Saturday, October 31, 2015

ΙΔΟΥ ΟΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΣΕΒ. ΠΡΟΥΣΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΝΙΤΕΣ



ΙΔΟΥ ΟΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΣΕΒ. ΠΡΟΥΣΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΝΙΤΕΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Ιδού τα απίστευτα λόγια που είπε ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσσης Ελπιδοφόρος στους Ουνίτες κατά τη μετάβασή του σε ουνίτικο ναό στην Καλαβρία της Ιταλίας:

“Σήμερα ἔγινε μεγάλη χαρὰ στὸν οὐρανό, καὶ οἱ Ἄγγελοι ἀνέβαιναν καὶ κατέβαιναν μὲ τὰ φτερά τους, πετώντας πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας! Γιατὶ ἀκόμη μία φορὰ ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία, τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαῖος, ἔστειλε στὰ παιδιά του τὰ ἀγαπημένα, σὲ σᾶς ὅλους, ἕνα Ἱεράρχη τῆς Κωνσταντινούπολης.
(Δὲν ἀκούγεται ευκρινώς) …οὐρανὸ χρησιμοποιοῦμε δύο Πατέρες μας, στὸν πάπα Φραγκίσκο καὶ στὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ὁ Θεὸς νὰ τοὺς δίδει ὑγεία, νὰ τοὺς δίδει χρόνια πολλά, γιὰ νὰ μᾶς καθοδηγοῦν, ὅλους μας, στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας καὶ τῆς ἀγάπης! Τὴν χαρά μας αὐτὴ τὴν ὀφείλομε καὶ στὴν ἀδελφικὴ πρόσκληση τοῦ θεοφιλεστάτου ἀδελφοῦ, τοῦ ἀγαπημένου  (σ.σ. Οὐνίτη) Ἐπισκόπου Μύρων κ. Δονάτου, ὁ ὁποῖος ποιμαίνει αὐτὴν τὴν ἐπαρχία σὰν ἄγγελος Κυρίου»!!!!!!!”

Δύο λοιπόν οι κεφαλές της Εκκλησίας, κατά τον Σεβ. Μητροπολίτη Προύσσης Ελπιδοφόρο. Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.!!!!!!!!! 

Πότε έγινε, Σεβασμιότατε, η ένωση Ορθοδοξίας και Παπισμού για να μπορούμε να αναφερόμαστε στον Πάπα Φραγκίσκο σαν κεφαλή της Εκκλησίας;

Μπορεί ο Σεβ. Προύσσης και ο αποστείλας αυτόν στην Καλαβρία Πατριάρχης Βαρθολομαίος να θεωρούν τον Πάπα Φραγκίσκο αρχηγό της Εκκλησίας που ποιμαίνει εις νομάς σωτηρίους τους πιστούς πλην όμως οι Ορθόδοξοι πιστοί θεωρούν τον Πάπα Φραγκίσκο αβάπτιστο ψευδοποιμένα, αιρεσιάρχη που πρέπει να προσέλθει εν μετανοία στην Ορθόδοξη Εκκλησία για να βαπτιστεί.

Ο Σεβ. Προύσσης -σεπτή εντολή της Αυτού Παναγιότητος- μίλησε σαν γνήσιος ουνίτης. Αλλά κι εμείς ως ουνίτη τον αποστρεφόμεθα και τρέμουμε μόνον με την ιδέα ότι θα είναι -όπως φημολογείται- ο διάδοχος του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου.

ΝΕΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΟ BOSE



ΝΕΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΟ BOSE

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Μετέβη στην Ιταλία για να του επιδώσουν επίτιμο Διδακτορικό τίτλο ο Παναγιότατος αλλά ευκαιρίας δοθείσης δεν άντεξε στον πειρασμό να επισκεφθεί το Μετόχιον της Μονής Bose εν San Gimignano Τοσκάνης. Εκεί έγινε δεκτός από πολλούς Παπικούς Επισκόπους της περιοχής, από τον ηγούμενο και αδελφούς της Μονής και πολλούς πιστούς, προς τους οποίους μίλησε και παρακάθησε και στο προς τιμήν Του γεύμα.

Γιατί ακριβώς μετέβη στο Bose ο Παναγιότατος; Για να μη χαλάσει το τυπικό του να προβαίνει τουλάχιστον σε μία οικουμενιστική ασχημία την ημέρα; Γιατί ευλόγησε τους Παπικούς και τους οικουμενιστές μοναχούς την ώρα της Ακολουθίας τους; Και γιατί έκανε το ίδιο στο γεύμα που του παρέθεσαν; Γιατί καταργεί κάθε είδους κανόνα που απαγορεύει τις συμπροσευχές; Για να εμπεδώσει τον λαικό οικουμενισμό; Γιατί συμπεριφέρεται προς τους αιρετικούς λες και είναι ήδη μέλη της Εκκλησίας; Μέχρι πού θα φτάσει η ανομία του Φαναρίου σε θέματα οικουμενισμού; Σπανίζουν πραγματικά οι μέρες που δεν κάνει κάτι οικουμενιστικό είτε ο ίδιος ο Πατριάρχης είτε στελέχη του Οικουμενικού Θρόνου.

ΣΧΟΛΗ TOY ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗ ΒΟΣΤΩΝΗ



ΣΧΟΛΗ TOY ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗ ΒΟΣΤΩΝΗ

Λεφτά, λεφτά, λεφτά και πάλιν λεφτά!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Εγκαθιδρύθηκε στις 29 του Οκτώβρη ο νέος πρόεδρος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη πρωτοπρεσβύτερος Χριστόφορος Μητρόπουλος. Το μήνυμα που εξέπεμψαν τόσο ο Σεβασμιότατος όσο και ο νέος πρόεδρος είναι ότι για να καταστεί η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού η καλύτερη στο Δυτικό ημισφαίριο χρειάζονται χρήματα, πολλά χρήματα, που πρέπει πρωτίστως να προέρχονται από τις κοινότητες.

