ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ,Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

1.) Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, ὅταν εἶναι ἀνάγκη νά υπερασπισθοῦν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του...

 

2.) Πόσοι Xριστιανοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό χωρίς πραγματικά να πιστεύουν! 

3.) Πόσα στόματα μένουν σιωπηλά, όταν είναι ανάγκη να υπερασπισθούν την δόξα του Θεού και των Αγίων Του ενώπιον ''τῶν υἱῶν τοῦ αἰῶνος τούτου'' που την βλασφημούν!

4.) Πολλοί λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά όταν έρχεται ο πειρασμός, η πίστη τους εξανεμίζεται! Η πίστη αυτή λοιπόν ήταν μόνο λόγια. 

Η ώρα του πειρασμού είναι ακριβώς η ώρα να δείξει κανείς την υπακοή του στις βουλές του Κυρίου και να του πει “Γενηθήτω τό Θέλημά Σου”. Ή να αναφωνήσει: “εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τούς αἰῶνας”(Ιώβ α' 21).

Εάν δεν γίνεται έτσι τότε πρόκειται για πίστη που ανθεί στον καιρό των ανέσεων, αλλά απαρνείται τον Κύριο στον καιρό της δοκιμασίας.

ΠΗΓΗ:

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, "Η εν Χριστώ ζωή μου".

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ,ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΑΠΕΙΝΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ, ΑΓΑΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣ ΣΟΥ, ΟΠΩΣ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ

 

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ,Η ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΗ ΠΑΠΙΚΗ “ΕΚΚΛΗΣΙΑ”

 

Η ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΗ ΠΑΠΙΚΗ “ΕΚΚΛΗΣΙΑ”

Του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης

=====

Ἡ σχέσι τῆς παπικῆς “ἐκκλησίας” μὲ τὴν ἀληθινήν, τὴν ὄντως Ἐκκλησίαν εἶναι φτωχή, ψυχρὴ καὶ θνησιγενής.

Ἐντελῶς διαφορετικὸ γεγονὸς ἀπὸ τὸν παπισμὸν εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Ἐδῶ, στὴν Ἐκκλησία μας, ὑπάρχει ζωντανὴ κοινωνία μὲ τὴν Οὐράνιαν Ἐκκλησίαν. Καὶ αὐτὴ ἡ κοινωνία εἶναι σοφή, αὐθεντική, πλήρης, εἰλικρινής, μὲ ἁγιοπνευματικὸν πλοῦτον.

Ἐκεῖ (δηλ. στοὺς πλανεμένους “λατίνους”), ξεπροβάλλει παντοῦ ὁ πάπας. Ὅλοι στὸν “παπισμόν”, τιμοῦν καὶ προβάλλουν κατὰ κύριον λόγον τὸν ἴδιον τὸν πάπα καὶ ὄχι τοὺς ἁγίους.

Οἱ παγκόσμιοι ἅγιοι Ἀνατολῆς καὶ Δύσης στοὺς “παπικοὺς” ὑποτιμοῦνται, εἶναι κρυμμένοι, ἔχουν περιέλθει σὲ λήθη. Τὰ λείψανά τους τὰ δείχνουν πότε πότε στοὺς “πιστούς” τους, ἀλλὰ πιὸ πολὺ τὰ ἐπιδεικνύουν στοὺς τουρίστες. Συναφῶς καὶ σαφῶς οἱ “λειτουργικὲς ἀπολύσεις” (στὸ τέλος δηλαδὴ τῆς “λειτουργίας”) σ’ αὐτούς, εἶναι ἀτημέλητες καὶ ψυχρές. Σὰν νὰ λένε ξηρὰ καὶ ψυχρὰ στὸν κόσμο: “φύγετε τώρα, ἡ λειτουργία τελείωσε”!

Ἀντιθέτως, σὲ μᾶς, στὴν Μίαν καὶ Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν, οἱ «Ἀπολύσεις» τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν μας εἶναι τόσο συγκινητικές, τόσο ταπεινὲς καὶ τόσο ἁγιοπνευματικές, γεμᾶτες ἐλπίδα: «Χριστός, ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, πρεσβείαις τῆς Παναχράντου Αὐτοῦ Μητρὸς καὶ Πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς Ἀγαθὸς καὶ Φιλάνθρωπος…».

Ἐκεῖ, στοὺς “λατίνους”, ὁ πάπας εἶναι αὐτὸς ποὺ καθορίζει τὴν «τύχη» καὶ τῆς ἐπίγειας καὶ τῆς οὐράνιας “ἐκκλησίας” του, αὐτὸς διαχειρίζεται αὐθαίρετα “τὸ περίσσευμα” (ὅπως ὁ ἴδιος ὁ πάπας τὸ ἀποκαλεῖ), “ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ τὴν χάρι τῶν ἁγίων”.

