ΑΚΤΙΝΑ ΦΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

ΑΚΤΙΝΑ ΦΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Όπως πληροφορούμαστε από την κινέζικη εφημερίδα The Global Times, το Μέγα Σάββατο λειτούργησε ξανά, μετά από 4 χρόνια, η εκκλησία της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου στο Χαρμπίν στη Μαντζουρία (βόρεια Κίνα). 

Ο εφημέριος π. Γιού Σι είναι ο πρώτος Κινέζος Ορθόδοξος που χειροτονήθηκε τα τελευταία 60 χρόνια! 

Χειροτονήθηκε στη Ρωσία στα 2015, μετά τις θεολογικές του σπουδές στην «Πνευματική Ακαδημία» της Αγίας Πετρούπολης. 

Κατά τον Κινέζο καθηγητή Ζιαγκ Μπάιτσουν, οι σχέσεις Ρωσσίας–Κίνας στον θρηκευτικό τομέα έχουν σχεδόν ξεκαθαρίσει. Παραμένουν, όμως, μερικά άλυτα θέματα. Τα άλυτα θέματα περιλαμβάνουν τη χειροτονία κληρικών και το αν πρέπει να αποστέλλονται περισσότεροι Ορθόδοξοι κληρικοί στη Ρωσσία για σπουδές και τέλος το ζήτημα των Ορθοδόξων κοινοτήτων στις διάφορες πόλεις της Κίνας. 

Κατά τον κ. Ζιαγκ η μεγαλύτερη Ορθόδοξη κοινότητα της χώρας βρίσκεται στην πόλη Εργκούν της Εσωτερικής Μογγολίας και ο αριθμός των πιστών είναι τρεις ως τέσσερις χιλιάδες. Ήδη βρίσκεται στη Ρωσσία για θεολογικές σπουδές ο υποψήφιος κληρικός Σουν Μιγκ με την προοπτική να χειροτονηθεί, μετά το πέρας των σπουδών του, ιερέας στο Εργκούν. 

Παρά το γεγονός ότι οι κινεζικές αρχές δεν έχουν εγκαταλείψει τη μακροχρόνια καχυποψία τους έναντι της Ορθοδοξίας στη χώρα, το γεγονός ότι έχουμε τον πρώτο Κινέζο ιερέα εδώ και 60 ολόκληρα χρόνια ΔΕΝ είναι μικρό πράγμα. 

Φυσικά για να μπορούμε να μιλούμε για αλλαγή πρέπει να αποκτήσουν ιερείς και ενοριακούς ναούς όλες οι Ορθόδοξες κοινότητες, που επί τόσες δεκαετίες στερούνται παντελώς λειτουργικής ζωής. Επίσης πρέπει να αναγνωριστεί η Ορθοδοξία από το κινεζικό κράτος, όπως οι Βουδδιστές, Κομφουκιανιστές, Μωαμεθανοί, Παπικοί και Προτεστάντες. 

Επί του παρόντος στο Πεκίνο, την Σαγκάη, το Σιτζιάγκ, κτλ. οι Ορθόδοξες κοινότητες στο σύνολό τους είναι ανενεργές. Είναι γεγονός ότι στην κινεζική πρωτεύουσα υπάρχει Ορθόδοξος ναός, αλλά αυτός βρίσκεται στους χώρους της ρωσσικής πρεσβείας και είναι απρόσιτος στους Κινέζους Ορθόδοξους. 

Ας προσευχηθούμε για τους άγνωστους αυτούς αδελφούς μας, ώστε να συντμηθεί ο χρόνος της δοκιμασίας τους, ώστε να μπορούν να λατρεύουν το Θεό και αυτοί, όπως και εμείς, εν πλήρει ελευθερία. Οι εκατοντάδες των εν Κίνα Αγίων, με επικεφαλής τον νέο ιερομάρτυρα Μητροφάνη Γιαγκ ικετεύουν γι’ αυτό τον Κύριον εκτενώς.

ΑΚΤΙΝΑ ΦΩΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

ΑΚΤΙΝΑ ΦΩΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Μια είδηση που εντοπίσαμε στην κινεζική εφημερίδα The China Post, και μας χαροποιεί ιδαιτέρως, αναφέρεται στον πρώτο Κινέζο Ορθόδοξο ιερέα που χειροτονείται στη χώρα μετά από εξήντα ολόκληρα χρόνια! Μιλάμε για τον π. Αλέξανδρο Γιού Σι, εφημέριο στην εκκλησία της Αγίας Σκέπης στο Χαρμπίν (Β.Α. Κίνα). 

