Sunday, December 31, 2017

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ





ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Στο βίντεο, που προτάσσεται της ανάρτησης, ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ έδωσε μια χειμαρρώδη κυριολεκτικά συνέντευξη.

Τον Σεβασμιώτατο διακρίνει μια εντυπωσιακή ευγλωττία. Χείμαρρος κυριολεκτικά που αποστομώνει τους συνομιλητές του.

Η συνέντευξη, επίσης, επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι ο Σεβασμιώτατος είναι πολύ καλός νομικός.

Πουθενά δεν μπορούσαν να τον στριμώξουν στη συζήτηση.

Έλεγε αυτά που ήθελε, αλλά με τρόπο που να μη δώσει σε κανένα το δικαίωμα να του πιάσει το πόδι.

Πολύ ορθή η θέση του ότι δεν είναι αντισημίτης, αλλά αντισιωνιστής.

Αντισημίτης είναι αυτός που μισεί τον Εβραικό λαό. Τι δικαίωμα έχει ένας επίσκοπος να μισεί ένα ολόκληρο λαό;

Ο Σιωνισμός, όμως, είναι μια θεώρηση του Ιουδαισμού την οποία δεν ασπάζεται η μεγάλη πλειοψηφία των Ισραηλινών. Παράδοξο δεν είναι να αναμένουν κάποιοι ότι ένας ορθόδοξος επίσκοπος πρέπει να υιοθετήσει ακραίες θέσεις που απορρίπτει η πλειοψηφία των Ιουδαίων;

Μίλησε και για τον Οικουμενισμό και την Σύνοδο της Κρήτης.

Με σαφήνεια εξέφρασε τη διαφωνία του, αλλά με πολύ διπλωματικό τρόπο.

Είναι φανερόν ότι δεν θέλει να συγκρουστεί ούτε με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ούτε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Μια επιφύλαξη σε όσα είπε. Οφείλει την επισκοποίησή του στον Οικουμενικό Πατριάρχη, ανέφερε. Λάθος! Οφείλει την επισκοποίησή του στον Χριστό. Όπως ο ίδιος ομολογεί, στη συνέντευξή του, η Ορθοδοξία πρεσβεύει ότι δεν είμαστε ιδιοκτήτες, αλλά διαχειριστές της χάριτος του Κυρίου.

Μίλησε για τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και τον εξύμνησε για τις αρετές του, αλλά ήταν πολύ προσεκτικός να μείνει εκεί. Δηλαδή να μην κάνει σύγκριση του αείμνηστου Χριστόδουλου με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Περίμενα είναι η αλήθεια μια πιο καθαρή κριτική του Οικουμενισμού και της Συνόδου της Κρήτης.

Το πρόβλημα με τον Οικουμενισμό δεν είναι απλά ότι οι αιρετικοί παραμένουν αμετανόητοι στις θέσεις τους, αλλά κυρίως ότι οι ορθόδοξοι που διαλέγονται μαζί τους κάνουν ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς σε θέματα πίστεως και παραβαίνουν κατ’ εξακολούθηση τους Ιερούς Κανόνες που απαγορεύουν τις συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους.

Το ίδιο ο Σεβασμιώτατος έκανε με τη Σύνοδο της Κρήτης. Έδωσε σαφώς το στίγμα της αντίθεσής του με αυτήν χωρίς να την απορρίψει ρητά και κατηγορηματικά.

Ας είναι. Μπορεί να μη μίλησε όσο καθαρά θα θέλαμε, αλλά πάντως μίλησε από την προοπτική της ορθής αντιμετωπίσεως των πραγμάτων.

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “Ο ΣΩΤΗΡ” ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΚΟΔΟΞΟ ΚΛΗΡΙΚΟ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΘΕΡΜΟ



ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “Ο ΣΩΤΗΡ” ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΠΛΗΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΚΟΔΟΞΟ ΚΛΗΡΙΚΟ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΘΕΡΜΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Αρχίσαμε, από σήμερα, να δημοσιεύουμε, σε συνέχειες, την καταπελτώδη απάντηση του ορθόδοξου περιοδικού “Ο Σωτήρ”, που επιγράφεται “Ομοφυλοφιλική σύγχυση”, και απευθύνεται στον κακόδοξο κληρικό π. Βασίλειο Θερμό τον Οικουμενιστή, Νεονικολαίτη, Νεοβαρλααμίτη και Αγιομάχο.

