“ΚΑΤΑΣΤΙΚΤΟΣ ΤΟΙΣ ΜΩΛΩΨΙ”

“ΚΑΤΑΣΤΙΚΤΟΣ ΤΟΙΣ ΜΩΛΩΨΙ”

Της κ. Ελένης Λωρίτου

=====

"Υποχρεωτική" αποτείχιση χωρίς να μπορεί να "υποχρεώσει" κάποιον  είναι σαν να λέμε σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Είναι μία έννοια αυτοαναιρούμενη. Ποιός είναι αυτός που προσχώρησε στην αποτείχιση   "υποχρεωτικώς" και ποιός τον  υποχρέωσε; Μήπως πέρασε κανείς από κάποιο δικαστήριο πολιτικό ή  εκκλησιαστικό και με βάση κάποιον πολιτικό νόμο ή εκκλησιαστικό Κανόνα δικάστηκε και "υποχρεώθηκε"  να κάνει αποτείχιση; Πολλοί από αυτούς που μιλάνε για την "υποχρεωτική" αποτείχιση και αρθρογραφούνε  με τα πλέον πύρινα λόγια-ψεύδη  υπέρ της δεν είναι ούτε οι ίδιοι  αποτειχισμένοι. Δεν αισθάνονται καν  οι ίδιοι την "υποχρέωση" να  αποτειχιστούνε. Τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται πολύ επικίνδυνα μέχρι τρέλλας και  σχιζοφρένειας!  

Όμως για την τιμή των όπλων, για να μην μένει η "υποχρεωτική" αποτείχιση ανενεργός αφού το  εκκλησιαστικό Κανονικό κατεστημένο δεν την υποστηρίζει έχουμε μία ιδέα. Μπορεί ο π. Ευθύμιος να καλέσει τον Ναυπάκτου για μία ακόμα "βραδυά  στην έρημο του Όρους Κισσάβου" για  θεοψία. Και εκεί για καθαρώς παιδαγωγικούς λόγους να τον  περάσει από ένα χέρι ξύλο με  μπουνιές και ανάποδες. Και έτσι ο Ναυπάκτου την άλλη μέρα θα  ανακοινώσει στην κυριολεξία "υποχρεωτικώς" αποτείχιση από αρχιεπισκόπους και   πατριαρχαίους. Κατόπιν αυτού εμείς όλοι βλέποντας το θάμα θα ρωτήσουμε τον Ναυπάκτου για τα  θεία βιώματα αυτής της "δεύτερης  βραδυάς στην έρημο του όρους  Κισσάβου" που τον οδήγησαν να  πάρει αυτή την ευλογημένη απόφαση. Η πρώτη ήταν στην έρημο του Αγίου Όρους ως γνωστόν.  

Δεν ξέρω αν ο Ναυπάκτου θα θελήσει να μας αποκαλύψει τα βιώματά του, πάντως δεν έχουμε καμμία αμφιβολία ότι ήταν πολύ  αποτελεσματικά! Δεν ξέρω αν θα φέρει και την θείαν αλλοίωσιν στο  πρόσωπό του ων κατάστικτος τοις  μώλωψι!

"Τό ξύλο βγήκε απο τον Παράδεισο"! 

Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς μέμφεται τους Θεσσαλονικείς πατέρες, γιατί δεν ακολουθούν την μόνη   αποτελεσματική οδό της εξόδου από την αίρεση, δηλαδή την "υποχρεωτική" αποτείχιση. Όμως   δεν διευκρινίζει τον τρόπο που  πρέπει να εφαρμοσθεί αυτή. Δηλαδή πρέπει να πλακώσουν  καμμιά δεκαριά στις μπουνιές προς   παραδειγματιμόν των υπολοίπων, μήπως να κρεμάσουν κάποιον ανάποδα στον προαύλειο χώρο της αγίας Σοφίας, μήπως να ρίξουν χημικά δηλητηριώδη αέρια, μήπως  να ρίξουν τίποτα βόμπες σε  επιλεγμένους στόχους; Φυσικά θα  έπρεπε ο π. Θεόδωρος Ζήσης να  αντλήσει την χάρη του Θεού Ποσειδώνα και να καταπνίξει το Κολυμπάρι με θύελλες και κύματα  και να τους καταστήσει  πραγματικούς Κολυμπαριστές. Όμως  και σε αυτό απέτυχε! Επειδή λοιπόν   οι Θεσσαλονικείς πατέρες δεν τα  καταφέρνουν σε αυτά, παρακαλούμε  τον σεβαστό π. Ευθύμιο ο ίδιος που τα λέει ο ίδιος και να τα πράξει. 

Δηλαδή τι θέλω να πω;! Αντιμετωπίζουμε τώρα το αίτημα των χήρων παπάδων να τελέσουν δεύτερο γάμο. Επειδή όμως αυτοί "υποχρεούνται" σε υποχρεωτική μονογαμία ή θα πρέπει να αλλάξει όλο το Κανονικό σύστημα που "υποχρεώνει" την μονογαμία ή θα πρέπει αυτοί να περάσουν από τα  εκκλησιαστικά δικαστήρια και να καθαιρεθούνε. Και έτσι οι Κανόνες έχουν προβλέψει να αποτρέψουν το  τουλούμιασμα στο ξύλο των επιθυμούντων δεύτερο γάμο.  

Επειδή όμως στην περίπτωση της "υποχρεωτικής" αποτείχισης δεν υπάρχουν αυτοί οι ειδικοί Κανόνες -διέφυγε στους Πατέρες να το προβλέψουν- μπορούμε να κάνουμε χρήση του γενικότερου παιδαγωγικού Κανόνος του από τους αιώνες δοκιμασμένου και καθαγιασμένου, που λέει το "ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο”! Αυτός ο Κανόνας λόγω της πανανθρώπινης αξίας του είναι ισόκυρος των εκκλησιαστικών Ιερών Κανόνων! 

Αν π. Ευθύμιε χρειαστείτε κάποια καμικάζι εγώ πρώτη! Μπουρλότο!  

Η ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ!

Η ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ!

