Saturday, October 3, 2015

ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ κ. ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ ΚΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ



ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ κ. ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ ΚΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ο κ. Πιτσιλλίδης, μετά τον αφορισμό του από την αρμόδια επιτροπή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, ισχυρίστηκε ότι επικοινώνησε με δύο Μητροπολίτες, οι οποίοι είναι λαοφιλείς και ελέγχουν ομάδα Μητροπολιτών και χωρεπισκόπων στη Σύνοδο, οι οποίοι τον διαβεβαίωσαν ότι διαφωνούν με την απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της Συνόδου.

Δεν διευκρίνισε, όμως, αν διαφωνούν με το γεγονός ότι διατύπωσε κακοδοξίες ή αν διαφωνούν με την απόφαση της επιτροπής της Συνόδου να τον αφορίσει.

Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν τους κατονόμασε, ο κ. Πιτσιλλίδης φωτογράφησε τους δύο Μητροπολίτες που ισχυρίζεται ότι του είπαν ότι διαφωνούν με την απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της Συνόδου.

Ο ένας είναι ο Μητροπολίτης Λεμεσού που ελέγχει τρεις συνοδικούς και ο άλλος είναι ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος που ελέγχει δύο-τρεις συνοδικούς ο ένας εκ των οποίων είναι ο Μητροπολίτης Ταμασού, ο οποίος ήταν μέλος της πενταμελούς επιτροπής που αφόρισε τον κ. Πιτσιλλίδη.

Εκείνο που όλοι, επίσης, ενθυμούνται είναι ότι ο κ. Πιτσιλλίδης, στο πρόσφατο παρελθόν, απείλησε με αποκαλύψεις για ορισμένους Μητροπολίτες και χωρεπισκόπους αν προχωρούσαν σε τιμωρία σε βάρος του.

Είναι από όλους κατανοητό ότι ο Μητροπολίτης Κύκκου ίσως δείχνει κάποια ανοχή και επιείκεια προς τον κ. Πιτσιλλίδη επειδή στο παρελθόν υπήρξε για χρόνια συνεργάτης του! 

Ο Σεβ. Λεμεσού όμως;!!! Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι βρίσκεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο υπό εκβιασμό επειδή είναι παγκοίνως γνωστή η αρετή και το ήθος τόσον του ιδίου όσον και των συνεργατών του. (Ο Θεοφιλέστατος χωρεπίσκοπος Νεαπόλεως Πορφύριος λ.χ., ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ, ο Αρχιμανδρίτης Λάζαρος κτλ. είναι πολύεδροι αδάμαντες ήθους).

Μάλλον η συνέχεια των πραγμάτων μας επιφυλάσσει αποκαλύψεις, άμεσες ή έμμεσες....

ΜΝΗΜΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΕΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ



ΜΝΗΜΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΕΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====

Απολυτίκιον
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Τετράριθμον σύνταγμα των αθλητών του Χριστού, Δομέτιον μέλψωμεν συν Γρηγορίω πιστοί, Θεότεκνον ένδοξον, ούτοι συν Διογένει ως Τριάδος οπλίται ήλθησαν εν τη Κύπρω, καθελόντες την πλάνην. Αυτών Χριστέ ικεσίαις πάντας ελέησον.

Το πιο πάνω Απολυτίκιο συντέθηκε για τους παντελώς άγνωστους Μάρτυρες Δομέτιον, Γρηγόριον, Θεότεκνον και Διογένη. Γι’ αυτούς μας πληροφορεί ο υπ’ αριθμόν 163 χειρόγραφος κώδικας της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, που είναι Ευαγγελιστάριο του 12ου αιώνος. Τους είχε εντοπίσει ο μ. θεολόγος Χαράλαμπος Ασσιώτης και το γεγονός δημοσιεύθηκε στον «Ζωοποιόν Σταυρόν», περιοδική έκδοση της Ι.Μ. Σταυροβουνίου (αρ. 71,σελ. 56) στα 1990. 

Πρόκειται για τέσσερις νέους μάρτυρες, δηλαδή χριστιανούς που πέθαναν για την πίστη τους στα χρόνια που οι μωαμεθανοί κτυπούσαν ανελέητα το νησί, δηλ. από το 649-965 μ.Χ.. Τότε οι αιμοβόροι πολεμιστές του «προφήτη» σφάζανε χωρίς δισταγμό όποιον αρνιόταν να προσχωρήσει στη ματοβαμμμένη τους πλάνη. Οι Άγιοι αυτοί ομολόγησαν, ενώπιον των απίστων, το Χριστό και έδωσαν γι’ αυτόν τη ζωή τους, όπως τόσοι άλλοι. Τα ονόματά τους όμως λησμονήθηκαν με την πάροδο του χρόνου για 800 τόσα χρόνια. Είναι πρέπον σήμερα να τους τιμήσει η κατά Κύπρον Εκκλησία του Χριστού και οι απανταχού Ορθόδοξοι. 

Μήπως όμως οι μωαμεθανοί, που τους σφάξανε τότε, αλλάξανε καθόλου; Κάθε άλλο. Απλώς θυμίζω το νεομάρτυρα Ευγένιο Ροντιόνωφ, που σφάξανε στη Τσετσενία οι οπαδοί του Ψευδοπροφήτη στα 1995. 

Κι όμως! Τρέχουν ταγοί της Εκκλησίας και δωρίζουν το «ιερόν Κοράνιον», δηλαδή το βιβλίο που βρίζει κι αρνιέται τον Σωτήρα Χριστό, για το όνομα του οποίου σφαγιάστηκαν οι νέοι μάρτυρες κι οι νεομάρτυρες της Εκκλησίας! Κι όλο συνeδριάζουν και συνδιασκέπτονται με τους μωαμεθανούς σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Υφηλίου. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζετε. Μ’ όλα αυτά τα τερτίπια γλύτωσαν από τον όλεθρο που τους ετοιμάζουν οι Τζιχαντιστές (οπαδοί του «ιερού πολέμου») οι ….χριστιανοί της ταλαίπωρης Συρίας!!! Αξίζει να συνεχίσουν με αμείωτους ρυθμούς τις ανταλλαγές επισκέψεων. Θα κάμψουν και τον τελευταίο γενειοφόρο ματοβαμμένο χασάπη του Τζιχάντ, ώστε να πετάξει μακριά τη χαντζάρα.!!!