Ἄλλοτε ὁ πάπας ἀποφασίζει καὶ στέλνει τοὺς ἀνθρώπους στὸ Καθαρτήριο πῦρ καὶ ἄλλοτε τοὺς ἀπαλλάσει ἀπ’ αὐτό, μὲ ἰδική του ἀποκλειστικὴ ἀπόφασι. Αὐτὸς ἐκδίδει συγχωροχάρτια (δηλαδή ἔγγραφα μὲ τὰ ὁποῖα διατείνεται ὅτι δίνεται ἄφεσι ἁμαρτιῶν στοὺς πιστούς του).

Γελοῖα πράγματα! Ἀλλὰ, δυστυχῶς, δὲν εἶναι μόνο γελοῖα, ἀλλὰ ἐπιπρόσθετα εἶναι τόσο βλαβερά, ἐπικίνδυνα καὶ πικρὰ γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων! Εἶναι πολὺ λυπηρό, διότι δὲν βλέπουν καὶ δὲν κατανοοῦν αὐτό τους τὸ κατάντημα οἱ ἴδιοι οἱ πάπες, οἱ καρδινάλιοι ἀλλὰ καὶ οἱ τόσοι ἄλλοι τυφλοὶ ὀπαδοί τους!

Ἡ πίστι τῶν “παπικῶν” εἶναι ἐπιφανειακή. Ἐκεῖ, ὅλα πωλοῦνται καὶ ὅλα ἀγοράζονται. Δὲν ἀναγνωρίζουν ὡς κυρίαρχον τὸν Παντοκράτορα Χριστόν, ἀλλά, δυστυχῶς, τὸν “κοσμοκράτορα χρυσό”.

Ἐκεῖ, στὴν “λατινικὴν αἵρεσι”, ὅλη τὴν ἐξουσία τὴν συγκεντρώνει στὰ χέρια του ὁ τάχα «ἀλάθητος» πάπας καὶ ἡ σωτηρία τῶν ὀπαδῶν του θεωρεῖ ὁ ἴδιος ὅτι εἶναι ἀποκλειστικὰ στὴν ἰδική του δικαιοδοσία καὶ ἐξουσία. Γι’ αὐτὸ οἱ “λατῖνοι” δὲν ἔχουν σήμερα αὐθεντικὰ καὶ ἀληθινὰ ἀναγνωρισμένους ἁγίους, ἔχουν μόνο “πλαστούς”, ὅσους ἀνέδειξε σὰν “ἁγίους” ἡ αὐθαιρεσία τοῦ πάπα.

Ἀντιθέτως, ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας εἶναι ὅπως τὸν Κῆπο τῆς Ἐδέμ. Εἶναι γεμάτη ζῶντες πνευματοφόρους καὶ φωτεινοὺς Ἁγίους!».

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Δεκέμβριος 2019, 'Αρ. τεύχους 132-141, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.,

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΜΟΣΧΑΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

 ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Αγίου Φιλαρέτου μητροπολίτη Μόσχας, Σταυρός και ανάσταση, Λόγοι ευλαβείας και αγάπης στα μέγιστα γεγονότα της σταύρωσης και της ανάστασης, Μετάφραση -επιμέλεια Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2020, σσ.135.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

 

Μια από πλέον διαπρεπείς μορφές, που κλέισαν την κατά Ρωσσίαν Εκκλησία κατά το 19^ο αιώνα παρουσιάζει ο ακούραστος φίλος των Αγίων Πέτρος Μπότσης. 

Ο αγιασμένος μητροπολίτης Μοσχας, ο φερωνύμως Φιλάρετος, γεννήθηκε στα 1782. Καταγόταν από ιερατική οικογένεια. Υπήρξε στη νεανική του ζωή προστατευόμενος του διαπρεπούς μητροπολίτη Μόσχας Πλάτωνος. Εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Φιλάρετος. Αναδείχθηκε αρχιεπίσκοπος της πόλεως Τβέρ κι ακολούθως του Γιαροσλάβ. Στο τέλος εξελέγη μητροπολίτης Μόσχας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τα τέλη της επίγειας πορείας του. Χάρις στην υποστήριξή του οι μοναχοί της περιώνυμης μονής της Όπτινα εξέδωσαν τις μεταφράσεις των έργων των Πατέρων της Εκκλησίας. Τα  εν λόγω έργα συνετέλεσαν τα μέγιστα στην πνευματική αφύπνιση της χώρας των Ρώσσων . Ο Άγιος, συνδυάζοντας τη λογιότητα με τη  φλογερή ευσέβεια, αναζήτησε να μεταδώσει στους ακροατές και αναγνώστες του το πνεύμα της Ορθοδοξίας. 