Της κ. Ελένης Λωρίτου 

=====

1.) Ποιές είναι οι εκκλησιαστικές προσωπικότητες που εξέφρασαν την συνείδηση της Εκκλησίας στις μέρες μας, που συμπύκνωσαν στο πρόσωπό τους το εκκλησιαστικό βίωμα; Ποιά είναι με δυό λόγια η Αγιοπνευματική εμπειρία της Εκκλησίας στην σημερινή εποχή; 

Εκ των ων ουκ άνευ κυρίαρχες εκκλησιαστικές προσωπικότητες είναι ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο Όσιος π. Ιουστίνος Πόποβιτς, ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Άγιος Παίσιος, ο Άγιος Πορφύριος, ο αγιασμένος π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, ο επίσης αγιασμένος Φώτης Κόντογλου, ο λόγιος μοναχός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο ιδρυτής του “Ορθοδόξου Τύπου” Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο Καθηγητής Μουρατίδης, μία πλειάδα πανεπιστημιακών δασκάλων της θεολογίας όπως ο Τρεμπέλας και ο Ιωάννης Καρμίρης με το τεράστιο συγγραφικό έργο, οι επίσκοποι Αυγουστίνος Φλωρίνης, Αμβρόσιος Ελευθερουπόλεως και άλλοι κατά το μάλλον ή ήττον επιφανείς ή αφανείς αστέρες στο εκκλησιαστικό στερέωμα. 

Είναι μικρό το μάτι μας αν όλοι αυτοί δεν μας γεμίζουν και ασεβώς τους παρακάμπτουμε και τους αγνοούμε, θεωρώντας τον εαυτόν μας συνεχιστή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά!  

Στις πονηρές ημέρες μας σήκωσαν κεφάλι κάποιοι διεστραμμένοι τύποι για να διαβάλουν την παρακαταθήκη της ομοφωνίας όλων αυτών των πατέρων σε συγκεκριμένα εκκλησιαστικά θέματα και την αντιμετώπισή των. Πρέπει να μην παραβλέψουμε το δεδομένο ότι οι πλείστοι, αν όχι όλοι οι προαναφερθέντες Άγιοι, όσιοι, θεολόγοι, ομολογητές επίσκοποι, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και ορθόδοξοι διανοητές ήταν εν τω αυτώ πνεύματι και πνευματικώς συνδεόμενοι με τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, ώστε αν ο π. Επιφάνιος έκανε κάποια κουτσουκέλα, ανατρέποντας την Ευαγγελική και Πατερική διδασκαλία -όπως κάποιοι διατείνονται- είναι αδύνατον κάποιος από τα παραπάνω ξεφτέρια να μην το έπαιρνε είδηση! 

Δηλαδή το πήρε είδηση ο Σημάτης, ο διαχειριστής του ιστολογίου "Πατερική  Παράδοση", ο εκ του παλαιού ορμώμενος Τσακίρογλου, ο Ρίζος όπως θέλω τα γυρίζω, ο κατά φαντασίαν Αποτειχισμένος Σακαλάκης, δυστυχώς και ο διαψεύσας τις προσδοκίες μας, ότι θα έβαζε μία τάξη στην αναίδεια των παραπάνω, π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς, πήραν λοιπόν είδηση όλοι αυτοί την κουτσουκέλα του π. Επιφανίου και δεν την πήραν είδηση όλα τα τσακάλια της θεολογίας που τον περιστοίχιζαν; 

Μην μου πείτε ότι τους δωροδοκούσε ο π. Επιφάνιος, γιατί αυτός ήταν πραγματικά πτωχός και άμισθος! Πόσο βέβαια πλούσιος είναι ο συκοφαντηθείς από τους ασεβείς Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτηδες συνταξιούχος π. Θεόδωρος Ζήσης, ώστε να επαρκεί στις ανάγκες της δωροδοκίας, ένας Θεός το ξέρει! Ο δε κατά σάρκα υιός του μοναχός π. Σεραφείμ Ζήσης είναι άμισθος ακολουθών τον σταυρικό δρόμο της κατά Θεόν αφιερώσεως είτε εν τω μοναχισμώ, είτε εν τω κόσμω. Είναι μάλλον ρομαντική η σπηλιά στα Αμπελάκια μπρος στις σπηλιές των πόλεων!    

Το μήλον της έριδος εννοείται είναι η ερμηνεία του π. Επιφανίου στον 15ο Κανόνα της Α/Β Συνόδου ως "δυνητικού", την οποία  ακολουθεί ο π. Θεόδωρος Ζήσης και οι συν αυτώ, και όχι "υποχρεωτικού" όπως διατείνονται οι υβριστές και του π. Επιφανίου και του π. Θεοδώρου Ζήση. Προσβάλλοντας ο π. Ευθύμιος την ερμηνεία του π. Επιφανίου πάνω στον 15ο Κανόνα της Α/Β  Συνόδου δεν αναιρεί την θεολογία του μεμονωμένου π. Επιφανίου, αλλά προσβάλλει την ομοφωνία των παραπάνω πατέρων, θέτοντας τον εαυτόν του απέναντι όλων αυτών, εισάγοντας καινοφανείς και παράδοξες στο ορθόδοξο αισθητήριο διδασκαλίες.

2.) Θελήσαμε να κρατήσουμε τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά μακρυά από την διαμάχη πιστεύοντας, ότι οι  Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτηδες ενεργούν τις ψευτιές τους χωρίς την ευλογία του σύμφωνα και με μία πρόχειρη αλλά αληθή διαβεβαίωσή του προς εμένα. Όμως με διέψευσε αναλαμβάνοντας ο ίδιος όλη την ευθύνη και τελευταίως  αρθρογραφώντας στο ίδιο πνεύμα της  συκοφάντησης και του ψεύδους. Προσωπικώς επειδή γνωρίζω ότι είναι ευγενούς αλλά παρορμητικού χαρακτήρος νομίζω ότι απλά ζει στην "κοσμάρα" του, όπως συνηθίζουν κάποιοι καλόγεροι, πνευματικοί, ηγούμενοι, ηγουμένισσες κ.τ.λ.. 