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΑΣΧΗΜΙΑ ΣΤΟ ΑΝΝΟΒΕΡΟ



ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΑΣΧΗΜΙΑ ΣΤΟ ΑΝΝΟΒΕΡΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Από το ιστολόγιο της κοινότητας των Τριών Ιεραρχών Αννόβερου πληροφορούμαστε ότι πραγματοποιήθηκε, την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015 το απόγευμα, αποχαιρετιστήρια εκδήλωση στους χώρους των κεντρικών κτιρίων της Ευαγγελικής Εκκλησίας Αννοβέρου, για τον υπεύθυνο της Οικουμενικής Κινήσεως, πάστορα Stellter Dirk. Εκ μέρους της ορθόδοξης ενορίας των Τριών Ιεραρχών παραβρέθηκε και χαιρέτησε ο π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης.

Γιατί π. Γεράσιμε; Τι δουλειά είχατε να πάτε στον ευκτήριο οίκο της Ευαγγελικής εκκλησίας για να αποχαιρετήσετε ένα Γερμανό πάστορα υπεύθυνο της οικουμενικής κίνησης; Πότε θα τερματιστούν στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας οι οικουμενιστικές ασχημίες κι όλες οι ενέργειες που εμπεδώνουν τον λαικό οικουμενισμό;

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΙΣΤΗ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΙΓ΄



Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΙΣΤΗ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΙΓ΄

=====


  Ἕνα ἄλλο πρωταρχικῆς σημασίας ζήτημα, μὲ τὸ ὁποῖο ἀσχοληθήκαμε καὶ σὲ παλαιότερες δημοσιεύσεις μας, εἶναι τὸ ζήτημα τῆς ἐν τῇ μελλούσῃ Συνόδῳ ἐπισήμου ἀνακηρύξεως καὶ ἀναγνωρίσεως: α) τῆς ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου συγκληθείσης Συνόδου, τὸ 879-880, ὡς Η΄ Οἰκουμενικῆς καὶ β) τῆς ἐπὶ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ συγκληθείσης Συνόδου, τὸ 1351, ὡς Θ΄ Οἰκουμενικῆς.

Ἀμφότερες οἱ Σύνοδοι αὐτὲς ἔχουν ὅλα ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα καὶ τὶς προϋποθέσεις, ποὺ ἀπαιτοῦνται, γιὰ νὰ θεωρηθοῦν ὡς Οἰκουμενικές, ὅπως κατέδειξαν σχετικὲς μελέτες τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου καὶ Γόρτυνος κ. Ἱερεμίου. Σχετικὸ αἴτημα τῶν παρὰ πάνω ἱεραρχῶν γιὰ Συνοδικὴ ἐξέταση τοῦ θέματος ἀπὸ τή Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, μὲ βάση τὶς εἰσηγήσεις τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου καὶ Γόρτυνος κ. Ἱερεμίου, τελικὰ ἀπερρίφθη καὶ δὲν συζητήθηκε, μὲ τὴν πρόφαση, ὅτι ἡ τοπικὴ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἀναρμοδία νὰ εἰσηγηθεῖ τὴ συμπερίληψη στὴν ἡμερησία διάταξη τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου τέτοιου θέματος. Ἡ πραγματικὴ ὅμως αἰτία εἶναι ἄλλη· ὅπως σημειώνει σὲ σχετικὸ ἄρθρο του ὁ Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ: «Εἶναι προφανὲς καὶ πρόδηλο ὅτι ἡ μὴ τυπικὴ ἀναγνώριση γίνεται γιὰ νὰ μὴ “λυπηθοῦν” οἱ ἀντιθέως καὶ δαιμονιωδῶς καθυβρίζοντες τοὺς Ἁγίους προεξάρχοντας τῶν δύο Οἰκουμενικῶν Συνόδων Ἱερὸ καὶ Μέγα Φώτιο καὶ Ἅγιο Γρηγόριο Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης τὸν Παλαμᾶ ὡς δῆθεν αἱρεσιάρχας, ὅπως αὐταποδείκτως προκύπτει ἀπὸ τὴν “Δογματικὴ διδασκαλία” τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς».[2] Ἐπὶ πλέον μάλιστα καὶ γιὰ νὰ μὴ λυπηθοῦν οἱ Οἱκουμενιστὲς ἀρχιερεῖς, οἱ προωθοῦντες τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τόσο οἱ ἀνήκοντες στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅσο καὶ οἱ ἀνήκοντες στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Διότι γνωρίζουν πολὺ καλὰ οἱ ἐν λόγῳ Οἰκουμενιστὲς ἀρχιερεῖς, ὅτι μιὰ τέτοια ἀναγνώριση θὰ σημάνει τὸ ὁριστικὸ τέλος τῶν Διαλόγων μὲ τὴ Ρωμαιοκαθολικὴ παρασυναγωγή. Περὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ σημειώνει σὲ πρόσφατη δημοσίευσή του καὶ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Ἑτοιμάζεται αὐτὴ ἡ Σύνοδος, γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει, ὅπως διαβάζουμε καὶ ὅπως βλέπουμε, στὴν ἀποδοχὴ τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ ὡς αὐθεντικῶν χριστιανισμῶν. Αὐτὸ εἶναι τὸ τραγικό. Εὔχομαι νὰ μὴν γίνει ποτέ. Ἀλλὰ ἐκεῖ ὁδηγοῦνται τὰ πράγματα. Ἐὰν λοιπὸν συνέλθει ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, ποὺ θὰ ἔχει τὸν χαρακτήρα γιὰ μᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐὰν συνέλθει καὶ δὲν δεχθεῖ μεταξὺ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων τὴν Η΄ καὶ τὴν Θ΄, θὰ εἶναι ψευδοσύνοδος . . . Ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθει λοιπὸν  Πανορθόδοξος Σύνοδος θὰ κριθεῖ σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Ἐὰν παρακάμψει αὐτὲς τὶς δύο Συνόδους, ποὺ τοποθετοῦν τὴν Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στὸν Δυτικὸ Χριστιανισμό».[3] 



