ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ Μ. ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ Μ. ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Αληθινή μυσταγωγία οι Ακολουθίες στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν το βράδυ της Μ. Πέμπτης και της Μ. Παρασκευής. 

Όλα λειτούργησαν τέλεια. 

Επικράτησε απόλυτη ησυχία παρότι συμμετείχαν και παιδιά, υπήρχε κατάνυξη, έγινε θαυμάσια απόδοση των ευχών και των ύμνων από τους όντως καλλίφωνους π. Χρυσόστομο Γκίλμπερτ και τον πρωτοψάλτη κ. Χρήστο Σταυρόπουλο και υπήρχε ο κατάλληλος φωτισμός που δημιουργούσε κατανυκτική ατμόσφαιρα. 

Παρόλον ότι η εκκλησία ήταν γεμάτη πιστούς δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτη ώστε να δημιουργεί σε όσους συμμετείχαν δυσφορία που δοκιμαζει κάποιος όταν υπάρχει συνωστισμός.

Έγινε περιφορά του επιταφίου -πάντοτε με τη δέουσα προσευχητική διάθεση- και στο τέλος ο κόσμος πήρε από τα χέρια του π. Χρυσόστομου ευλογημένα άνθη και έφυγε από την εκκλησία με κατάνυξη και ευλάβεια στην ψυχή.

Τη Μ. Πέμπτη συμμετέσχε στην Ακολουθία ο Σεβ. Επίσκοπος Μελόης κ. Φιλόθεος, ο οποίος παρόλα τα χρόνια του και την μεγάλη δοκιμασία που περνά με την ασθένειά του, είναι πάντοτε πρόθυμος να ιερουργεί. 

Έκανε μάλιστα ένα πολύ ορθόδοξο κήρυγμα για την κρίση στην Ελλάδα την οποία πολύ ορθά ονόμασε δοκιμασία Θεού εξαιτίας της αποστασίας μας. Γι’ αυτό και κάλεσε σε μετάνοια και ενέπνευσε θάρρος σε όλους απευθυνόμενος και στον παριστάμενο πρέσβυ της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη για το μέλλον της πατρίδας μας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον π. Χρυσόστομο και στους καλούς συνεργάτες του για τη μυσταγωγία που μας χάρισαν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Αυτός είναι ο τρόπος για να αντιμετωπιστεί ο συγκρητισμός. Δεν αποσοβούνται οι κίνδυνοι από τον Οικουμενισμό αν γράφει κάποιος σε ένα ιστολόγιο την πικρία του για τις οικουμενιστικές ασχημίες, αλλά όταν ο ποιμένας λειτουργεί την ενορία, τη μονή ή την επισκοπή της οποίας προίσταται ορθόδοξα. Μόνον τότε αποκρούεται ο κίνδυνος από τον Οικουμενισμό και μόνον τότε η Ορθοδοξία μπορεί να απευθύνεται στους εκτός των κόλπων της κειμένους και να τους προσελκύει ως μέλη της.

ΕΤΣΙ ΨΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ!

ΕΤΣΙ ΨΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Τα τελευταία χρόνια, το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, πηγαίνω στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν επειδή ξέρω ότι θα απολαύσω το τροπάριο της Κασσιανής με άριστο τρόπο.

Τι κάνει το ψάλσιμο τόσο ωραίο;

Η εξαίρετη φωνή και τα πολύ καλά μουσικά που γνωρίζει ο πρωτοψάλτης της εκκλησίας κ. Χρήστος Σταυρόπουλος;

Όχι μόνον!

Προπαντός με συγκινεί επειδή ακούω ευκρινέστατα τα λόγια του ύμνου χωρίς να χάνομαι σε μια ασέβεια επίδειξης λαρυγγισμών που επιδίδονται πολλοί ψάλτες.

Ούτε λαρυγγισμούς, ούτε τεριρέμ και νανινά, ούτε αλλες παρεμφερείς ασέβειες ακούς από τον κ. Σταυρόπουλο, ούτε και κάνει επίδειξη φωνητικών ικανοτήτων και ας έχει πολλές να επιδείξει. Είναι ένας πολύ σεμνός νέος -ελπίζω μια μέρα να τον φωτίσει ο Θεός να γίνει κληρικός- με εξαίρετη φωνή και άριστος μουσικός που πηγαίνει στην εκκλησία για να προσευχηθεί και για να βοηθήσει και τους πιστούς να κάνουν το ίδιο.