Επίσης θα πρέπει κάποιοι να συνειδητοποιούμε, ότι με το να μη μετέχουμε της θύραθεν και της καθ' ημάς παιδείας, αυτομάτως δεν γίναμε Άγιοι Σπυρίδωνες! Καλό είναι να ακούμε λίγο και τους πεπαιδευμένους για να μην κάνουμε κουτσουκέλες και μετά οι κουτσουκέλες δύσκολα μαζεύονται. 

Θα περίμενα λοιπόν από τον σεβαστό π. Ευθύμιο, εφ' όσον ανέλαβε την ευθύνη των γραφομένων στο ιστολόγιο "Πατερική παράδοση" κατ' αρχήν να ζητήσει καθηκόντως μία συγγνώμη για τα ψέματα που ελέχθησαν από τους διαφόρους   Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτηδες. Όμως ο π. Ευθύμιος όχι μόνο δεν ζήτησε συγγνώμη, αλλά συνέχισε συμπληρώνοντας τα ψέματα εκείνων.

Μας είπε ότι στην Αγία Γραφή υπάρχουν 40 αναφορές στην "Αποτείχιση"! Μήπως μπορεί να μας πει μία, γιατί εγώ δεν ξέρω καμμία;! Μπορεί 40 αναφορές να υπάρχουν για την υποχρέωση της απομάκρυνσης από τους αιρετίζοντες, αλλά αυτές οι αναφορές δεν ταυτίζονται με την Αποτείχιση. Η απομάκρυνση μπορεί να έχει διάφορες μορφές και κυρίως πρέπει να είναι μία υπόθεση καρδιακή που αφορά το ορθόδοξο φρόνημα. Μας ενδιαφέρει  πρωτίστως το φρόνημα του πιστού και όχι το τοπικό μάντρωμα.  

Όλους τους μη "υποχρεωτικώς" Αποτειχισμένους μας ονόμασε "βολεμένους"! Μήπως μπορεί να μας πει πού ακριβώς αναφέρεται; Αυτό είναι ένα ψέμα που χονδροειδώς μας προσβάλλει και παρακαλώ τον σεβαστό π. Ευθύμιο ή να διευκρινίσει σε ποιό "βόλεμα" αναφέρεται ή να επανορθώσει και να πάρει πίσω τέτοιου είδους ποταπές βρισιές.

Γνωρίζει να έχουμε κάποια ιδιοτελή συναλλαγή ή εξάρτηση από τους Οικουμενιστές επισκόπους; Οι Θεσσαλονικείς πατέρες εκδιώχθηκαν από τους ναούς των και αν ήδη δεν καθαιρέθηκαν είναι γιατί οι διώκτες των φοβούνται τον εις βάρος των αντίκτυπο. Δεν χαίρεται ο π. Ευθύμιος γι’ αυτό, αλλά πρέπει πάση θυσία να αποκεφαλιστούν; Τι άλλο πρέπει να κάνουν για να τους εξοργίσουν, ώστε να είναι σίγουρη η καθαίρεσή των; Μήπως πρέπει να πάρουν ένα αεροπλανάκι και να πάνε να ρίξουν μερικές βόμβες στα κεφάλια των Οικουνενιστών; Το σχέδιο θα ονομάζεται "η λαβίδα που σκοτώνει"!    

3.) Και ενώ ο π. Ευθύμιος βλέπει ότι οι  Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτηδες διαφθείρουν την έννοια της  εκκλησιαστικής "οικονομίας" ο ίδιος δεν μιλά, συμφωνώντας ίσως. 

Εμπνέονται διάφορα σχήματα, για να δικαιολογήσουν τον "μολυσμό" των  μυστηρίων των Οικουμενιστών καίτοι έγκυρων, αλλά δεν χρησιμοποιούν το παράδειγμα της "οικονομίας" του γάμου και της "προαιρετικής" αγαμίας, ένα παράδειγμα ήδη έτοιμο από την ευαγγελική διδασκαλία. 

Η ευαγγελική και πατερική διδασκαλία θεωρεί τον γάμο ως "οικονομία" και μεταπτωτικό θεσμό, αν και μεταπτωτικοί άνθρωποι είναι οι πάντες και άσχετα αν χειρότερη ασκητικότητα από αυτήν του γάμου δεν υπάρχει, ενίοτε......! 

Η ύπαρξη λοιπόν της οικονομίας του γάμου π.  Ευθύμιε μήπως καταργεί την δυναμική της Εκκλησίας πρός την ασκητικότητα; Τι είναι αυτά που λέτε σεβαστέ π. Ευθύμιε, ότι η "οικονομία" σημαίνει συμβιβασμό με την αίρεση και "βόλεμα"; Ποιά πρακτική της Εκκλησίας και ποιά διδασκαλία Της λέει αυτά τα πράγματα;  

Ποιά "προαιρετικότητα" του 15ου Κανόνος εμποδίζει κάποιον να κάνει την οποιαδήποτε ομολογία θέλει, και ποιά "υποχρεωτικότητα" υποχρεώνει κάποιον να κάνει κάτι αν ο ίδιος "προαιρετικώς" δεν θέλει; 

Βάφτισαν, λέτε, τον 15ο Κανόνα "δυνητικό" για να μπορούν να τον ξεφύγουν! Δηλαδή ο π. Επιφάνιος βάφτισε τον Κανόνα προαιρετικό για να τον ξεφύγει!!!! Μήπως και "υποχρεωτικός" να ήταν ποιός θα τους υποχρέωνε να τον τηρήσουν αν οι ίδιοι δεν το ήθελαν; Μήπως εσείς ο ίδιος μπορείτε να υποχρεώσετε τα πνευματικά σας παιδιά να αποτειχιστούν παρ' όλη την καθαρότητα του Ποτηρίου και της Λαβίδος; Δεν μπορείτε κανέναν να υποχρεώσετε γιατί απλούστατα όλα μέσα στην Εκκλησία είναι καρδιακά και διέπονται από το "όστις θέλει ..."  Το "όστις θέλει" μήπως σημαίνει συμβιβασμό και βόλεμα; Εγώ το βλέπω ως προτροπή. Μήπως στο τέλος θα ανατρέψετε όλο το Ευαγγέλιο; 

Έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί στην παθογένεια και την αντιφατικότητα όλων αυτών των σαθρών θεολογικών οικοδομημάτων πάνω στην άμμο της ισχυρογνωμοσύνης, της ιδιοτροπίας, της "κοσμάρας" κάποιων. Ενώ μιλάνε για "υποχρεωτικότητα" στην ουσία κανέναν δεν μπορούν να "υποχρεώσουν" και όλοι κάνουν "δυνητικώς" ό,τι θέλουν. 

