Ο ΙΕΡΕΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΑΔΑΚΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ

Ο ΙΕΡΕΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΑΔΑΚΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ

Της Χριστούφαντου

=====

Εἶδες ποτέ σου Ἄγγελο,

ρωτοῦσα κι ἀποροῦσα.

Mάλιστα, λέγει ἱερεύς,

καθώς ἐλειτουργοῦσα.

Ντυμένος τήν χρυσή στολή,

στό Ἱερό τό Βῆμα  

καί ἔλαμπε στό πρόσωπο

ἁγνότητος τό δεῖγμα.

Ἐστέκετο δεόμενος

ἔμπροσθεν τῆς Θυσίας,

αἰθέρια ἡ κίνησις

ἐντός μυσταγωγίας.

Ὡμοίαζε εἰς Σαμουήλ,

καθώς μέσ᾽ στήν Λατρεία

διακονοῦσε τόν Ἡλί,

Χριστέ, τί εὐλογία!

Εἰς Εὐαγγέλιον ἐμπρός,

βλέμμα ἀλλοιωμένον,

ἐφλόγιζε, ἐκάλυπτε

''λίνον τετυφωμένον''.

 Βγαίν᾽ ἡ Μεγάλη Εἴσοδος,

μερίμνης ἀρνηθῶμεν,

θυμίαμα εὐωδιαστόν,

εἰς ὕψη ἀναβῶμεν.

Τό Ἅγιον Ζέον προσκομεῖ

μέ φόβον στήν ψυχήν του,

μετέωρον τόν ἔβλεπα

εἰς τήν ἀποστολήν του.

Εἴπαμε καί τό ''Δι᾽ εὐχῶν'',

''Ἀμήν'' στήν Λειτουργία,

καθάρια μᾶς ἀπήγγειλε

καί τήν Εὐχαριστία.

Τί στεναγμούς καί σταλαγμούς

προσφέρει ἡ ψυχή μου,

μή σέ φθονήσῃ πειρασμός.

Μή! Προσοχή, παιδί μου. 

Χεῖρας ὑψῶ ἱκέτιδας

ἐνώπιον Κυρίου,

 τόν βλέπουν μάτια νοερά

πρό Θυσιαστηρίου.

Προγνώριζε αὐτόν Θεός

ἐκ σπλάγχνων τῆς μητρός του,

ἱεροσύνης ἄξιον

σέ ποίμνιον δικό Του.

Ὦ, Ἀρχιποίμενα Χριστέ,

ἐπίγειους ἀγγέλους

ἀξίωσον νά λειτουργοῦν

μαζί μέ Ἀρχαγγέλους.