[1] Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι μία ἀπὸ τὶς κατευθυντήριες γραμμές ποὺ  ἐδόθησαν στὶς ἐργασίες τῆς Α΄ Πανορθοδόξου Προσυνοδικῆς  Διασκέψεως (1976), ἦταν ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος νὰ ἀσχοληθεῖ  «μὲ περιωρισμένον ἀριθμόν θεμάτων καὶ δὴ οὐχὶ ἀμιγῶς δογματικῆς καὶ θεωρητικῆς φύσεως», καθόσον «ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δὲν ἔχει  ἀνάγκην νέας Ὁμολογίας πίστεως» (Γραμματεία ἐπὶ τῆς  προπαρασκευῆς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου  Ἐκκλησίας, ΣΥΝΟΔΙΚΑ  ΙΙ, ……….ο.π. , σελ. 42).
[2]Βλ. Ανακοινωθέν του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ, με τίτλο «Ἀπάντησις στόν Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Γεώργιον Τσέτσην» (30.1.2014), δημοσιευθέν σε θρησκευτικά ιστολόγια.
[3]Πρωτ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, Ὁμοτ. Καθηγητοὺ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Πατέρας τῆς Θ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Ἱερὰ Μονὴ Μεγάλου Μετεώρου 2009, σελ. 28-29.

ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΛΕΓΕ, ‘’ΩΣΕΙ ΛΙΘΟΥ ΒΟΛΗΝ’’ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΛΛΙΟΝ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΘΑ ΕΔΙΔΑΣΚΕΤΟ ΑΙΡΕΣΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ



ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΛΕΓΕ, ‘’ΩΣΕΙ ΛΙΘΟΥ ΒΟΛΗΝ’’ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΛΛΙΟΝ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΘΑ ΕΔΙΔΑΣΚΕΤΟ ΑΙΡΕΣΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
=====

Ποιός το έλεγε, ‘’ωσεί λίθου βολήν’’ από το κελλίον της ασκήσεως του Αγίου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, θα εδιδάσκετο λίγους αιώνες μετά, αίρεση περί της Θείας Χάριτος; 

«ΧΕΙΡΟΝ ΝΟΗΣΕΩΣ» - ΟΙ ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ
«Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ  ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ» – π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ

Δώρημα μέγα στον «της Εκκλησίας διδάσκαλον του φωτός του θείου τον κήρυκα, τον ουρανομύστην της Τριάδος», τον θαυματουργό Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, η απόσυρση και ανασκευή της αιρετικής καινοτομίας ότι «ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος".

Αυτόν τον μεγάλο Άγιο, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, που η υμνολογία της Εκκλησίας μας σοφά απεκάλεσε «κήρυκα της χάριτος», ας ευαρεστήσουν με την απόσυρση και ανασκευή της νεοφανούς αιρετικής πλάνης περί της Θείας Χάριτος, του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού.

Όντως «στύλος της Εκκλησίας και προμάχος ο μέγας Γρηγόριος» ανεδείχθη καταρρίπτοντας της καινοτόμο αίρεση, του αντιησυχαστή και αντιπαλαμίτη  αιρετικού Βαρλαάμ του Καλαβρού περί κτιστής Θείας Χάριτος. Αυτόν λοιπόν τον μέγα Γρηγόριο ας ευαρεστήσουν, αποσύροντας και ανασκευάζοντας την αιρετική αυτή θέση.

«Ήδη μικρόν μετά τον θάνατον αυτού 1359-1360, εν Θεσσαλονίκη και εν ταις Μοναίς του Αγίου Όρους, ετιμάτο ως Άγιος» γράφει ο τότε Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, αναφερόμενος στον Άγιο Γρηγόριο τον  Παλαμά σε κείμενό του που τιτλοφορείται ‘’Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς Θεσσαλονίκης και Λατινική Εκκλησία’’ και που δημοσιεύτηκε στο παλαίτυπο τεύχος του Εκκλησιαστικού Περιοδικού Γρηγόριος ο Παλαμάς (Τεύχη Κστ΄και Κζ΄ - Θεσσαλονίκη 1918).

Ενδεικτικό του μεγαλείου της προσφοράς του στην Εκλησία, είναι το  ψαλλόμενο κατά την δευτέραν Κυριακήν των νηστειών κατά την οποίαν επιτελούμε την μνήμην του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: «Δρεπάνη των λόγων σου, και ιεροίς συγγράμμασιν έτεμες αιρέσεις ακανθώδεις και ζιζανίων νόθα βλαστήματα της Ορθοδοξίας δε ευσεβή κατέβαλον σπέρματα, Ιεράρχα Γρηγόριε» (Από την Ε΄ωδήν).

«Όντως σοφίαν ενυπόστατον, έχων εν τη καρδία του, δι’ ης μετ’ ήχου έθραυσε, τα σαθρά τούτων φρυάγματα», για τούτο η Εκκλησία μας τον κατέταξε στο Αγιολόγιό της. «Τα ρείθρα των θείων διδαχών του φυλάττοντες», ας απορρίψουν την καινοτόμο  αίρεση, περί της Θείας Χάριτος ως κατώτερης δήθεν  του ανθρώπινου νου.