Στο παρόν περιλαμβάνονται ομιλίες του στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, στη Μεγάλη Παρασκευή, την Κυριακή του Πάσχα, καθώς και στη Γέννηση του Χριστού. Τον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται επίσης και Παραινέσεις του. Υπάρχει επίσης ένα κείμενο  του γνωστού λογοτέχνη Νικολάι Γκόγκολ για την ανάσταση και μια ομιλία του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης στην Κυριακή του Θωμά. 

Αντιγράφω από την ομιλία του Αγίου στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού: «Η αγάπη του ουράνιου Πατέρα σταυρώνει για μας τον μονογενή Του Υιό. Η αγάπη μας πόσο συμβαδίζει μ’ αυτήν; Εκτελούμε το έργο του Αβραάμ, προσφέροντας στο θυσιαστήριο της αγάπης του Θεού όλα όσα αγαπάμε χωρίς δισταγμό, χωρίς επιφύλαξη, χωρίς να περιμένουμε τίποτα για αντάλλαγμα; Η αγάπη του Υιού του Θεού τον παρακινεί να παραδοθεί στη σταύρωση, όχι μόνο στα χέρια του Παναγίου Θεού μα και στα χέρια των αμαρτωλών. Μας δίδαξε η αγάπη αυτή πως πρέπει να αποδεχθούμε απόλυτα το θεϊκό προορισμό μας όπως ο Ισαάκ, να είμαστε δηλαδή πάντα έτοιμοι να θυσιαστούμε, είτε αυτό γίνεται για τη δόξα του Θεού, είτε για την προσωπική μας κάθαρση, είτε για το καλό του πλησίον μας». 

Αξίζει, λοιπόν, και με το παραπάνω να ενσκύψουμε στα κείμενα αυτά. «Αντλήσατε ύδωρ μετ’ ευφροσύνης εκ των πηγών του σωτηρίου».

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Σπουδαῖο καὶ τιμημένο εἶναι τὸ μυστικὸ σῶμα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας Κεφαλὴ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός μας. Νὰ θυμᾶσαι ἀγαπημένε μου, ἐν Χριστῷ ἀδελφέ μου, ἐσύ, ποὺ διαβάζεις τώρα αὐτὲς τὶς ταπεινὲς γραμμές, πὼς στὸ ἅγιο καὶ τιμημένο αὐτὸ Σῶμα, τὴν Ἐκκλησία, εἶσαι καὶ ἐσύ, ὅπως εἶμαι καὶ ἐγώ, ἕνα ἀδύναμο κι ἀνάξιο μέλος. Ὅλα τὰ λαμβάνομεν ἀπὸ τὴν Κεφαλὴ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι ὁ Χριστός μας καὶ ζωοποιούμεθα ἀπὸ τὸ Πανάγιόν Του Πνεῦμα. Νὰ μὴ τὸ λησμονοῦμε ποτέ, πὼς στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν ἀναρίθμητα ἱκανὰ μέλη, ποὺ ἔχουν λάβει μεγάλα καὶ ποικίλα πνευματικὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὴ δεκτικότητά του.

Ἀγαπημένε μου ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,

Νὰ τιμᾷς κάθε χριστιανό, γιατί εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Μὴ σὲ πλανέσῃ ἡ ὑπερηφάνειά σου καὶ λογαριάσῃς ὑποτιμητκὰ κάποιον ἀδελφὸ σου ὅποιος κι ἂν εἶναι αὐτός.

Μὴ ἐπιτρέψῃς στὸν ἑαυτόν σου νὰ κάνῃ κακοὺς λογισμούς, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ταπεινὸς ἀδελφός σου, ἴσως δὲν γνωρίζει τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεως, ὅτι εἶναι στερημένος ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Κολ. γ´, 11). Μὴν καταφρονῇς κανέναν, διότι ὁ Κύριος ἀποκαλύπτεται μυστικῶς καὶ ἀπροβλέπτως καὶ ἀῤῥήτως καὶ φωτίζει ὅλους τοὺς καλοπροαιρέτους, ἀνάλογα μὲ τὸ μέτρο τῆς δεκτικότητας τοῦ καθενός.

Τὶς δωρεές Του ὁ Κύριος τὶς μοιράζει σὲ ὅλους κατ᾽ ἀναλογίαν, κατὰ τὴν ἀνεξιχνίαστόν Του πανσοφία καὶ μὴν τὸ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς δὲν εἶναι προσωπολήπτης.