Το περιοδικό αναιρεί, βήμα προς βήμα, τις έωλες θέσεις που έγραψε ο π. Βασίλειος Θερμός σαν απάντηση στο άρθρο του περιοδικού “Αποενοχοποίηση της ομοφυλοφιλίας”;

Θερμά συγχαίρουμε την αδελφότητα επειδή απογύμνωσε τον Νεονικολαίτη κληρικό θεολογικά και αποκάλυψε το κακόδοξό του φρόνημα.

Υική παράκλησή μας προς τους σεβαστούς πατέρες και αγαπητούς αδελφούς του “Σωτήρα” να μελετήσουν επισταμένα τα βιβλία και τα άρθρα του π. Βασίλειου Θερμού, να επισημάνουν το πλήθος των κακοδοξιών που περιέχουν και να συντάξουν εμπεριστατωμένη μήνυση εναντίον του και να την στείλουν στην Ιερά Σύνοδο με αίτημα να καθαιρεθεί για να γλυτώσει -επιτέλους- η Εκκλησία από τα χέρια του.

Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει στον π. Βασίλειο, η αναντίλεκτη αλήθεια είναι ότι ένας ορθόδοξος κληρικός είναι υποχρεωμένος να διδάσκει, όχι αυτά πρεσβεύει, αλλά την πίστη της Εκκλησίας.

Αφού, λοιπόν, ο π. Βασίλειος συστηματικά για δεκαετίες διδάσκει γυμνή τη κεφαλή αιρέσεις, είναι η ώρα η Ιερά Σύνοδος να ασχοληθεί μαζί του με την ελπίδα ότι θα συνέλθει.

Αν δεν δείξει διάθεση να συμμορφωθεί ας προχωρήσει στην καθαίρεσή του και επαναφορά στην τάξη των λαικών.

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟ



ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΦΑΝΙΟ

Της κυρίας Ελένης Λωρίτου
=====

Βγάλατε σύνθημα κ. Τελεβάντο!!!

"Ο Oικουμενισμός δεν είναι προαιρετικός! Η κατάχρηση του 15ου Κανόνος."

Αυτό θα μπορούσε να γίνει και ο τίτλος του Συνεδρίου για το οποίο μιλάμε και ευχόμαστε να γίνει και όχι μόνο να κτίζουμε ανώγεια και κατώγεια! Στα λόγια περίπου το κάναμε, το αναθέσαμε σε διάφορους ολίγον αδιάφορους, βγάλαμε τον τίτλο του συνεδρίου, κάποιος πρέπει να βάλει τις υπόλοιπες "λεπτομέρειες", δηλαδή τα υλικοτεχνικά! Δηλαδή κάποιος πρέπει να πληρώσει και τον λογαριασμό! 

Βλέπεις οι Οικουμενιστές καταχρώνται τα χρήματα και τα προνόμια της Εκκλησίας για να την βλάψουν και εμείς πρέπει εξ ιδίων να τυπώσουμε ακόμα και τα ενημερωτικά φυλλάδια. Ευχόμαστε να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες και να γίνει το Συνέδριο από τον ίδιον τον π. Θεόδωρο Ζήση. Διαβάσαμε, άλλωστε, ότι είναι στις προθέσεις του στην τελευταία ανακοίνωση της "Συνάξεως." 

Δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν μπορεί να το κάνει η Μητρόπολη Πειραιώς, η οποία έχει αποδείξει περίτρανα ότι "ο Οικουμενισμός δεν είναι προαιρετικός", αλλά διά ροπάλου απαγορευτικός.
Εννοείται ότι η δυνητικότητα του 15ου Κανόνος δεν είναι ένας ζεστός υπνόσακκος, δεν είναι ροδοπέταλα στον οδοστρωτήρα του Οικουμενισμού, δεν είναι χειροφίλημα στα άσπρα και πλαδαρά χέρια των Οικουμενιστών. 