Ο π. Ευθύμιος δεν μπορεί καν τα πνευματικά του παιδιά να "υποχρεώσει" και όλοι στην πράξη εφαρμόζουν την οικονομία. Δηλαδή παίρνουν ευλογία και κάνουν ό,τι θέλουν. Και αν τύχει ο γάμος να είναι ρομαντικός, πάμε και μέχρι κάποιο  ειδυλλιακό νησάκι. No problem! Καλά κάνουν και εν πάση ειλικρινεία και αγάπη ευχόμαστε στα παιδιά κάθε ευτυχία! Κακό δεν είναι! 

Η παρά τω πνευματικώ πάπισσα να αφήσει παρακαλώ τα παιδιά ήσυχα και να κοιτάξει τα καθ' εαυτήν, τα του οίκου της και τα της συζυγικής πλεονεξίας! 

Ποιόν μπορείτε π. Ευθύμιε να "υποχρεώσετε"; Ούτε καν τους πρωτοκλασάτους "καθαρώς" και ασπίλως Αποτειχισμένους;  

Μήπως μπορέσατε να υποχρεώσετε τον πρωτοκλασσάτο Αποτειχισμένο σας, να με υπερασπιστεί ως δικηγόρος ανιδιοτελώς στο δικαστήριό μου για κοινό ομολογιακό θέμα; Όχι! Αν δεν τσεπώσει ο κύριος καίτοι Αποτειχισμένος το χιλιαρικάκι, την ομολογία ξέχνα την! Μήπως τον άλλο "καθαρό" συμπολίτη Σακαλάκη της γνωστής   Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτικης οικογενείας τον "υποχρέωσε" η συνείδησή του να έρθει ως μάρτυς; Ούτε απ’ έξω δεν πέρασε! Μόνο λόγια! Πόσο πολύ ομολογούμε και πόσο πολύ υποφέρουμε!   

4.) Τι υποφέρετε παιδί μου; Παίρνετε τα αυτοκίνητά σας και πάτε να εκκλησιαστείτε στον πνευματικό σας και με την ευκαιρία να δείτε την συμπεθέρα, την κουμπάρα, τον υποψήφιο γαμπρό, γιατί έχετε γίνει ως συνήθως και ένας χώρος κοινωνικής ένταξης -ουδέν μεμπτόν!- που κανείς δεν τολμά να βγάλει κεφάλι, γιατί θα τον ξε-εντάξουν και αυτοπροβάλλεστε ως ομολογητές και μάρτυρες;  

Θα ήθελα όμως ιδιαιτέρως να ασχοληθώ με την ιδιάζουσα περίπτωση Σακαλάκη όπως αναφέραμε της γνωστής Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτικης οικογενείας. Τα τελευταία 20 χρόνια  της οικουμενιστικής Ιγνατιακής λαίλαπας στην μητρόπολη Δημητριάδος χωρίζονται για τον κ. Σακαλάκη σε δύο περιόδους. Σε μία μακρά περίοδο από το 2.000 μέχρι πρόσφατα, που η Αποτείχιση ήταν "δυνητική" και ο κ. Σακαλάκης λούφαζε στο περιβάλλον του γνωστού Ιγνατιακού μοναστηριού και εσχάτως εδώ και δύο χρόνια προήχθη στην κατά φαντασίαν Αποτείχιση, αφού στην ουσία ούτε καν Αποτειχισμένος δεν είναι ο κ. Σακαλάκης και ούτε κόκορα δεν διαθέτει παρά μόνο κότα. Αν κ. Σακαλάκη κάνω λάθος και απέκτησες κόκορα και Αποτείχιση, μπορείς να μας το πεις. Μόνο είναι λίγο σχιζοφρενικό, να δείχνεις τέτοια αναίδεια εναντίον του π. Επιφανίου και του π. Θεοδώρου Ζήση και να τρέμεις τόσο πολύ τον επίσκοπο Ιγνάτιο. 

Ο κ. Σακαλάκης ποτέ δεν συμμετείχε σε καμμία ομολογιακή παράσταση εναντίον του επισκόπου Ιγνατίου, και ασφαλώς δεν είναι Αποτειχισμένος. Εάν είναι παρακαλώ να μας το πει. Μιλά ακατάσχετα εναντίον του π. Θεοδώρου Ζήση, επειδή ξέρει ότι τα ακούει βερεσέ, επίσης εναντίον του π. Επιφανίου επειδή είναι πεθαμένος και οι πεθαμένοι δεν μιλούν, αλλά εναντίον του Δημητριάδος Ιγνατίου τσιμουδιά! Τέτοιος ομολογητής!  

5.) Ο π. Θεόδωρος Ζήσης εφαρμόζοντας το"τη τιμή αλλήλους προηγούμενοι" λίαν τιμητικώς παρεχώρησε στον π. Ευθύμιο την διάκριση της "ακριβείας"! Ο π. Θεόδωρος ως εκκλησιαστικός άνδρας καλώς έπραξε! Όμως ο π. Ευθύμιος το πίστεψε! Δηλαδή αν κάποιος τον αποκαλέσει "αγιώτατο" ο π. Ευθύμιος θα το πιστέψει; Θεωρώ ότι δεν μπορεί καν να υπάρξει "ακρίβεια" στην ομολογία και στην αγιότητα! Ευγενώς ο π. Ευθύμιος θα έπρεπε να αποποιηθεί αυτή την προσφορά του π. Θεοδώρου και όχι οι ασεβείς  Ριζοτσακιρογλουσακαλοσημάτηδες να τύπτουν σεβαστούς πατέρες και διδασκάλους της Εκκλησίας ως προδότες και όσα σέρνει η σκούπα!  

