Andreas Antoniou Melas, Slaughter us all and make our blood river... Cyprus poetry and History,

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

___________

Andreas Antoniou Melas, Slaughter us all and make our blood river... Cyprus poetry and History, published by CreateSpace, an amazon.com company, USA, 2015, pp. 68.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Kυκλοφόρησε πρόσφατα το δεύτερο βιβλίο του κ. Ανδρέα Μελά στα Αγγλικά με τον τίτλο

«Slaughter us all and make our blood a river… Cyprus poetry and history.” 

Το έργο κατ’ ουσίαν είναι μεταφορά στην Αγγλική του έπους του Βασίλη Μιχαηλίδη «9η Ιουλίου 1821, εν Λευκωσία Κύπρου». Το έργο γράφτηκε στην Κυπριακή διάλεκτο και δημοσιεύθηκε τα τέλη του 19ου αιώνα και δίκαια καθιέρωσε τον Βασίλη Μιχαηλίδη σαν τον εθνικό ποιητή της Κύπρου.

Ο Βασίλης Μιχαηλίδης είναι πολύ σπουδαίος λυρικός και επικός ποιητής. Δυστυχώς το έργο του είναι ελάχιστα γνωστό επειδή έγραφε κυρίως στην Κυπριακή διάλεκτο με αποτέλεσμα να απευθύνεται σε πολύ περιορισμένο κοινό. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η προσφορά του κ. Ανδρέα Μελά επειδή με τη μεταφορά του στην Αγγλική γλώσσα το καθιστά ευρύτερα γνωστό στο Αγγλόφωνο κοινό.

Ο κ. Ανδρέας Μελάς έκανε για πρώτη φορά, την μετάφραση ολόκληρου του ποιήματος στα Αγγλικά και πρόσθεσε τη δική του ανάλυση του έργου καθώς επίσης σχετικές σημειώσεις. 

Το ποίημα αποτελείται από 56 στροφές των δέκα στίχων σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο που ομοιοκαταληχτεί. 

Ο κ. Ανδρέας Μελάς αντιλαμβάνεται και αναλύει τα σημαντικά δεδομένα του Ελληνισμού της Κύπρου και προβάλλει τον μεγάλο και ιερό ρόλο της Εκκλησίας της Κύπρου όπως ξετυλίγεται μέσα στο σημαντικό αυτό ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη.  

Ο Βασίλης Μιχαηλίδης χρησιμοποίησε ορισμένα ιστορικά γεγονότα και τα δραματοποίησε ποιητικά στο σπουδαίο αυτό έπος. Ο Τούρκος διοικητής της Κύπρου παρουσιάζεται αμείλικτος και πανούργος. Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός με την πραγματικά χριστιανική του στάση και το πάθος του κερδίζει το σεβασμό μας και φέρνει δάκρυα στα μάτια των μελετητών του έργου του μεγάλου Κύπριου ποιητή. 

Συνιστούμε το καινούριο έργο του κ. Ανδρέα Μελά και του ευχόμαστε να συνεχίσει το έργο που ανέλαβε να προωθεί τα χριστιανικά, Ελληνικά και μάλιστα τα Κυπριακά δίκαια.

Το βιβλίο διατίθεται από το amazon.com, όπως και το πρώτο του βιβλίο «Three Hellene Cypriots”.

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, Andreas Antoniou Melas, Three Hellene Cypriots

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

___________

Andreas Antoniou Melas, Three Hellene Cypriots, A personal journey and commentary on Cyprus Modern history to 1950, USA 2014, pp. 117.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Με το βιβλίο αυτό ο κ. Ανδρέας Μελάς προσπαθεί να ιχνηλατήσει τη σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου, μέσα από την προσωπική του ιστορία, με αναφορά σε τρεις σημαντικές μορφές του Κυπριακού Ελληνισμού. Τον μαραθωνοδρόμο Στυλιανό Κυριακίδη, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β΄ και τον πεσοντα ήρωα δήμαρχο της Λεμεσού Χριστόδουλο Σώζο. Ολοι αφιέρωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και την πίστη μας.