Νὰ λὲς μέσα σου· “Εἶμαι ἕνα ταπεινὸ καὶ ἀσήμαντο μέλος τοῦ μεγάλου καὶ τιμημένου Σώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα τ᾽ ἄλλα μέλη πρέπει νὰ τὰ ἀγαπῶ, νὰ τὰ τιμῶ καὶ νὰ τὰ σέβομαι, γιατὶ εἶναι ὅλα ἀγαπημένα μέλη τοῦ Χριστοῦ μου”.

Ἡ Χάρις τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἂς εἶναι μετὰ πάντων ἡμῶν!

Ἀμήν!!! 

[Ἐλεύθερη ἀπόδοσι σημαντικῶν ἀποσπασμάτων ἀπὸ τὸ σπουδαῖο βιβλίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης: “Ἐκκλησία ἡ Κιβωτὸς τῆς Σωτηρίας καὶ ἡ μακαριότητα τῶν Ἁγίων”, ἀρχικὴ μετάφρασι-ἐπιμέλεια ὑπὸ Πέτρου Μπότση, Ἀθήνα, 2012. Ὡσαύτως, ἡ ὡς ἄνω ἀπόδοσι εἶναι παραλλήλως βασισμένη καὶ σὲ μεταφράσεις ἑτέρων ἔργων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης, ἐπὶ τοῦ ἰδίου θέματος, ὑπὸ τοῦ Παν/τάτου Ἀρχιμ. Δαμιανοῦ Ζαφείρη (ἔκδοσις “Ζωοδόχος Πηγή”, Ἀθῆναι, 2003) καὶ ὑπὸ τοῦ Ἀντωνίου Ντανίλη (ἔκδοσις “Ὀρθόδοξος Κυψέλη”, Θεσ/νίκη, 2004) κ.ἄ.]

[1]  Ἡ ἁγία μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης ἑορτάζεται τὴν 20ην Δεκεμβρίου.

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Εὐχαριστῶ τὸν Κύριο, ποὺ εἰσακούει τὶς προσευχές μου καὶ κατὰ τὴν κορυφαίαν στιγμὴν τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων! Προσεύχομαι ὅμως καὶ “κατ᾽ ἰδίαν” γιὰ τὶς μεγάλες “κοινότητες”, ποὺ θέλουν νὰ αὐτοαποκαλοῦνται χριστιανικές, ἀλλ᾽ ὅμως δὲν εἶναι, διότι ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστι, ποὺ ἐνῷ φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ, στὴν πραγματικότητα εἶναι δυστυχῶς ἀποστάτες τῆς ἀληθινῆς πίστεως. Κι αὐτοὶ εἶναι τόσον ὁ Πάπας καὶ οἱ ὀπαδοί του, ὅσον καὶ οἱ ποικιλώνυμοι λεγόμενοι “διαμαρτυρόμενοι”.

Προσεύχομαι θερμά, ὥστε ὅλοι αὐτοί, ἀλλὰ καὶ οἱ παρόμοιοί τους, νὰ ἐπιστρέψουν στὴν ὀρθὴ πίστι. Ὅπως ἐπίσης καὶ γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν καὶ οἱ δικοί μας ἀποσχισθέντες καὶ ἀπομακρυνθέντες ἀπὸ τὴν Μίαν Ἐκκλησία, ῥῶσσοι “παλαιόπιστοι” (= ποικίλοι, ἀποσχισθέντες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, λεγόμενοι “παλαιοημερολογίτες” μὲ τὰ ἀλληλοσπαρασσόμενα μεταξύ τους ποικιλώνυμά τους παρακλάδια).

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ μόνος σίγουρος δρόμος, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αἰωνιότητα. Ἂς βαδίζουμεν αὐτὸν τὸν σίγουρο δρόμο σταθερά, χωρὶς νὰ παρεκκλίνουμεν καθόλου. Ἔτσι θὰ δυνηθοῦμε νὰ κερδίσουμε τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ἂν ὅμως ξεφύγῃ κάποιος ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν Δρόμον καὶ βαδίζῃ στοὺς πονηροὺς παραδρόμους τῆς σοφιστείας καὶ τῆς ἀπιστίας, τότε θὰ ταλαιπωρηθῇ καὶ τελικά, ἐὰν δὲν μετανοήσῃ, θὰ χαθῇ. Καὶ δὲ θὰ φταίῃ κανένας ἄλλος, παρὰ μόνο ὁ ἐγωϊσμὸς αὐτοῦ, ποὺ λοξοδρόμησε. Ὁ Κύριος εἶπε· “Ἐγὼ εἰμι ἡ Ὁδὸς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή” (Ἰωάν. ιδ´ 6).

Εὐχαριστῶ τὸν Κύριο καὶ τὴν Ἁγία Μητέρα μας, τὴν Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία μας, τὴν ἄσπιλη κι ἀδιάφθορη Νύμφη τοῦ Χριστοῦ, διότι μᾶς ἔδειξε καὶ μᾶς ἑτοίμασε τὸν ἀληθινὸ Δρόμο, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ Σωτηρία μας.

