ΣΗΜΕΡΑ ΖΗΣΑΜΕ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

ΣΗΜΕΡΑ ΖΗΣΑΜΕ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=============

Σας έχω μιλήσει πολλές φορές για ένα εξαιρετικό κληρικό στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Μανχάταν.

Σήμερα την Πεντηκοστή εκκλησιάστηκα στην κοινότητά του και έφυγα - όπως πάντοτε όταν εκκλησιάζομαι εκεί - με συναισθήματα κατάνυξης, γαλήνης και ιερής συγκίνησης.

Τι μπορεί να κάνει ένας ευλαβής κληρικός!

Ο π. Δημήτριος αντιμετωπίζει όλα τα πλάσματα του Θεού με την ίδια αγάπη. 

Τα παιδάκια, τους ηλικιωμένους, ένα ψυχικά ασθενή που εκκλησιάζεται εκεί, όλο τον κόσμο. 

Ορθόδοξους και ετερόδοξους τους δέχεται με την ίδια αγάπη, αλλά είναι πολύ προσεκτικός - χωρίς να γίνεται αδιάκριτος - να μη δίνεται η Θεία Κοινωνία στους αιρετικούς.

Mας μίλησε για την προσευχή “Βασιλεύ  Ουράνιε Παράκλητε” και μας εξήγησε πόσο οικουμενική είναι. Προσέξτε. Οικουμενική! Οχι οικουμενιστική. Η χάρη του Αγίου Πνεύματος παρέχεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία και σ’ αυτήν κάλεσε όλους να προσέλθουν.

Ο π. Δημήτριος δεν μένει μόνον στο κήρυγμα. Αυτό που μετρά είναι ότι αυτά που κηρύσσει τα βάζει σε εφαρμογή.

Πήγα λίγο πρν αρχίσει ο Ορθρος στην εκκλησία και άρχισα να προσκυνώ όλες τις δεκάδες εικόνες που υπάρχουν η μία δίπλα στην άλλη στο ναό.

Σε κάποια στιγμή σηκώθηκε από το κάθισμά του ένα νεαρό παιδί - κινεζικής καταγωγής -, διέκοψε το προσκύνημά μου και μου αυτοσυστήθηκε. 

Μου είπε ότι ενδιαφέρεται για την Ορθοδοξία γι’ αυτό τα καλοκαίρια που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη - επειδή τον υπόλοιπο χρόνο σπουδάζει σε άλλη πόλη - εκκλησιάζεται τακτικά στον Αγιο Γεώργιο στο Μανχάταν.

Με ρώτησε αν είμαι Ελληνας ορθόδοξος. Εικάζω ότι το έκανε λόγω της μακριάς γενειάδας που τρέφω γεγονός που κάνει πολλούς να διερωτούνται αν είμαι κληρικός.

Τον καλωσόρισα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και του εξήγησα ότι σεβόμαστε τις θρησκευτικές αναζητήσεις του χωρίς να πιέζουμε κανένα.

Του συνέστησα να μιλήσει με τον π. Δημήτριο - τον Father Jim - όπως τον αποκαλούν οι πιστοί, και μου είπε ότι βρίσκεται ήδη σε επαφή μαζί του.

Προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας όταν ήρθε η ώρα της Θείας Κοινωνίας ο π. Δημήτριος παρεκάλεσε να περάσουν πρώτα τα παιδάκια να κοινωνήσουν και ανέφερε το όνομα μιας μικρής κουκλίτσας - της Σοφίας -, που βαπτίστηκε πριν λίγες μέρες στο ναό, όπως βαπτίστηκε και η κινεζικής καταγωγής μητέρα της πριν έξι χρόνια όταν παντρεύτηκε Ελληνα ομογενή.

Ενας προσήλυτος στην Ορθοδοξία διάβασε πολύ ωραία στα Αγγλικά τον “Εξάψαλμο” και ένας άλλος Ελληνας από την Κύπρο που ζει στις ΗΠΑ από χρόνια βοήθησε στην ανάγνωση των ψαλμών, ενώ είχαμε ένα εξαιρετικό ψάλτη - δεν γνωρίζω αν είναι ο νέος ψάλτης του ναού ή αν ακόμη η κοινότητα προσπαθεί να βρει τον κατάλληλο ψάλτη.

Ζήσαμε αληθινή Πεντηκοστή. 

Από πολλές χώρες και από διαφορετική εθνική καταγωγή, ορισμένοι γεννημένοι από ορθόδοξους γονείς, άλλοι προσήλυτοι στην Ορθοδοξία ή άνθρωποι που ακόμη αναζητούν, γιορτάσαμε την Πεντηκοστή και ζήσαμε το θαύμα της ενότητας των πάντων ασχέτως εθνικής καταγωγής, γλώσσας, φύλου ή ηλικίας.

Το Αγιον Πνεύμα ήταν τόσο αληθινά παρόν στην εκκλησία μας.

Μην αφήνουμε την ψυχή μας να σκανδαλίζεται. 

Ούτε να στεκόμαστε στα σάπια, στα αντιευαγγελικά και στα απαράδεκτα.


Και αμαρτία υπάρχει και ζιζάνια συναυξάνονται στον αγρό του Κυρίου μαζί με το σιτάρι και σκάνδαλα γκρεμίζουν συνειδήσεις και θεομπαιξίες υπάρχουν.

Αλλά υπάρχει προπαντός ο Χριστός και το Αγιον Πνεύμα που κατεργάζονται τη σωτηρία των ανθρώπων με αθέατο τρόπο.

Θα επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα επειδή πρέπει να διορθώνονται, αλλά δεν κάνει να ξεχνάμε ότι στην Εκκλησία της Αμερικής επιτελείται, ένα αθόρυβο μεν, αλλά σπουδαίο και ουσιαστικό έργο, σε επίπεδο ηγεσίας, κοινοτήτων, μονών και απλών πιστών.

Εφυγα από τη Θεία Λειτουργία και τον Εσπερινό του Αγίου Πνεύματος στον Αγιο Γεώργιο στο Μανχάταν, με πολύ ζωντανή την αίσθηση ότι το Αγιον Πνεύμα είναι παρών πανταχού και πληρεί τα πάντα...