O ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ

O ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=======

Χθες την Κυριακή εκκλησιάστηκα στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν.

Ο εφημέριος του ναού -π. Δαμασκηνός Γκανάς- είναι κληρικός που ενδιαφέρεται να λειτουργούν όλα κατά τάξιν και ευσχημόνως στην εκκλησία που υπηρετεί για 30 χρόνια.

Δύο νέα παιδιά πολύ καλλίφωνοι και κατανυκτικοί ψάλτες -ο κ. Δημήτρης Κεχαγιάς, ένας πολύ ευλαβής νέος αυστηρά προσηλωμένος στην προσευχή, πρωτοψάλτης και Διευθυντής της Βυζαντινής χορωδίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, με λαμπρή μουσική παιδεία και ο Γιώργος απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού -δημιουργούν πολύ ωραία ατμόσφαιρα προσευχής. Ψάλλουν σεμνά, ταπεινά, με εκκλησιαστικό ήθος και με πολλή ευλάβεια.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν είναι από τις ελάχιστες εκκλησίες που γνωρίζω που έχουν αντιφωνική ψαλμωδία με δεξιό και αριστερό ψάλτη. Γυναίκες δεν πλησίασαν το αναλόγιο. Οι ψάλτες ήταν με τα ράσα τους. Οχι μόνον ο δεξιός και ο αριστερός ψάλτης, αλλά και οι βοηθοί του πρωτοψάλτη. Το ίδιο και ο νεωκόρος του ναού. Δεν άκουσα νανινά και τεριρέμ και λοιπές ασεβείς αηδίες τις οποίες ορισμένοι -κυρίως Νεορθόδοξοι- προσπαθούν να επενδύσουν με “θεολογικό” συμβολισμό που προκαλεί καγχασμό. Είναι “τα άρρητα ρήματα” του Αποστόλου Παύλου, έχουν τη θρασύτητα να ισχυρίζονται, χωρίς να κάνουν αναφορά στο γεγονός ότι ο Οσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο "Πηδάλιον" τα απορρίπτει κατηγορηματικά.

Το εκκλησίασμα δεν ήταν πυκνό αφού οι περισσότεροι ομογενείς τον Αύγουστο είναι για διακοπές στην Ελλάδα. 

Η Θεία Λειτουργία σχεδόν στο σύνολόν της τελέστηκε στα Ελληνικά.

Μπορεί στο κέντρο του Μανχάταν λίγοι να καταλαβαίνουν Ελληνικά, αλλά σε ορισμένες κοινότητες της Νέας Υόρκης -λ.χ. στο Washington Heights και στο Νότιο Μπρονξ- η  Ελληνική γλώσσα είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με το εκκλησίασμα. 

Ευτυχώς οι κληρικοί μας έχουν διάκριση. Χρησιμοποιούν τη γλώσσα που κατανοεί το εκκλησίασμα σε κάθε περίπτωση. Στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού στο Μανχάταν λ.χ., παρόλον ότι πρόκειται για κοινότητα βασικά αγγλόφωνη, ο ιερέας έψαλλε ορισμένες μέρες την Παράκληση στα Ελληνικα -όταν οι πιστοί ήταν κατά το πλείστον ομογενείς πρώτης γενεάς-, αλλά και στα Αγγλικά -όταν το εκκλησίασμα αποτελείτο κυρίως από νέα παιδιά.

Η φιλόξενη διάθεση των πιστών της κοινότητας ήταν πολύ μεγάλη στην κοινοτική αίθουσα. 

Ελπίζω ότι ο π. Δαμασκηνός θα αξιωθεί σύντομα να αντικαταστήσει με νέο ξυλόγλυπτο βυζαντινό τέμπλο το σημερινό κακόγουστο πέτρινο τέμπλο που είναι τόσο ψυχρό και ξένο προς το ζεστό περιβάλλον που αντανακλά η αρχιτεκτονική και η ξύλινη στέγη του νεογοτθικού ναού. Η ίδια προσοχή πρέπει να επιδειχθεί για την σταδιακή αντικατάσταση των φράγκικων εικόνων με εικόνες Βυζαντινής τεχνοτροπίας. Μια διεργασία που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από ότι αντιλαμβάνομαι.

Πολύ ευλογημένη κοινότητα με πολλά μέλη παρόλον ότι η περιοχή είναι σχεδόν άδεια από ομογενείς που μετακόμισαν στο Bay Ridge.

Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ

Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Μου άρεσαν πολλά στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μπρούκλιν που εκκλησιάστηκα την περασμένη Κυριακή.

Καταρχήν όλοι όσοι ήταν στο σολέα ή στο ιερό Βήμα ρασοφορούσαν όπως πρέπει να συμβαίνει πάντοτε σε όλους τους ναούς.

Ευτυχώς συμβαίνει σε πολλούς ναούς (λ.χ. στον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας, στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού, αλλά και στην Αγία Αικατερίνη και στον Αγιο Δημήτριο Αστορίας κτλ.), χωρίς δυστυχώς να λείπουν και οι παραφωνίες.

