ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΩΡΙΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Δημοσιεύουμε πιο κάτω ένα εξαίρετο -με όλη τη σημασία του όρου- κείμενο της κυρίας Ελένης Λωρίτου, που έστειλε στον “Ορθόδοξο Τύπο”.

Όπως θα διαπιστώσει αμέσως ο καλός αναγνώστης πρόκειται για μνημείο λόγου και Θεολογίας και καρπό χριστιανικής αγάπης και έγνοιας για την κατά Θεόν προκοπή μας.

Δημοσιεύσουμε ολόκληρο το άρθρο παρόλον ότι είναι πολύ εκτενές. Ως γνωστόν αποφεύγουμε συστηματικά να δημοσιεύουμε εκτενή κείμενα επειδή τα εκτενή κείμενα -και δη αυτά που δεν χωρίζονται σε ενότητες- δεν διαβάζονται.

Δημοσιεύσουμε, λοιπόν, τώρα χωρίς σχολιασμό ολόκληρο το εκτενές άρθρο της κυρίας Λωρίτου με τη συνοδευτική επιστολή που έστειλε στον “Ορθόδοξο Τύπο”, για να μπορέσει ο αναγνώστης να αποκτήσει ολοκληρωμένη αντίληψη του πνεύματος του κειμένου. Θα επανέλθουμε, ίσως, να το σχολιάσουμε και να το αναδημοσιεύσουμε τμηματικά για να βοηθήσουμε τους αναγνώστες να εμπεδώσουν καλύτερα αυτά που αναφέρει.

Το άρθρο της κυρίας Λωρίτου χωρίσαμε και τιτλοφορήσαμε αυθαίρετα σε ενότητες για να γίνει περισσότερο προσιτό στους αναγνώστες.

Ευχαριστώ θερμά την κυρία Λωρίτου για τη ευγένεια και την τιμή να κοινοποιήσει στο ιστολόγιό μας το εξαίρετο αυτό κείμενο.

*****

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΩΡΙΤΟΥ ΣΤΟΝ “ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ”

=====

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,

Μετά λύπης μου αναγκάζομαι να σας στείλω την επιστολή που περιέχεται στο προηγούμενο μήνυμά μου. Προσπάθησα αυτόν τον διάλογο να τον κρατήσω, όπως διαπιστώσατε, μακρυά από τις στήλες της εφημερίδος, σε άλλους  δημοσιογραφικούς χώρους με φειδώ και προς τον χώρο της εφημερίδος και προς τους αναγνώστες, όμως τον αγνοήσατε με πρόσχημα, ότι δεν τον στείλαμε στους ενδιαφερομένους, δηλαδή σε εσάς. 

Με έκπληξη είδαμε, ότι αυτά τα θέματα τα κάνατε πρωτοσέλιδα και αναφερθήκατε -συγκεκριμένα ο π.   Ιερόθεος Αργύρης- σε εμένα προσωπικά με τα αρχικά μου. Συνεπώς προκύπτει η υποχρέωσή σας, να δημοσιεύσετε την επιστολή ή το άρθρο του προηγουμένου μηνύματός μου με τίτλο “Πόσο πολύ απέθανε και ετάφη η Σύνοδος της Κρήτης”, που συνοψίζει όλα τα σχετικά δημοσιεύματα και σχολιάζω τις αιτιάσεις του π. Ιερόθεου. Προς Θεού! Μην επαναλάβετε το λάθος να την κάνετε πρωτοσέλιδο, όπως θα έπρεπε, εφ’ όσον απαντά σε πρωτοσέλιδες αναφορές στο όνομά μου. Θεωρώ ότι αυτά τα θέματα δεν προσφέρονται για πρωτοσέλιδα μιας εφημερίδος που θέλει να σέβεται τον εαυτόν της! Είμαι ευχαριστημένη να την δημοσιεύσετε στην προσφιλή μου στήλη των επιστολών, με την οποία και συναισθηματικά είμαι δεμένη, λόγω της παλαιάς μου σχέσης με αυτήν. Δεν είμαι άγνωστη στην συγκεκριμένη στήλη! 