Και το ότι χρειάζονται πολλά χρήματα για να λειτουργήσει μια Σχολή ουδείς το διαμφισβητεί. Αν, όμως, ο Σεβ. Αμερικής και ο π. Χριστόφορος Μητρόπουλος έμπαιναν στον κόπο να πληροφορηθούν τις οικουμενιστικές και νεωτεριστικές θεολογικές θέσεις των πλείστων Καθηγητών της Σχολής θα αντιλαμβάνοντο ότι πολύ περισσότερο από χρήματα η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού έχει ανάγκη από ορθόδοξο φρόνημα. 

Αλλά γι’ αυτή τη φοβερή έλλειψη ούτε ο Σεβασμιότατος, ούτε ο π. Χριστοφόρος έκαναν την παραμικρή μνεία.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΣΤΗ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ



ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ ΣΤΗ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ! ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΣ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΕΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ "ΛΑΙΚΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ".

ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Δ΄



ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Δ΄

Του Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελου Αγγελακόπουλου
=====

Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος δέν θά πρέπει γιά κανένα λόγο νά ἐμπέσει στόν μεγάλο πειρασμό τοῦ πνεύματος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά νά παραμείνει πιστή στήν οἰκουμενική ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γιά τήν ὁποία γράφει ὁ καθηγητής Ἰωάννης Καλογήρου: «Ἡ οἰκουμενικότης προσδιορίζεται κατά τήν Ὀρθόδοξον ἐπαλήθευσιν αὐτῆς ἐκ τοῦ ὅλου πνευματικοῦ δυναμισμοῦ, τόν ὁποῖον ἐν ἑαυτῇ ἡ Ὀρθοδοξία ἐμπερικλείει ὡς ἡ ἀδιάπτωτος καί ἐσωτερικῶς ἀδιάσπαστος ἐν τῇ χρονικότητι, οὕτω δέ ἐν τῇ Ἱστορίᾳ, ἐπιβεβαίωσις τοῦ ἀκαταλύτου τοῦ ἐξ Ἀποκαλύψεως περιεχομένου τῆς πίστεως καί τῆς ἐκφάνσεως τῆς ζωῆς αὐτῆς ταύτης τῆς ἀρχεγόνου Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας». 

Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος θά ἐμμείνει στήν ὀρθόδοξη οἰκουμενική ἀποστολή, ὄχι ἐάν μεταδώσει τόν φθοροποιό ἰό καί τήν ἐπιδημία τῆς μεταπατερικῆς, νεοπατερικῆς καί συναφειακῆς αἱρέσεως τοῦ Φαναρίου καί τῆς «Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Σπουδῶν» τῆς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἀλλά ἐάν ἀναμεταδώσει στόν σύγχρονο κόσμο ἀνόθευτη τήν διδασκαλία τῶν οἰκουμενικῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι, κατά τόν ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας, ἀναδείχθηκαν «οἱ τῆς εὐσεβείας διδάσκαλοι, οἱ στῦλοι καί ὄροφοι τῆς πίστεως, οἱ πύργοι οἱ ἀσάλευτοι, οἱ λιμένες οἱ γαληνοφόροι, οἱ πιστοί καί φρόνιμοι οἰκονόμοι, οἱ σοφοί ἀρχιτέκτονες, οἱ τόν αἰθέριον πλοῦν καί ἰσάγγελον βίον ἐπί γῆς διάγοντες, οἱ τῶν Προφητῶν σύσκηνοι καί τῶν Ἀποστόλων σύνθρονοι καί τῶν ἁγίων Ἐκκλησιῶν προστάται… οἱ τά μελίρρυτα πηγάζοντες νάματα, οἱ τῆς τοῦ Θεοῦ φρονήσεως πνευματικοί ρήτορες, οἱ τήν τετραπέρατον οἰκουμένην τῇ ἀκαμάτῳ ὁδοιπορίᾳ βαδίσαντες”.

(Συνεχίζεται)

ΟΥΝΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΡΟΥΣΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ


ΟΥΝΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΡΟΥΣΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Ακτίνες” από το ιστολόγιο “Κατήχησις”, τα ακόλουθα απίστευτα για τον Σεβ. Μητροπολίτη Προύσσης κ. Ελπιδοφόρο:

“Την Κυριακή, 25 Οκτωβρίου του 2015, ο Σεβ. κ. Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης, Μητροπολίτης Προύσσης της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία στον ουνίτικο (Arbereshe) Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Μύρων Lungro (Επαρχία Cosenza - Καλαβρία - Ιταλία)!!!!!!! 
Σχολίασε ο π. Νικόλαος Μανώλης:  “Σαν δεν ντρέπεται!!! Απαράδεκτος!!! Αλλά... ποιός πατριαρχικός νομίζετε είπε κάποτε όταν ρωτήθηκε από έναν γέροντα (που γνώριζε τον πατριαρχικό αυτόν από παιδί) "Πάτερ μου, είδα σε φωτογραφία πως φίλησες το χέρι του πάπα! Γιατί πάτερ μου;" εκείνος λοιπόν ο μέγας πατριαρχικός (πριν γίνει επίσκοπος), απάντησε: "Μα γέροντα, το χέρι που μας δίνει τόσα χρήματα δε θα φιλούμε;".”

Φτωχή η ανθρώπινη γλώσσα για να εκφράσει τον αποτροπιασμό μας για την ουνίτικη συμπεριφορά του εν λόγω ιεράρχη ο οποίος -κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες- προαλείφεται για Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στη μετα-Δημήτριο εποχή.