Ο «πνευματορρήτωρ" θείος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ας γίνει αρωγός για απόσυρση και ανασκευή της αιρετικής καινοτομίας ότι «ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος».

*Οι εντός εισαγωγικών υμνολογικοί επαίνοι, είναι παρμένοι από την Ακολουθία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Friday, October 2, 2015

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ



ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Με βαθύτατη θλίψη οι πιστοί πληροφορήθηκαν, από Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, ότι ο κ. Ανδρέας Πιτσιλλίδης εξανάγκασε την αρμόδια επιτροπή της Συνόδου να τον αφορίσει λόγω της απροθυμίας του να ανακαλέσει όσα κακόδοξα κατά καιρούς διατύπωσε αλλά και εξαιτίας της περιφρονητικής στάσης που έδειξε έναντι της Ιεράς Συνόδου.

Θερμά παρακαλούμε τον κ. Πιτσιλλίδη να αναθεωρήσει τη στάση του. Τις κακοδοξίες που κατά καιρούς συστηματικά διατύπωσε να αποκηρύξει και να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό προς την Ιερά Σύνοδο. 

Να τον παρακαλέσουμε επίσης θερμά πέραν των όσων του υπέδειξε η Σύνοδος να ανακαλέσει, να ανακαλέσει επίσης όσα οικουμενιστικά διατύπωσε και να αποκηρύξει όσες συγκρητιστικές ενέργειες έκανε.

Είναι αδιανόητο να ισχυρίζεται ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου είναι αναρμόδια για θέματα πίστεως με στόχο να αφήσει αλώβητες τις ετεροδιδασκαλίες του.

Σε τίποτα δεν θα τον ωφελήσουν τα πείσματα και η εμμονή. Κανένας δεν μπορεί να ελπίζει στο έλεος του Θεού αν κηρύσσει πράγματα αλλότρια της διδασκαλίας της Αγίας μας Εκκλησίας.

Ο κ. Πιτσιλλίδης, αν δείξει πνεύμα ταπείνωσης και συμμόρφωσης προς το θέλημα του Θεού, θα χαροποιήσει Θεόν και ανθρώπους και θα πληγώσει τον μισόκαλο δαίμονα. Αντίθετα, αν δείξει εμμονή και αμετανοησία στις πλάνες που κηρύττει θα χαροποιήσει τους δαίμονες και θα λυπήσει τον Χριστό.

Θερμά προσευχόμαστε στον Κύριο να μαλακώσει την καρδία του για να δείξει μετάνοια για τις κακοδοξίες του και σεβασμό προς την Ιερά Σύνοδο.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΗΠΑ;




ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΗΠΑ;



Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Μίλησε για όλα ο Πάπας κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ. Για το διαζύγιο, για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, για τη θανατική καταδίκη, για το συρματόπλεγμα που βάζουν ορισμένες χώρες στην Ευρώπη για να εμποδίσουν τους πρόσφυγες να εισέλθουν στη χώρα τους, για την κατάσταση στην Κολομβία, για την κακομεταχείριση παιδιών από φραγκοπαπάδες και για την κάλυψή τους από παπικούς “επισκόπους”, για τους πρόσφυγες και για την ανάγκη περίθαλψής τους, για τους μετανάστες και για την ανάγκη αποκατάστασής τους, για περιβαλλοντολογικά θέματα και προπαντός για την υπερθέρμανση του πλανήτη, για την ανάγκη οι πλούσιες χώρες να φανούν πολύ γενναιόδωρες προς τις φτωχές χώρες, για το σπουδαίο έργο που επιτελούν οι φραγκοκαλόγριες των ΗΠΑ, για την ανάγκη να αποφευχθεί η πόλωση εξαιτίας του Ισλαμικού φονταμενταλισμού, για την ευσέβεια των Αμερικανών, για την θερμότητα και την αγάπη με την οποία τον υποδέχτηκαν στις ΗΠΑ, για την αγάπη του για την Κίνα και την επιθυμία του να την επισκεφθεί, παρόλον ότι το Βατικανό δεν διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με αυτή τη χώρα, και για ότι άλλο φανταστεί ο νους του ανθρώπου που είναι συμβατό με τις προδιαγραφές της “πολιτικής ορθότητας”.

Παρόλα αυτά υπήρξε ένα πολύ σημαντικό θέμα που άφησε εντελώς έξω από την αναφορά του ο “Αγιος Πατέρας”. Συγκεκριμένα δεν είπε λέξη για τον αδίστακτο σφαγιασμό των χριστιανών από τον ISIS του χαλιφάτου στη Μέση Ανατολή και για τη συστηματική καταστροφή της χριστιανικής πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή παρόλον ότι πολλοί από τους διωκόμενους χριστιανούς είναι μέλη της “Εκκλησίας” του.

Αυτά να τα δουν όσοι αφελείς στην Ελλάδα, στην Κύπρο και προπαντός στη Βασιλεύουσα και στα παλαίφατα Πατριαρχεία εναπέθεσαν την ελπίδα τους στον Πάπα για τη σωτηρία τους από τους Τούρκους, τους ισλαμιστές και τον εξ Ανατολών κίνδυνο και γι’ αυτό σπεύδουν να κάνουν κάθε οικουμενιστική ασχημία για να εξασφαλίσουν την παπική εύνοια.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑ.Χ.Ο.Κ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ


       


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑ.Χ.Ο.Κ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ             ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
=====

                                                                                                                                                                                                                                 Λευκωσία, 20.9.15
Μακαριώτατον,
Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου,
κ.κ. Χρυσόστομον.