Εννοείται, περιμένω και ευελπιστώ αυτή η δημοσίευση να γίνει μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα και όχι μετά την παρέλευση μεγάλου τινος, πράγμα που θα υποκινήσει την υποψία μας, ότι θέλετε να κάνετε τον χρόνο σύμμαχό σας. 

Αλίμονο, δεν είμαστε εχθροί, αδέλφια είμαστε, και δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν τέτοια θέματα, αυθορμήτως θα έπρεπε ο καθείς να αποδίδει την πρέπουσα τιμή στον άλλον μέσα στην εκκλησιαστική οικογένεια. Εφ’ όσον, όμως, μερικά πράγματα δεν είναι αυτονόητα, τουλάχιστον ας σεβαστούμε έναν ευπρεπή διάλογο. 

Δεν νομίζω ότι τα έννομα μέσα έχουν να προσφέρουν κάτι για τα θέματα που κουβεντιάζουμε. Νόμος μέσα στην Εκκλησία είναι ο θείος νόμος. Επικαλούμαι τον θείο νόμο της αγάπης. Όποιος φοβάται και λογαριάζει περισσότερο τον κοσμικό νόμο και όχι τον θείο, θα πρέπει να ψαχτεί, ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του από χριστιανικής απόψεως. Ελπίζω, λοιπόν, ότι θα δημοσιεύσετε την επιστολή μου χωρίς καμία περαιτέρω δική μου παρακίνηση.  

Εκ των προτέρων σας ευχαριστώ!

Ελένη Λωρίτου

*****

ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ “ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ” Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;

          

Η λανθασμένη γραμμή του “Ορθοδόξου Τύπου” καί τινων άλλων 

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου

=====   

                                                                                     Η ιστορική και αγωνιστική εφημερίδα τουΟρθοδόξουΤύπου” επετέλεσε εκκλησιαστικό έργο και  λειτούργημα υπό την πνευματική επίβλεψη και καθοδήγηση αγίων ανθρώπων όπως ο ιδρυτής της π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο π. Μάρκος Μανώλης, καθώς και ο διευθυντής της και καταξιωμένος δημοσιογράφος Γεώργιος Ζερβός. 

Στα πρωτοσέλιδά της και στις στήλες της  καταγράφηκε όλη η σύγχρονη εκκλησιαστική 

ιστορία, και την αρθρογραφία της τίμησαν οι πλέον επιφανείς προσωπικότητες του εκκλησιαστικού χώρου. Σε κάθε εκκλησιαστική  περίοδο ανέλαβε να αναδείξει τα μείζονα και κυρίαρχα εκκλησιαστικά θέματα και να πολεμήσει υπέρ αυτών με ομολογιακή παρρησία. 

ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ”

_________

2.) Προσφάτως παρατηρήσαμε μία παρέκκλιση απόαυτήν την ομολογιακή γραμμή που πάντα υπηρέτησε η εφημερίδα. Ευτελείς κουβέντες έγιναν  πρωτοσέλιδα, μπήκαν στο επίκεντρο του  ενδιαφέροντος, ανήχθησαν σε πρώτο θέμα, το παρασκήνιο μπήκε στο προσκήνιο, το ευτελές εκτόπισε το σπουδαίο και σημαντικό, το επίπεδο διεσύρθη. 

Τα κυρίαρχα εκκλησιαστικά θέματα πλέον δεν την απασχολούν, υποβιβάζεται η σπουδαιότητά τους, οι πρωταγωνιστές του εκκλησιαστικού βίου   υπονομεύονται, ενίοτε και ευθέως πολεμούνται,  υιοθετούνται κριτήρια αλλότρια προς την   ΙεροΚανονική Παράδοση της Εκκλησίας, σκυλεύονται σύγχρονοι Πατέρες, και αλλοιώνεται η θεμελιώδης θεολογία την οποία εξέφρασαν.