Αλίμονον της Εκκλησίας της Αμερικής αν ένας τόσο βαμμένος οικουμενιστής ιεράρχης αναλάβει το πηδάλιό της. Κύριος ο Θεός ας ακυρώσει τα σχέδια όσων βυσσοδομούν τέτοιο κακό για την Εκκλησία μας.

ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΠΟΥΜΕΝΟ



ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΠΟΥΜΕΝΟ
                                      
Του Β. Χαραλάμπους
=====

Στο βαπόρι για την Ουρανούπολη
της παμπάλαιης εκείνης
Ουρανίας Πόλεως
κι ίσαμε το μικρό λιμένα
άλλοτε παμφλασμοί
κι άλλοτε κελαηδισμοί
από τα τόσα γλαροπούλια
κι ας μακραίνει τ’ αγριοβόρι
την προσμονή στην προκυμαία.

Και συλλογιέμαι επιστρέφοντας
από κείνη την περιδιάβαση
πως σκληρό να σωπαίνεις
σαν είναι πρεπούμενο
και τανάπαλιν
σκληρό να συντυχαίνεις
ωσάν ετούτο πρέπει.

Friday, October 30, 2015

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΕΙΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΤΖΟ ΜΠΑΙΝΤΕΝ



ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΕΙΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΤΖΟ ΜΠΑΙΝΤΕΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Το Αθηναγόρειο βραβείο ανθρωπίνων δικαιωμάτων απονεμήθηκε στον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ κ. Τζο Μπάιντεν. 

Πολλοί ενοχλήθηκαν από τη βράβευση επειδή ο κ. Μπάιντεν είναι υπέρμαχος των εκτρώσεων και θεωρούν ανάρμοστη τη βράβευσή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Θα μας επιτραπεί να κρατήσουμε αποστάσεις από όσους προσεγγίζουν το θέμα από αυτή τη σκοπιά.

Το βραβείο που δόθηκε στον κ. Αντιπρόεδρο είναι το Αθηναγόρειο βραβείο, μια προτομή του Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Με όλο το σεβασμό αλλά ένα βραβείο που επονομάζεται Αθηναγόρειο κάθε άλλο παρά περιποιεί τιμή στον βραβευθέντα. Άμα το καλοσκεφτείτε πρόκειται για πολύ μεγάλη προσβολή να σου δώσουν βραβείο του Αθηναγόρα του πιο βαμμένου οικουμενιστή πατριάρχη των τελευταίων 80 χρόνων.  Όσο μπορεί κανένας να είναι περήφανος επειδή του έδωσαν βραβείο Κεμάλ Ατατούρκ ή βραβείο Χίτλερ άλλο τόσο περήφανος μπορεί να είναι επειδή του έδωσαν βραβείο Αθηναγόρα. 

Ας μη μας διαφεύγει ότι ο πιστός λαός του Θεού ουδέποτε θα αναπαυθεί πριν προστεθεί το όνομα του Αθηναγόρα στον κατάλογο των ονομάτων που αναθεματίζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Κανονικά ένας ευαίσθητος και αξιοπρεπής άνθρωπος πρέπει να υποβάλει μήνυση επί συκοφαντική δυσφημήσει σε όποιο προτείνει να τον βραβεύσουν με το Αθηναγόρειο Βραβείο. 

Ως εκ τούτου δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για τη βράβευση. Ο υπέρμαχος των εκτρώσεων πήρε αυτό που του άξιζε: Το Αθηναγόρειο βραβείο.

ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ “ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ” ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΠΤΕΣ



ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ “ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ” ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΠΤΕΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Βρισκόμαστε πραγματικά μπροστά σε απίστευτες καταστάσεις. Οι Οικουμενιστές δεν συγκρατούνται πια με τίποτε. Ενώ διέψευδαν ότι συμφώνησαν για κοινό εορτασμό του Πάσχα αποδεικνύεται τώρα ότι εψεύδοντο ασύστολα. 

Όντως! Παπικοί, Ορθόδοξοι (Πατριάρχης Βαρθολομαίος) και Κόπτες συμφώνησαν στον καθορισμό της δεύτερης Κυριακής του Απριλίου σαν ημερομηνίας κοινού εορτασμού του Πάσχα.

Μια τέτοια απόφαση χρειάζεται πανορθόδοξη συμφωνία η οποία κάθε άλλο παρά εξασφαλίστηκε. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο προχωρήσει μονομερώς ή με τη συνδρομή άλλων νεωτεριστικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, για την επιβολή της.

Εις ουδέν απολύτως θα βοηθήσει ο κοινός εορτασμός του Πάσχα. Αντιβαίνει προς τις διατάξεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου και αποβλέπει στην εμπέδωση του λαικού Οικουμενισμού.

Δυστυχώς οι Οικουμενιστές είναι ασυγκράτητοι στις επιδιώξεις τους. Σκανδαλίζουν αφόρητα και συστηματικά τους πιστούς και ανοίγουν κυριολεκτικά τους ασκούς του Αιόλου.

Τώρα που διαπιστώνουν ότι η ένωση μέσω των διαλόγων είναι αδύνατη έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στο λαικό Οικουμενισμό. Στην εκ των κάτω ένωση που θα επιτευχθεί σταδιακά με κοινές ποιμαντικές παραστάσεις και συμπροσευχές ώστε να καλλιεργηθεί η συνείδηση ότι όλοι ανήκουμε στην ίδια διηρημένη Εκκλησία.

Η πρόταση αυτή δεν είναι νέα. Προτάθηκε αρχικά από τον Μεγάλο Αποστάτη της πίστης μας Πατριάρχη Αθηναγόρα και επαναλήφθηκε από τον Πατριάρχη Δημήτριο. Ο σημερινός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σπεύδει άκριτα για την επιβολή της.

Δεν θα τους αφήσει ο Θεός.

ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ «ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ» ΣΥΝΕΧΕΙΑ



ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ «ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ» ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====

Οι Αγγλικανοί ό,τι αποφασίζουν το κάνουν, με το γνωστό φλεγματικό αγγλικό τρόπο. Είπαν ότι θα «χειροτονούν» γυναίκες «επισκόπους» και το κάνουν. Τοιουτοτρόπως «χειτοτονήθηκε» στις 26 Οκτωβρίου, ακόμη μια «επίσκοπος», η κυρία Ρέητσελ Τρεβίκο που καταλαμβάνει τον επισκοπικό θρόνο του Γκλούστερ. 

Ήδη στις 28.10. η εκλαμπροτάτη «επίσκοπος” κυρία Ρέητσελ παρουσιάστηκε στη Βουλή των Λόρδων κι έδωσε τη νόμιμή της διαβεβαίωση. Τη βλέπουμε στη φωτογραφία να ποζάρει περιχαρής ενώ ο Τζάστιν Γουέλμπυ, πριμάτος των Αγγλικανών, τη χειροκροτεί με έκδηλη τη χαρά στο πρόσωπο, με άπασαν την επίσημη του στολή. Η εν λόγω κυρία, πρώην λογοθεραπεύτρια, τόνισε, μεταξύ άλλων, ενώπιον της Βουλής των Λόρδων ότι: δεν πρέπει να λέμε, αναφερόμενοι στο Θεό, την αντωνυμία  αυτός, γιατί στο Θεό δεν ισχύει η έννοια του φύλου. Τώρα πόσο χριστιανικό είν’ αυτό δεν ξέρω, αλλά αυτό που ξέρω καλά είναι ότι ο Κύριος ημών Ιησους Χριστός μίλησε επ’ αυτού και μας είπε ότι στην προσευχή μας πρέπει να λέμε, απευθυνόμενοι στο Θεό: “Πάτερ  ημών…». Φαίνεται η κυρία αυτή (που παρεκάλεσε να μην την αποκαλούν αιδεσιμώτατη αλλά απλώς «επίσκοπο») τα ξέρει καλύτερα κι αποφάσισε χωρίς, αναβολή, να μας κάνει εντατικά φροντιστήρια στο καινούργιο «ευαγγέλιο». 

Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο η εκπρόσωπος της ομάδας «Γυναίκες στην Εκκλησία» Μιράντα Τράιφολντ Χόλμς υποστηρίζει την εισαγωγή πιο περιεκτικής γλώσσας, που να μην αναφέρεται στο φύλο. 

Ενώ όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας στη Σύναξη των αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου 28.8.-2.9. ο Σεβ. Διοκλείας Κάλλιστος στην Εισήγησή του για το Διάλογο με τους Αγγλικανούς επιμένει: «Παρ’ όλα αυτά  κάνουμε αργή, αλλά σταθερή πρόοδο στην αμοιβαία κατανόηση». Αναρωτιέμαι: Στα ήδη υπάρχοντα πλείστα εμπόδια (λέγε αγγλικανικές αιρέσεις) που μας χωρίζουν, από το 1066 μέχρι σήμερα, προστίθενται και οι «χειροτονίες» γυναικών, «ιερειών» και «επισκόπων», οι «γάμοι» και οι “χειροτονίες” ομοφυλοφίλων και προχωρούμε αργά αλλά σταθερα στην αμοιβαία κατανόηση; Ομολογουμένως ΔΕΝ το κατανοώ.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ “ΦΩΤΙΣΜΕΝΕΣ”;



ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ “ΦΩΤΙΣΜΕΝΕΣ”;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Στο ιστολόγιο "Παιδαγωγός” http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/10/blog-post_63.html δημοσιεύεται ένα πολύ εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ αναφορικά με απαράδεκτες καταστάσεις που συμβαίνουν στην Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας.

Ο επιχώριος επίσκοπος κ. Κύριλλος κατηγορείται ότι χειροτόνησε ως κληρικό άνθρωπο των φωτισμένων της Ζολώτα.

Είναι δυνατόν να αληθεύουν οι καταγγελίες του ιστολογίου “Παιδαγωγός”;

Δεν μας έφταναν οι Οικουμενιστές, οι οποίοι εργολαβικά νυχθημερόν απεργάζονται τη σωτηρία τους και τη σωτηρία των συνανθρώπων τους με τις οικουμενιστικές τους επιδιώξεις τώρα θα ανησυχούμε ότι άλλοι αιρετικοί, όχι απλά δρουν ανενόχλητοι στην Εκκλησία, αλλά και εισέρχονται στις τάξεις του ορθοδόξου κλήρου;

Παρακαλούμε θερμά τον Σεβ. Κηφισίας να δώσει τις απαιτούμενες εξηγήσεις και να διορθώσει τα όποια ημαρτημένα.

ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ΄



ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Γ΄

Του Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελου Αγγελακόπουλου
=====

Ἡ Β' Βατικανή ψευδοσύνοδος δέν δίστασε νά διακηρύξει ὅτι παραμένει πιστή σέ ὅλες τίς λατινικές περί τήν πίστη, τήν λατρεία καί τήν διοίκηση καινοτομίες τῆς σχολαστικῆς «θεολογίας» καί τῶν παπικῶν ἐν γένει συνόδων. Ὁ πάπας Παῦλος ΣΤ', πιστός στήν παράδοση τῆς παπικῆς «ἐκκλησίας» του, εἶχε ταχθεῖ ἐναντίον κάθε μεταρρυθμίσεως καί ἀλλαγῆς καί ἐναντίον κάθε ἑνώσεως, ἡ ὁποία θά προϋπέθετε τήν «σμίκρυνσιν ἤ ἐλάττωσιν τῆς ἀληθείας», ἔστω καί ἄν, ἐν ὀνόματι τῆς ἀληθείας, διδάσκονται ἀπό τήν λατινική «θεολογία» οἱ γνωστές πλάνες τοῦ Παπισμοῦ. Ἡ  Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, δίνοντας ἀπάντηση στήν Β' Βατικανή ψευδοσύνοδο, θά πρέπει νά ἀντιτάξει στίς πλάνες τοῦ Παπισμοῦ τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, πού διαφυλάχθηκε ἀπό τίς Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους καί τούς θεοφόρους Πατέρες, καί νά διακηρύξει  ὅτι δέν εἶναι διατεθειμένη, χάριν μιᾶς ψευδοῦς καί ἐφημέρου συγκολλήσεως τῶν αἱρέσεων καί τῶν θρησκειῶν μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νά ἀφαίρεσει ἤ νά πρόσθεσει ἰώτα ἕν στήν «ἅπαξ παραδοθεῖσαν τοῖς ἁγίοις πίστιν».

Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, πιστή στό «Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας» τῆς Ζ' Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου, πρέπει νά ἐμφανίσει τήν ἀπό τούς ἁγίους Ἀποστόλους καί τούς ἁγίους Πατέρες παραδοθεῖσα πίστη σέ ὅλη τήν πληρότητά της καί καθαρότητα, διακηρύττοντας μέ τό στόμα τῶν συνοδικῶν ἐπισκόπων: «Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τήν Οἰκουμένην ἐστήριξε». Τό «Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας» ἀποδεικνύει περίτρανα ὅτι κάθε Σύνοδος πρέπει νά βρίσκεται σέ ἀπόλυτη συμφωνία μέ ὅλες τίς προγενέστερες Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους. Οἱ νεωτερίζοντες οἰκουμενιστές ἐπικαλοῦνται ὑπέρ τῶν ἀπαραδέκτων νεωτερισμῶν τους τά φλέγοντα προβλήματα τῆς ἐποχῆς τοῦ ἀτόμου. Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος θά πρέπει νά ἀναδειχθεῖ ἀμετακίνητος καί φωτεινός δείκτης τῶν ὁρίων τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ὁ μακαριστός λόγιος μοναχός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης, ὁμιλῶντας περί τοῦ «Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας» τῆς Ζ' Ἁγίας καί  Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γράφει: «Ἐάν σήμερον συνήρχετο μία Οἰκουμενική Σύνοδος, δύναταί τις νά φαντασθῆ ὅτι θά ἀπεφαίνετο διαφόρως ἀπ’ὅτι ἡ Ἑβδόμη; Ἐάν ναί, διατί ἀπό τήν πρώτην Οἰκουμενικήν μέχρι τήν Ἑβδόμην καί μέχρι τάς Τοπικάς, αἱ ὁποῖαι φθάνουν ἕως τόν 19ον αἰῶνα, δέν ἐσημειώθησαν παρεκκλίσεις; Καί ἑτέρα ἀπορία εἰς ἀπάντησιν τῶν νεωτερικῶν. Ἐάν οἱ καιροί πρέπει νά προσδιορίζουν τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας, διατί oἱ τελευταῖοι πρός ἡμᾶς Πατέρες ἐνέμειναν εἰς τήν διδασκαλίαν τῶν πρώτων αἰώνων; Καί ὄχι μόνον ἐνέμειναν, ἀλλά καί ἤντλησαν. Ὄχι κατά τρόπον δουλικόν, μιμητικόν, ἀλλά κατά ἐσωτερικήν κοινωνίαν, ἐκ ταὐτότητος βίου, ἀπό «νοῦν Χριστοῦ». 

Καί αὐτοί δέν εἶναι ὀλίγοι καί ἄσημοι. Πλήθη Ὁσίων καί Ὁμολογητῶν, πού ἀνέπνεαν Χριστόν, πλήθη ἁγίων διδασκάλων, ἀπό τόν ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν μέχρι Ἰωσήφ τοῦ Βρυεννίου καί τοῦ ἁγίου Μάρκου Ἐφέσου, τοῦ Πατριάρχου Γενναδίου, Εὐγενίου Βουλγάρεως, ἁγίου Μακαρίου Κορίνθου, Ἀθανασίου τοῦ Παρίου, ἁγίου Νικόδημου τοῦ Άγιορείτου καί μέχρις ἐσχάτων, ἕως τοῦ ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Τί σημαίνει, λοιπόν, ἡ ἐμμονή εἰς τήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ένότης μεταξύ τῶν ἁγίων Πατέρων, ἡ ἀκαταμάχητος αὐτή Consensus Patrum (συμφωνία τῶν Πατέρων); Τί ἄλλο ἀπό τό ὅτι αὐτό τό Ἅγιον Πνεῦμα κατευθύνει τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μέχρι τῶν ἡμερῶν μας; Βεβαίως, ἡ Ἐκκλησία δύναται νά ἀλλάσσει τρόπους δράσεως, μεθόδους, νά χρησιμοποιῇ κάποιαν συγκατάβασιν. Νά προσαρμόζεται, χωρίς νά ἀνατρέπῃ. Νά οἰκονομῇ, χωρίς νά καταργῇ… Ἡ οἰκονομία εἶναι γνωστή ἀπό τούς Ἀποστολικούς χρόνους, ὅτε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «ἐγένετο τά πάντα τοῖς πᾶσιν», εἰς θέ­ματα ἐντελῶς τυπικά. Ἀπόδειξις τούτου, ὅτι ὁ ἴδιος ἐκστομίζει βαρύτατον ἀνάθεμα εἰς πάντα, ὅστις θά «εὐηγγελίζετο παρ’ ὅ εὐηγγελίσθη» αὐτός ἔστω καί ἄν συνέβαινε τό ἀδύνατον, ὥστε ὁ εὐαγγελιζόμενος νά εἶναι «ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ».