Μακαριώτατε,

Θέμα:Σύμφωνον Συμβιώσεως

Κατ’ ἀρχήν θά ἠθέλαμεν νά σᾶς εὐχαριστήσωμεν γιά τήν Συνοδικήν Ἐγκύκλιον πού ἀνεγνώσθη μέσα στίς ἐκκλησίες, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς 5ης  Ιουλίου 2015, γιά τό πιό πάνω θέμα. Ὁφείλωμεν νά ὁμολογήσωμεν ὃτι ἐχαρήκαμεν πού ἐπί τέλους ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐξέφρασε ἐπισήμως τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας ἐπί αὐτοῦ τό τόσον σοβαροῦ ζητήματος.

Ὃπως ἀναφέρατε καί στήν ἐγκύκλιὸν σας, ἡ Βουλή τῶν Ἀντιπροσώπων, ἑτοιμάζει νομοθεσίαν πού νά ρυθμίζει τό πιό πάνω θέμα. 

Μήπως Μακαριώτατε, πιστεύετε ὃτι ἡ ἐγκύκλιος σας, θά ἐπηρεάσει τίς ἀποφάσεις τῆς Βουλῆς πού εἶναι καί τό κυρίως ζητούμενον; 

Ἐμεῖς πιστεύωμεν, ὃτι μπορεί μιάν μικρήν μερίδα βουλευτῶν πού εἶναι δυστυχῶς καί ἡ πολύ μικρή μειοψηφία, ἲσως νά τήν βοηθήσει θεεικῶς στό ἒργον της. Ὃμως, δυστυχῶς, ὃπως γίνεται πάντα, ὃλα τά νομοσχέδια ἐπί τέτοιων καυτῶν θεμάτων, πού εἶναι ἀντίθετα μέ τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας, περνοῦν ἀπό τήν Βουλήν καί γίνονται νόμοι! Νομίζωμεν  δὲ ὃτι καί στήν παροῦσαν περίπτωσιν, πού ἡ Βουλή ἒχει μπροστά της αὐτό τό νομοσχέδιον, θά πράξει ὃπως ἒπραξε καί στό παρελθόν, δηλαδή, δέν θά λάβει ὑπ’ ὂψιν της τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας, καί ὃτι θά τό ψηφίσει. Καί αὐτό μᾶς ἀνησυχεῖ πάρα πολύ! Φοβούμαστε τήν δικαίαν ὀργήν τοῦ Θεοῦ καί τίς συνέπειὲς της.

Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς περιμέναμεν ότι, δέν θά μένατε μόνον στήν ἐξήγησιν καί στήν γνωστοποίησιν τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας ἐπί αὐτοῦ τοῦ θέματος, πού ναί μεν πολύ καλῶς ὁπωσδήποτε ἒχετε κάνει, ἀλλά ἐμεῖς πιστεύωμεν ὃτι αὐτά ἀπό μόνα τους δέν ἒχουν κανένα πρακτικόν ἀντίκρυσμα. Ἀναμέναμεν ὃτι θά προχωρούσατε τουλάχιστον σέ ἀκόμα  ἓνα βῆμα παρακάτω. Δηλαδή, ὃτι θά χρησιμοποιούσατε τά ὃπλα πού ἒχετε ἐκ Θεοῦ, τήν απειλήν τοῦ ἀφορισμοῦ, τήν ἀπειλήν τῆς μή τελέσεως μυστηρίων και ἂλλων ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας σέ ὃσους βουλευτές παρεκτρέπονται και ψηφίζουν τέτοιου εἲδους νόμους ἢ σε ὃσους ἀκολουθοῦν τούς ΛΟΑΤ, διότι ὃλοι αὐτοί οὐσιαστικᾶ θέτουν ἀπό μόνοι τους τούς ἐαυτούς τους ἐκτός Ἐκκλησίας.
 
Πιστεύομεν ὃτi ἂν δέν τούς ἀπειλήσετε ὃτι ἡ Ἐκκλησία π.χ. δέν θά τούς θάψει ὃταν πεθάνουν, ὃτι δέν θά τούς ἐπιτρέψει ποτέ να γίνουν ἀνάδοχοι σέ ὀρθόδοξες βαπτίσεις, ὃτι δέν θά τούς παντρέψει ἂν εἶναι ἂγαμοι κλπ., αὐτοί θά ἐξακολουθήσουν νά «σφυρίζουν ἀδιάφορα», καί θά συνεχίσουν ὃπως συνεχίζουν.

(Και ὂχι μόνον ἀπειλήν, ἀλλά καί νά τό κάνει καί στήν πρᾶξιν).

Στήν Ἐγκύκλιὸν σας, ἀναφέρατε ἐπίσης, ὃτι ἡ Ἐκκλησία δέν ἒχει, οὒτε δε καί ἐπιθυμεί νά ἒχει δυνατότητα ἐπιβολῆς τῆς θέσεὼς της στούς ἀνθρώπους, καί ὃτι «ὃστις θέλει» ἀκολουθεῖ τίς
συμβουλές της. Τί γίνεται ὃμως Μακαριώτατε, μέ τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί προπαντός τούς 
Ὀρθοδόξους Βουλευτές (πού ἀποτελοῦν καί τήν συντριπτικήν πλειοψηφίαν τῆς Βουλῆς) πού ψηφίζουν εἲτε ἀκόμα καί πρωτοστατοῦν στήν ψήφισιν νόμων πού εἶναι ἀντίθετοι μέ τήν διδασκαλίαν της; Καί σ’ αυτούς θά πεῖ η Ἐκκλησία, «ὃστις θέλει» τήν ὑπακούει;; Θά ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι νά τό κάνουν χωρίς καμιάν συνέπειαν;;;; 