Ο Αλέξανδρος Γιού Σι γεννήθηκε στην Κίνα, έχει βουδδιστικές καταβολές, και τη δεκαετία του 1990 βρέθηκε στη Μόσχα, όπου σπούδαζε οικονομικές επιστήμες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του γνώρισε την Ορθοδοξία και βαπτίστηκε Ορθόδοξος. Δούλεψε σαν ανώτερος τραπεζικός και με την έγκριση της κυβέρνησης της Κίνας σπούδασε Θεολογία στη Ρωσσία. Πριν από ένα χρόνο χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ξαναλειτούργησε την εκκλησία της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου στο Χαρμπίν. Η εκκλησία αυτή, μια από τις 20 που υπήρχαν στην πόλη και καταστράφηκαν στην πλειοψηφία τους από τους ερυθροφρουρούς του Μάο, ήταν κλειστή μέχρι το 1980, οπότε ξανάνοιξε. Όμως ο υπερήλικας ιερέας π. Γρηγόριος, που λειτουργούσε εκεί εκοιμήθη το 2000 κι έτσι η εκκλησία παρέμεινε ξανά βουβή και οι εκεί Ορθόδοξοι ήσαν στην ουσία ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα. 

Τώρα η ελπίδα επανεμφανίστηκε στην απέραντη χώρα της Ασίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Κινέζου Γιού Μαόσενγκ (του οποίου η μια γιαγιά της συζύγου ήταν Ρωσσίδα): - Ελπίζω τώρα ο π. Αλέξανδρος να με βαπτίσει και εμένα. Οι προσευχές των εκατοντάδων Αγίων της Κίνας, που σφαγιάστηκαν από τους παγανιστές στα 1900, αλλά και αυτών που μαρτύρησαν στα χρόνια της «πολιτιστικής επανάστασης» του Μάο Τζετόνγκ, εν οις και του ιερέως Στεφάνου Γου, εφημερίου της εκκλησίας του Αγίου Αλέξιου του Χαρμπίν, άρχισαν να αποφέρουν καρπούς. 

Ας παρακαλέσουμε τον Δομήτορα της Εκκλησίας να στηρίζει τους εν Κίνα Ορθοδόξους, ώστε να χειροτονηθούν και άλλοι ιερείς και ν’ ανοίξουν οι κλειστές εκκλησιές που βρίσκονται στο Πεκίνο, στη Σαγκάη και σε αλλα μέρη της Κίνας. Χωρίς αμφιβολία στην ανωτέρω κατάσταση έπαιξαν σημαντικό ρόλο και οι καλές σχέσεις των ηγετών της Ρωσσίας και της Κίνας Βλαντιμήρ Πούτιν και Σι Ζιπίνγκ. Όπως σημειώνει κάποιος, που ξέρει καλά πως κινούνται τα πράγματα στη σύγχρονη Κίνα, χρειάζεται υπομονή. Μη ξεχνάτε ότι ο Θεός είναι Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως. Αυτά είναι τα έργα που θα εξυψώσουν την εν Ρωσσία Εκκλησία στα μάτια των απανταχού Ορθοδόξων και όχι οι οικουμενιστικές σχοινοβασίες.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Σαν σήμερα, 11  Ιουνίου 1900, έγινε η σφαγή των Ορθοδόξων του Πεκίνου. Όλοι αυτοί οι χριστιανοί, με επικεφαλής τον πρεσβύτερο Μητροφάνη Γιάνγκ, σφαγιάστηκαν από τους παγανιστές συμπατριώτες τους (Μπόξερς), όταν αυτοί, με υποκίνηση της αυτοκράτειρας Τσι Σι, ξεσηκώθηκαν, απέδειξαν ότι όντως αγάπησαν το Χριστό «άχρι θανάτου».  

Συνολικά 222 άδελφοί μας χριστιανοί θυσιάστηκαν τις μέρες εκείνες της φοβερής σφαγής, άνδρες, γυναίκες και παιδιά στις γειτονιές της κινεζικής πρωτεύουσας. 