Ο π. Β. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ”

___________

3.) Αυτή η παρακμή έχει τα αίτιά της. Όπως προαναφέραμε πίσω από την γραφίδα των στηλών της εφημερίδος ευρίσκοντο πάντα άγιοι και καταξιωμένοι άνθρωποι, που κρατούσαν τα ηνία της ομολογιακής δημοσιογραφίας. 

Ο π. Μάρκος Μανώλης προ της κοιμήσεώς του φρόντισε να ορίσει διευθυντική ομάδα αποτελούμενη από τις πλέον καταξιωμένες εκκλησιαστικές προσωπικότητες στον θεολογικό, ακαδημαϊκό και ποιμαντικό χώρο. Αυτοί ήσαν ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο παπαΣαράντης μη εξαιρουμένου του π. Βασιλείου Βολουδάκη. Αυτή η ομάδα συνήρχετο ανελλιπώς κατά τακτά διαστήματα μέχρι της κοιμήσεως του Γεωργίου Ζερβού και διεμόρφωνε τον  προσανατολισμό της εφημερίδος. Από της  κοιμήσεώς του άρχισαν ένας-ένας να αποχωρούν  όλοι, οικειοθελώς διά της εκπαραθυρώσεως δεν   γνωρίζω, ώστε σήμερα να μην υφίσταται αυτή η  ομάδα όλως διόλου. 

Από την αρχή που κάποιες θέσεις σε καίρια εκκλησιαστικά θέματα μας ξένισαν, ρωτήσαμε ποιος είναι διευθυντής της εφημερίδος, δηλαδή η εφημερίδα ποίου τις θέσεις απηχεί. 

Ούτε λίγο ούτε πολύ η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήταν, ότι την γραμμήν της εφημερίδος χαράσσει o π. Μάρκος Μανώλης και ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο εικονιζόμενος στην εφημερίδα! Αντί μιάς τόσο ρεαλιστικής και συγκεκριμένης ερωτήσεως λάβαμε μία τόσο υπερβατική και αφηρημένη απάντηση, δηλαδή όπως λέμε στην καθομιλούμενη τρέχα γύρευε! Βρε παιδιά το ερώτημά μας είναι πολύ σαφές, Ελληνικά μιλάμε, ποιος είναι διευθυντής της εφημερίδος;! Μήπως μπορούμε να πάρουμε μία απάντηση;

Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΕΚΤΟΠΙΣΕ ΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

________

4.) Ο αναγραφόμενος ως διευθυντής της εφημερίδοςποτέ δεν ανέλαβε ρόλο απολογητικό στα ερωτήματά μας. Απαντά εκ μέρους της εφημερίδος ενίοτε ο π. Βασίλειος Βολουδάκης, ο π. Ιερόθεος Αργύρης, αλλά ο φερόμενος ως διευθυντής δεν απαντά ποτέ. Μία φορά μόνο είπε ότι για την ενότητα χρειάζεται “αμοιβαίος σεβασμός.” 

Τώρα ποίος είναι ο κ. Τραμπούλης για να ζητά “αμοιβαίο σεβασμό” και ισοτιμία από τον π. Θεόδωρο Ζήση είναι ένα ερώτημα εξίσου αναπάντητο όπως όλα τα άλλα! Ποίος είστε κ. Τραμπούλη και ποία η εκκλησιαστική σας παρέμβαση, ώστε να απαιτείτε σεβασμό από τον π. Θεόδωρο Ζήση, τον οποίο υπαινίσσεστε και να έχετε μία ισότιμη θέση απέναντί του; Εσείς θα έπρεπε να σέβεστε τον εκκλησιαστικό άνδρα, τον ακαδημαϊκό θεολόγο, την ηγετική προσωπικότητα, τον ποιμένα με το τεράστιο εκκλησιαστικό, ακαδημαϊκό, θεολογικό, ομολογιακό, ποιμαντικό έργο και να τον ακούτε σαν μαθητής και όχι να ζητάτε ισοτιμίες και βέτο στον προσανατολισμό του εκκλησιαστικού αγώνα. 

