Α. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ,Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ;

 Ο ΠΟΥΤΙΝ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Δ΄

«Τὸ χρῶμα τῆς γάτας δὲν ἔχει σημασία, γιατὶ προέχει ἡ ἱκανότητά της νὰ πιάνει ποντίκια» Κινέζικη παροιμία

Τοῦ κ. Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

=====

Δ) Ὁ Ποῦτιν εἶναι ἐναντίον τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων;

Καὶ αὐτὴ ἡ θέση εἶναι παραπλανητικὴ καὶ ψευδής. Ὁ ἴδιος ὁ προκάτοχος καὶ νῦν θαυμαστὴς τοῦ Ποῦτιν Μιχαὴλ Γκορμπατσὼφ χαρακτήρισε μὲ τὸν ὅρο Ν.Τ.Π τὴν μεταψυχροπολεμικὴ ἐποχὴ καὶ τὸ πνεῦμα συνεργασίας τῶν δύο ὑπερδυνάμεων. Τί ἐπιθυμεῖ ἡ Ν.Τ.Π.; Τὴν ἀλλαγὴ λαῶν, τῶν κρατῶν ἐθνῶν, τῶν συνόρων τους, τῶν νομισμάτων τους, τῶν θρησκειῶν, τῶν πολιτισμῶν. Ποῦ δὲν συμμετέχει ἡ Ρωσία σὲ ὅλα αὐτά; Καὶ κοινὸ νόμισμα μὲ ἄλλα κράτη προωθεῖ, καὶ τὰ σύνορα κρατῶν παραβιάζει ἢ δέχεται τὴν παραβίασή τους (βλ. π.χ. Ἀφγανιστάν, Τσετσενία, Γεωργία, Συρία, Ἀρμενία καὶ τὴν εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Β. Συρία κλπ.), καὶ τὸν οἰκουμενισμὸ ὑποστηρίζει καὶ προωθεῖ, καὶ στὸν Ο.Η.Ε. συμμετέχει καὶ μάλιστα στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας, καὶ τὴν πολυπολιτισμικότητα, ὅπως εἴδαμε παραπάνω, ὑποστηρίζει κλπ. Γράφει ὁ John J. Mearsheimer, ὁ σύγχρονος κύριος ἑρμηνευτὴς καὶ ὑποστηρικτὴς τοῦ ἱστορικοῦ ρεαλισμοῦ στὸ δοκίμιό του μὲ τίτλο «Γιατί η Δύση φταίει για την κρίση στην Ουκρανία» (ἐδῶ) ἕνα ἄρθρο ποὺ ἀποδεικνύει, ὅτι κανεὶς νοήμων ἄνθρωπος δὲν ἀρνεῖται ὅτι ἡ Δύση εὐθύνεται τρομερὰ γιὰ τὴν σημερινὴ τραγικὴ κατάσταση στὴν Οὐκρανία, ἀλλὰ καὶ ἡ Ρωσία δὲν εὐθύνεται λιγότερο:

«Η κρίση εκεί δείχνει ότι η Realpolitik εξακολουθεί να είναι σχετική – και ότι τα κράτη που το παραβλέπουν το κάνουν με δικό τους κίνδυνο… Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα έπρεπε να εγκαταλείψουν το σχέδιό τους για δυτικοποίηση της Ουκρανίας και αντ' αυτού να εργαστούν για να καταστήσουν τη χώρα ένα ουδέτερο κράτος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, όπως ήταν η Αυστρία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Οι δυτικοί ηγέτες θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι η Ουκρανία είναι πολύ σημαντική για τον Πούτιν για να υποστηρίξει ένα αντιρωσικό σύστημα εκεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι η μελλοντική ουκρανική κυβέρνηση πρέπει να είναι φιλορωσική ή κατά του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, μια κυρίαρχη Ουκρανία δεν πρέπει να βρίσκεται ούτε στο ρωσικό ούτε στο δυτικό στρατόπεδο.

Για να επιτευχθεί αυτό, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να αποκλείσουν επίσημα την επέκταση του ΝΑΤΟ τόσο στη Γεωργία όσο και στην Ουκρανία. Η Δύση θα πρέπει επίσης να βοηθήσει στην εκπόνηση ενός σχεδίου οικονομικής διάσωσης για την Ουκρανία, που θα χρηματοδοτείται από κοινού από την ΕΕ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες - μια πρόταση που η Μόσχα σίγουρα θα καλωσόριζε δεδομένης της πίστης της σε μια ευημερούσα και σταθερή Ουκρανία. Επιπλέον, η Δύση θα πρέπει να περιορίσει σημαντικά τις προσπάθειές της να επηρεάσει τις κοινωνικές δομές στην Ουκρανία. Μια άλλη Πορτοκαλί Επανάσταση είναι απίθανο να υποστηριχθεί από τη Δύση… Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι στο πλαίσιο των μεγάλων δυνάμεων η ἱσχύς προηγείται του δικαίου. Αφηρημένα δικαιώματα όπως η αυτοδιάθεση είναι σε μεγάλο βαθμό χωρίς νόημα όταν ισχυρά κράτη συγκρούονται με πιο αδύναμα. Είχε το δικαίωμα η Κούβα να συνάψει στρατιωτική συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου; Οι ΗΠΑ είχαν σίγουρα διαφορετική άποψη και οι Ρώσοι αξιολογούν με παρόμοιο τρόπο την κίνηση της Ουκρανίας προς τη Δύση… Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται τη βοήθεια της Ρωσίας για να μετακινήσουν τον στρατιωτικό τους εξοπλισμό από το Αφγανιστάν μέσω ρωσικού εδάφους, να εξασφαλίσουν μια πυρηνική συμφωνία με το Ιράν και να σταθεροποιήσουν την κατάσταση στη Συρία. Η Μόσχα έχει βοηθήσει την Ουάσιγκτον και στους τρεις τομείς. Οι ΗΠΑ θα χρειαστούν επίσης τη ρωσική υποστήριξη για να περιορίσουν την ανερχόμενη Κίνα. Ωστόσο, η τρέχουσα πολιτική των ΗΠΑ απλώς οδηγεί τη Μόσχα και το Πεκίνο πιο κοντά».