(Συνεχίζεται)

ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ



ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

«Κολυμπείστε μέσα στο αίμα τους, Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους απίστους» (από το ανίερο κοράνι)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
=====

Η ανθρωπότητα με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τα απάνθρωπα εγκλήματα των τζιχαντιστών. Σταυρώσεις χριστιανών στη Συρία από αυτούς που  πραγματικά εφαρμόζουν τις κορανιακές προτροπές βίας.  Βίαιη απαίτηση στο Χαλέπι της Συρίας από τους χριστιανούς κατοίκους να γίνουν μουσουλμάνοι. 

Μέχρι και σταυρώσεις Χριστιανών κάνουν οι κορανιακοί αρνητές της Σταύρωσης του Χριστού.  Σταυρώσεις, αποκεφαλισμοί και ότι άλλο αποτρόπαιο μπορεί να σκεφτεί ο δαιμονιόπληκτος   νους, συνταράσσουν καθημερινά την ανθρωπότητα. 

Οι ισλαμικές φρικαλεότητες των τζιχαντιστών  από αντλούν το τόσο μένος;  Ποιος αμφιβάλλει ότι η βία των τζιχαντιστών  έλκει την καταγωγή της από τις βίαιες υποδείξεις του ανίερου κορανίου. Το κοράνι είναι γεμάτο  από βιαιότητες.  Εξάλλου και η ετυμολογία τη λέξης τζιχάντ παραπέμπει στην ισλαμική  φράση «ιερός πόλεμος».

Ιδού οι κορανιακές προτροπές τι  υποδεικνύουν: «Σας δίνουμε απόλυτη εξουσία απέναντί τους»,  «θα σκορπίσουμε τον τρόμο στην καρδιά των ειδωλολατρών γιατί εξομοίωσαν με τον Αλλάχ άλλες θεότητες», «καταπολεμείστε τους εχθρούς σας στον πόλεμο που γίνεται για τη θρησκεία», «κολυμπείστε μέσα στο αίμα τους,  Αυτή είναι η ανταμοιβή που χρωστάτε στους απίστους», «όταν συναντάτε απίστους να τους κτυπάτε στο λαιμό μέχρι να τους νικήσετε εντελώς…μέχρι να τους νικήσετε και δέστε τους ένα δεσμό σταθερό», «σκοτώστε τους εχθρούς σας παντού όπου τους βρίσκετε» κλπ.

Προς τι λοιπόν να δωρίζονται  κοράνια απόΙεράρχες της Εκκλησίας μας;  Προς τι να καλείται το  ανίερο κοράνι ‘’ιερό’’  από  Ιεράρχες της Εκκλησίας μας;   Προς τι να προβάλλεται σε ιστοσελίδα Ιεράς Μητροπόλεως στην Κύπρο, η αντίδραση Ιεράρχου της Εκκλησίας μας για το κοράνι, με την απαράδεκτη ερωτηματική υπόδειξη «γιατί να μη βοηθήσει το κοράνι»;    ‘’Λύπη εν ουρανώ’’ γίνεται με τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες.

Οι καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που υπερψήφισαν τη δημιουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών, πως θα ανέχονται τόσες απάνθρωπες υποδείξεις βίας από τους κορανιοδιδάσκοντες του νέου ‘’τμήματος’’;   Θα αμαυρώσουν την ιστορία  Θεολογικής Σχολής. 

Η βαρβαρότητα των τζιχαντιστών έλκει την καταγωγή της από την απάνθρωπη κορανιακή βία.  Όταν όμως αναφερόμαστε σε φανατικούς μουσουλμάνους θα πρέπει να σημειώσουμε ότι την υπαγορευόμενη κορανιακή βία αυτοί την εφαρμόζουν.

Thursday, October 29, 2015

ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΘΡΑΣΟΣ



ΟΙ ΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΘΡΑΣΟΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====

Ουνίτες λέγονται οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που αρνήθηκαν την πίστη τους κι έγιναν αιρετικοί Παπικοί (κυρίως από το 1596 και μετά), ενώ εξωτερικά, διατηρούν ορθόδοξη εμφάνιση στα άμφια των «κληρικών», στο κτίσιμο των ναών, στις ακολουθίες κτλ.. 

Αυτοί οι μασκοφόροι Παπικοί, που φορούν προσωπείο Ορθόδοξου, με αποκλειστικό σκοπό την παραπλάνηση των αφελών κι αδαών, έδειξαν το απαίσιό τους πρόσωπο στην Δυτική Ουκρανία, όπου από το 1991, συν τοις άλλοις, διώχνουν τους Ορθόδοξους από τις εκκλησίες τους και τις καταλαμβάνουν με τη βία, υπό την κάλυψη των αρχών, λόγω του αντιρωσικού συναισθήματος που καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια στη χώρα. 

Ο ψευδοαρχιεπίσκοπος των αιρετικών αυτών, ντυμένος με άπασαν την «αρχιερατικήν» αυτού στολήν, εν ωμοφορίω και επιτραχηλίω και με ψιλοκομμένη γενειάδα, βγήκε και έκανε υποδείξεις στους Ορθοδόξους. Είπε δηλαδή ο μιτροφόρος χαμαιλέων και πειθήνιον όργανον  του Πάπα, ότι οι Ορθόδοξοι της Ουκρανίας πρέπει, επιτέλους, να πάψουν να εξαρτώνται από το Πατριαρχείο της Ρωσίας και να γίνουν αυτοκέφαλη Εκκλησία! Αυτό κι είναι θράσος! Να έρχεται ο αιρετικός και δη ο μασκοφόρος αιρετικός, ο προδότης της πίστεως και ζηλωτής του Ιούδα, να υποδεικνύει στην Εκκλησία του Χριστού πώς να διαχειριστεί τα του οίκου της! 

