Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ, ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ, Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΑΜΠ, ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ, Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ας μην μπούμε στη συζήτηση αν ορθά ή λανθασμένα ο Πρόεδρος Τράμπ εξήγγειλε την απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η συμμετοχή σ' αυτή τη συζήτηση προυποθέτει γνώσεις για λίαν αμφιλεγόμενα θέματα για τα οποία δεν έχουμε απολύτως καμία παιδεία.

Ας έλθουμε, όμως, στη θέση του Βατικανού και του κατεξοχήν θεωρητικού της παγκοσμιοποίησης Πάπα Φραγκίσκου στις μέρες μας, ότι "κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβάλει αποκλειστικά τη δική του κατανόηση για τον πλανήτη".

Αυτή η θέση σηκώνει πολλή συζήτηση. Τι είναι που λέγει το Βατικανό εν προκειμένω; Ότι η παγκοσμιοποίηση είναι δεδομένη και ότι οτιδήποτε αντίκειται στους στόχους, το πνεύμα και τις επιδιώξεις της είναι καταδικαστέο και επικίνδυνο.

Ο Πρόεδρος Τραμπ, όμως, και οι δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόροι που τον εξέλεξαν έχουν διαφορετική άποψη για το θέμα.

Οι εντολές που έδωσε το εκλογικό σώμα των ΗΠΑ στον Πρόεδρο Τραμπ είναι να υψώσει τείχη οικονομικού -και όχι μόνον- προστατευτισμού, για να ενισχύσει την Αμερικανική οικονομία ώστε να καταστεί δυνατή η επιστροφή στις ΗΠΑ ενός περίπου τρισεκατομμυρίου δολλαρίων που οι Αμερικανοί επενδυτές είχαν επενδύσει στο εξωτερικό. Αυτό προφανώς θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη της οικονομίας άλλων χωρών, αλλά οι Αμερικανοί ψηφοφόροι έκριναν ότι αυτό είναι το συμφέρον της οικονομίας και της πατρίδας τους.

Δεν θα συζητήσουμε αν ορθά τοποθετούνται έναντι του φιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου ο Πρόεδρος Τράμπ και οι ΗΠΑ, επειδή δεν έχουμε -ούτε εξ αποστάσεως- τις προυποθέσεις για να κρίνουμε θέματα που αφορούν την ανάπτυξη της οικονομίας.

Αυτό που μπορούμε, όμως, και πρέπει να πούμε είναι ότι ο Αμερικανικός λαός, όπως και ο κάθε λαός, έχει -ή τουλάχιστον πρέπει να έχει- το δικαίωμα να εφαρμόζει την πολιτική και το οικονομικό μοντέλο που προκρίνει πιο συμφέρον για τον ίδιο χωρίς να δεσμεύεται από τις επιλογές άλλων κρατών και οργανισμών. Αλλιώς καταλήγουμε σε μια δικτατορία των αγορών της παγκοσμιοποίησης που ισοπεδώνει στο πέρασμά της κάθε έννοια δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.