ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ,ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΜΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”;

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΜΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”;

Τοῦ ἁγίου Γέροντος Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

=====

 

Παναγιώτατε·

ψάλλετε καὶ Ὑμεῖς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες Ὑμῖν, εἰς πάντας τοὺς ἤχους τὸ τροπάριον τῆς «Ἀγάπης». Ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη! «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων». Ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τοῦτο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης ἐκεῖνο, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης τὸ ἄλλο…

Περίεργον ὄμως!

Ἐφ᾽ ὅσον ἡ καρδία Ὑμῶν ἐκχειλίζει ἐξ ἀγάπης καὶ ἐξ αὐτῆς ἐκπηγάζουσι πολύρροα ρεύματα, φθάνοντα μέχρι τῶν ἐσχατιῶν τῆς Δύσεως καὶ δημιουργοῦντα πελάγη, εἰς ἃ ἀνέτως καὶ μετ᾽ εὐφροσύνης κολυμβῶσι πασῶν τῶν ἀποχρώσεων οἱ αἱρετικοί, πῶς δὲν διατίθενται ὀλίγαι σταγόνες ἀγάπης καὶ διὰ τοὺς ταλαιπώρους Ὀρθοδόξους; Δι᾽ ἐκείνους ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, οἴτινες σκανδαλίζονται, βλέποντες τὸν Ὀρθόδοξον Πατριάρχην Κων/πόλεως νὰ ἀθετῇ –ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης!– ἱεροὺς Κανόνας, νὰ ἀνατρέπῃ αἰωνοβίους Παραδόσεις, νὰ κρημνίζῃ τείχη ἀσφαλείας, νὰ μεταίρῃ ὅρια ἃ ἔθεντο ἁγιώτατοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Δι᾽ αὐτοὺς ἐστείρευσαν οἱ πηγαὶ τῆς ἀγάπης Ὑμῶν, Παναγιώτατε; Δι᾽ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει οὔτε μόριον στοργῆς; Οὔτε κἂν ἴχνος εὐσπλαγχνίας ἢ οἴκτου;

Ἀγάπη λοιπὸν πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλ᾽ ἀδιαφορία καὶ περιφρόνησις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους!

Ἐπὶ τέλους, Παναγιώτατε, ποῦ ὁδηγεῖτε τὴν Ἐκκλησίαν;

Ἆράγε ὅμως ἀγαπᾶτε πράγματι τοὺς αἱρετικούς;

Ἀκούσατε, Παναγιώτατε, μίαν παράδοξον ἀλήθειαν: ΟΧΙ! Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν πραγματικῶς καὶ εἰλικρινῶς τοὺς αἱρετικούς, ἡμεῖς οἱ «στενοκέφαλοι» καὶ «φανατικοί», καὶ οὐχὶ Ὑμεῖς καὶ οἱ μεθ᾽ Ὑμῶν. Ἡ ἀγάπη Ὑμῶν, δὲν εἶναι γνησία, ἀλλὰ ἐπιφανειακὴ καὶ ἐπίπλαστος· δὲν εἶναι ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ᾽ ἀγάπη ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης…

Ποῖος ἀγαπᾷ εἰλικρινῶς τὸν νοσοῦντα; Ὁ λέγων πρὸς αὐτόν: «εἶσαι ὑγιέστατος, τρῶγε ὅ,τι θέλεις», καὶ ἀπεργαζόμενος οὔτω χαλεπωτέραν τὴν νόσον καὶ ταχύτερον τὸν θάνατον, ἢ (τὸν ἀγαπᾷ εἰλικρινῶς) ὁ ἐπισημαίνων αὐτῷ τὴν ἀσθένειαν καὶ ἀπαγορεύων τὰς βλαπτούσας τροφάς;