Μεταξύ μας τα πράγματα μυρίζουν εκπαραθύρωση! Μήπως, σεβαστέ π. Βασίλειε, εκπαραθυρώσατε, κοινώς “σουτάρατε” τον π. Θεόδωρο Ζήση; Έτσι ρωτάμε, δεν νομίζω ότι και σε αυτό το ερώτημα θα πάρουμε κάποια απάντηση. Mάλιστα ο π. Β. Βολουδάκης επαίρεται για την απουσία διευθυντού ή πνευματικού συμβούλου, διότι έτσι λέει υπηρετείται η “δημοκρατία”, ενώ η ύπαρξη στιβαρής διεύθυνσης σημαίνει “απολυταρχία”.  Τώρα από πότε η εφημερίδα έβαλε στόχο να υπηρετήσει την “δημοκρατία”, είναι ακόμα ένα ερώτημα. 

Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΕΚΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

________

5.) Η αλήθεια όμως είναι ότι η εφημερίδα βιώνει έναζοφερό παρασκήνιο, το οποίο την καθιστά υπό κατάληψη και αιχμαλωσία. Κανείς δεν τρώει  κουτόχορτο. Ανοήτως εμείς ρωτάμε, ποιος είναι διεθυντής της εφημερίδος; Είναι σαφές ότι την   εφημερίδα παρασκηνιακώς χειραγωγεί αυτός, του οποίου τις θέσεις απηχεί. 

Και ποίου τις θέσεις απηχεί η εφημερίδα και όλα τα  πρωτοσέλιδά της; Αυτού που έγραψε ότι η ψευδοσύνοδος της  Κρήτης “Απέθανε και ετάφη” και ότι δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε με μία αποτυχημένη “σύναξη” και για ποιο λόγο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος να κάνει δικό της ένα θέμα, που είναι ένα θέμα της πολιτικής και της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής; 

Και εφ’ όσον είναι ένα θέμα πολιτικής θα πρέπει, λένε, να αντιμετωπισθεί με πολιτικό τρόπο, δια της αναλήψεως, δηλαδή, της πολιτικής εξουσίας, έτσι ώστε να χτυπήσουμε, λένε, το κακό στη ρίζα του, δηλαδή, να χτυπήσουμε, λένε, την μασωνία και την CIA. Δηλαδή, μας λένε, να αφήσουμε τα όπλα της θεολογίας και να πιάσουμε την πολιτική! 

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΤΟΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

___________

                                                                               
Μα αν ήταν έτσι, σεβαστέ π. Βασίλειε, θα έπρεπε η Εκκλησία να μην είχε ασχοληθεί με πολλές  αιρέσεις, οι οποίες ήταν συνυφασμένες με   πολιτικά κίνητρα. 

Θα έπρεπε η 7^η Οικουμενική Σύνοδος το 787 μ.Χ. να μην είχε ασχοληθεί με το θέμα της Εικονομαχίας, γιατί ήταν ένα θέμα πολιτικό, που εντασσόταν σε μία γενικότερη προσπάθεια πολιτικής μεταρρυθμίσεως. 

Θα έπρεπε ο Μέγας Φώτιος να μην είχε συγκαλέσει την λεγόμενη 8^η Οικουμενική Σύνοδο το 880, για να καταδικάσει την αίρεση του φιλιόκβε, γιατί ήταν ένα θέμα επίσης πολιτικό, ένα όχημα επιβολής κυριαρχικών δικαιωμάτων της δυτικής εκκλησίας επί της ανατολής. 