Δυσκολεύεται κάποιος να κατανοήσει πώς ένας νέος συγγραφέας καταπιάστηκε με ένα θέμα όπως το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Μάλιστα όταν ο συγγραφέας είναι εξειδικευμένος χημικός και εκπαιδευμένος διευθυντής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Υπάρχουν δύο στοιχεία που βοήθησαν τον καλό συγγραφέα να κινηθεί αποφασιστικά. Καταρχήν είναι γυιος πολυτάλαντου και πολυγραφότατου Κύπριου λογοτέχνη του μ. Τώνη Μελά και έτσι έχει έμφυτο συγγραφικό τάλαντο. 

Και ύστερα είναι Ελληνας της Κύπρου που έζησε τον αγώνα για ελευθερία από τον Αγγλικό ζυγό και την Τουρκική ανταρσία και ένιωσε τον πόνο για τον ξεριζωμό με την καταστροφή της Κύπρου το 1974. Νιώθει πολύ δυνατά την ανάγκη να εξηγήσει πώς ένας ειρηνικός λαός έφτασε στην ιστορική καταστροφή του 1974.

Διαπίστωσε ότι κάποιες συμπτώσεις της προσωπικής του Ιστορίας ήταν δεμένες -κατά κάποιο τρόπο- με τις μορφές αυτές και έδεσε το υλικό σαν ιστορική αναδιήγηση μεγάλων στιγμών της Κύπρου μέσα από τις τρεις αυτές μορφές. Γι’ αυτό και συμπεριέλαβε ποιήματα του Βασίλη Μιχαηλίδη σε μετάφραση στα Αγγλικά όπως "Η 9η Ιουλίου 1821, εν Λευκωσία, Κυπρου". Εκεί ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός προτού απαγχονιστεί -αν και του δόθηκε η ευκαιρία να διαφύγει- είπε:

«Παρά το γαίμαν τους πολλούς εν' κάλλιον του πισκόπου». Μετά λέγει στον Τούρκο πασά 

"Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!"

Συγχαίρουμε τον καλό συγγραφέα που κατόρθωσε τόσα πολλά με το πρώτο κιόλας βιβλίο που εξέδωσε. Μας γνώρισε με τρεις πολύ σημαντικές μορφές του Κυπριακού Ελληνισμού, μας έδωσε το στίγμα της προσωπικής του διαδρομής και αναζωπύρωσε μέσα μας τον καυμό της Κύπρου και το πάθος της για απελευθέρωση. Συνιστούμε ένθερμα το βιβλίο που εμπνέει τον αναγνώστη.

Το βιβλίο διατίθεται στο amazon.com.

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ - ΑΝΔΡΕΑ ΜΕΛΑ, ΤΡΕΙΣ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

__________

Ανδρέα Μελά, Τρεις Ελληνοκύπριοι: Μια προσωπική διαδρομή και σχόλια για τη σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου, Σικάγο 2014, σσ. 118. 

=========

Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Έλληνα από την Κύπρο, κάτοικου του Σικάγου κ. Ανδρέα Μελά, με τίτλο: «Τρεις Ελληνοκύπριοι: Μία προσωπική διαδρομή και σχόλια για τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου ως το 1950».

Ο συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη στην Ιστορία της Κύπρου μέσα από τη ζωή και την προσφορά τριών σημαντικών Ελληνοκυπρίων που διακινδύνευσαν τη ζωή τους χάρη του Ελληνισμού κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Παρουσιάζει την άγνωστη σε πολλούς ιστορία που δείχνει καθαρά ότι οι Ελληνοκύπριοι εθελοντικά πήραν μέρος και αγωνίστηκαν σε όλους τους πολέμους για την Ελληνική ελευθερία που έγιναν τον 19ο και 20ο αιώνα. 