Αν και έζησα μεταξύ των αδελφών εν αγάπη και  ομονοία, δεν κατάλαβα ποιό είναι το πρακτικό αποτέλεσμα του καθαρού Ποτηρίου. Δηλαδή αν  περιχαρακωθούν μερικές κοινότητες καθαρών τι θα συμβεί; Θα ανασταλεί  η προέλαση του Οικουμενισμού; Ούτε ο Θεός Δίας να ήταν ο π. Θεόδωρος δεν θα είχε τέτοια δυνατότητα! Ούτε ο Θεός Ποσειδώνας, ώστε να σηκώσει κύματα και να καταπνίξει το Κολυμπάρι! 

Αντίθετα όλα αυτά περί μολυσμού μου μοιάζουν δεισιδαιμονικά, ξένα προς μία ορθόδοξο αντίληψη. Να προσέξουμε να είμαστε  καθαροί, να μην μολυνθούμε! Τι είναι καλέ η Θεία Κοινωνία, μαντζούνι; Ίσως οι Πατέρες αν ενίοτε είπαν τέτοια πράγματα, τα είπαν υπεραπλουστεύοντας την θεολογία, ώστε να είναι εύληπτος από τον λαό, εμποιώντας έναν ευσεβή φόβο. Ίσως υπήρχε μία παιδαγωγική αναγκαιότητα να μιλήσουν με αυτό τον τρόπο, καθώς και λόγοι συσπειρώσεως.    

Σήμερα ποιός θα νοιαστεί αν κάποιοι καθαροί θα υψώσουν χαρακώματα και θα απομονωθούν αυτάρεσκα στην καθαρότητά των; Κανένα ποιμαντικό και εκκλησιαστικό συμφέρον δεν προκύπτει. Μόνον αυτά τα κηρύγματα περί καθαρότητος βρίσκουν έδαφος στους έχοντας μία δεισιδαιμονική πίστη. 

Η εκκλησιαστική παράδοση έχει μία αδιάλειπτο συνέχεια μέχρι σήμερα με τελευταίο κρίκο της την ομήγυρι των θεωμένων αγίων και εκκλησιαστικών  προσωπικοτήτων που προτάξαμε της παρούσης γραφής μας.  

Κάποιοι αγαπούν να βλέπουν την μισή εκκλησιαστική παράδοση, πηδώντας ολόκληρους αιώνες εκκλησιαστικής ιστορίας και παραβλέποντας γεγονότα της Παραδόσεως που δεν τους εξυπηρετούν. Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος, όσο και αν έχει αυτοπεποίθηση στην αρετή του, να αντικαταστήσει την αδιάλειπτο συνέχεια της εκκλησιαστικής παράδοσης. Η παράδοση της Εκκλησίας δεν κατακερματίζεται, δεν σταματά στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά. Η σημερινή Εκκλησία δεν είναι ορφανή πατέρων, δεν προέκυψε από το πουθενά.  

Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος είναι ένας σύγχρονος Πατέρας  της Εκκλησίας, μία πέτρα της πίστεως, πάνω στην οποία μπορούμε να ακουμπήσουμε και απλανώς η Εκκλησία να πορευθεί τον δρόμο Της μέσα στην εσχατολογική της προοπτική. 

Η ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΣΥΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ “ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ”

Η ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΣΥΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ “ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ”

=====

Ε! Πάτερ Ευθύμιε! Του Σημάτη του την έπεσαν οι παλαιοημερολογίτες! Κάποιοι και με τον σατανά θα συμμαχήσουν για να εκδικηθούν την Εκκλησία που δεν τους πρόσεξε! Δεν λέμε! άπονη η μάννα! Και όπως λέει το άσμα "και μπαστούνι μην της δώσεις στο προσκέφαλο κοντά, γιατί το θέλει για να δέρνει τα παιδιά της και ύστερα να τους φωνάζει αληταρά!"   

Έως εδώ συμφωνούμε, καμμία αντίρρηση! Όμως όσες ξυλιές να φάει κανείς, όσα μπαστούνια και να σπάσουν στην πλάτη του, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Ποτέ μη σώσουν και φερθούνε σαν άνθρωποι. Την ψυχή τους ζημιώνουν. Όμως εμείς για ποιό λόγο θα πρέπει να χαλάσουμε την δική μας ψυχή; Η ευγνωμοσύνη που πρέπει να έχουμε προς την Εκκλησία είναι απεριόριστος. Δεν είπα προς τον δεσπότη, είπα προς την Εκκλησία. Η Εκκλησία μας ευεργέτησε εξ ίσου απεριόριστα. Η Εκκλησία μας κατέστησε εν δυνάμει αγίους. Αγιόπαιδες έζησαν μακρυά από το χοιροστάσιο των παθών ως καθαρά αλαβάστρινα δοχεία του Αγίου Πνεύματος. 

Η Εκκλησία δίδει στον πιστό άνθρωπο την ελπίδα της Αναστάσεως, ήδη από εδώ ζει την Ανάσταση. Η Εκκλησία μας δώρισε τους αγίους πνευματικούς μας. Αυτές οι πλούσιες δωρεές που επιδαψιλεύει ο Θεός στην Εκκλησία Του και καθιστά εμάς τους φτωχούς δούλους του μετόχους, θα έπρεπε να μην μας αφήνουν κανένα περιθώριο μεμψιμοιρίας, κλάψας, μίξας, πικρίας, εκδίκησης, ένα ψυχολογικό υπόβαθρο για μία εκκλησιολογικώς ανάρμοστη συμπεριφορά, η οποία  ψηλαφείται στα λόγια και στα έργα μας με σχισματικές τάσεις. Όσο φαρμάκι και να μας πότισε η Εκκλησία, δεν θα έπρεπε να νικά την χαρά του εν ημίν Αγίου Πνεύματος, την οποία καμμία δύναμη δεν μπορεί να μας αφαιρέσει. Κανείς δεσπότης δεν θα κλάψει αν εσύ αποποιηθείς τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, το οποίο μόνο μέσα στην Εκκλησία κατοικοεδρεύει. Δεν μας φταίει τίποτα η Εκκλησία, αν ο κάθε κοκορόμυαλος δεσποτάκος, αν το κάθε γεροκούσιαλο αυτή την μοναδικότητα της Εκκλησίας την καθιστά δικό του μονοπώλιο. Και το ελεεινό γεροκούσιαλο και το μαγαζί του θα καταλήξουν στον τάφο. Η δε Εκκλησία μένει εις τον αιώνα! Να φύγουμε να πάμε πού;!