Την ίδια στιγμή που ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου της Μόσχας, βρισκόταν στη Ρώμη σαν παρατηρητής στην «14η Γενική Σύνοδο των Ρωμαιοκαθολικών επισκόπων». Πώς να μην αποθρασυνθούν οι Ουνίτες όταν οι Ρώσοι Ορθόδοξοι (κι όχι μόνο) τρέχουν να συναντήσουν το αφεντικό τους δηλαδή τον Πάπα μόλις τους δοθεί ευκαιρία; Πώς να μην έχουν τόσο αέρα, όταν στο κλίμα του Πατριαρχείου Αντιοχείας οι Ορθόδοξοι εγκαινιάζουν ναούς μαζί τους Ουνίτες; Αυτοί κάνουν τα δικά τους κι εμείς; Προσέχουμε να μη χαλάσουμε το «καλό» κλίμα! Σιγά, μη στάξει του γαϊδάρου η ουρά!

ΑΚΥΡΟ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ



ΑΚΥΡΟ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
=====

Τούτοις τοίνυν τοις θείοις και ιεροίς διατάγμασιν επόμενοι και ημείς, τα μεν των αιρετικών βαπτίσματα, ως απάδοντα και αλλότρια της αποστολικής θείας διατάξεως και ύδατα ανόνητα, ως ο ιερός Αμβρόσιος και ο μέγας φησίν Αθανάσιος, και αγιασμόν μηδένα παρέχοντα τοις ταύτα δεχομένοις, και προς κάθαρσιν αμαρτημάτων ουδέν ωφελούντα, απόβλητα και αποτρόπαια ηγούμεθα. Τους δ’ εξ αυτών αβαπτίστως βαπτιζομένους ως αβαπτίστους αποδεχόμεθα, προσερχομένους τη ορθοδόξω πίστει, κι ακινδύνως αυτούς βαπτίζομεν, κατά τους αποστολικούς και συνοδικούς κανόνας, οις αραρότως επιστηρίζεται η αγία του Χριστού και αποστολική και καθολική Εκκλησία, η κοινή μήτηρ πάντων ημών. Και επί ταύτη τη κοινή ημών διαγνώσει και αποφάνσει σφραγίζομεν τον Όρον ημών τούτο, ταις αποστολικαίς και συνοδικαίς διαταγαίς συνάδοντα, διαβεβαιούντες αυτόν δι’ ημετέρων υπογραφών.

Εν έτει σωτηρίω αψνε’.

† Κύριλλος ελέω Θεού αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και οικουμενικός πατριάρχης.

† Ματθαίος ελέω Θεού πάπας και πατριάρχης της μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας και κριτής της Οικουμένης.

† Παρθένιος ελέω Θεού πατριάρχης της αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης.

*Ιωάννου Ν. Καρμίρη, Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τόμος ΙΙ, Εν Αθήναις 1953, σ. 989-991

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ- ΑΓΙΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, ΔΕΣΠΟΤΙΚΑ-ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ



ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
______

Αγίου Επιφανίου Κύπρου, Δεσποτικά-Θεοτοκίον, Απόδοσις-Σχόλια Δημήτριος Π. Ρίζος, 2015, σσ. 90.

Του θεολόγου κ. Ανδρεα Κυριακού
=====

Μετροφυλλώ με ιδιαίτερη ευχαρίστηση το παρόν πόνημα του κ. Δημητρίου Π. Ρίζου διότι πρόκειται, συν τοις άλλοις, για απόδοση στη νεοελληνική λόγων του εν Αγίοις Πατρός ημών Επιφανίου αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου. Το ενδιαφέρον αυτό βιβλίο περιλαμβάνει λόγους του θεοφόρου Πατρός: α) Εις τα Βάια, β΄) Εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας και την εν τω Άδη του Κυρίου κατάβασιν, μετά το σωτήριον πάθος παραδόξως γενομένην, γ΄) Εις την Αγίαν του Χριστού ανάστασιν, δ΄) Εις την ανάληψιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ε΄) Εγκώμιον εις την Αγίαν Θεοτόκον. 

Από τον λόγον του Αγίου Εις την εν τω Άδη του Κυρίου κατάβασιν αντιγράφω εν μικρό απόσπασμα: «Τι είναι αυτό; Σήμερα πολλή ησυχία πάνω στη γη. Ησυχία πολλή και ηρεμία λοιπόν, πολλή ησυχία γιατί ο Βασιλεύς κοιμάται. Η γη φοβήθηκε και ησύχασε γιατί ο Θεός σωματικώς κοιμήθηκε και αυτούς που από αιώνες είχαν κοιμηθή τους ανέστησε. Ο Θεός στο σώμα πέθανε και ο άδης τρόμαξε. Ο Θεός για λίγο κοιμήθηκε και όσους ήταν στον άδη τους ανέστησε». 

Η μετάφραση  είναι προσιτή στο μέσο αναγνώστη και μας εισάγει αμέσως στο πνεύμα του Αγίου Επιφανίου, του μαχητή της Ορθοδοξίας και προασπιστή της πίστεως. Μόνο το έργο του Πανάριον, όπου αναφέρεται σε δεκάδες αιρέσεις της εποχής του, μας βοηθά να καταλάβουμε πώς νοιαζόταν νυχθημερόν για την καθαρότητα της πίστεως. Να πρότυπο ποιμένος για τους χαλεπούς καιρους μας όπου ορισμένοι ποιμένες, που θεωρούν ξεπερασμένους τους Αγίους («μεταπατερική Θεολογία» κι όχι μόνο) συναγελάζονται και συμπροσεύχονται μετα των αμετανόητων αιρετικών πλανώντες και πλανώμενοι σκανδαλίζοντας το λαό του Θεού. Από την άλλη το βιβλιο του κ. Ρίζου είναι πρόκληση και πρόσκληση στους εν Κύπρω διατριβούντας, ώστε να προσφέρουμε στο λαό του Θεού σε γλώσσα κατανοητή τα συγγράμματα του Θεοφόρου Πατρός που παραμένουν χωρίς απόδοση στη νεοελληνική. Για μια φορά ευχαριστούμε το φιλόπονο συγγραφέα για τον κόπο του, αλλά και τη φροντίδα του να μας φέρει κοντά στην πατερική σκέψη.