Ἒχομεν γιά παράδειγμα τόν βουλευτήν Σωτήρην Σαμψών, πού ἐνῶ δηλώνει δημοσίως Ὀρθόδοξος, ὡς πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς Νομικῶν, πρωτοστάτησε στήν ψήφισιν τοῦ τελευταίου νόμου γιά προστασίαν τῶν ΛΟΑΤ καί καταδίκην γιά ὃσους μιλοῦν ἐναντίον τους. Ἐπίσης, κάποιοι ἂλλοι βουλευτές, πῆγαν στήν παρέλασιν «ὑπερηφανείας» πού ἒγινε στίς 6.6.15 καί προσεφώνησαν καί ὑπεστήριξαν αὐτήν τήν κίνησιν. Ὁ δήμαρχος Λευκωσίας κος Γιωρκάτζης, τόλμησε νά ἀμαυρώση τελείως τό ὃποιον ἱστορικόν ὂνομα τῆς οἰκογενείας του, πρωτοστατόντας ὁ ἲδιος στήν περυσινήν «παρέλασιν ὑπερηφανείας» πού οὐσιαστικά ἦταν καί εἶναι παρέλασις τῆς ντροπῆς.
Δέν νομίζετε, ὃτι ἡ Ἐκκλησία, θά πρέπει νά ἀλλάξει δυναμικὰ τήν στάσιν της ἒναντι τῶν τέκνων της πού ἒχουν αὐτές τίς συμπεριφορές;   

Πρίν ἀπό λίγα χρόνια, ὁ ὁμότιμος διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, σέ ὁμιλίαν του στό Κέντρον Μελετῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κύκκου στήν Λευκωσίαν, εἶπε, ὃτι οἱ Εὐρωπαῖοι σύγχρονοι «Διαφωτιστές» θέτουν ὡς προϋπόθεσιν γιά ἒνταξιν Ὀρθοδόξων κρατῶν στήν Εὐρώπην, τήν ἀναγνώρισιν ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων, τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τῆς παιδεραστίας. Καί αὐτό ὃπως ὁ ἲδιος εἶπε, τό συνεπέρανε κατόπιν σχετικῆς μελέτης του. (Ἒχωμεν τήν σχετικήν ὁμιλίαν σὲ video-DVD).

Μήπως αὐτό δέν σᾶς ἀνησυχεῖ;; 

Ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὃτι ἐάν ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δέν ἐπιδείξει τήν δέουσαν ἀποτρεπτικήν καί δυναμικήν στάσιν, θά καταστεῖ ἡ ἰδία, ἒστω ἀκουσίως, συνένοχος στήν τραγωδίαν πού θά ἐπακολουθήσει ἀναπόφευκτα κατά τοῦ ποιμνίου της, ὡς συνέπεια τῆς τρομερῆς ἀπειθείας μας στόν Κύριὸν μας καί στό Εὐαγγέλιὸν του!

Ἂς προλάβωμεν, ἒστω καί τώρα, προτοῦ νά εἶναι τελεσίδικα ἀργά γιά ὃλους μας!

Εὐχαριστοῦμεν.

Διατελοῦμεν, μετά μεγίστου σεβασμοῦ.

Διά τό ΠΑ.Χ.Ο.Κ

 Μαρίνος Σπετσιώτης (πρόεδρος)                            Ἀνδρέας Ἰ. Ζαχαρουδιοῦ (γραμματέας).

Υ.Γ.  Πιστεύωμεν ὃτι ἡ Ἐπίσημος Ἒκκλησία πρέπει νά δώσει σαφές τό μήνυμα στό ποίμνιὸν της, ὃτι δέν βγάζει ἀπλῶς «ἀνακοινώσεις», πού δέν θά ἒχουν κανένα πρακτικόν ἀντίκρυσμα, εἲτε μόνον καί μόνον γιά νά ἀναπαύσει ἲσως τήν συνείδησὶν της, ὃτι τάχα ἒπραξε τό καθῆκον της ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, εἲτε μόνον καί μόνον γιά νά «κλείσει τά στόματα» τῶν σκανδαλιζομένων  Πιστῶν μελῶν της, ὃτι «ἐγώ (ἡ Ἐκκλησία) ἒκανα τό καθῆκον μου, ἀλλά κανείς δέν μᾶς ἀκούει καί ἂρα ἡ Ἐκκλησία (τάχα) δέν φέρει εὐθύνην γιά ὃσα τραγικά ἐπακολουθήσουν»

Δέν εἰσακούεται ἡ Ἐκκλησία, διότι, ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὃτι μιλᾶ χωρίς νά χρησιμοποιεῖ τά Ὃπλα πού τῆς παρέχουν οἱ Ἃγιοι καί Θεόπνευστοι Ἱεροί Κανόνες, καί δέν ἐκφράζει φωνήν δυναμικήν, ἀποφασιστικήν, πειστικήν, ὃπως ἒπρατταν οἱ ἀνά τούς αἰῶνες Ἃγιοι Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας!

Μετά τιμῆς,
οἱ ἲδιοι. 


Κοινοποίησις:Πρός ἂπαντα τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

Διεύθυνσις ἐπικοινωνίας:
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΙΝΗΜΑ (ΠΑ.Χ.Ο.Κ.)
«ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝ Ο ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ»
Ταχ. Κιβ.. 53119
3300 ΛΕΜΕΣΟΣ.
Τηλέφωνα:99-541277, 99-608456
Τηλεομοιότυπον:25-576846.
Ηλεκτρ. Διεύθυνσις:a.zacharoudiou@cytanet.com.cy

ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ



ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου
=====

Αλλά ουδέποτε θα αγαπήσουμε την ελεημοσύνη, εάν πριν απ' όλα δεν παραδώσουμε και δεν αφιερώσουμε τους εαυτούς μας στον Θεό. Όταν προηγηθεί αυτό, τότε κατά φυσικό λόγο θα προσφέρουμε και πάντα τα ημέτερα. Όλα όσα κατέχουμε, ώστε να διατεθούν κατά το θέλημά Του. Οτιδήποτε δε και εάν ξεχωρίσουμε εκ των δικών μας, για να δοθούν προς σκοπούς θεάρεστους, ουδέποτε πρέπει να λησμονούμε ότι δίδουμε εξ' όσων ο Θεός μας έδωσε, από τα δικά Του, τα οποία μας έχει εμπιστευθεί.