Τσακίρογλου πάρτο αλλιώς. Κόψτο αλλιώς δεν βγαίνει! Εκεί μαθηματικοί και φιλόλογοι τους ίδιους λογαριασμούς κάνετε. Δεν βγαίνουν τα νούμερα. Από γεωγραφία δεν τα πάτε και τόσο καλά! Από τον Μέγα Φώτιο και πιό πίσω μέχρι το 1054 είναι τουλάχιστον δύο αιώνες, όχι δύο μήνες, δύο αιώνες. Τwo hundred years! Δεν μπορείς να τους αγνοήσεις, να πεις ότι δεν υπήρχαν, να κλέψεις τον λογαριασμό όση επιδεξιότητα κι αν έχεις στην λαθροχειρία. Τι θα γίνει με σας, πολύς σουρεαλισμός έπεσε. Μήπως έχουν εφευρεθεί και αφηρημένα μαθηματικά; Οι ιστορικές πηγές σας μάραναν για να πείτε τόσο χονδροειδείς ανοησίες!

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΣΑΚΑΛΑΚΗ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Της κ. Ελένης Λωρίτου

=====

Αδελφέ Νίκο Σακαλάκη,

Σου έθεσα πολύ σαφή ερωτήματα στις πολύ σαφείς μομφές σου σε βάρος του π. Θεοδώρου Ζήση. Στα ερωτήματά μου αυτά μου απευθύνεις ένα κείμενο που δεν λέει τίποτα. Εξαντλείται σε χρησμούς της Πυθίας περί μελλοντολογίας και προφητολογίας, περί τέταρτης διάστασης του χρόνου, περί χαρισματικής υπερβάσεως του χρόνου, περί σχετικότητος του χρόνου κ.τ.λ. Ο π. Επιφάνιος δεν ήταν μελλοντολόγος και δεν του άρεσε καθόλου να του αποδίδουμε τέτοιες ιδιότητες. Οι κουβέντες του ήταν πάντα γήινες και πραγματολογικές.   

Δηλαδή υπαινίσσεσαι ότι ο π. Ευθύμιος ενεργεί με βάση την γνώση του μέλλοντος; Για να μην τον αδικώ, ούτε αυτόν τον άκουσα να λέει κάτι τέτοιο. Με συγχωρείς αλλά σε τέτοιο επίπεδο δεν μπορώ να κάνω καμμία κουβέντα. Αυτό που ξέρω είναι το τελείως πραγματολογικό ότι η Εκκλησία με την “δυνητικότητα” της ομολογίας. Και! ομολογία έκανε, και! εφαρμογή του 15ου Κανόνος, και! το σωτηριολογικό της περιεχόμενο διατήρησε στο ακέραιο, και! χαριτόβρυτα μυστήρια είχε, και! παραγωγή πάμπολλων αγίων μορφών είχε, καρπών του εν αυτή εγκατοικούντος Αγίου Πνεύματος, το οποίο απώλεσαν οι της “ακριβείας” σχισματικοί παλαιοημερολογίτες, οι οποίοι αμφισβητούν τους μεγάλους αγίους, που ανέδειξε η Εκκλησία σε αυτό το χρονικό διάστημα. Δηλαδή έβλαψε την Εκκλησία η “οικονομία”, ενώ την ωφέλησε το παλαιοημερολογιτικό σχίσμα;     

Ο κ. Τσακίρογλου, του οποίου την πεπατημένη ακολουθείς κατά πόδας, είναι ένας σχισματικός παλαιοημερολογίτης σε διατεταγμένη αποστολή να διασπείρει το σχισματικό του φρόνημα, παριστάνοντας τον αποτειχισμένο. Πρώτος εκείνος διεπίστωσε εκ του μέλλοντος ότι η τακτική της Εκκλησίας στην προ του σχίσματος εποχή, από την εποχή που εμφανίστηκε η αίρεση του φιλιόκβε ήταν λανθασμένη! Δηλαδή ο κ. Τσακίρογλου έκρινε τον Μέγα Φώτιο, τις Συνόδους που έγιναν στο διάστημα μέχρι το σχίσμα, που ασχολήθηκαν με το φιλιόκβε και ανέχθηκαν την επικοινωνία με την Εκκλησία της Ρώμης και βρήκε ότι έκαναν λάθος! Μπράβο! Εν τω μεταξύ στο διάστημα αυτό η Εκκλησία αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων καθώς και την δεύτερη φάση της  εικονομαχίας! Άσχετον! Κατά την γνώμη του κ. Τσακίρογλου η Εκκλησία, οι Άγιοί της, οι Σύνοδοι εβρίσκοντο σε λάθος δρόμο! Και τον κ. Τσακίρογλου εσύ τον καθιστάς οδηγό σου στην αποτίμηση της Εκκλησίας.  