Οι ψάλτες, οι αναγνώστες, οι νεωκόροι, οι ιερόπαιδες και φυσικά οι κληρικοί πρέπει πάντοτε να ρασοφορούν ή να φορούν τα άμφιά τους, όπως συμβαίνει στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και σε πολλούς άλλους -δυστυχώς όχι, επαναλαμβάνω, σε όλους- τους ναούς.

Αυτό είναι επιβεβλημένο επειδή βοηθά τους ίδιους να συνειδητοποιούν την ιερότητα του χώρου και των τελουμένων, αλλά βοηθά και το εκκλησίασμα να αποκτήσει την ιδία συνείδηση.

Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στα Ελληνικά. Η χρήση της Ελληνικής ήταν μεγαλύτερη ακόμη και από τις εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Αικατερίνης Αστορίας.

Ο Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι η μόνη εκκλησία που γνωρίζω στην Αμερική, η οποία έχει δεξιό και αριστερό ψάλτη. Με εξαίρεση την εκκλησία των Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο Τζιάσκον Χάιτς όλοι οι άλλοι ναοί -που έχω υπόψη μου- έχουν μόνον ένα αναλόγιο.

Και οι δύο ψάλτες του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι νεαρά, ταπεινά, σεμνά και ευσεβή παιδιά που έψαλλαν πολύ κατανυκτικά.

Ούτε τεριρέμ και νανινά άκουσα, ούτε γυναίκες είδα στο ψαλτήρι, ούτε φραγκοχορωδίες υπάρχουν.

Η φωνή του πραγματικά καλλίφωνου πρωτοψάλτη έχει μια βαθειά εκκλησιαστική χροιά.

Ο π. Δαμασκηνός Γκανάς είναι άνετα δίγλωσσος κληρικός, όπως φάνηκε με το σύντομο -αλλά πολύ ουσιαστικό- κήρυγμα που μας έκανε.

Ο διάκονος π. Χριστόδουλος Ροδίτης είναι επίσης άνετα δίγλωσσος και καλλίφωνος.

Και οι δύο κληρικοί λειτουργούν με σοβαρότητα και ιεροπρέπεια.

Ο ναός έχει δεκάδες εικόνες προσιτές όλες για προσκύνημα. 

Πολύ μου αρέσουν οι εκκλησίες που σου δίνουν την ευκαιρία να προσκυνάς τις εικόνες (όπως συμβαίνει με τον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου, με τον ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και με τον Ιερό Ναό τον Αγίου Γεωργίου στο Μανχάταν).

Δυστυχώς σε ορισμένους ναούς είτε βάζουν πολλές εικόνες πολύ ψηλά, ώστε δεν μπορείς να τις προσκυνήσεις (όπως λ.χ. στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας), είτε γεμίζουν τον χώρο μπροστά από τις εικόνες με λουλούδια, μικρόφωνα, και άλλα συναφή (όπως συμβαίνει σε πολλές εκκλησίες) και δεν μπορείς να προσκυνήσεις.

Στον Ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου προσκυνάς και χαίρεται η ψυχή σου, επειδή σου δόθηκε η ευκαιρία να “χαιρετήσεις”, όπως λένε οι Αγιορείτες, τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους και τους Αγίους.

Το εκκλησίασμα της Κυριακής ήταν άνθρωποι κάθε ηλικίας. Νέοι, γέροι παιδιά, άντρες, γυναίκες. Πολλοί κοινώνησαν.

Μετά το κήρυγμα ο π. Δαμασκηνός έκανε κάποιες ανακοινώσεις που δείχνουν ότι η ενορία έχει πολύ έντονη κοινοτική ζωή που καλύπτει πολλούς τομείς.

Μια μόνον παρατήρηση. 

Οταν το επιτρέψουν τα οικονομικά της κοινότητας ή όταν βρεθεί δωρητής, πρέπει να αντικατασταθεί με ξυλόγλυπτο Βυζαντινού ρυθμού το υπάρχον τέμπλο. 

Πρόκειται για ένα πολύ ψυχρό άσπρο -όχι μαρμάρινο- τέμπλο Νεοκλασσικού ρυθμού. 

Το ίδιο πρέπει να συμβεί με όσες εικόνες είναι φράγκικες και όχι ορθόδοξες.

Νομίζω ότι ο π. Δαμασκηνός και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της κοινότητας κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση αν κρίνω από τις νέες εικόνες και τα ψηφιδωτά που είδα.

Αν και είναι Νεογοτθικού ρυθμού αρχιτεκτονικής -κατά το πλείστον- ο ναός, έχει μια κατάνυξη εξαιτίας των ωραίων βιτρώ αλλά και της ξύλινης στέγης. Το τέμπλο όμως και όσες εικόνες είναι φράγκικες ζημιώνουν αισθητά το πνεύμα της κατάνυξης. 

Θα είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση των εκκλησιαζομένων όταν η κοινότητα μπορέσει να αντικαταστήσει το τέμπλο, τον άμβωνα και τον Δεσποτικό Θρόνο με ξυλόγλυπτα Βυζαντινής τεχνοτροπίας.

Χάρηκα πολύ που με αξίωσε ο Θεός να εκκλησιαστώ στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.