Οι τρεις Ελληνοκύπριοι είναι ο Δήμαρχος της Λεμεσού Σώζος, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄ και ο Στυλιανός Κυριακίδης, νικητής του Μαραθωνίου Βοστώνης το 1946. Τόσο ο Δήμαρχος Σώζος όσο και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄ πήραν μέρος εθελοντικά στους Βαλκανικούς πολέμους. Μάλιστα ο δήμαρχος Σώζος πέθανε πολεμώντας στο Μπιζάνι, κοντά στα Γιάννενα, στην Ήπειρο, στην Ελλάδα. Ήταν  ο πιο αξιόλογος ηγέτης της Κύπρου του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Κατά τη δημαρχία του η Λεμεσός αναπτύχθηκε ραγδαία σε  σύγχρονη πόλη.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β΄ συνελήφθη από τους Βρεττανούς και τον έστειλαν εξορία λόγω της  δράσης του στην Οκτωβριανή Επανάσταση του 1931. Όταν επέστρεψε δέκα πέντε χρόνια αργότερα έκανε το δημοψήφισμα του 1950 για την Ένωση με την Ελλάδα.

Ο Κυριακίδης ήταν πρωταθλητής Μαραθωνοδρόμος. Το 1946 έτρεξε και βγήκε πρώτος στο Μαραθώνιο της Βοστώνης. Είχε αδυνατίσει πολύ λόγω της αμασείας και πείνας που πέρασε στη Γερμανική κατοχή  που οι γιατροί  δεν τον άφηναν να πάρει μέρος στον Μαραθώνιο. Τοτε εκείνος εκουσίως υπέγραψε ότι μόνο εκείνος έχει την ευθύνη για ότι συμβεί. Νίκησε τον Johnny Kelley, το καμάρι της Βοστώνης, που οι Μαραθωνοδρόμοι του Κόσμου το 2001 τον ονόμασαν «Μαραθωνοδρόμο του Αιώνα». Οι εκκλήσεις του για την υποστήριξη των συμπατριωτών του Ελλήνων που πεινούσαν είχαν μεγάλο αποτέλεσμα. Κατορθωσε να συγκεντρωθεί ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και έξι πλοία φορτωμένα με τρόφιμα, φάρμακα και άλλα αγαθά που ήταν δωρεά των Αμερικανών. Σε δείπνο προς τιμήν του στο Λευκό Οίκο όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν τον ρώτησε τι θα ήθελε απάντησε «τίποτα για μένα κ. Πρόεδρε, μόνο βοήθεια για τους πεινασμένους αδελφούς Ελληνες». Οπως και αυτό  έγινε.

Το βιβλίο τελειώνει το 1950 αφού ο συγγραφέας εξήγησε ότι τα γεγονότα που ακολούθησαν στην Κύπρο μετά και μέχρι σήμερα, ήταν η λογική συνέχεια όσων συνέβησαν μέχρι τότε. Το βιβλίο επομένως εξηγεί τους λόγους αυτών που συνέβησαν στην Κύπρο τη δεκαετία του 1950 για να αποτινάξουν το Βρεττανικό ζυγό, τη διαμάχη ανάμεσα στις δύο κοινότητες τη δεκαετία του 1960 και τελικά την Τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους  της Κύπρου.

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε από τον συγγραφέα threehellenecypriots@gmail.com ή από amazon.com ως χαρτόδετο βιβλίο https://www.createspace.com/4731304.

Αυτό το καλοκαίρι συμπληρώνονται 40 χρόνια της Τουρκικής κατοχής της Κύπρου και της προσφυγιάς για το 40 τοις εκατό των Ελληνοκυπρίων. Δε θα «Ξεχάσουμε Ποτέ».

“ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ”*

“ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ”*

Του κ. Ανδρέα Μελά

===============

Ο μαραθώνιος της Βοστώνης είναι αγώνας ευγενούς άμιλλας. 

Ακόμα καί η Ναζιστική Γερμανία δέν κατόρθωσε να αλλοιώσει το πνεύμα του μαραθωνίου. 

Ετσι ήταν και την εποχή που ο Στυλιανός Κυριακίδης κέρδισε το 50ο Μαραθώνιο της Βοστώνης στις 20 Απριλίου του 1946. 

Δύο δεκαετίες αργότερα, συνάντησα αυτό τον αληθινό Έλληνα πατριώτη. Απορώ και εξίσταμαι πώς αυτός ο Έλληνας πατριώτης "αγωνίστηκε" και νίκησε για τα ιδανικά του και τη χώρα του. 