Ἡμεῖς, ἐπισημαίνοντες τὰς πλάνας τῶν αἱρετικῶν καὶ διακηρύσσοντες ὅτι ἀκολουθοῦσιν ὁδῷ ἐπισφαλεστάτῃ, ὑπάρχει ἐλπὶς νὰ δημιουργήσωμεν ἐν αὐτοῖς κρίσιν συνειδήσεως καὶ ἔφεσιν ἀναζητήσεως τῆς ἀλήθειας. Ὑμεῖς (ὅμως) καὶ οἱ μεθ᾽ Ὑμῶν, διακηρύσσοντες ὅτι «οὐδὲν μᾶς χωρίζει» ἀπὸ τῶν αἱρετικῶν κ.τ.τ., ναρκοῦτε καὶ ἀποκοιμίζετε αὐτοὺς καὶ ἀποκλείετε ἔμπροσθεν αὐτῶν τὴν ὁδὸν τῆς ἀλήθειας. Οὕτως ἐφαρμόζεται ἐν προκειμένῳ τὸ προφητικόν: «Λαός μου, οἱ μακαρίζοντες ὑμᾶς πλανῶσιν ὑμᾶς» (Ἡσ. γ´, 12). Καὶ «ὅτι οὐ κενὰ τὰ ρήματα μαρτυρεῖ τὰ πράγματα».

Ποῖον ἑτερόδοξον ὡδηγήσατε Ὑμεῖς καὶ οἱ δορυφοροῦντες Ὑμᾶς μελιστάλακτοι καὶ ἀσπόνδυλοι Ἐπίσκοποι εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν; Οὔτε ἕνα, Παναγιώτατε! Οὔτε ἕνα, παρὰ πάντα τὰ ταξίδια, τὰ συνέδρια, τὰ γεύματα, τὰ δῶρα, τὰ μειδιάματα. Μόνον «φανατικοί» τινες Ὀρθόδοξοι ἐγένοντο ἀφορμὴ προσελκύσεως αἱρετικῶν εἰς τὴν ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἀντιλαμβάνεσθε ἆράγε, Παναγιώτατε, ποῦ δύναται νὰ ὁδηγήσῃ τὸ σύνθημα Ὑμῶν «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων», ἐὰν κατορθώσῃ νὰ ἐφαρμοσθῇ καθολικῶς;

Ἰδού τινα παραδείγματα:

α) Οἱ δικασταὶ θὰ ἀπήλλασσον τοὺς πάντας, ἀθώους καὶ ἐνόχους. Ἡ φυλακὴ δύναται νὰ ἑρμηνευθῇ ὡς ἐκδήλωσις ἀγάπης, ἀλλὰ μόνον ἂν ἡ ἀγάπη ἔχῃ «ὅρους καὶ ὅρια». Ὅταν ἀγαπῶ «ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων», πὼς θὰ φυλακίσω τὸν ἀποστέργοντα τὴν φυλακὴν καὶ δυσφοροῦντα ἐν αὐτῇ;

β) Οἱ διδάσκαλοι θὰ προεβίβαζον καὶ τοὺς ἀμελεστάτους τῶν μαθητῶν. Ποίου εἴδους ἀγάπην «ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων» ἔχω, ὅταν καταδικάζω εἰς ἀπώλειαν ὁλοκλήρου ἔτους τόσους καὶ τόσους νέους;

γ) Οἱ γονεῖς δὲν θὰ ἠρνοῦντο εἰς τὰ τέκνα αὐτῶν οὐδὲ τὰ βλαπτικώτερα τῶν πραγμάτων.

δ) Αἱ προγαμιαῖαι γενετήσιοι σχέσεις θὰ ἀπέβαινον θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ποίου εἴδους ἀγάπην «ἄνευ ὅρων καὶ ὀρίων» ἔχω, ὅταν ἀπαγορεύω εἰς ἓν νεαρὸν ζεῦγος νὰ προχωρήσῃ εἰς «ὁλοκλήρωσιν» τῆς ἀγάπης αὐτοῦ πρὶν ἣ εὐλογηθῇ ἐκκλησιαστικῶς ἡ ἔνωσις αὐτῶν; Διατὶ νὰ καταδικάζω αὐτοὺς εἰς δυσβάστακτον ἀναμονήν, μακροχρόνιον πολλάκις, ὅταν αἱ συνθῆκαι δὲν ἐπιτρέπωσι ταχεῖαν τὴν τέλεσιν τοῦ γάμου;

