Saturday, November 17, 2012

ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΟΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ




ΟΙ ΑΠΛΕΣ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΟΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=============

Στο ιστολόγιο του Ιερού Nαού “Αγίας Βαρβάρας” Πατρών, διάβασα το ακόλουθο απόσπασμα από ομιλία του Πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτη Βασίλειου (Γοντικάκη):

“Οι ψεύτικοι χαρισματούχοι οικειοποιούνται τα κατά φαντασίαν χαρίσματά τους. Επαίρονται γι’ αυτά. Φροντίζουν για την προβολή και «αξιοποίηση» τους. Δημιουργούν ομάδες και κλειστούς κύκλους οπαδών από παρόμοια μ’ αυτούς άτομα, που ρέπουν προς την πλάνη, το σχίσμα και την αίρεση. Στηρίζονται στον εαυτό τους, και όχι για χάρη της Εκκλησίας. 

Οι οπαδοί τους με φορτικότητα διαφημίζουν τις αρετές των αρχηγών τους, για να αγρεύσουν οπαδούς και να αυτοδιαφημιστούν ως μαθητές τέτοιων διακεκριμένων δασκάλων».

Η νοσηρή τους ευσεβοφάνεια και προσποίηση διακρίνεται από μακριά, γιατί είναι κοινό το σύμπτωμα της αρρώστιας αυτής παντού και πάντοτε μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας. 

Αργά ή γρήγορα όμως φανερώνεται πόση αλήθεια είχαν οι προφητείες τους και πόση σοβαρότητα οι διαφημιζόμενες αρετές τους.

Εν αντιθέσει με τους πλανεμένους, που έχουν εντυπωσιασθεί από την πνευματική τους ανωτερότητα, την οποία θέλουν πάση θυσία να διασώσουν και να προβάλλουν, υπάρχουν οι αληθινοί ταπεινοί και κεχαριτωμένοι, που τρέφονται και αναπτύσσονται πνευματικά μέσα στην Εκκλησία, ζώντες «συν πάσι τοις αγίοις». Αυτοί δεν υπολογίζουν τον εαυτό τους. Τον θεωρούν ένα σκουπίδι, «πάντων περίψημα έως άρτι». Γι’ αυτό, δέχονται χαρίσματα, που τα κρατούν αδιάφθορα και τα διατηρούν, χωρίς να το γνωρίζουν. Φροντίζουν με μία παιδική και ταυτόχρονα θεϊκή τρυφερότητα τους άλλους. Είναι η δόξα της Εκκλησίας και η παρηγοριά όλου του κόσμου.”

Ολα πολύ ωραία όσα λέγει ο π. Βασίλειος εκτός από το ότι “Η νοσηρή τους ευσεβοφάνεια και προσποίηση διακρίνεται από μακριά, γιατί είναι κοινό το σύμπτωμα της αρρώστιας αυτής παντού και πάντοτε μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας.” 

Ναι, Γέροντά μου.! 

Εσείς βλέπετε "τη νοσηρή τους ευσεβοφάνεια από μακριά” αλλά να μην είστε καθόλου - μα καθόλου - σίγουρος, ότι όλοι βλέπουν αυτή την ευσεβοφάνεια.

Μόλις χθες μιλούσα τηλεφωνικά με κάποιο κύριο από την Αθήνα - μια αγία ψυχή - που προσπαθούσε να με πείσει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ (Τίκας) - of all the people! - είναι τυλιγμένος στο Θαβώρειο φως!!! 

For real!!! 

Μη γελάτε.!

Τώρα τι να του πεις;

Προσπάθησα - όσο μπορούσα πιο ήρεμα - να του εξηγήσω ότι μακάρι να έχει σωθεί - προσεύχομαι να έχει σωθεί - αλλά να κάνουμε τον Σεραφείμ (Τίκα) σώνει και καλά "Θειογνοφίτη” πάει πολύ.!

Τίποτα ο δικός σας. 

Να επιμένει - με τη χαρακτηριστική ευγένεια ψυχής που τον διακρίνει - ότι κάποιος Γέροντας στο Αγιον Ορος είδε τυλιγμένο στο άκτιστο φως τον Σεραφείμ και την πληροφορία την επιβεβαίωσε ένας άγιος επίσκοπος, ο οποίος όταν κοιμήθηκε βρέθηκε σε τόση πληρότητα Ακτίστου Φωτός όσο κανείς άλλος από την εποχή του Αγίου Νεκταρίου κτπ..!!!

Θα μου πείτε: Καλά! Γιατί δεν τον παρέλαβες κανονικά και να τον συγυρίσεις δεόντως;

Απλούστατα! Aντελήφθηκα ότι ούτε ο Γέροντας στον οποίο αναφερόταν είναι θεομπαίκτης, ούτε ο ίδιος είχε - έστω εκ του μακρόθεν - ποταπά ελατήρια. 

Είναι αγνή ψυχή, που βάζει για όλα καλό λογισμό. 

Πήρε τοις μετρητοίς όσα άκουσε από ένα απλοικό Γέροντα και μου τα έλεγε - με κάθε καλή διάθεση - για να με ωφελήσει. 

Βρέθηκα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. 

Τι να κάνω τώρα; 

Αν του πω όσα ξέρω - ή έστω λίγα από όσα ξέρω - για τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο θα τον σκανδαλίσω και δεν ξέρω αν θα τον πείσω κιόλας και προπαντός αφού δεν έχει ταπεινά ελατήρια τι ωφελεί να ανασκαλεύσω την ιστορία;

Το θέμα φυσικά θα ήταν εντελώς διαφορετικό αν άκουα τη γνωστή προκομένη Θεομπαίκτρα της Αστόριας να μου μιλά για την "ευωδία" του Γέροντα Εφραίμ ή κάποιο άλλο που θα προσπαθούσε να με πείσει για το "χαμόγελο της αιωνιότητας" του Ιωσήφ του Βατοπαιδινού. 

Σ' αυτές τις περιπτώσεις, αφού πρόκειται για απροκάλυπτες Θεομπαιξίες, είναι επιβεβλημένο να πέσει ράβδος.

Αλλά όταν έχεις να κάνεις με αγαθές και απονήρευτες ψυχές που πιστεύουν με απλότητα ότι ακούν επειδή βάζουν για όλα καλό λογισμό, τι να κάνεις;

Απλά τον άφησα να πιστεύει αυτά που του λέγει ο αγαθός λογισμός του και εύχομαι να με βάλει και μένα στην προσευχή του, επειδή αντελήφθηκα ότι προσεύχεται για κόσμο και κοσμάκη ονομαστικά! 

Αφού είναι τόσο αγία ψυχή, ποιος ξέρει; 

Μπορεί να τον ακούσει ο Θεός και να δω λίγη προκοπή. 

No comments:

Post a Comment