Μὲ τὶς Θεόπνευστες, καθολικὰ ἀποδεκτὲς ἀπὸ ὅλες ἀνεξαιρέτως Οἰκουμενικὲς Συνόδους, κατέδειξε καὶ κατεδίκασε ἡ Ἐκκλησία ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ λειτουργήσουν σὰν μεγάλα ἐμπόδια καὶ προσκόμματα γιὰ τὴν σωτηρία μας. Κατετρόπωσε ἔνδοξα ὅλους τοὺς ἐχθροὺς καὶ διῶκτες τῆς Πίστεώς μας καὶ μᾶς ὑπερασπίζεται στὸν βασιλικὸ Δρόμο τῆς θείας Ἀληθείας, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν αἰώνια ζωή.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι μᾶς διαφυλάττει ὅλα τὰ Μυστήρια, ποὺ μᾶς παρέδωσε ὁ Κύριος κι ἔτσι μᾶς ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία μας ἀπὸ Δρόμο ἀσφαλῆ.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι θέσπισε καὶ γιὰ τοὺς πιστοὺς τὴν Θεία Λειτουργία, τὴν ἀγγελικὴ αὐτὴ ὑπηρεσία ἐπὶ τῆς γῆς.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι γιορτάζει (ἡ Ἐκκλησία μας) καὶ πανηγυρίζει μέσα στὴν διάρκεια τοῦ χρόνου καὶ κάθε χρόνο ὅλα τὰ κορυφαῖα γεγονότα τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μας καὶ τῆς Παναγίας Μητέρας Του.

Τὴν εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ὑπόμνησι, ποὺ μᾶς κάνει τῶν ἀνεκλαλήτων Δωρεῶν τοῦ Θεοῦ σὲ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ἡ λύτρωσι, ποὺ μᾶς χάρισε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, καὶ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν κατάρα καὶ τὸν θάνατο.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι μᾶς παρουσιάζει καθημερινὰ μέσα στὴν διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας ὅλην τὴν ἐπίγειαν ζωὴν τοῦ Κυρίου μας.

Τὴν εὐχαριστῶ διότι στὶς καθημερινὲς Ἱερὲς Ἀκολουθίες ὑμνολογεῖ τοὺς ἁγίους τοῦ Θεοῦ καὶ μᾶς τοὺς παρουσιάζει ὡς ζωντανὰ παραδείγματα Πίστεως, Ἐλπίδος καὶ Ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ὡς ἅγια παραδείγματα πρὸς μίμησι, τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν στὴν αἰωνιότητα!

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Τί μᾶς δείχνει τὸ “τυπικὸ” τῆς μεταστροφῆς καὶ ἐπιστροφῆς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκείνων, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ποικίλες θρησκεῖες καὶ λεγόμενες “ὁμολογίες”; Ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο ν᾽ ἀποκηρύξουν τὴν ψεύτικη πίστι κι ὁμολογία, ν᾽ ἀπαρνηθοῦν τὶς πλάνες, ν᾽ ἀποδεχτοῦν τὴν Ὁμολογία τῆς ὀρθῆς Πίστεως καὶ νὰ ἔλθουν σὲ μετάνοια γιὰ ὅλες τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες τους. Νὰ ὑποσχεθοῦν στὸν Θεὸ ὅτι μετὰ τὴν μετάνοια, ἐπιστροφὴ καὶ μεταστροφή τους, θὰ τηρήσουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστι τους ἀλώβητη, θὰ ἀγωνίζωνται γιὰ νὰ φυλάγωνται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ θὰ ζοῦν ἐνάρετα, δηλαδὴ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μας.