Θα έπρεπε το 1054 να μην επέλθει το σχίσμα, και γιατί η Εκκλησία να κάνει δικό της ένα θέμα πολιτικό! 

Θα έπρεπε ο Άγιος  Γρηγόριος ο Παλαμάς να μην ξεσηκώσει την ησυχαστική έριδα, γιατί και αυτή ήταν ένα θέμα με πολιτικές προεκτάσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. 

Θα έπρεπε ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός να υπογράψει την ένωση στην ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, εφ’ όσον έτσι θα είχε εξασφαλίσει και την βοήθεια των δυτικών. 

Θα έπρεπε οι ανθενωτικοί στα πρόθυρα της πτώσεως της Κων/πόλεως να μην ήταν ανθενωτικοί, αν μη τι άλλο θα είχαν γλυτώσει το μούντζωμα της   Ιστορίας ως υπαίτιων της πτώσεως υπό μία   κοσμική αντίληψη. 

Ίσως να μην υπήρξε αίρεση, που να μην ήταν συνυφασμένη και με την  πολιτική εξουσία. Θα έπρεπε, λοιπόν, η Εκκλησία να μην αποδυθεί σε  αντιαιρετικό αγώνα και σε μία προσπάθεια να  εκφράσει και διατυπώσει την δογματική της διδασκαλία. Το καταλαβαίνουμε ή όχι ότι σε ένα τέτοιο σκεπτικό κάτι δεν πάει καλά; 

Αυτό που μας προτείνετε, είναι η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος, δηλαδή και αυτό συνιστά εμπλοκή της πολιτικής στα της Εκκλησίας, που σημαίνει εκκοσμίκευση. 

Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΕΙΣΑΓΕΙ ΠΑΠΟΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΑΙΡΕΣΗ

_________

6.) Ρωτά ο σεβαστός π. Ιερόθεος Αργύρης, ποιό το εφάμαρτο της ενασχόλησης με την πολιτική. Δεν υπάρχει τίποτα το εφάμαρτο της ενασχόλησης με την πολιτική. Όποιος έχει από τον Θεό την άνωθεν κλίση και κλήση, ιδού στάδιον λαμπρόν, να βγεί στον δημόσιο στίβο και να διεκδικήσει τον ρόλο του. 

Εσείς και ο σεβαστός π. Βασίλειος δεν είναι ο ρόλος σας ούτε να  "ωθείτε”  τα σαρκικά και  πνευματικά παιδιά σας προς την ανάληψη πολιτικής εξουσίας, ούτε όταν με το καλό την αναλάβουν να τους “συμβουλεύετε.”  

Τέτοια δεξιοτεχνία στην χειραγώγηση υπό τον μανδύα ενός εκκλησιαστικού ρόλου πρώτη φορά βλέπουμε. Ρασπούτιν φιλοδοξείτε να γίνετε; 

ΦΙΛΟΔΟΞΕΙΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ;

_________

Ο κληρικός έχει σκοπό να υπηρετήσει την Άνω  Ιερουσαλήμ δηλαδή την πνευματική υπόσταση της Εκκλησίας και όχι εγκόσμιες σκοπιμότητες. Δεν έκανα τον κόπο να διαβάσω το βιβλίο σας “Η πολιτική είναι ποιμαντική”, αλλά κρίνοντας μόνο και μόνο από τον τίτλο απορώ, πού βρίσκετε την ομοιότητα της πολιτικής με την ποιμαντική. Είναι δύο πράγματα παντελώς ασύμβατα. 

Δεν ανακαλύψαμε την Αμερική αν πούμε, ότι ο Χριστιανός είναι και πολίτης αυτού του κόσμου, που αγαπά την πατρίδα του και τις πολιτιστικές της αξίες, τις οποίες υπερασπίζεται ακόμα και με την έως θανάτου θυσία του. Όμως φαινόμενα παποκαισαρισμού, μεσσιανισμού, εθνοφυλετισμού, μετατροπής της Εκκλησίας σε μία πολιτική αρρένα η Εκκλησία τα έχει  καταδικάσει ως εκκοσμίκευση, που εισάγουν την πολιτική μέσα στην Εκκλησία. 

