ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ,ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ,ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, Κατάθεση ψυχής, Συνεντεύξεις, έκδ.  Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού, Πρέβεζα 2021, σσ. 116.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

 

Κάθε φορά που προσεγγίζω κείμενα του μακαριστού Μητροπολίτου αισθάνομαι, χωρίς υπερβολή, ένα δέος διότι ο μακαρία τη λήξη γενόμενος ήταν, όπως ελέχθη προσφυώς, όταν ανέλαβε τα ηνία της μητροπόλεώς του, “της σειράς των 

Πατέρων της Εκκλησίας”.

Όπως σημειώνει στον Πρόλογο ο διάδοχός του στο θρόνο της Μητροπόλεως Νικοπόλεως Σεβ. Χρυσόστομος, “είχε την εσωτερική γνώση ότι η ποιμαντορική ράβδος, όσο είναι επίζηλο αντικείμενο αγάπης ενώπιον των ανθρώπων, άλλο τόσο δυσβάστακτο βάρος είναι.                     

Κύρια μέριμνά του ήταν η διακονία του ανθρώπου και η μετάδοση του ευαγγελικού λόγου με το λόγο του, προφορικό και γραπτό”. 

Αξίζει να εντρυφήσουμε στο παρόν διότι φανερώνει το βάθος της σκέψεώς του και την πατερική θεολογία της οποία ήταν κάτοχος.

Όταν τον ρώτησαν τι είναι ασέβεια, έδωσε την έξης απάντηση: “Η ασέβεια, σύμφωνα με τους Αγίους, που έχουν πιο έγκυρη γνώμη από εμένα, είναι καρπός της αμαρτίας. Ο άνθρωπος γίνεται ασεβής και άθεος, αφού πρώτα έχει γίνει αμαρτωλός. Πρώτα ο άνθρωπος απομακρύνεται από το Θεό ψυχικά αγαπώντας την αμαρτία και υποδουλώνεται σ’ αυτή, και μετά πειθαναγκάζει τον εαυτό του να καταλήγει στα ίδια συμπεράσματα διανοητικά”. 

Καθαρός εκκλησιαστικός λόγος, “ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον” και όχι διανοουμενίστικοι στοχασμοί και ακροβασίες, “λόγοι και 

εντάλματα ανθρώπων”. 

Απαντώντας σ’ ένα Αμερικανό ορθόδοξο για τον πρώτο στόχο που έθεσε ως επίσκοπος δήλωσε: “Σαν πρώτο μου στόχο, όταν ανέλαβα τη διαποίμανση της μητροπόλεως Νικοπόλεως, έθεσα την εξύψωση του κλήρου, δηλαδή την καλλιέργεια των κληρικών, ώστε να γίνουν και να είναι  αυτό πού ο Χριστός θέλει να είναι: όργανά του για τον αγιασμό και την σωτηρία του κόσμου”. Τω όντι λόγοι καλού ποιμένος που γνοιάζεται και αγωνιά για το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε η θεία Πρόνοια. 

Όποιος εντρυφήσει στο παρόν θα εννοήσει εν τοις πράγμασι τι σημαίνει“δρόσος Αερμών καταβαίνουσα επί τα όρη Σιών”. Δίκαιος έπαινος απονέμεται χωρίς κρατούμενα στους πατέρες που κοπίασαν για την έκδοσή του. Άξιος ο μισθός τους.