτερα, ως “εκκλησία εν Εκκλησία”, και επέβαλλε σ’ αυτούς τις δέουσες κυρώσεις, δεν θα φθάναμε στη σημερινή κατάντια, όπου κυριαρχεί ανυπακοή και ασυδοσία ουκ ολίγων λαοπλάνων κληρικών». 

Πράγματι ἂν ἡ Ἐκκλησία ἤδη ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ’20 εἶχε καταδικάσει τὸν Οἰκουμενισμό, εἶχε καταδικάσει (ἂν δὲν μετανοοῦσαν) καὶ ἐκδιώξει ρασοφόρους σὰν καὶ τοῦ λόγου σας, εἶχε πολεμήσει τὴν ἐκκοσμίκευση τὴν ὁποία καὶ ἐσεῖς ἐκφράζετε καὶ προωθεῖτε, εἶχε πατάξει τὴν σιμωνία καὶ τὰ σκάνδαλα, εἶχε στὶς τάξεις Της ὀρθόδοξους καὶ ὀρθοτομοῦντες ἐπισκόπους, τότε –γιὰ νὰ δανειστῶ τὰ λόγια σας– «δὲν θὰ φθάναμε στὴν σημερινὴ κατάντια καὶ ἀσυδοσία οὐκ ὀλίγων λαοπλάνων κληρικῶν». 

ΠΗΓΗ:

Ιστολόγιο “Τρελογιάννης”

*****

2.) ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ

=====

Ἔκλεισαν οἱ ναοί γιά τούς πιστούς. Ἡ πανίερη γεύση τῆς Θείας Κοινωνίας λείπει ἀπό τά αἰσθητήριά τους.

Δέν βλέπουν τό πρόσωπο τῶν ἀδελφῶν ἐν συνάξει, στεροῦνται τίς κατανυκτικές ἀκολουθίες καί τήν εὐωδία τοῦ θυμιάματος.

Μένουμε στό σπίτι μας γιά νά προφυλαχθοῦμε ἀπό τόν φονικό ἰό, ἀλλά ἀπουσιάζουμε ἀπό τόν «οἶκον τοῦ Πατρός», στόν ὁποῖον ὄχι μόνον αἰσθάνονται οἱ Ὀρθόδοξοι «σάν στό σπίτι τους», ἀλλά ὁ ὁποῖος «εἶναι τό σπίτι τους».

Καί ὅμως! Μέ πόνο ψυχῆς ἔπρεπε νά πάρουμε τήν ἀπόφαση παράτασης τῶν μέτρων αὐτῶν καί γιά τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Γιά νά προστατευτεῖτε ὅλοι ἀνεξαιρέτως.

Τό ράσο τοῦ Πατριάρχου ὄφειλε νά σκεπάσει τίς ζωές σας καί πάλι, ὅπως πολλές φορές στήν ἱστορία τοῦ μαρτυρικοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Νά εἶσθε βέβαιοι, ἀδελφοί καί τέκνα, ὅτι, ἄν ἐσεῖς πονᾶτε γιά τούς κλειστούς Ναούς, ὁ Πατριάρχης σας ὀδυνᾶται καί ὑποφέρει. Ὅμως, σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι δέν γινόταν διαφορετικά.

Πρέπει νά κατανοήσουμε καί νά ἀποδεχθοῦμε ὅτι μέ τά μέτρα αὐτά δέν θίγεται ἡ πίστη μας. Δέν μειώνεται διόλου ἡ κεντρική θέση τοῦ Ναοῦ καί τῶν τελουμένων ἐν αὐτῷ στή ζωή τῶν πιστῶν.

Τά προσωρινά περιοριστικά μέτρα δέν εἶναι ἀποφάσεις κατά τῆς Ἐκκλησίας. Δέν ἀναφέρονται στήν ἰδιότητά μας ὡς πιστῶν, ἀλλά ὡς ἀνθρώπων «σάρκα φορούντων καί τόν κόσμον οἰκούντων».

Αὐτή τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα καί αὐτό τό Πάσχα, ἀγαπητοί Χριστιανοί, ὁ Πατριάρχης σας καί οἱ κληρικοί τοῦ Φαναρίου θά προσευχόμαστε ἐντονώτερα γιά ὅλους σας.

Ἐδῶ στό μέγα Μοναστήρι τῆς Ὀρθοδοξίας, θά θέσουμε τά ὀνόματά σας μέ ἀγάπη στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς.

Ἐσεῖς εἶσθε οἱ «δι᾿ εὐλόγους αἰτίας ἀπολειφθέντες», γιά τούς ὁποίους παρακαλοῦμε τόν Κύριο: «Σῶσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου».

Δέν θά πάρετε τό «Ἅγιον Φῶς» τό Πάσχα σέ λαμπάδες, θά μεταγγισθῆ ὅμως στίς καρδιές σας.

Νά ἀνοίξετε τίς καρδιές σας τήν φωταυγῆ Νύκτα τῆς Ἀναστάσεως καί νά λάμψει σ᾽ αὐτές τό φῶς ἀπό τήν ἀκοίμητη κανδήλα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.

Θά περάσει γρήγορα ὁ καιρός, ἀδελφοί καί τέκνα, θά ξεπεραστεῖ ἡ πανδημία, θά ἐπουλωθοῦν σύν Θεῷ οἱ πληγές.

Εὔχομαι νά βγοῦμε ὅλοι μας ἀπό τήν κρίση, ἔχοντας ἀνακαλύψει τήν διάσταση τοῦ βάθους τῶν πραγμάτων καί βιώσει τήν «καλήν ἀλλοίωσιν».

Ἔχοντας κατανοήσει τή δύναμη τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό, πού εἶναι «ζωή καί φῶς», ἔχοντας ἐκτιμήσει τήν ἀξία τοῦ θείου δώρου τῆς ὑγείας καί τῆς ζωῆς, τῆς θυσίας καί τῆς παραίτησης ἀπό τά ἀτομικά δικαιώματα γιά χάρη τῆς ἀγάπης.

Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα ἀρχίζει. Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται. 

Καλόν ἀγῶνα, καλή συμπόρευση μέ τόν Χριστό στήν πανσωστική ὁδό τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως. Χρόνια πολλά! Καλή Ἀνάσταση!