Υπάρχουν κι άλλοι νεομάρτυρες που μαρτύρησαν στην ίδια χώρα για την αγάπη του Χριστού. Στα 1870 στην πόλη Τιάν Τζινγκ (Τιέν Τσιν) μαρτύρησαν άλλοι πέντε όρθόδοξοι, ένα  ανδρόγυνο Κινέζων και τρεις Ρώσοι έμποροι, που σφάγηκαν ανηλεώς από το μαινόμενο όχλο και τα λείψανά τους πετάχτηκαν στον ποταμό Χάι Χε. 

Ο επίσκοπος Σαγκάης Συμεών Ντου, κατά το διωγμό που εξαπολύθηκε κατά των ορθοδόξων μετά τη συμφωνία του Ν. Κρουστσιώφ με τον Μάο Τσε Τουγκ στη 1956, φυλακίστηκε από τους κινέζους κομμουνιστές και απεβίωσε μαρτυρικά στη φυλακή στα 1965. 

Κατά την «μεγάλη προλεταριακή πολιτιστική επανάσταση» των ερυθροφρουρών του Μάο, που άρχισε στα 1966, πολλοί κινέζοι ορθόδοξοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο γιατί αρνηθηκαν να αποκηρύξουν το Χριστό. Ανάμεσα σ’ αυτούς πλείστοι κληρικοί, όπως ο π. Ανίκητος Ουάνγκ κι  ο π. Νίκητας Ντου. Άλλοι υπήρξαν ομολογητές σαν τον π. Φώτιο Χο, τον π. Αντώνιο Γιάο και το διάκονο Νικόλαο Γιάνγκ. Στέκομαι για λίγο στον ιερομάρτυρα π. Στέφανο Γου, που τον συνέλαβαν στα 1967 και πέρασε τέσσερα μαρτυρικά χρόνια στις κινεζικές φυλακές. Τελικά τον εκτέλεσαν με πυροβολισμό στις 17 Μαΐου 1970. 

Σήμερα η εν Κίνα Εκκλησία βρίσκεται ουσιαστικά εκτός νόμου. Παρά την πρόσφατη επίσκεψη του πατριάρχη της Ρωσίας Κυρίλλου το καθεστώς των Κινέζων ορθοδόξων παραμένει το ίδιο. Δεν έχουν χώρους λατρείας, ούτε ιερείς κι αναμένουν. Από την άλλη το καθεστώς της εν Κίνα Εκκλησίας παραμένει αδιευκρίνιστο, διότι το Πατριαρχείο της Μόσχας έσπευσε να τους δώσει «αυτονομία» από τη δεκαετία του 60, αλλά το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν το άναγνωρίζει κι έχει εγκαταστήσει δικό του μητροπολίτη στο Χονγκ Κονγκ. 

Κατ’ άνθρωπον φως δεν φαίνεται επί του παρόντος στον ορίζοντα. Ο Θεός να δώσει να ξεκαθαρίσουν τα πραγματα. Κλείνω με ένα Εξαποστειλάριο του Αγίου ιερομάρτυρος Στεφάνου Γου.

(Τοις Μαθηταίς συνέλθομεν)

Καθαίας φάος Στέφανε, ως ποτέ των αθέων την οφρύν και την έπαρσιν και το άμετρον θράσον, καθείλες θεία χάριτι σον ακμαίον κρατήσας εν τοις βασάνοις φρόνημα, του Χριστού τη δυνάμει, ούτω καμέ ταις ευχαίς σου κράτυνον στεφηφόρε, κατά δαιμόνων ένδοξε και παθών ολεθρίων.

ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

 ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

Tου κ. Ανδρέα Κυριακού

=======

Σήμερα τιμούμε εν πρώτοις τον Απόστολο Βαρνάβα, τον μεγαλόδοξο κατά τον Αγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, όπως και τον απόστολο Βαρθολομαίο και τον Αγιο Λουκά Συμφερουπόλεως τον θαυματουργό. Και τον Οσιο Βαρνάβα τον εν Βάση της Κύπρου.

Στο μακρινό Πεκίνο της Κίνας, μαρτύρησε στις 11.6. 1900 ο νέος ιερομάρτυς Μητροφάνης και εκατοντάδες ορθόδοξοι συμπατριώτες του. 

Ο ιερέας Μητροφάνης (Γιάγκ Τζι) γεννήθηκε στην κινεζική πρωτεύοσα στα 1855 από ορθόδοξους γονείς. Την αξία του την αντελήφθη πρώτος ο ορθόδοξος Ρώσσος ιεραπόστολος Παλλάδιος Καφάρωφ που τον προώθησε στην ιερωσύνη.

