ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
________
Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Χριστιανισμός και κόσμος, Η Εκκλησία είναι το prospectus του Παραδείσου, εκδ. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Σταμάτα 2016, σσ. 288.
Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====
Με όπλο τη γνώριμή του φιλομάθεια και ευρυμάθεια ο π. Ιωάννης χρησιμοποιεί τον κάλαμο απολογητικώ τω τρόπω στο παρόν του πόνημα. Όπως είναι γνωστό στις μέρες μας αναβίωσε ο παγανισμός. Οι νεοειδωλολάτρες ξέθαψαν «τα είδωλα των εθνών», τα γυάλισαν, τα ευτρέπισαν και προσπαθούν, σώνει και καλά, να μας παρουσιάσουν … τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Ο Πανοσιολογιώτατος συγγραφέας από αγάπη προς την αλήθεια, αλλά και προς τα θύματα της πλάνης, ξεσκεπάζει τον παγανισμό στις διάφορές τους εκφάνσεις, παρουσιάζοντας το βρώμικο του πρόσωπο, τις σκιερές κι αποτρόπαιες του πλευρές, τις οποίες κρύβουν επιμελώς οι παγανιστές του καιρού μας. Φρίκη καταλαμβάνει τον αναγνώστη όταν πληροφορείται με πόση ευκολία θυσίαζαν ανθρώπους στους θεούς των οι ειδωλολάτρες σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου για να τους εξευμενίσουν!!! Όλ’ αυτά τα ονομάζει ο π. Ιωάννης μαύρο βελούδο, που κάνει να φαίνονται πιο καθαρά τα λαμπερά διαμάντια. Διαμάντια είναι, εν προκειμένω, η χριστιανική διδασκαλία και η εν Χριστώ ζωή.
Δεν παρακάμπτει τις προφητείες για το Χριστό, οι οποίες μπορούν ν’ ανιχνευθούν στα βιβλία των Ιουδαίων δηλ. την Παλαιά Διαθήκη. Αυτές, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, είναι τόσο ισχυρές που «κολλούν στον τοίχο» τους μη χριστιανούς, που βλέπουν ότι πλήθος λεπτομερειών της ζωής του Χριστού αναγγέλθηκαν αιώνες πριν από την έλευσή του.
Προχωρεί κατόπιν στη συλλογή ιστορικών μαρτυριών για το Χριστό και τη χριστιανική πίστη, βασιζόμενος σε μη χριστιανικές πηγές. Το κεφάλαιο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον κι απ’ αυτό μαθαίνουμε και για τον αυτοκράτορα Γαλέριο Βαλέριο Μαξιμίνο που, ενώ ευνοούσε τους χριστιανούς, ο Λικίνιος χάλκευσε διατάγματά του ώστε να εμφανίζεται διώκτης των χριστιανών!
Αναφέρεται και στον Τάκιτο που (ενώ δεν συμπαθεί καθόλου τους χριστιανούς) στο έργο του Annales σημειώνει ότι ο Νέρων όταν έκαψε τη Ρώμη κατηγόρησε γι’ αυτό τους χριστιανούς. Αυτοί ήσαν οπαδοί του Χριστού, που θανατώθηκε στην Ιουδαία από τον Πόντιο Πιλάτο, όταν βασίλευε ο Τιβέριος!
Κοντολογίς ο π. Ιωάννης κινεί απολογητικά πάντα λίθον κι ενισχύει τη φαρέτρα των πιστών που αντιλαμβάνονται ότι, όχι μόνο η Πίστη μας δεν υστερεί έναντι του παγανισμού, αλλά μια πρόχειρη ματιά στην ιστορία μας βοηθάει να εννοήσουμε πως η φράση του Πιστεύω «σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πίλατου» κυριολεκτικά τοποθετεί τον Χριστό στο κέντρο της ανθρώπινης ιστορίας, ενώ οι παγανιστές χάνοται στα πολύ παλιά τα χρόνια … και στο ήταν κάποιος, κάπου, κάποτε.
Ευχαριστούμε τον ακάματο συγγραφέα και γι’ αυτό τον εύχυμο καρπό που μας προσέφερε κι ευχόμαστε να τον ενισχύει στο έργο του ο καλός Θεός.
No comments:
Post a Comment