ΥΜΝΟΣ
=====
«Ἀπὸ τὸ χάραμα, τὸ μεσημέρι, ὣς τὸ σούρουπο
Ὁλημερὶς σὲ ὑμνῶ Μαρία!
Στὶς χαρὲς καὶ στὶς λύπες, στὰ καλὰ καὶ στὶς συμφορές
Μεῖνε στὸ πλευρό μου Θεοτόκε!
Ὅταν οἱ Ὧρες πέταξαν λαμπρά
στὸν ἀνέφελο οὐρανό
Ἡ χάρη σου ὁδήγησε σὲ σένα τὴν ἀθλία μου ψυχή, Τώρα ποὺ τῆς μοίρας οἱ θύελλες ἔχουν σκοτεινιάσει τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Παρόν μου
Κάνε τὸ Μέλλον μου νὰ λάμψει φωτεινό
μὲ τὴ γλυκιὰ ἐλπίδα ποὺ μᾶς δίνεις.»


«Ἦταν ἕνας τυχοδιώκτης ποὺ περιπλανιόταν στὰ μύχια καὶ στὶς φρικτὲς ὑπόγειες διαδρομὲς τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Ἀπηχοῦσε τὴ φρίκη καὶ τὴν προειδοποίηση γιὰ τὴ δική του καταδίκη», εἶχε γράψει γι’ αὐτὸν στὰ 1924 ὁ ἀμερικανὸς φιλόλογος D.H. Lawrence στὸ σύγγραμμα «Μελέτες στὴν κλασικὴ ἀμερικανικὴ λογοτεχνία». Ψυχὴ ταραγμένη καὶ ἀνήσυχη, βρῆκε λιμάνι ἐλπίδας, σωτηρίας καὶ παρηγορίας στὴν Κυρία Θεοτόκο, τὴν ὁποία καλεῖ νὰ τὸν συνδράμει στὴ μετάνοια. Τὴν ὕμνησε, ὅπως κάνουμε κι ἐμεῖς τούτη τὴν περίοδο, πρᾶγμα ποὺ κάνει ἐπίκαιρο τὸν - παραγνωρισμένο στὴν Ἑλλάδα- δικό του ὕμνο στὴ Θεοτόκο.
ΠΗΓΗ:
Με τη Θεολογία μεσοπέλαγα,
No comments:
Post a Comment