Η ελεημοσύνη στον απόλυτο βαθμό που έχει ο Θεός τον κάνει όχι μόνο να μας προσφέρει ακαταπαύστως, αλλά αυτή τον έκανε, ένεκεν της Θεϊκής του αγάπης να στείλει τον Μονογενή Του Υιόν και Λόγον εις την γην.

Αυτή η ελεημοσύνη μας συνδέει με τον ουρανό, γι’ αυτό θα τονίσει και πάλιν ο υιός της Αγίας Ανθούσης: “αύτη μήτηρ αγάπης εστίν, αύτη φάρμακον εστί των ημετέρων αμαρτημάτων, σμήγμα του ρύπου της ημετέρας ψυχής, κλίμαξ εις τον Ουρανόν εστηριγμένη, αύτη του Χριστού το Σώμα συνδέει”!

Αλλά μετά απ' αυτά, τα λόγια κρίνονται περιττά, Εκείνο που απομένει είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι ως τέκνα του Ελεήμονος Θεού, χρειάζεται να δείχνουμε αυτή την αρετή προς τους εν ανάγκαις αδελφούς μας, αφού ο δρόμος που οδηγεί προς τον Θεό, δεν διέρχεται παρά μέσα από τον ανθρώπινο πόνο...

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΙΣΤΗ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΙΒ΄



Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΙΣΤΗ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΙΒ΄

=====


Ὅπως ἀναφέραμε, ὁ κατάλογος τῶν θεμάτων, ποὺ κατήρτισε ἡ Προπαρασκευαστικὴ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ τοῦ 1930, ἀναθεωρήθηκε ἀπὸ τὴν Α΄ Πανορθόδοξο Διάσκεψη τοῦ 1961, ἡ ὁποία κατήρτισε νέο κατάλογο, ποὺ καὶ αὐτὸς μὲ τὴ σειρά του ἀναθεωρήθηκε μὲ νέο κατάλογο, πιὸ συνεπτυγμένο, ἀπὸ τὴν Α΄ Προσυνοδικὴ Πανορθόδοξο Διάσκεψη τοῦ 1976. Ἀπὸ τὰ δέκα θέματα τοῦ καταλόγου αὐτοῦ, τὰ τέσσερα πρῶτα, δηλαδή: Ἡ Ὀρθόδοξος Διασπορά, τὸ Αὐτοκέφαλον καὶ τρόπος ἀνακηρύξεως αὐτοῦ, τὸ Αὐτόνομον καὶ τρόπος ἀνακηρύξεως αὐτοῦ καὶ τὰ Δίπτυχα, ἀναφέρονται στὶς διορθόδοξες σχέσεις και στὴν διορθόδοξη ἑνότητα, καὶ ἀποσκοποῦν στὴν ἐπίλυση ζητημάτων ποὺ σχετίζονται μὲ τὶς κατὰ τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες· Τὰ τρία ἑπόμενα: Τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦ ἡμερολογίου, κωλύματα γάμου, ἀναπροσαρμογὴ τῶν περὶ νηστείας ἐκκλησιαστικῶν διατάξεων, ἀφοροῦν σὲ ζητήματα ἐκκλησιαστικῆς εὐταξίας καὶ πρακτικὰ προβλήματα ποιμαντικῆς φύσεως· τὰ δύο ἑπόμενα: Σχέσεις Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον καὶ Ὀρθοδοξία καὶ Οἰκουμενικὴ Κίνησις, ἀναφέρονται στὶς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὶς χριστιανικὲς αἱρέσεις καὶ στὴν προώθηση τῆς παγχριστιανικῆς ἑνότητος, μὲ βάση τὶς ἀρχές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Τὸ τελευταῖο ἀπὸ τὰ θέματα: Συμβολὴ τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εἰς τὴν ἐπικράτησιν τῶν χριστιανικῶν ἰδεωδῶν τῆς εἰρήνης, τῆς ἐλευθερίας, τῆς ἀδελφοσύνης καὶ τῆς ἀγάπης μεταξὺ τῶν λαῶν, καὶ ἄρσιν τῶν φυλετικῶν διακρίσεων, ἀφορᾶ στὴν προώθηση τῶν Διαθρησκειακῶν Διαλόγων στὰ πλαίσια τοῦ Διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ ἀπώτερο στόχο τὴν οἰκουμενιστικοῦ τύπου «πανθρησκειακὴ ἑνότητα».

Ἀπὸ τὰ παρὰ πάνω θέματα, τὰ τέσσερα πρῶτα ὑπῆρξαν τὰ πιὸ ἀκανθώδη καὶ δυσεπίλυτα, καὶ προκάλεσαν τὶς περισσότερεςδιαφωνίες, (ἰδίως μεταξύ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας), ἐξακολουθοῦν δέ ἐν πολλοῖς, μὲ ἐξαίρεση ἴσως αὐτὸ τῆς Διασπορᾶς, νά παραμένουν ἄλυτα μέχρι σήμερα, παρὰ τὶς μέχρι τώρα γενόμενες συζητήσεις καὶ προταθεῖσες λύσεις. Καὶ ἀπὸ ὅ,τι φαίνεται δὲν πρόκειται νὰ βρεθεῖ λύση, ἂν δὲν γίνουν ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις.