Ὅλες οἱ ψευδοδιδασκαλίες, οἱ αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν πονηρόν, ποὺ ἔχει σὰν σκοπὸ νὰ ἀπατήσῃ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Ἡ πρώτη καὶ πιὸ ἐπικίνδυνη διδασκαλία ἔγινε ἀπὸ τὸ φίδι στὴν Εὔα στὸν παράδεισο, ἀκολούθως στὸν Ἀδάμ, ἔπειτα στὸν Κάϊν. Στὸν τελευταῖον, ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος ψιθύρισε ψέματα ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του Ἄβελ, ὅτι τάχα ἐκεῖνος (ὁ ἀδελφός του) παρεμπόδιζε τὸν δρόμο του, ὅτι βάδιζε ἐναντίον του. Δὲν σκέφτηκε θεάρεστα ὁ Κάϊν, δὲν αἰσθάνθηκε καὶ δὲν ἔπραξε σύμφωνα με τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δὲν κατάλαβε ὅτι ὁ πονηρὸς τὸν χλεύασε, τὸν ἐξαπάτησε. Κατ᾽ ἀνάλογον καὶ παρόμοιον τρόπον δημιουργοῦνται καὶ ὅλες οἱ αἱρέσεις, οἱ “σέκτες” καὶ τὰ σχίσματα. Θέλουν οἱ πλανηθέντες νὰ γίνουν διδάσκαλοι ἀπὸ μόνοι τους. Ὄχι μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ μόνοι τους. Ὄχι μὲ τὴν ἁγίαν Ὑπομονή, ἀλλὰ μὲ τὴν παρακοή. Ὄχι μὲ τὴν ἁγίαν Ταπείνωσι, ἀλλὰ μὲ τὴν δαιμονικὴ ἀλαζονεία. Ἔτσι ὑποκύπτουν στὸν ἑωσφορικὸ καὶ καταστροφικὸ ἐγωϊσμό καὶ κατὰ ἀναπόδραστον συνέπεια σὲ ὅλα τὰ πάθη τους. Μὲ παρόμοιο τρόπον, μὲ ἀνάλογα αἴτια ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία οἱ ὀπαδοὶ ὅλων τῶν ἑτεροδόξων καὶ αἱρετικῶν διδασκαλιῶν.

Μίσος γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, φανατισμὸς ἐναντίον της καὶ διωγμοὶ ἐναντίον τῶν ὀρθοδόξων, βασανιστήρια, ἀκόμα καὶ ἀνθρωποκτονίες, ἀποτελοῦν μιὰ συνεχῆ αἱματοβαμμένη κόκκινη γραμμὴ ἀπὸ τότε, ποὺ ἐμφανίστηκαν οἱ ὀπαδοὶ τῶν μισαλλοδόξων αἱρέσεων. “Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς”. Ἄνετα μποροῦμε νὰ ποῦμε στοὺς “ὀπαδοὺς τοῦ Πάπα”, τοὺς ποικιλώνυμους “προτεστάντες” (λεγομένους διαμαρτυρομένους) καὶ τοὺς ἄλλους αἱρετικούς: “Οὐκ οἴδατε ποίου πνεύματός ἐστε ὑμεῖς” (Λουκ. θ´, 55).

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ διαθέτουν τὴν ἀπαραίτητη καὶ πανίσχυρη βοήθεια ἀπὸ τὸν Οὐρανό, ἀπὸ τὸν Ἕνα Θεόν, τὸν Παντοκράτορα Ἰησοῦν Χριστόν! Ἔχουν ὡς συμμάχους τοὺς ἁγίους στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, ποὺ κατατρόπωσαν τοὺς ἐχθροὺς τῆς σωτηρίας μὲ τὴν δύναμι τῆς χάριτός Του, ἔχουν τοὺς ποιμένες καὶ διδασκάλους, ἀλλὰ καὶ τὴν δύναμι τῆς προσευχῆς καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ μοναδικὸς καὶ ὁ ἄριστος βοηθὸς στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῶν ὁρατῶν καὶ ἀόρατων ἐχθρῶν. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία, στὴν ὁποία ἀνήκουμε μὲ τὴν χάρι τοῦ Χριστοῦ. Δυστυχῶς οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Πάπα, ἐπενόησαν ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ ἄλλην κεφαλή, τὸν ἴδιον τὸν Πάπα, καὶ ὑποβίβασαν στὴν ἰδική του “κοσμοκρατορία” τὴν ἀληθινὴν καὶ ἀναντικατάστατον Κεφαλὴν τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Παντοκρατορία τοῦ μόνου Παντοκράτορος, τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.

Ἀλλὰ καὶ οἱ ποικίλοι καὶ πολυπληθεὶς λεγόμενοι “διαμαρτυρόμενοι” (προτεστάντες), ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Μίαν Ἐκκλησίαν κι ἔμειναν ἀκέφαλοι. Τὸ ἴδιο π.χ. καὶ οἱ ἐξ αὐτῶν παρόμοιοί τους, οἱ λεγόμενοι “ἀγγλικανοί”. Δὲν ὑπάρχει ἀληθινὴ ἐκκλησία σ᾽ αὐτούς. Ὁ δεσμὸς μὲ τὴν Κεφαλὴ ἔσπασε γι᾽ αὐτούς, ὅπως καὶ γιὰ ὅλους τοὺς αἱρετικούς. Δὲν ἔχουν τὴν ἄνωθεν βοήθεια. Ἔτσι ὁ Βελίαρ τοὺς πολεμᾷ μ᾽ ὅλες του τὶς δυνάμεις καὶ τὴν πανουργία του καὶ τοὺς κρατᾷ σφιχτὰ στὴν πλάνη καὶ τὴν ἀπώλεια. Πλήθη μεγάλα, ἀπομακρυσμένα ποικιλοτρόπως καὶ ἐθελουσίως ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὁδηγοῦνται δυστυχῶς στὴν φθορά, τὴν διαφθορὰ καὶ τὸν ὄλεθρο.