Σε κάθε περίπτωση εγώ δεν σε ρώτησα περί αυτού. Δεν έθεσα σε καμμία αμφιβολία το σωστό της “δυνητικότητος” και το λάθος της “υποχρεωτικότητος”, η οποία οδήγησε στην τραγικότητα του παλαιοημερολογιτικού σχίσματος. Δεν έθεσα σε καμμία αμφιβολία αν το επιδιωκόμενο είναι η δημιουργία σχίσματος. Το σχίσμα είναι εξ ίσου μεγάλο κακό, όπως και η αίρεση. Αυτό που σε ρώτησα είναι σε ποιο σημείο του συνεδρίου ο π. Θεόδωρος έκανε λόγο για “ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ ορθοδοξίας και αιρέσεως”. Όμως αν και η ερώτησή μου είναι πολύ σαφής δεν πήρα καμμία απάντηση. Μου κάνεις ηθικιστικά μαθήματα για καλούς τρόπους. Να λυπάσαι για τα ψέματα που λες και δεν απαντάς, γιατί δεν έχεις απαντήσεις, αλλά προτιμάς το στρίβειν διά της δημιουργικής ασάφειας μελλοντολογικών χρησμών. Και πάλιν η μέθοδος του ψέματος είναι η πεπατημένη των αστέρων του κίτρινου ιστολογίου “Πατερική παράδοση” των κυρίων Ρίζου όπως θέλω τα γυρίζω, του κ. Τσακίρογλου και του κ. Σημάτη. Άντε φύγετε από δω ένα τσούρμο κακοδόξων και σχισματικών, που θα μας διδάξετε τρόπους και θα κρίνετε τους αγίους και τις Συνόδους της Εκκλησίας! Η ορθόδοξη Εκκλησία διηνεκώς και αδιαλείπτως είχε Άγιο Πνεύμα και χαριτωμένα Μυστήρια, όπως έχει και σήμερα.  

Φίλε Νίκο, δεν θα σε ρωτούσα για την προσωπική σου εκκλησιολογική κατάσταση, αν αυτή δεν είχε κάποια σχέση με τα λεγόμενά σου. Από ό,τι είναι διαπιστωμένο ο καθείς εκεί κάνει ό,τι θέλει και ό,τι δύναται εν πλήρει “δυνητικότητι”, αλλά πλειοδοτεί στα λόγια υπέρ της “υποχρεωτικότητος”. Πλήρης διάστασις λόγων και έργων. Όταν οι λόγοι αφίστανται των έργων, τότε αυτό το πράγμα δεν είναι θεολογία, δεν είναι εκκλησιολογία, αλλά ένας αφηρημένος φιλοσοφικός στοχασμός. Ένας άνθρωπος άκαπνος δεν μπορεί να μιλά με τέτοια ιταμότητα στον μπαρουτοκαπνισμένο! Αυτό δεν είναι ποιμαντική της Εκκλησίας με μία υπευθυνότητα, αλλά ένας κομπογιαννιτισμός. Ευτυχώς υπάρχουν και οι υπεύθυνοι ποιμένες που ποιμαίνουν την Εκκλησία με υπευθυνότητα, ποιμαντικό και θεολογικό τάλαντο. Θα πρέπει να έχουμε την συνείδηση ότι πάνω από όλους ποιμαίνει την Εκκλησία του ο ίδιος ο Χριστός. Ο Χριστός κατευθύνει την Εκκλησία του εσχατολογικά μέσα στο χρόνο. Εμείς οι άνθρωποι πράττουμε “δυνητικά” το ανθρωπίνως δυνατό, έχοντας επίγνωση της αδυναμίας μας και ζητώντας το έλεος του Θεού. Κανένας σχισματικός δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον αρχιποίμενα Χριστό.

Με εκτίμηση, 

Λωρίτου Ελένη  

Υ.Γ. Πάτερ Ευθύμιε, κι άλλα ψέματα! Αναλαμβάνετε και τα ψέματα του κ. Σακαλάκη; Αποφασίσατε να υπερασπιστείτε την υποστατική Αλήθεια, τον Χριστό, διά του ψεύδους; Ο π. Επιφάνιος, με τον οποίον αναμετράσθε, έλεγε: ψέματα ούτε στα έξι μέτρα να σε στήσουν μην πεις. Αρχηγός του ψεύδους είναι ο διάβολος, που σπέρνει μέσα στην Εκκλησία τις σχισματικές τάσεις. Αναλάβετε τις ευθύνες σας π. Ευθύμιε να καθαρίσετε την κόπρο του Αυγείου του σχισματικού ιστολογίου “Πατερική παράδοση”!    

Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ

Η κ. ΕΛΕΝΗ ΛΩΡΙΤΟΥ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ (π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ, Π. ΣΗΜΑΤΗ, Δ. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ, Ι. ΡΙΖΟ ΚΑΙ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ)

=====

Πρέπει να καταλάβουμε, όταν αναφερόμαστε σε Άγια εκκλησιαστικά πρόσωπα, δεν αναφερόμαστε σε κάποιο κοινωνικό κλάμπ, αλλά σε μία χορεία αγίων που συνιστούν την εκκλησιαστική συνείδηση. Μήπως μπορούν να μας πουν ο π. Ευθύμιος και ο π. Σάββας την εκκλησιαστική τους αποδοχή; Ειδικά ο π. Ευθύμιος υπήρξε σύγχρονος του π. Αθανασίου Μυτιληναίου και μάλιστα έδρασε στην ίδια περιφέρεια της Λάρισσας και συμμετείχε στις διαμαρτυρίες υπέρ του Θεολόγου Λαρίσσης. Μήπως μπορεί να μας πει ο π. Ευθύμιος, η σχέση του με τον π. Αθανάσιο αν ήταν εκκλησιαστικώς φιλική, αν είχαν εκκλησιαστική συνεργασία, επικοινωνία, αν ήταν εκκλησιαστικώς εν τω αυτώ πνεύματι; Ώρα είναι τώρα να μας πει ότι η σχέση τους ήταν ανταγωνιστική. Δηλαδή ο π. Αθανάσιος δεν φοβήθηκε ανταγωνιστικά τον π. Επιφάνιο, όπου έστελνε τα πνευματικά του παιδιά όταν κατέβαιναν στην Αθήνα για σπουδές και φοβήθηκε τον π. Ευθύμιο! 

Ας με συγχωρούν οι σεβαστοί πατέρες, όπως προανέφερα δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις, ο κάθε εκκλησιαστικός εργάτης έχει την αξία του, αρκεί μόνο νά ποτίζει, να κλαδεύει, να τρυγεί, να οικοδομεί και να μην ξερριζώνει αυτά που οι άλλοι φύτευσαν και να μην αποδομεί τα λιθάρια που οι άλλοι έβαλαν στο οικοδόμημα της Εκκλησίας. 