Τὸ ζήτημα τοῦ ἡμερολογίου ἐξακολουθεῖ νὰ παραμένει μέχρι σήμερα μιὰ ἀνοικτὴ πληγὴ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ προκλήθηκε  ἀπὸ τὴν ὅλως ἄκριτη, ἐπιπόλαιη καὶ βεβιασμένη ἐνέργεια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νὰ υἱοθετήσει τὸ νέο ἡμερολόγιο, συμπαρασύροντας καὶ ὁρισμένες τοπικὲς Ἐκκλησίες, χωρὶς τὴν ὁμόφωνη γνώμη ὅλων τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργήσει σχίσματα καὶ διαιρέσεις στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὰ ζητήματα τῶν κωλυμάτων τοῦ γάμου, καὶ τῆς ἀναπροσαρμογῆς τῶν περὶ νηστείας ἐκκλησιαστικῶν διατάξεων, ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἤδη ἀποφανθεῖ μὲ ἱεροὺς κανόνες Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἔχουν διαχρονικὸ χαρακτήρα, δὲν ἐπιδέχονται τροποποιήσεις καὶ ἀλλαγές.

Τὰ τρία τελευταῖα θέματα, ποὺ ἔχουν ἐμφανῆ καὶ ἔντονο οἰκουμενιστικὸ χαρακτήρα, ἀποσκοποῦν στὴν ἑδραίωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Διαχριστιανικοῦ καὶ Διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γιὰ τὴν ἐπίτευξή τους τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο κινήθηκε πάνω σὲ δύο βασικοὺς ἄξονες: α) Στὴν προώθηση τῶν Διαλόγων μἐ τὶς διάφορες χριστιανικὲς ὁμολογίες-αἱρέσεις, μὲ σκοπὸ τὴν οἰκουμενιστικοῦ τύπου ἕνωση μὲ βάση τὶς ἀναπτυχθεῖσες αἱρετικὲς θεωρίες καὶ ἰδίως τοῦ δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ καὶ τῆς βαπτισματικῆς θεολογίας, καὶ β) στὴν προετοιμασία τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία θὰ προσέδιδε τὸ ἀπαιτούμενο ἐκκλησιαστικὸ κῦρος καὶ νομιμότητα στὴν ἐπιχειρούμενη διά μέσου τῶν διαλόγων ἕνωση τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὶς χριστιανικὲς ὁμολογίες-αἱρέσεις χωρὶς δογματικὴ συμφωνία καὶ ἐπιστροφὴ στὴν Ὀρθοδοξία. Οἱ προδοτικὲς ἄλλωστε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία συμφωνίες στὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, ποὺ ἐπιχειρήθηκαν στὴν 7η Γενικὴ Συνέλευση τῆς Μικτῆς Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς στὸ Balamand, τὸ 1993, καὶ οἱ ἐξ ἴσου προδοτικὲς συμφωνίες στὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Προτεσταντῶν στὰ πλαίσια τῆς 9ης Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Π.Σ.Ε., ποὺ ἐπιχειρήθηκαν στὸ Porto Alegre τῆς Βραζιλίας, τὸ 2006, ἐπιβεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.

Μιὰ πολὺ βασικὴ διαπίστωση, σχετικὰ μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς θεματολογίας τοῦ παρὰ πάνω καταλόγου, εἶναι ἡ παντελὴς ἀπουσία φλεγόντων ζητημάτων δογματικῆς φύσεως καὶ ἡ  παντελὴς ἔλλειψη ἐνδιαφέροντος καὶ μερίμνης γιὰ τὴν καταπολέμηση τῶν ποικίλων συγχρόνων αἱρέσεων, ποὺ μαστίζουν τὴν Ἐκκλησία. Στὶς ἀρχαῖες Οἰκουμενικὲς Συνόδους, βασικὴ μέριμνα τῶν ἁγίων Πατέρων, ποὺ συγκροτοῦσαν τὶς Συνόδους, ἦταν κατὰ πρῶτο λόγο ἡ καταπολέμηση καὶ ἐξουδετέρωση τῶν αἱρέσεων, ποὺ ἐμφανιζόταν στὴν ἐποχή τους, καὶ κατὰ δεύτερο λόγο ἡ ρύθμιση τῶν ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων. Συνεπῶς καὶ στὴν ἐποχή μας, ἡ πρώτη καὶ βασικὴ μέριμνα τῶν ἀρχιτεκτόνων τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ καταπολέμηση τῶν ποικίλων συγχρόνων αἱρέσεων, ὅπως εἶναι ὁ Παπισμός, ὁ ὁποῖος παρὰ τοὺς Διαλόγους ἐξακολουθεῖ μέχρι σήμερα νὰ ἐμμένει στὴν πλάνη  καὶ νὰ ἀσκεῖ δόλιο προσηλυτισμὸ εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ καὶ ὁ Προτεσταντισμός, ὁ Χιλιασμός, ὁ Μαρξισμὸς καὶ ἡ λοιπὴ Ἀθεΐα,  ὅπως εἶναι ὁ Νεοπαγανισμός, ἡ Μασονία, ὁ Διεθνὴς Σιωνισμός, ἡ Θεοσοφία καὶ ἡ Νέα Ἐποχή, τὸ Ἰσλάμ, οἱ Σέκτες, οἱ Καταστροφικὲς Λατρεῖες, ὁ Νεοσατανισμός, ἀλλὰ καὶ ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἄλλες πλάνες τῆς «κενῆς ἀπάτης» αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἡ προρρηθεῖσα Σύνοδος, καθ’ ὅσον δὲν προτάσσει καὶ δὲν προτίθεται νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ μνημονευθέντα θέματα πίστεως καὶ αἱρέσεων, ἐπ’ οὐδενὶ μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ἀληθὴς Ὀρθόδοξος Σύνοδος καὶ συνέχεια τῶν ἀρχαίων μεγάλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, μὲ συνέπεια νὰ ἀπορριφθεῖ ὡς Ψευδοσύνοδος ἀπό τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.

(Συνεχίζεται)