Πρόσεξε τὸν σκοπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως: Δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν ὅλων τῶν πιστῶν.

Πόσο ἀνεκτίμητη εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία!

Πόσο εἶναι ἁγία, ἀληθινή, θεάρεστη, δυνατή, σωτήρια!

Πόσο ὀφείλουμε νὰ τὴν ἀγαποῦμε, νὰ τὴν ἐκτιμοῦμε καθὼς πρέπει, νὰ τὴν ἀξιοποιοῦμε γιὰ τὴν σωτηρία τὴν ἰδική μας καὶ τῶν συνανθρώπων μας.

Κύριέ μου καὶ Θεέ μου, σῶσε τὸ γένος τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Σύναξε καὶ τοὺς πλανεμένους στὴν ἁγίαν Σου ὀρθόδοξον Πίστι, στὴν μόνην σώζουσαν Πίστι, στὴν Πίστι, ποὺ παρέδωσες Ἐσύ, ποὺ δόξασες Ἐσύ, ποὺ δοξάζεις Ἐσὺ καὶ ποὺ θὰ τὴν δοξάζῃς αἰώνια! Ὅπως Ἐσὺ εἶσαι ἅγιος καὶ δίκαιος, ἔτσι καὶ ἡ Ὀρθόδοξος Πίστι, ποὺ μᾶς δώρισες εἶναι ἁγία καὶ δίκαιη.

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Ὁ διάβολος εἶναι ὅλως ἰδιαίτερα ὀξὺς ἐναντίον ἐκείνων, ποὺ ὁμολογοῦν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστι. Ἐκείνων, ποὺ ὁμολογοῦν ὡς Σωτῆρα τὸν Θεάνθρωπο Χριστόν! Εἶναι ὁ διάβολος καὶ τὰ ἀντίχριστα ὄργανά του σφοδρῶς ἐναντίον τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ ἐπινοεῖ πολυτρόπους διωγμοὺς ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων.

Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ παραμένουμε σταθερὰ προσηλωμένοι στὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, τῆς ὁποίας κεφαλὴ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ Θεός μας, ὁ Ὁποῖος ἐνεργεῖ διαρκῶς μέσα μας γιὰ τὴν ἀναγέννησι καὶ τὴν σωτηρία μας.

Ὁ διάβολος εἶναι ἐχθρὸς τῆς σωτηρίας μας. Γνωρίζει ὅλη τὴ σωστικὴ δύναμι τῆς ἑνώσεώς μας μὲ τὸ Θεὸ μέσῳ τῆς Πίστεως, μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας! Γι᾽ αὐτὸ κι ἀγωνίζεται μὲ κάθε μέσο, ποὺ διαθέτει νὰ διαῤῥήξῃ τὸν δεσμό, ποὺ ἔχουμε μὲ τὸν Θεό. Ὅπλα του ἔχει τὴν ἁμαρτία, τὰ σαρκικὰ πάθη καὶ τὴν προσκόλλησί μας στὶς ἡδονὲς τοῦ ματαίου τούτου κόσμου. Ὅπλα του ἀποτελοῦν οἱ μάταιες δόξες, τὰ φευγαλέα πλούτη, οἱ ἀπατηλὲς ἡδονές.

Πρέπει ὅλοι μας νὰ μένουμε σφιχτὰ προσκολλημένοι καὶ ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, ἀγωνιζόμενοι στὸ νὰ τηροῦμε τὶς ἅγιες Ἐντολές Του.

Ὀφείλουμε ν᾽ ἀνήκουμε στὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, Κεφαλὴ τῆς ὁποίας εἶναι ὁ παντοδύναμος Κύριος, ὁ ἄρχοντας τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ἐὰν ἐπιθυμοῦμεν γνήσια καὶ ὁλόψυχα τὴν Αἰώνιαν Ζωὴν καὶ Σωτηρίαν.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, ποὺ ἀντιμάχεται μὲ τὶς ἀρχές, μὲ τὶς ἐξουσίες καὶ τοὺς κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, μὲ τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας “ἐν τοῖς ἐπουρανίοις”. Συνθέτουν κι αὐτά, δηλαδὴ τὰ πονηρὰ πνεύματα, ἕνα ἰδικό τους ὀργανωμένο βασίλειο, τὸ βασίλειο τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπο μ᾽ ἕναν ἰδιαίτερα ἔμπειρο, πανοῦργο, καλογυμνασμένο καὶ πανίσχυρο στρατό, ἀφοῦ πρῶτα μελέτησαν ὅλα τὰ πάθη καὶ τὶς ῥοπές τοῦ ἀνθρώπου. 

