Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Σημαντικές οι λεπτομέρειες του ρεπορτάζ του κ. Μανώλη Καλατζή, που παραθέσαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, αναφορικά με την στάση των ιεραρχών της Εκκλησίας της Κύπρου για το Ουκρανικό.
Τρεις τουλάχιστον Μητροπόλεις λαμβάνουν ετησίως χορηγίες δεκάδων εκατομμυρίων που προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από την Ρωσσία.
Πόσο εύκολο επομένως είναι να αναγνωρίσουν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας;
Αλλά δεν είναι μόνον η οικονομική βοήθεια της Ρωσσίας που δυσκολεύει την Εκκλησία της Κύπρου να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας.
Ο κυριώτερος λόγος που η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κύπρου δεν θέλει να συγκρουστεί με την Εκκλησία της Ρωσσίας είναι το εθνικό θέμα της Κύπρου.
Δύο τουλάχιστον φορές στο παρελθόν ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου τηλεφώνησε στον Πατριάρχη Κύριλλο και του ζήτησε να μεσολαβήσει στην Ρωσσική πολιτική ηγεσία για να κάνει παρέμβαση υπέρ των εθνικών δικαίων της Κύπρου στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Όπερ και εγένετο!
Αν τώρα ο Μακαριώτατος Κύπρου σπεύσει να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας πώς θα τολμήσει στο μέλλον να σηκώσει το τηλέφωνο και να ζητήσει την βοήθεια και την διαμεσολάβηση του Ρώσσου Πατριάρχη;
Για μήνες οι πιστοί παρακαλούσαν γονυπετείς τον Παναγιώτατο να συμπεριλάβει την Εκκλησία της Ρωσσίας στις αποφάσεις του για την Ουκρανία.
Προσπαθούσαν να καταθέσουν την φωνή της αγωνίας τους για το επικείμενο Πανορθόδοξο Σχίσμα και παρακαλούσαν, από τα βάθη της ψυχής τους, τον Παναγιώτατο να συνειδητοποιήσει ότι οι Ρώσσοι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν χωρατεύουν. Είναι πολιτικά και οικονομικά πανίσχυροι. Γι’ αυτό και έχουν την δυνατότητα να πλήξουν καίρια πάντα εχθρόν και πολέμιον. Προπαντός! Δεν έχουν κανένα απολύτως δισταγμό να μετέλθουν κάθε μέσο για να προωθήσουν την ατζέντα τους. Εκτός και αν κάποιος είναι τόσο αποκαρδιωτικά αφελής ώστε πιστεύει ότι ο Πούτιν ιεραρχεί την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας πάνω από τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσσίας.!!!
Δυστυχώς ο Παναγιώτατος υποτίμησε τις δυνατότητες αντίδρασης του Πατριαρχείου της Ρωσσίας και προχώρησε σε μονομερείς αποφάσεις, οι οποίες μας έφεραν στην άκρη του γκρεμού Πανορθόδοξου Σχίσματος που μπορεί να διαρκέσει αιώνες.
