Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. Γ. ΤΣΕΤΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΣΥΝΟΔΟΜΑΧΟΙ»

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. Γ. ΤΣΕΤΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΣΥΝΟΔΟΜΑΧΟΙ»

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Η σημερινή εκτενής ανταπάντηση του Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου στο Σεβασμιώτατο Ατένι και Γκόρι Ανδρέα της Εκκλησίας της Γεωργίας στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών ειδήσεων ΑΜΗΝ δεν μας ξένισε καθόλου. Ήταν μια από τα ίδια. Φυσικά η απάντηση σ’ αυτήν αφορά το Σεβασμιώτατο Ανδρέα. Εμείς θα σχολιάσουμε μόνο αυτά που αφορούν κι ενδιαφέρουν τους πολλούς. Εν πρώτοις ο αιδεσιμολογιώτατος π. Γ. Τσέτσης «περισσοτέρως ζηλωτής υπάρχων» των οικουμενιστικών σχεδιασμών, occasione data, επιτίθεται «άνευ όρων και ορίων» κατά των αντιοικουμενιστών, τους οποίους «στολίζει» δεόντως, χαρακτηρίζοντάς τους ως αντισυνοδικούς και «συνοδομάχους» και μιλώντας με ύφος σαρδόνιο για αντισυνοδικό «αγώνα». 

Οι εν λόγω χαρακτηρισμοί είναι ανεδαφικοί, άνευ αντικειμένου και παντελώς άδικοι. Επιμένω ότι τα πράγματα ούτως έχουσι, διότι αντισυνοδικός κι συνοδομάχος (νεολογισμός του αιδεσιμολογιώτατου) είναι αυτός που αντιμάχεται και πολεμά ενσυνειδήτως το συνοδικό θεσμό. Αν ήμασταν αντισυνοδικοί δεν θα επεμέναμε, αιδεσιμολογιώτατε, να στηρίζουμε και να πολεμούμε για την εφαρμογή των Ιερών Κανόνων που θέσπισαν εν Πνεύματι Αγίω οι Οικουμενικές, αλλά και οι Τοπικές Σύνοδοι της Εκκλησίας ανά τους αιώνας. 

Αντισυνοδικοί, από την άλλη, και «συνοδομάχοι» είναι όσοι μηχανεύονται να ανατρέψουν τις αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων, όχι «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν», αλλά ,φευ, αντιμαχόμενοι τους Αγίους Πατέρες. Αντισυνοδικοί είναι όσοι υποδέχονται τους αιρεσιάρχες ψάλλοντες εν ευφροσύνη πολλή και αγαλλιάσει ανυποκρίτω άσματα εόρτια, όσοι συμπροσεύχονται μ’ αυτούς και τους προτείνουν να «ευλογήσουν» την βρώσιν και την πόσιν. Τι τα θέλετε αιδεσιμολογιώτατε; Στο σπίτι του κρεμμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί…

Αναφορικά με την εκούσια εξόδο της Εκκλησίας της Γεωργίας από το κατ’ ευφημισμόν «Π.Σ.Ε.» ο αιδεσιμολογιώτατος (που δεν μπορεί να το χωνέψει με τίποτε) ψάχνει να βρει τα αίτια στα εσωτερικά προβλήματα της εν Γεωργία Εκκλησίας, στους «θεμελιοκρατικούς κυκλους» της χώρας κ.τ.λ.. Όλα αυτά συνέβαιναν, αιδεσιμολογιώτατε, ξέρετε πότε; Στα 1997. Σήμερα, σχεδόν 20 χρόνια μετά, γιατί δεν επανέρχεται η Εκκλησία της Γεωργίας στη μάνδρα του «Π.Σ.Ε.»; Δίνω τέλος στο λόγο με μια ακόμη παρατήρηση. Ισχυρίζεται ο αιδεσιμολογιώτατος π. Τσέτσης για τους στόχους της μελλούσης Πανορθοδόξου Συνόδου του Κολυμβαρίου Χανίων: «ομολογούντες αιώνιες αλήθειες δεν πρέπει να λησμονούμε την σημερινήν πραγματικότητα». Είναι φανερό ότι με τον τρόπο αυτό θέλει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δηλαδή την αναγνώριση των αιρετικών (των Παπικών εν πρώτοις, αλλά και των Προτεσταντών κι όχι μόνο) ως «Εκκλησιών» μέσω της αλχημείας της «βαπτισματικής θεολογιάς». Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Παναγιώτατος, όπου κάτσει κι όπου σταθεί, μιλά για τον «αδελφό του Φραγκίσκο» και την «αδελφή Εκκλησία της πρεσβυτέρας Ρώμης»; Για ένα να μην έχει αμφιβολίες.Ότι θα πολεμούμε, ό,τι αντιβαίνει στη συνοδική παράδοση της Εκκλησίας.