Δυστυχώς πολλοί ψάλτες νομίζουν ότι ο ναός είναι αίθουσα συναυλίας και ότι οι Ακολουθίες και η Θεία Λειτουργία τελούνται απλά και μόνον για να κάνουν επίδειξη των φωνητικών ικανοτήτων τους, επειδή δεν συνειδητοποιούν ότι οι ψάλτες πρέπει να έχουν να προσφέρουν στο Χριστό τη φωνή και τις γνώσεις τους για να δημιουργείται  υποβλητική ατμόσφαιρα για προσευχή.

Όλα στην κοινότητα του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν συντελούν στην κατάνυξη. Ο ιερέας του ναού -ο π. Χρυσόστομος Γκίλμπερτ- είναι ένας πολύ καλλίφωνος κληρικός, που τελεί με μοναδικό ζήλο και προσοχή τα καθήκοντά του. Τηρεί με ευλάβεια το τυπικό, είναι ιδιαίτερα ιεροπρεπής και δείχνει πολύ μεράκι για τα ιερατικά και κηρυκτικά του καθήκοντα σε αντίθεση με άλλους κληρικούς που τα τελούν λες και κάνουν αγγαρεία. Εξαίρετη η φωνή του συνδυάζεται αρμονικά με τη φωνή του κ. Σταυρόπουλου και οι δύο τους προσφέρουν στο εκκλησίασμα μια κατανυκτική μυσταγωγία, που εκφράζει γνήσια το ορθόδοξο λειτουργικό ήθος.

Ο ναός είναι μεγάλος γι’ αυτό οι καμιά πενηνταριά πιστοί που παρακολούθησαν την Ακολουθία και το ωραίο κήρυγμα στα Αγγλικά του π. Χρυσόστομου φαίνονταν λιγότεροι. Πολλοί από αυτούς όμως ήταν νέοι και η κοινότητα είναι σε μια περιοχή που δεν κατοικούν πολλοί ομογενείς.

Καταβάλλεται πολλή προσοχή να μην υπάρχει εκτυφλωτικό φως και όλα τελούνται με πολύ φόβο Θεού. Όσοι μπαίνουν στο Ιερό Βήμα κάνουν πάντοτε τον σταυρό τους. Το ίδιο κάνουν όσοι περνούν πίσω από την Αγία Τράπεζα.

Η κοινότητα λίγους πιστούς έχει αλλά αυτό ποτέ δεν γίνεται αφορμή για τον π. Χρυσόστομο να αποκάμει και να απογοητευτεί.

Ο ναός του Ευαγγελισμού είναι ένας λατρευτικός χώρος που δίνει τη δυνατότητα στους πιστούς να ζήσουν μια πολύ κατανυκτική Αγία Εβδομάδα και να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στο πάθος και στην Ανάσταση του Κυρίου και όχι στις περισπάσεις του κόσμου.

Μακάρι ο Χριστός και η Παναγία να δώσουν να απαλλαγεί η κοινότητα από τη φραγκοχορωδία για να μην μαγαρίζεται η τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Δεν είναι αμαρτία ένας ναός που έχει εφημέριο και ψάλτη με τη φωνή του π. Χρυσόστομου και του κ. Σταυρόπουλου να διατηρεί μικτή χορωδία δυτικότροπης μουσικής;

ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΑΘΟΡΥΒΗΣ ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΘΟΡΥΒΗΣ ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Γράφει ένας ευλαβής και παραδοσιακός κληρικός - ο π. Παναγιώτης Παπαγεωργίου - σε συλλυπητήρια επιστολή του για ένα ευλαβή κεκοιμημένο ιεροψάλτη τον αείμνηστο Μιχαήλ Παπά:

“But Mike's amazing connection with me was the Divine Liturgy. He had the gift of chanting and served with me all the divine services. We worshipped God together here on earth joining the angels at the Throne of God in Heaven. Mike loved the Liturgy and offered his voice and heart to praise The Lord. He did not only offer from the Treasures that God had given him to support the parish of Saint George, but also offered his time and talent to make the services beautiful and reverential. 