Ἀπὸ τὶς παραπάνω ρεαλιστικὲς καὶ χωρὶς συναισθηματισμοὺς σκέψεις καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ Ποῦτιν δὲν εἶναι ἐναντίον τῆς Ν.Τ.Π. ἀλλὰ ἐναντίον μία προσπάθειας ὑποβιβασμοῦ τῆς Ρωσίας ἀπὸ ὑπερδύναμη σὲ περιθωριακὴ δύναμη. Ἡ Ρωσία, ὅπως τόσο προφητικὰ προέβλεψε ὁ Θουκιδίδης καὶ ἐξέφρασε στὸ διάλογο Ἀθηναίων καὶ Μηλίων, λειτουργεῖ ὡς ὑπερδύναμη μὲ τὴν ἰσχὺ τοῦ δυνατοῦ καὶ πέρα ἀπὸ κάθε δίκαιο καὶ ὀρθό.

Αὐτὸ φαίνεται καὶ μὲ τὸ θέμα τῆς καταπληγωμένης καὶ καταπροδομένης Κύπρου, ὅπου ὁ «ὀρθόδοξος» καὶ «ἀντινεοταξίτης» Ποῦτιν τὰ βρίσκει μὲ τοὺς Τούρκους:

«“Η συμφωνία που συνήφθη στη Μόσχα στις 5 Μαρτίου μεταξύ των δύο ηγετών (Πούτιν και Ερντογάν) θα παράσχει την πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη της κυβέρνησης, στο σχέδιο της Γαλάζιας Πατρίδας και της ΑΟΖ των κατεχομένων”, ανέφερε ο Τούρκος μεγαλο-δημοσιογράφος İLKER GÜVEN… και ο Αλεξάντερ Ντούγκιν, μέντορας του Πούτιν, μίλησε για “δικαιώματα” της Τουρκίας στην Α.Μεσόγειο» (ἐδῶ). Ἔτσι ἐνῶ οἱ δικοί μας «εἰδικοί» θὰ ὑμνοῦν τὸν Ποῦτιν (καὶ τὸν κάθε Ποῦτιν, Μπάϊντεν, Μέρκελ, Μακρόν κλπ.) αὐτὸς θὰ δώσει τὰ δικαιώματά μας στὸν Ἐρντογάν.

Τελικὰ καὶ μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου διακοσίων χρόνων ἀπὸ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821 μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε, ὅτι ὡς Ἕλληνες μυαλὸ δὲν βάλαμε. Γιὰ μία ἀκόμη φορὰ βλέπουμε ξανθὰ γένη καὶ ἐπανάκτηση χαμένων ἐδαφῶν, χωρὶς μετάνοια, χωρὶς φόβο Θεοῦ, χωρὶς λογική. Γιὰ μία ἀκόμα φορὰ ζητουμε σωτῆρες, ἐκεῖ ποὺ δὲν πρέπει. Ὅπως καὶ μὲ τοὺς Ἁγίους, πράττουμε τὰ ἴδια μὲ τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ ’21, π.χ. τὸν Κολοκοτρώνη τὸν ὁποῖο ὑποτίθεται τιμοῦμε, ἀλλὰ δὲν μιμούμαστε:

«Κάποτε λοιπόν ρώτησαν και το θρυλικό γέρο του Μωριά, το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:

– Εσύ, στρατηγέ, είσαι αγγλόφιλος;

– Όχι, αποκρίθηκε εκείνος.

– Είσαι τότε γαλλόφιλος;

– Ούτε.

– Ε, θα ΄σαι φαίνεται ρωσόφιλος.

– Όχι, βέβαια.

– Μα τι είσαι τέλος πάντων;

Κι ο Γέρος του Μωριά με τη συνηθισμένη θυμοσοφία του απάντησε:

– Εγώ είμαι Θεόφιλος. Γιατί σαν το Θεό κανείς δεν αγαπάει την Ελλάδα».

ΠΗΓΗ:

Ιστολόγιο "Οικουμενισμός και Ορθοδοξία"