Ο νικητής του 50ου Μαραθωνίου της Βοστώνης, Κυριακίδης χρησιμοποίησε την νίκη του ως ευκαιρία για δράση για την ενίσχυση του πολέμου κατά της πείνας που έφερε ο πόλεμος στην πατρίδα του.

Ο Κυριακίδης, ο οποίος γλύτωσε την εκτέλεση κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα, δεν είχε τρέξει για έξι χρόνια, όταν ήρθε στη Βοστώνη το 1946, με τη βοήθεια Ελλήνων της Αμερικής. Ήταν κοκκαλιάρης από την ασιτία στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ελλάδα, και στην αρχή οι γιατροί στη Βοστώνη δεν του επέτρεπαν να τρέξει επειδή φοβήθηκαν ότι θα πέθαινε στο δρόμο. Ο Κυριακίδης όμως κατόρθωσε τελικά να νικήσει τον πρωταθλητή και κέρδισε με τον καλύτερο χρόνο στον κόσμο για το 1946. 

Σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι τον υποδέχτηκαν κατά την επιστροφή του στην Αθήνα, τον Μάιο του 1946. Ήρθε πίσω με πλοία φορτωμένα με τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης δωρεά από τους Αμερικανούς που έμαθαν για την νίκη του.

Αλλά ποιος ήταν αυτός ο Έλληνας; Ενας σύγχρονος Φειδιππίδης! 

Τον γνώρισα ως νεαρός και κατά σύμπτωση έζησα στους σημαντικούς τόπους που πέρασε τη ζωή του.

Γεννήθηκε στην Πάφο, Κύπρο το 1910. Η οικογένεια του ήταν φτωχή και έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο στην εργασία. Για πρώτη φορά μετακόμισε  στη Λεμεσό, για να τρέξει σε τοπικό στάδιο στο "Γυμναστικό Σύλλογο τα Ολύμπια". Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, στους Παγκύπριους Αγώνες, κέρδισε όλους τούς αγώνες αποστάσεως ακόμα και τον μαραθώνιο. Η Κύπρος δεν μπορούσε να τον χωρέσει και μετακόμισε στην Ελλάδα. Έτρεξε και κέρδισε το Πανελλήνιο και Βαλκανικά έθνη μαραθώνιους δρόμους αρκετές φορές την δεκαετία του 1930. Το 1936 έσπασε το ρεκόρ μαραθώνιου που κατείχε ο Σπυρίδων Λούης για τα προηγούμενα σαράντα χρόνια.

Ο Κυριακίδης αγωνίστηκε για την Ελλάδα το 1936 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου και τερμάτισε 11ος.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ ζούσε στο Χαϊδάρι έξω από την Αθήνα, συνελήφθη και θα είχε κρεμαστεί, αλλά τον γλύτωσαν επειδή συμμετέσχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου.

Με τον Ελληνικό εμφύλιο πόλεμο να μαίνεται, έβαλε το σπίτι του υποθήκη για να πληρώσει τα αεροπορικά εισιτήρια αποφασισμένος να κερδίσει το 1946 Μαραθώνιο της Βοστώνης.

Έτρεχε βήμα με βήμα με τον Johnny Kelley, τον νικητή του 1945, μπροστά από τους άλλους αθλητές από το δέκατο ως το εικοστό πέμπτο  μίλι. Κοντά στο τελευταίο μίλι, ένας γέρος ίσως και 65 ετών, σύμφωνα με του Κυριακίδη τα δικά του λόγια, φώναξε από το πλήθος, «Για την Ελλάδα, Στέλιο μου, για τα παιδιά της!" Αυτό τον ενέπνευσε να κερδίσει τον αγώνα στις 2:29:27. Φώναξε «Για την Ελλάδα», όταν ο ίδιος πέρασε τη γραμμή του τέρματος. 