Στὸν πόλεμο αὐτὸν κανένας ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ ν᾽ ἀγωνισθῇ ἀπὸ μόνος του. Οἱ μεγάλες, μὴ ὀρθόδοξες “κοινότητες”, δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτα, ἀφοῦ εἶναι ἀποκομμένες ἀπὸ τὴν Κεφαλή, τὸν θεάνθρωπο Χριστό. Δὲν μποροῦν οἱ αἱρετικοὶ νὰ νικήσουν αὐτοὺς τοὺς παμπόνηρους καὶ ἄγρυπνους ἐχθρούς, ποὺ εἶναι πανεπιστήμονες σ᾽αὐτὸ τὸν πόλεμο.

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Του Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

=====

Πανίσχυρη, παντοδύναμη εἶναι ἡ μεσιτεία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι στολισμένη μὲ ὅλες τὶς χάρες τοῦ Παναγίου Πνεύματος! Εἶναι περιβεβλημένη μὲ δύναμι, μὲ ἀλήθεια, μὲ τὴν μεγαλειώδη παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν πανάγαθη καὶ παντοδύναμη Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα εἶναι δυνατά, ὅλα τὰ κατορθώνει μὲ τὴν μεσιτεία Της ἡ Μία Ἐκκλησία. 

Καμμιὰ ἑτερόδοξη, αἱρετική, λεγόμενη «ἐκκλησία» δὲν ἔχει τέτοια μεσολαβητικὴ δύναμι, γιατὶ δὲν ἔχει γιὰ κεφαλή της τὸν Ἀληθινὸν Χριστὸν καὶ κατὰ ἀναπόφευκτη συνέπεια σφάλλει τελεσιδίκως στὴν ὅποια πίστι της.

Μόνο μέσα στὴν Μίαν Ἐκκλησία, τὴν Ἀληθινὴν Ἐκκλησία, ὑπάρχει ἡ ἀναγεννητικὴ αὐτὴ δύναμι. Ἔξω ἀπὸ τὴν Μίαν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχει τέτοια δύναμι καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχῃ.

Θλίβομαι, θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἀναλογίζομαι τὴν τρομερὴ πληγὴ τῆς ἁμαρτίας, ποὺ φθείρει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ποὺ τὸ καταντᾷ ἐλεεινὸ πέρα ἀπὸ κάθε ὅριο καὶ μέτρο.

Τὰ θέλγητρα τῆς ἁμαρτίας σκλαβώνουν τὸν ἄνθρωπο. Κι ὕστερα ὁ σκλαβωμένος παραμένει δυστυχῶς ἀνίσχυρα ἐγκλωβισμένος μέσα στὴν ἁμαρτία καί, ἀντὶ νὰ κλαίῃ καὶ νὰ πονᾷ γιὰ τὸ φοβερό του κατάντημα, φθάνει συχνὰ στὸ σημεῖο νὰ ὑπερηφανεύεται, γιὰ τὰ «κατορθώματα» τῆς ἁμαρτίας του! Καταντᾷ, δηλαδή, στὸ νὰ κομπάζῃ γιὰ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, νιώθει ψευδαίσθησι ἀνακουφίσεως ὅταν εἶναι βουτηγμένος μέσα στὶς ἁμαρτωλές του πράξεις, λὲς καὶ ὠφελεῖται!

Ταυτόχρονα ὅμως χαίρομαι, εὐφραίνομαι καὶ σκιρτῶ ἀπὸ ἀνέκφραστη χαρὰ ὅταν ἀναλογίζομαι τὴν θεία βοήθεια, ποὺ μᾶς παρέχεται μὲ τὸ ἅγιο θέλημα τοῦ Δημιουργοῦ ὅταν μετανοοῦμεν! Καὶ εἶναι ἡ μετάνοια ἕνα ὕψιστο δῶρο ἀπὸ τὸν μεγάλο Σωτῆρα καὶ Θεό μας, προσφερόμενο σὲ ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος! Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ δῶρο τὸ λαμβάνει μόνον ὅποιος εἶναι καλοπροαίρετος, τὸ ἀναζητᾷ καὶ τὸ ἀποδέχεται!

Αἰσθάνομαι ἀνέκφραστη χαρὰ μέσα στὴν καρδιά μου γιὰ τὴν ἵδρυσι στὴ γῆ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, πού, μὲ τὴν παντοδύναμή Της Χάρη, σώζει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τὸν διάβολο καὶ τὸν θάνατο!

(Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: 

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com