He learned how to chant on his own and learned how to do it right. His love and dedication to God came through as he served. He was a pious and precious instrument of praise and worship. 

Dear Mike, go ahead, rest now in the hands of God. Go ahead and join the angels at the Heavenly Throne. You had plenty of practice on earth, continue to worship God in His Heavenly Kingdom for eternity.”

Αυτά - μεταξύ άλλων - γράφει ο π. Παναγιώτης για τον μεταστάντα αδελφό μας Μιχαήλ.

Η συλλυπητήρια επιστολή του π.  Παναγιώτη συνοψίζει εύγλωττα την ποιμαντική διακονία που ασκείται στην Εκκλησία της Αμερικής: Αθόρυβη μεν αλλά με ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ταπεινοί και ευλαβείς άνθρωποι προσφέρουν τεράστια χρηματικά ποσά για να συντηρήσουν τις κοινότητες, χωρίς καμιά ιδιοτέλεια από αγάπη μόνον προς τον Χριστό και την Εκκλησία Του.

Ευλαβέστατοι άνθρωποι μαθαίνουν να ψάλλουν για να προσευχηθούν. Οχι για να κάνουν φωνητικές ασκήσεις και επίδειξη, αλλά για να υμνήσουν τον Θεό και για να βοηθήσουν τους πιστούς να προσευχηθούν με κατάνυξη. 

Μου προξενεί μεγάλη εντύπωση πόσο πολλοί και πόσο ευλαβείς ιεροψάλτες διακονούν στις κοινότητές μας. Ορισμένοι από αυτούς εξαίρετοι ψάλτες με αξιόλογη παιδεία στη Βυζαντινή μουσική.

Χαρακτηριστικό - αλλά όχι μόνον παράδειγμα - ο πρωτοψάλτης του Ι. Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Μανχάταν, κ. Χρήστος Σταυρόπουλος, ο οποίος ψάλλει κατανυκτικά με την όλη σημασία του όρου. Η φωνή του καταπληκτική, η κατάρτιση του στη βυζαντινή μουσική λίαν αξιόλογη, πραγματικό πρότυπο ιεροψάλτη, που ψάλλει με εκκλησιαστικό ήθος. Και πρόκειται για πολύ νεαρό παιδί. 

Εκτός από μια θλιβερή εξαίρεση που έχουμε εδώ στην Αστόρια, ώριμου στην ηλικία αλλά όχι στο εκκλησιαστικό ήθος ψάλτη που φυγαδεύει την κατάνυξη με τον ανευλαβή τρόπο που ψάλλει, οι υπόλοιποι ψάλτες της Αρχιεπισκοπής Αμερικής στους ναούς που εκκλησιάζομαι, βοηθούν με την ψαλμωδία τους, τη μυσταγωγία της θείας λατρείας. 

Δεν κάνουν φωνητικές επιδείξεις. Δεν μολύνουν με λαρυγγισμούς ασέβειας τα αυτιά των πιστών. Δεν εισάγουν τεριρέμ, νανινά, τραλαλά και λοιπά παλαβά στη λατρεία, αλλά προσφέρουν στο Χριστό με ταπείνωση το τάλαντο που τους έδωσε ο Θεός.

Ετσι ακριβώς όπως έκανε ο αυτοδίδακτος και φιλακόλουθος ιεροψάλτης αείμνηστος Μιχαήλ Παπάς, στον οποίο αναφέρεται ο π. Παναγιώτης Παπαγεωργίου στη συλλυπητήρια επιστολή του, ο οποίος καλλιέργησε την προσωπική του ευσέβεια με τη συνεχή συμμετοχή του στη λατρεία της Εκκλησίας.

Σεμνός κληρικός, ο π. Παναγιώτης, εμπνέει τους πιστούς με το παραδοσιακό του φρόνημα, τη σπάνια θεολογική του κατάρτιση και το ασκητικό και φιλακόλουθό του ήθος. Εκφράζουμε την πιο ειλικρινή χαρά μας επειδή τον δορυφορούν συνεργάτες όπως τον μεταστάντα δούλο του Θεού Μιχαήλ.