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ



Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου
=====

Η αγάπη για την οποία κάνει λόγο ο Απόστολος των Εθνών δεν είναι μια απλή συναισθηματική ή συνηθισμένη αγάπη, αλλά είναι ένα ηφαίστειο που ξεχειλίζει από το πυρ της προς τον Θεόν αγάπης κατ' αρχάς και διαχέεται προς τον πλησίον. Φανερώνει επίσης ένα δογματικό υλικό, που δεν μπορεί παρά να θησαυρίζεται μόνο εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Θέλουμε να πούμε με τούτο το εξής: Όλες οι θρησκείες, κατά το μάλλον ή ήττον, κάνουν λόγο περί αγάπης. Όλες επίσης οι χριστιανικές εκφράσεις (=αιρέσεις) υπερθεματίζουν στο κεφάλαιο της αγάπης, με αποτελέσματα όμως τραγικά, αφού απουσιάζει το υπόβαθρο της αληθείας. Φθάνουν μάλιστα κάποιοι να κάνουν λόγο περί “αγάπης Χριστιανικής” ακόμα και στο βόρβορο των σαρκικών διαστροφών, αλλά και τόσα άλλα ψευδεπίγραφα παραδείγματα αγάπης προβάλλονται, τα οποία πασιφανώς αποδεικνύουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη άνευ αληθείας, αλλά και αντιστρόφως, αλήθεια άνευ αγάπης.

Δόξα τω Θεώ οι Άγιοι της Εκκλησίας, μας καθοδηγούν και σ' αυτό το μονοπάτι, το δύσκολο μεν, όμορφο όμως, καρποφόρο και φωτεινό. Στον δρόμο της νευρώδους και ζωντανής αγάπης, που αποπνέει την ευωδία τής Χάριτος και το άρωμα της Ορθοδόξου αληθείας, συνάμα δε και του ήθους των ανθρώπων που εβίωσαν την πάναγνη και μαρτυρική αγάπη.

ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Β΄



ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Β΄

Του Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελου Αγγελακόπουλου
=====

Εἶναι τόση ἡ σύγχυση, πού ἔχει δημιουργηθεῖ στόν ὀρθόδοξο λαό ἀπό τίς ἑνωτικές θεωρίες τῶν οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων, ὥστε βρίσκονται ἀκόμη καί κληρικοί καί θεολόγοι, oἱ ὁποῖοι ἔπαυσαν νά θεωροῦν ὡς πλανεμένη καί αἱρετική τήν παπική παρασυναγωγή, μιλοῦν δέ μᾶλλον περί κάποιων ἀσήμαντων διαφορῶν, οἱ ὁποίες δέν δικαιολογοῦν τήν παράταση τοῦ Σχίσματος τῶν Ἐκκλησιῶν. 

Τέτοια παραδείγματα εἶναι ὁ μέγας οἰκουμενιστής Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος σέ ὅλες τίς ὁμιλίες του καί ἰδίως στήν πρόσφατη ὁμιλία του πρός τήν Σύναξη τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀποκαλεῖ καί ἀναγνωρίζει ἀπροκάλυπτα τήν αἱρετική παπική παρασυναγωγή ὡς ἰσότιμη, ἰσάξια καί σώζουσα ἀδελφή Ἐκκλησία, καί ὁ οἰκουμενιστής Σεβ. Μητρ. Γέρων Περγάμου   κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας (πρόεδρος ἐκ πλευρᾶς Ὀρθοδόξων τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν, καθώς καί τῶν προσφάτων Πανορθοδόξων Προσυνοδικῶν Διακέψεων στο Σαμπεζύ τῆς Γενεύης), ὁ ὁποῖος στήν εἰσήγησή του πρός τήν Σύναξη τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου περί τῆς πορείας τοῦ ἐπισήμου Θεολογικοῦ Διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν Παπικῶν, δήλωσε ὅτι «εἰς τά πλαίσια τῆς ἐκστρατείας ταύτης κατά τοῦ συγκεκριμένου Διαλόγου ἀναπτύσσονται καί περίεργοι καί καινοφανεῖς θεολογικαί ἀπόψεις, ὡς ... ὅτι ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία δέν πρέπει νά καλῆται «Ἐκκλησία».

Ἡ μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος εἶναι ἀνάγκη νά ἀνακαλέσει στήν τάξη τούς ἐπισκόπους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι, ἐν ὀνόματι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, υἱοθετοῦν ἑνωτική μέθοδο, πού ἀντιτίθεται στήν διδασκαλία τῶν κορυφαίων Διδασκάλων καί προμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία καταγγέλλει ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἱεροῦ Φωτίου καί ἐντεῦθεν τίς αἱρέσεις τῆς παπικῆς παρασυναγωγῆς. Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, ἀκολουθώντας τήν γραμμή τοῦ Μεγάλου Φωτίου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, τοῦ ἁγίου Γενναδίου τοῦ Σχολαρίου, τῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει Συνόδων τοῦ 18ου καί 19ου αἰῶνος καί ὅλων ὅσων ἀσχολήθηκαν μέ τήν ὀρθόδοξη θεώρηση τῆς λατινικῆς «θεολογίας», θά πρέπει νά ἀνακρίνει κάθε μία ἀπό τίς πλάνες τοῦ Παπισμοῦ καί νά διακήρυξει μέ παρρησία καί κάθε σαφήνεια τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ἀπό τήν ὁποία παρεξέκλινε ὁ Παπισμός.

(Συνεχίζεται)