Χειρονήθηκε διακονος και ιερέας στο Τόκυο από τον εν Αγίοις Νικόλαο αρχιεπίσκοπο Ιαπωνίας στα 1882. Από τη χειροτονία αυτή σώζεται και η μορφή του μικροκαμωμένου και λεπτού Κινέζου ιερέα Μητροφάνους.

Υπηρέτησε την Εκκλησία στο Πεκίνο μέχρι τα 1900. Τότε ξέσπασε η εξέγερση των Γιχετουάν (Μπόξερς). Κατ’ αυτή οι Κινέζοι που είχαν γίνει χριστιανοί υποχρεώνονταν να επιστρέψουν στις κινεζικές θρησκείες. Οσοι αρνούνταν εξοντώνονταν χωρίς οίκτο. Οι Μπόξερς έκαιγαν κι έσφαζαν όποιον χριστιανό έβρισκαν στο πέρασμα τους. Η κραυγή “Σιά” (σκοτώστε) ήχουσε παντού στο Πεκίνο.

Δεκάδες ορθοδόξων βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι του ιερέως. Ο π. Μητροφάνης παρηγορούσε και στήριζε τους φοβισμένους χριστιανούς. Εκεί στο σπίτι του, κάτω από μια φοινικιά, ο πρεσβύτερος Μητροφάνης ετελειώθη μαρτυρικά.

Οι παγανιστές συμπατριώτες του του κατατρύπησαν το στήθος με τα μαχαίρια τους. Ο γιος του Ησαίας 4 μέρες πριν είχε αποκεφαλιστεί. Το ίδιο και η αρραβωνιαστικιά του Ησαία Μαρία. Η πρεσβυτέρα Τατιάνα αποκεφαλίστηκε την επομένη.

Η πιο συγκινητική περίπτωση είναι αυτή του μικρού γιού του ιερέως Ιωάννη. Οι Μπόξερς του έκοψαν τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, τη μύτη και το ένα αυτί. Στο τέλος το εφτάχρονο αγόρι αποκεφαλίστηκε. Μπροστά στο θάρρος του οι παγανιστές δήμιοι έμειναν με το στόμα ανοικτό. 

Συνολικά κατά τα φοβερά εκείνα γεγονότα 222 ορθόδοξοι, συμφωνα με ονομαστικό κατάλογο μαρτύρησαν για το Χριστό.

Τα λείψανα των νεομαρτύρων τοποθετήθηκαν κάτω από τον ναό Πάντων των Μαρτύρων στο Πεκίνο. Στη συνέχεια μετακινήθηκαν στο ορθόδοξο κοιμητήριο. Ομως κι αυτό με τη σειρά του καταστράφηκε στα 1987 και μετατράπηκε σε γήπεδο γκολφ!!!

Ταις αυτών αγιαις πρεσβείαις ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς.

Πλήρη ακολουθία των Νεομαρτύρων έγραψε ο Υμνογράφος της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας ιερομόναχος Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης.

Παραθέτω τελειώνοντας Απολυτίκιον των Αγίων, ποίημα του Συμεών Πηγαδουλιώτου.

 Απολυτίκιον

Ηχος δ΄. Κατεπλάγη Ιωσήφ

Κατεπλάγησαν στερροί των ασωμάτων οι χοροί,

ότι αίμασιν υμών,

και ου μελάνη σινική,

ομολογία γέγραφεν Ορθοδοξίας.

Ξίφους γαρ τομή και αλγηδόναις πολλαίς,

απήρθητε της γης, 

προς ουρανίους μονάς, 

και συν αγγέλοις πάντοτε αγάλλεσθε 

και τοις χοροίς των μαρτύρων τρισόλβιοι, 

Σινικά τείχη της αμαρτίας σθένει κατηδαφήσατε.

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΟΥ

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΟΥ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού

============

Από όλες τις χώρες της ιεραποστολής κατά τον 20ο αιώνα η Κίνα έχει να παρουσιάσει τους περισσότερους μάρτυρες που με το αίμα τους κι όχι με μελάνη σινική διακήρυξαν την πίστη τους στο Χριστό. 

Δεν θα μνημονεύσω εδώ ούτε τους πέντε άγνωστους μάρτυρες του Τιέν Τσίν του 1870, μήτε τις εκατονάδες των μαρτύρων του 1900. 