Όσο μπορώ να γνωρίζω, δεν διεπίστωσα κάποια εκκλησιαστική επικοινωνία του π. Ευθυμίου με τον π. Αθανάσιο, αν και διασταυρώνοντο οι κύκλοι δραστηριότητός των. Εννοείται ότι την ίδια παρενόχληση, ό,τι κάνει στους σημερινούς πατέρες, έκανε και στον π. Αθανάσιο. Υπέστη και ο π. Αθανάσιος την άτεγκτο κριτική του π. Ευθυμίου και των πνευματικών του παιδιών, όταν στο τελευταίο στάδιο της ζωής του, όταν ήταν στο νοσοκομείο άρρωστος, επανέφερε το μνημόσυνο του μοιχεπιβάτου επισκόπου, ώστε να μπορέσει να έχει το μοναστήρι μία συνέχεια και να μπορέσει να χειροτονηθεί ο σημερινός ηγούμενος π. Πολύκαρπος. Ήταν κρίμα που δεν ρώτησε τον π. Ευθύμιο! Πολύ λυπάμαι για την αστοχία του αυτή! 

Σε κάθε περίπτωση η Εκκλησία και οι Άγιοί Της δεν είναι υπόλογοι στον π. Ευθύμιο και στα πνευματικά του παιδιά. Οι Άγιοι, ο π. Θεόδωρος Ζήσης και όποιος αισθάνεται μία υπευθυνότητα απέναντι στο Θεό για την ποδηγεσία της Εκκλησίας, δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν Σημάτη, Τσακίρογλου, Ρίζο όπως θέλω τα γυρίζω, πάπισα Ιωάννα, Χριστίνα κ.τ.λ.. Ο π. Θεόδωρος Ζήσης ωφείλει απερίσπαστος, χωρίς να επηρεάζεται από τις άτεγκτες κραυγές του κάθε άκαπνου σούπερ- αγωνιστή, να ποδηγετεί την Εκκλησία με βάση τα παραδεδομένα από τους Αγίους παλαιοτέρους και συγχρόνους. Έχει μαζί του την συνείδηση της Εκκλησίας και την προαναφερθείσα χορεία των συγχρόνων Αγίων. Ποιόν θα ακούσει αυτούς ή τον Ρίζο; 

Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, την συγγνώμη μου από τον σεβαστό π. Ευθύμιο για τις συγκρίσεις. Όμως η αναμέτρηση με τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο είναι οφθαλμοφανώς άνιση. Είναι δε αστείο κάποιοι, όπως ο φίλος Νίκος Σακαλάκης να πετροβολά τον π. Επιφάνιο και μάλιστα βασιζόμενος στον φίλο του Αυγουστίνο Καντιώτη. 

Αδελφέ Νίκο Σακαλάκη λες τον π. Επιφάνιο να μην μπορούσε να τον πετροβολήσει ο ίδιος ο Αυγουστίνος και περίμενε εσένα να το κάνεις; Λες εκείνος να φοβήθηκε να το κάνει; Περιμένουμε φίλε Νίκο μία απάντηση, σε ποιό σημείο ο π. Θεόδωρος μίλησε για "ενδιάμεσο" στάδιο ανάμεσα στην ορθοδοξία και στη αίρεση, ότι δηλαδή μπορεί να υπάρξει συμψηφισμός της Αληθείας και του ψεύδους. Θα σου είμαστε υπόχρεοι να μας υποδείξεις αυτό το σημείο. 

Αυτός ο συμψηφισμός Αληθείας και ψεύδους μοιάζει με τους λογαριασμούς του καρακγιόζη. Κάποτε ο Χριστόδουλος συμμετείχε σε συνεδρίαση ενός εκκλησιαστικού συμβουλίου και το θέμα ήταν ένας τοίχος, αν θα έπρεπε να κτισθεί, για τον οποίο υπήρχε διαφωνία. Ο Χριστόδουλος, που ομολογουμένως δεν του έλειπε το πνεύμα, ρώτησε τον παπά του ναού, εσύ πάτερ τι λες; Προτείνω, απαντά ο παπάς, μία "ενδιάμεση" λύση! Δηλαδή τον ρωτά ο Χριστόδουλος ποιά είναι η "ενδιάμεση" λύση; Να φτιάξουμε τον μισό τοίχο ή αφού κτίσουμε τον τοίχο μετά να τον γκρεμίσουμε. 

Αν και παρακολουθήσαμε ολόκληρο το συνέδριο της Θεσσαλονίκης, εκτός του ότι παρακολουθούμε οι πάντες μέσω του διαδικτύου επί τόσα χρόνια τον π. Θεόδωρο, τέτοιες "ενδιάμεσες" λύσεις ποτέ δεν πρότεινε. Αντίθετα το πνεύμα του συνεδρίου ήταν ομολογιακό και όπως πάντα μίλησε για την ανάγκη ομολογίας και προσχωρήσεως, όσων δύνανται, στην διαμαρτυρία μέσω της εκκλησιαστικής αποτείχισης. Ο π. Ευθύμιος με τις ακρότητες που εκφράζει έχει φέρει μία σύγχυση στα πνευματικά του παιδιά. ‘Αλλοι βρίσκονται μέσα στην κλάψα και στην μίξα, γιατί βρίσκονται σε αδιέξοδο, κανείς όμως δεν μένει αστεφάνωτος, αβάπτιστος και αμύρωτος, γιατί η ζωή προχωρά πρέπει να γίνουν γάμοι και να γεννηθούν παιδιά και σε τελευταία ανάλυση ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, δηλαδή στην πράξη εφαρμόζεται του πάσα ενός η "δυνητικότητα". Μερικοί δεν αισθάνονται καν την υποχρέωση για ομολογία, όμως είναι “υποχρεωτικώς” αποτειχισμένοι! Κάποιοι παραπάνω από την ομολογία βάζουν την τσέπη τους κ.ο.κ. 

Παρακαλούμε τον π. Θεόδωρο απερίσπαστος να κάνει την δουλειά του και να μην φθείρεται από την ποταπότητα ουτιδανών ανθρώπων.