Αρνήθηκε τα χρήματα που προσφέρονται από τους διοργανωτές του μαραθωνίου και ζήτησε να δοθούν στους συμπατριώτες του αδελφούς Έλληνες που πέθαιναν από την πείνα. Έμεινε άλλο ένα μήνα στις ΗΠΑ ως πρεσβευτής καλής θέλησης για την Ελλάδα, ζητώντας υποστήριξη για την πατρίδα του. Οι προσπάθειες του είχαν αποτέλεσμα τη συλλογή ενός τεράστιου ποσού χρημάτων. Επέστρεψε στην Αθήνα και τον υποδέχτηκαν ως ήρωα.

Το «Πνεύμα του Μαραθώνα" χάλκινο άγαλμα φιλοτεχνήθηκε προς τιμήν του και του Λούη σπύρου και τοποθετήθηκε στον Μαραθώνα, κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Το άλλο στο Hopkington είναι ένα αντίγραφο.

Επέστρεψε στη Λεμεσό, Κύπρο, την δεκαετία του 1960 και ζούσε μια μετρημένη ζωή και εργάζετο για την πόλη. 

Τον θυμάμαι ως ένα μετριόφρονα άνθρωπο. Η νίκη του ποτέ δεν τον έκανε υπερφίαλο και αλαζονικό. Συνέχισε να τρέχει στους εθνικούς αγώνες μαραθωνίου. Επροπονείτο στο τρέξιμο και ήταν μέντορας στους νέους αθλητές, μεταξύ των οποίων ο γράφων. 


Όταν συναντηθήκαμε μου είπε ότι ήξερε και τον πατέρα μου από της νεότερες τους μέρες στο «Ολύμπια». Όταν ο ίδιος κέρδισε στη Λεμεσό την γιορτη της 25ης Μάρτη 1965 τον μαραθώνιο, ανακοινώθηκε ότι ήταν και ο νικητής του Μαραθωνίου της Βοστώνης. Ήταν τότε 55 ετών. Ήταν κάτι αυτό σημαντικό για μένα στην ηλικία των 15, αλλά δεν καταλάβαινα και περισσότερο από αυτό.

Λίγα χρόνια αργότερα ήμουν στο Χαϊδάρι, Αθήνα, όπου έζησε και κατάφερε να γλυτώσει την κρεμάλα από τους Ναζί. Μια δεκαετία αργότερα ζούσα και σπούδαζα στη Βοστώνη, στην ίδια περιοχή όπου τελείωσε τη νίκη του Μαραθώνα και όπου τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα συνέβησαν.

Εζησα συμπτωματικά σε μερικά από τα μέρη που πέρασε αυτός ο μεγάλος Έλληνας πατριώτης. Δηλαδή στη Λεμεσό, στο Χαϊδάρι, στην Αθήνα και στη Βοστώνη. 

Δεν κατόρθωσα όμως μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004 να συνειδητοποιήσω τι είχε καταφέρει όταν το NBC TV αποκάλυψε την  μεγάλη ιστορία της ζωής του.

Ο Κυριακίδης ήταν ερασιτέχνης αθλητής που πλήρωνε εξ ιδίων τα έξοδά του χωρίς να αποσκοπεί σε οικονομικό όφελος για τον εαυτό του σε αντίθεση με τους ακριβοπληρωμένους αθλητές του σήμερα και την διαφθορά που εύκολα φέρνει το χρήμα. 

Το πνεύμα του Μαραθωνίου της Βοστώνης πρέπει να ζήσει.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

*Δύο YouTube links: Η πρώτη (περίπου 8 λεπτά) δείχνει τόν Κυριακίδη να μιλάει για τόν αγώνα του και είναι στα ελληνικά με την μουσική Βαγγέλη Παπαθανασσίου Chariots of Fire να παίζει. Η δεύτερη (22 λεπτά) είναι το NBC TV ιστορία που παρουσιάστηκε στο 2004.
http://www.youtube.com/watch?v=UfL6xTvHOvE
http://www.youtube.com/watch?v=XerFefZMjwI

Τώρα έχουμε την ευκαιρία να ανταποδώσουμε  και να δωρίσουμε σε ένα ταμείο για τη στήριξη των θυμάτων.
https://secure.onefundboston.org/page/-/donate2.html