ε) Ὑμεῖς αὐτός, Παναγιώτατε, δὲν θὰ ἠδύνασθε νὰ τιμωρήσητε οὐδένα Κληρικόν, ἔστω καὶ ἂν ὑπέπιπτεν εἰς τὰς πλέον βαρείας παραβάσεις. Καὶ ὅμως οὐ μόνον πρό τινος χρόνου κατεδικάσατε εἰς καθαίρεσιν καὶ ἀπέλασιν ἐξ Ἁγίου Ὄρους ὁμάδα ὅλην Ἱερομονάχων (οὐδένα ἐξ αὐτῶν γνωρίζω καὶ συνεπῶς δὲν γράφω ταύτα πρὸς ὑπεράσπισιν αὐτῶν), ἀλλ᾽ ἀκούεται ὅτι ἑτοιμάζετε κατ᾽ αὐτὰς καὶ ἄλλας θανατικὰς καταδίκας (δηλαδὴ καθαιρέσεις) Κληρικῶν τινων ἐν Ἀμερικῇ, ἐπειδὴ ἀπεκόπησαν (δικαίως ἢ ἀδίκως, ἀδιάφορον), τῆς μεθ᾽ Ὑμῶν κοινωνίας. Ἀλλὰ τότε ποῦ ὑπάγει ἡ «ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων» ἀγάπη Ὑμῶν, Παναγιώτατε;

Ὤ! Εἰς ποῖον θρησκευτικὸν καὶ κοινωνικὸν χάος θὰ ἠδύνατο νὰ ὁδηγήσῃ ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ συνθήματος «Ἀγάπη ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων»!…

Ἀλλὰ διατὶ νὰ ἀπορῶμεν βλέποντες δηλώσεις οἷαι αἱ ἐκτεθεῖσαι!… Οἱ ἄνθρωποι οὖτοι δὲν ἐπιδεικνύουσιν εἰμὴ «οἷον τὸν τρόπον, τοιόνδε καὶ τὸν λόγον». «Ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ»… Φυσικὴ συνέπεια εἶνε τὰ λεγόμενα.

Ἄνθρωποι τρυφηλοὶ καὶ ἁβροδίαιτοι, ἄνθρωποι καταλύοντες εἰς τὰ πολυτελέστατα τῶν Ξενοδοχείων, ἔνθα ἐνδιαιτῶνται οἱ Κροῖσοι τοῦ κόσμου τούτου, ἄνθρωποι τρώγοντες εἰς ἀνθοστολίστους τραπέζας συνοδείᾳ μουσικῶν ὑποκρούσεων, ἄνθρωποι ἐκτυποῦντες πολυτελῆ φυλλάδια ἐν οἷς, μεταξὺ ἄλλων, ἀναγράφεται καὶ τί… θὰ παρατεθῇ εἰς τὰ δεῖπνα τῶν, ὧν ἡγοῦνται, «Κληρικολαϊκῶν Συνελεύσεων», ἄνθρωποι τοιοῦτοι, φυσικὸν εἶνε νὰ θέλωσιν «νέους» Χριστιανισμούς.

Ὁ Χριστιανισμὸς τῶν ἁλιέων, τὸ Εὐαγγέλιον τῆς πτωχείας, τὸ Κήρυγμα τῆς μωρίας τοῦ Σταυροῦ, ἡ Ἐκκλησία τῆς ἀσκήσεως, τῶν δακρύων καὶ τοῦ μαρτυρίου, ἀναμφιβόλως δὲν εἶνε «κομμένα εἰς τὰ μέτρα των». Ἀλλ᾽ «εἰ πλοῦτον ἠγάπων (καὶ ἐγκοσμίους βασιλείας), τί τῷ περὶ πτωχείας (καὶ Βασιλείας Οὐρανῶν) διδάσκοντι ἐφοίτων»;… Τί ζητοῦσιν οἱ τοιοῦτοι πλησίον τοῦ Ἰησοῦ;…

ΠΗΓΗ: 

(Ἀπόσπασμα ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποία ἀπέστειλε ὁ ἅγιος Γέροντας, τὸ ἔτος 1969, πρὸς τὸν τότε Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν),

 

(Ἐπιφανίου Ι. Θεοδωροπούλου, Ἀρχιμανδρίτου, «ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ» [«Οἰκουμενισμὸς» καὶ «Ζηλωτισμός»], ἐν Ἀθήναις, 1986),

O ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Μάιος 2020, 'Αρ. τεύχους 142-149, Περιοδικὴ ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου,

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ chrvassiliades.blogspot.com