Τα εκκλησιαστικά θέματα αντιμετωπίζονται με καθαρώς θεολογικά κριτήρια και όχι με πολιτικά. 

Και για να φέρουμε ένα παράδειγμα, την πολιτική ενδιαφέρουν οι αριθμοί ενώ την Εκκλησία η Αλήθεια. Στην πολιτική η πλειοψηφία είναι οι πολλοί, ενώ στην Εκκλησία η πλειοψηφία είναι ο “είς και η Αλήθεια”. Η αποκεκαλυμμένη Αλήθεια της ορθοδόξου θεολογίας δεν εξαρτάται από τους αριθμούς. Ακόμα και ένας Πατέρας της Εκκλησίας, όταν  συμπυκνώνει στο πρόσωπό του το εκκλησιαστικό βίωμα και γνήσια το εκφράζει, αποτελεί την πλειοψηφία. 

Πώς είναι δυνατόν ο θεολογικός αγώνας να μείνει ανεπηρέαστος από εξωεκκλησιαστικές συμμαχίες ετερόκλητων εκκλησιαστικά ανθρώπων, οι οποίοι εφορμούν στα εκκλησιαστικά πράγματα με την δύναμη της εξωεκκλησιαστικής πολιτικής, ποδοσφαιρικής κτλ. συμμαχίας μεταφέροντας μέσα στην Εκκλησία τους πολιτικούς ή ποδοσφαιρικούς νόμους των, εάν η Εκκλησία δεν περιχαρακώσει τα όριά της από τον κόσμο;  

Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΣΚΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ

_________

Και δεν μιλώ στον αέρα με υποθέσεις, είναι φαινόμενα των οποίων την χυδαιότητα αντιμετωπίσαμε, αλλά ο χώρος και ο χρόνος δεν επιτρέπει να αναφερθούμε. 

Πώς είναι δυνατόν οι πολιτικοί στόχοι να συμμεριστούν την ομολογία, εν προκειμένω την ΑγιοΚανονικώς κατοχυρωμένη “αποτείχιση”, η οποία θέτει σε δοκιμασία τους αριθμούς και την εύνοια και προστασία των πολιτικά “χρήσιμων” θεσμών και συμμαχιών; 

Όσο και αν θέλει ο σεβαστός π. Β. Βολουδάκης να επιστρατεύσει τον π. Ιερόθεο Αργύρη, για να παραχαράξουν από κοινού την θεολογία του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου για την ερμηνεία του 15^ου  Κανόνος της Α/Β   Συνόδου, δεν είναι παρά μόνο παραχάραξη και σκύλευση αυτού του ιδίου Γέροντός των για την πνευματική κληρονομιά του οποίου επαίρονται, αλλ’ ουδέν ήττον σκυλεύουν.

ΠΙΣΩΠΛΑΤΟ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
____________

7.) Ρωτά ο π. Ιερόθεος: Ο π. Θεόδωρος Ζήσης προκειμένου να κάνει αποτείχιση ρώτησε τον κ. Τραμπούλη; Είναι και μία δική μας απορία. Γιατί π. Θεόδωρε πρίν κάνετε αποτείχιση δεν ρωτήσατε τον κ. Τραμπούλη και κάνατε του κεφαλιού  σας; Γελοιότητες! Ο π. Θεόδωρος Ζήσης πρίν κάνει αποτείχιση δεν ρώτησε ασφαλώς κανέναν κ. Τραμπούλη, αλλά ως έμπειρος ακαδημαϊκός θεολόγος στηρίχθηκε σε ερείσματα θεολογικά, αγιοπνευματικά, ΙεροΚανονικά. Δεν ρώτησε κανένα κ. Τραμπούλη, αλλά ακολούθησε το πλήθος των Αγίων Πατέρων, που μετήλθαν την αποτείχιση, ως ένα έσχατο μέσο διαμαρτυρίας εναντίον των ποικίλων αιρέσεων, που στο διάβα των αιώνων μιας πολυτάραχης εκκλησιαστικής Ιστορίας ταλάνισαν την Εκκλησία. 

Πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα είναι η διακοπή του μνημοσύνου του οικουμενιστού Πατριάρχου Αθηναγόρα το 1967 από 3 επισκόπους (Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη και Παραμυθίας Παύλο) και από όλο το Άγιο Όρος συμπεριλαμβανομένου και του Αγίου Παισίου, την οποία διακοπή στήριξε θεολογικά ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, και προέβαλε δημοσιογραφικά ο “Ορθόδοξος Τύπος”.  

Αυτού του είδους οι ερωτήσεις του π. Ιερόθεου είναι τελείως αψυχολόγητες, άτοπες και ανεδαφικές, που δείχνουν πόσο οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κουμάντο στον Ο.Τ. έχουν χάσει κάθε έννοια του μέτρου. 

Σήμερα ο Ο.Τ. υπό την διεύθυνση ακατάλληλων προσώπων πολεμά και μαχαιρώνει πισώπλατα τον π. Θεόδωρο Ζήση προσωπικά και επιφέρει διάσπαση στον αντιοικουμενιστικό χώρο και στην αποτείχιση,   την οποία μετέρχονται πολλοί κληρικοί και μοναχοί εντός και εκτός του Αγίου Όρους, εντός και εκτός της Ελλάδος και δημιουργούν ένα μέτωπο διαμαρτυρίας εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. 

Ο π. ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ, ΕΝΩ Ο π. Β. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΤΟΝ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ

__________

Ενώ ο π. Μάρκος Μανώλης είχε αφιερώσει ολόκληρα πρωτοσέλιδα στην δίωξη του π. Θεοδώρου Ζήση από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, σήμερα ο “Ορθόδοξος Τύπος” αποσιωπά την δίωξή του από τον Μητροπολίτη  Άνθιμο Θεσσαλονίκης. 

Ενώ εκείνη η περίοδος του 1965 άφησε στις σελίδες της εκκλησιαστικής Ιστορίας ως ένα μνημείο ομολογίας την επιστολή του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, σήμερα αντίστοιχο  θεολογικό μνημείο ομολογίας είναι η απολογητική  επιστολή του π. Θεοδώρου Ζήση προς τον διώκοντα αυτόν μητροπολίτη Άνθιμο, την οποία επιστολή ως ένα μνημειώδες θεολογικό κείμενο ο Ο.Τ. δεν έκανε κάν τον κόπο να δημοσιεύσει. 

Ενώ η Μονή Κουτλουμουσίου και πολλές άλλες   Μονές του Αγίου Όρους εξαπέλυσαν απηνή διωγμό εναντίον των πατέρων, που έπαυσαν το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη  Βαρθολομαίου, ο Ο.Τ. φιλοξενεί άρθρα της Μονής Κουτλουμουσίου, για να καταδικάσει την στάση των πατέρων ως ακραία και φανατική. 

Δεν θα βρείτε π. Βασίλειε και π. Ιερόθεε κανένα έρεισμα στην εκκλησιαστική ιστορία και στην Παράδοση των αγίων για όλα αυτά τα ψευδή και  αντιεκκλησιαστικά που μετέρχεστε. Με όλα αυτά   αφήνετε την εφημερίδα και τους αναγνώστες της, εάν δεν έχουν άλλη πηγή πληροφόρησης, εκτός του εκκλησιαστικού γίγνεσθαι, εκτός της εκκλησιαστικής πραγματικότητος. Προβάλλετε το μικρό, το ευτελές, το αναχρονιστικό, για να μην  προβάλετε το μείζον και κυρίαρχο της εκκλησιαστικής ζωής.   

ΑΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ ΕΤΑΦΗ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;

________

8.) Το πόσο πολύ “Απέθανε και ετάφη” η Σύνοδος της Κρήτης φαίνεται από τα αποτελέσματά της, που αποτυπώνονται στην θρασύτητα με την οποία προάγεται η αίρεση του Οικουμενισμού με την σφραγίδα πλέον την συνοδικής κατοχύρωσης, με την πανηγυρική διακήρυξή της. Το ακούσαμε από τα πλέον επίσημα χείλη. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα είπε, και ο Αρχιεπίσκοπος επιβεβαίωσε, ότι πρέπει οι αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης να   προωθηθούν στον λαό και να προαχθούν στον  εκκλησιαστικό βίο. Εμείς τι άλλο να πούμε; 

Εάν ο σεβαστός π. Β. Βολουδάκης έχει την ανάγκη προς προώθησιν των πολιτικών του στόχων του ιδίου  και της πολιτικής του συμμαχίας ενός εντύπου, τον  παρακαλούμε να αφήσει ελεύθερο τον Ο.Τ. στην αποστολή του, να ξαναβρεί τον αγωνιστικό και ομολογιακό προσανατολισμό του και οι σεβαστοί π. Β. Βολουδάκης και π. Ιερόθεος Αργύρης να δημιουργήσουν ένα άλλο δικό τους έντυπο, που να προσιδιάζει στον δικό τους  χαρακτήρα. Κριτήριο γνησιότητος του ποιμαντικού έργου ενός κληρικού είναι, να μην δημιουργεί και προ πάντων να μην εκμεταλλεύεται νοσηρές εξαρτήσεις, που ύπουλα  φυτρώνουν κάτω από το πετραχήλι του! 

Ο “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ” ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

___________

Ο “Ορθόδοξος Τύπος” δεν είναι περιουσία κανενός, είναι πνευματική περιουσία της Εκκλησίας, για να εκφράζει την εκκλησιαστική συνείδηση. Πρέπει να εκπροσωπείται από ανθρώπους, που  συμπυκνώνουν στο πρόσωπό τους το εκκλησιαστικό βίωμα και έχουν την δυνατότητα να το εκφράσουν και να το μετουσιώσουν σε αγώνα με όλα τα πνευματικά μέσα, που έχουν την πηγή και την κατοχύρωσή τους στην Αγιοπνευματική Παράδοση της Εκκλησίας και στους Ιερούς της Κανόνες, με   καθαρώς θεολογικά και εκκλησιαστικά μέσα και όχι πολιτικά. 

Οι άνθρωποι του “Ορθοδόξου Τύπου” θα έπρεπε να έχουν πνεύμα μαθητείας απέναντι στον  π. Θεόδωρο Ζήση και όχι πισώπλατα να τον μαχαιρώνουν. Δεν φτάνει ο πόλεμος που έχει από την συστημική εκκλησία, που έχει συμμαχήσει με τις δυνάμεις του κόσμου τούτου ή στην καλύτερη περίπτωση περί άλλα τυρβάζει, θέλουμε και εμείς να του δημιουργούμε ένα μέτωπο από τα μετόπισθεν; 

Έχουμε 2-3 παλαίμαχους θεολόγους, που μας ξελασπώνουν από το τέλμα των προβλημάτων, που βαδίζουν τον δρόμο της ομολογίας των αγίων Πατέρων, θέλουμε και αυτούς αχαρίστως να τους ξεκάνουμε, αντί να αξιοποιήσουμε την πολύτιμη και ανιδιοτελή προσφορά τους και να στηρίξουμε την καίρια  εκκλησιαστική τους παρέμβαση; Αιδώς Αργείοι!