Ο νεομάρτυρας Στέφανος (Τζι Τσιουάν Γού) γεννήθηκε στο Πεκίνο στις 28.1.1925. Την εποχή εκείνη η εν Καθαία (Κίνα) Εκκλησία μόλις είχε ανακάμψει από το φοβερό διωγμό του 1900. Σε διάφορες πόλεις της χώρας, όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, το Ουρούμτσι, το Χάρμπιν, το Χαιλάρ κ.α. υπήρχαν ορθόδοξες κοινότητες με εκκλησίες και εφημερίους.

Βρίσκουμε το νεαρό Στέφανο στο Χονγκ Κονγκ να υπηρετεί  σαν αναγνώστης στην εκκλησία των Απ. Πέτρου καί Παύλου. Από τα στοιχεία που μαζέψαμε στα 1947 ήταν ήδη διάκονος. Στη συνέχεια  χειροτονείται στο β΄ βαθμό της ιερωσύνης και η διακονία του είναι στο Πεκίνο. Ακολούθως τον βρίσκουμε στη Μαντζουρία στο ΒΑ άκρο της αχανούς χώρας στην πόλη Χάρμπιν. Υπηρετεί την Εκκλησία στο ναό του Αγ. Αλεξίου στην περιοχή Ματζιακόου.

Τα πράγματα δεν πήγαιναν τότε καθόλου καλά για τους χριστιανούς της χώρας. Από το 1949 οι κινέζοι κομμουνιστές είχαν καταλάβει την εξουσία. 

Στα 1956 με τη συμφωνία του Μάο Τζετούνγκ με τον Νικήτα Χρουτσιώφ η ρωσική ιεραποστολή του Πεκίνου έκλεισε και στη θέση της ανηγέρθη η σοβιετική πρεσβεία, αφού πρώτα γκρεμίστηκε ο ναός των Μαρτύρων του Πεκίνου.

Στα 1966 οι κινέζοι κομμουνιστές εξαπολύουν την “μεγάλη προλεταριακή πολιτιστική επανάσταση”.

Τότε ο αρχιεπίσκοπος Σαγκάης Συμεών βρήκε μαρτυρικό θάνατο στις φυλακές. Γνωρίζουμε κινέζους ιερείς που υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, όπως τον π. Ανίκητο Ουάνγκ και τον π. Νικήτα Ντου.

Στο Χάρμπιν οι ερυθροί φρουροί συνέλαβαν τον π. Στέφανο περί τα μέσα του 1967. Εξω από την εκκλησία του τοποθέτησαν ένα τραπέζι καλυμμένο με αιχμηρές πέτρες και τον υποχρέωσαν να γονατίσει πάνω σ’ αυτές. Κατόπιν τον έντυσαν με ρούχα παλιάτσου ενώ στο κεφάλι του φόρεσαν σκούφο γιομάτο με μεταλλικά ροκανίδια. Το πρόσωπο του το πασάλειψαν με καπνιά. Για 2 μέρες τον κτυπούσαν στο κεφάλι με ξύλινο σφυρί. Τον κτυπούσαν επίσης με σιδερένια ραβδιά στους ώμους κι έφτυναν το σταυρό που φορούσε. Μισοπεθαμένο από τα βάσανα τον μετέφεραν στο νοσοκομείο των φυλακών.

Αυτά ήταν μερικά μόνο από τα βασανιστήρια και τις ταλαιπωρίες που υπέστη ο ιερομάρτυρας για 3 ολόκληρα χρόνια στις κομμουνιστικές φυλακές. Στις 17.5.1970 ο νεομάρτυρας κληρικός ετελειώθη διά τυφεκισμού στη φυλακή.

Το άγιο του λείψανο αναπαύεται στο κοιμητήριο Σανκετσου κοντά στο Χάρμπιν.

Μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας του ο γράφων μένει ενεός, τρέμει και σωπαίνει. Ομως παρακαλεί το μάρτυρα να δεχθεί τις πιο κάτω φτωχές γραμμές που χαράσσονται παρά ταύτα μετά πόθου πολλού.

Απολυτίκιον

Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αθληφόρων τα στίφη εκμιμησάμενος

Ορθοδοξίας εφάνης νεοπαγής προμαχών

των μαρτύρων καλλονή Στέφανε πάνσοφε.

                           

Των γαρ δυσθέων την οφρύν 

ση ενστάσει καθελών

Καθαίας το θείον σέλας, 

των ιερέων ακρότης

και Εκκλησίας νέον καύχημα.