Η κατάχρηση του 15ου Κανόνος έχει γίνει και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά, θεωρώντας κάποιοι την δυνητική ερμηνεία από τον π. Επιφάνιο ως μία ομπρέλα, αλεξήλιον ή αλεξικέραυνον από τους κόπους, τα ρίσκα, τα ξεβολέματα και τους κεραυνούς των Οικουμενιστών. Αλεξικέραυνο σε όλες αυτές τις επιθέσεις είναι πίστη!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ


ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ Α΄



ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ

Α΄

Του Ορθόδοξου περιοδικού “Ο Σωτήρ”
=====

Τὸ προδημοσιευμένο στὴν Ἱστοσελίδα μας σχόλιο τοῦ τεύχους 2168 τῆς 1ης Ἰανουαρίου 2018 τοῦ Περιοδικοῦ μας μὲ τὸν ἐρωτηματικὸ τίτλο ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ;» δέχθηκε ἐπώνυμη καὶ εὐγενικὴ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἀνωνύμως ἀπὸ μέρους μας κρινόμενο γιὰ τὶς θέσεις του κληρικὸ π. Βασίλειο Θερμό.
Ὁ π. Βασίλειος ὑπενθύμισε ὅτι κατὰ τὰ μαθητικά του χρόνια συμμετεῖχε στὶς νεανικὲς συγκεντρώσεις τῆς Ἀδελφότητός μας τότε. Αὐτὸ προσδίδει ἰδιαίτερη ἀξία, ἀκόμη καὶ συναισθηματική, στὸ κείμενό του.
Ὅμως καὶ τὸ σχόλιό μας ἐκεῖνο καὶ ἡ τωρινή μας ἀπάντηση κινοῦνται πέρα ἀπὸ τὶς προσωπικές μας γνωριμίες. Τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ ἀλήθεια γύρω ἀπὸ τὸ μεῖζον θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς διαστροφῆς ποὺ σαρώνει σήμερα σὰν λαίλαπα ὅλο τὸν πλανήτη.
Ἐπὶ τῆς ἀπαντήσεως, λοιπὸν, τοῦ π. Βασιλείου ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς στὰ καίρια καὶ οὐσιώδη ζητήματα, παρατρέχοντας τὰ κατὰ τὴν κρίση μας δευτερεύουσας σημασίας:
Ὁ π. Βασίλειος μᾶς ἐπικρίνει λέγοντας: «θὰ ἀναρωτηθῶ, ὅμως, γιατί γράφετε ὡσὰν νὰ διέφυγε τῆς προσοχῆς σας ὅτι τὸ ἐν λόγω βιβλίο μου καταλήγει, διεξοδικὰ καὶ μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια, σὲ θεολογικὴ ἀπόρριψη τῆς ὁμοφυλοφιλίας».

Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ σχόλιό μας ὁλοφάνερη. Μὲ τὸ κείμενό μας ἐκεῖνο δὲν κρίναμε τὸ σχετικὸ βιβλίο του ἀλλὰ τὰ λεχθέντα κατὰ τὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου σὲ ἐκδήλωση στὶς 10 Νοεμβρίου 2017 στὴν Πάτρα. Δὲν γράψαμε ἑπομένως «ὡσὰν νὰ διέφυγε τῆς προσοχῆς» μας. Διότι ἁπλούστατα δὲν ἀσχοληθήκαμε μὲ τὸ βιβλίο ἀλλὰ μὲ τὰ πρωτοφανῆ, παράδοξα καὶ ἀξιοκατάκριτα λεχθέντα ἀπὸ τοὺς εἰσηγητὲς καὶ τὸν ἴδιο στὴν ἐκδήλωση τῆς Πάτρας. Τὰ ὁποῖα καὶ παρατίθενται αὐτολεξεὶ μέσα σὲ εἰσαγωγικά.
Γράφει ἐπίσης ὁ π. Βασίλειος: «Κατ᾿ ἀρχήν, γιὰ τὸν ἀπληροφόρητο ἀναγνώστη τοῦ σχολίου σας δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ξεχωρίσει ποιὸς ξεστόμισε στὴν ἐκδήλωση τῆς Πάτρας τὶς σκληρὲς ἐκφράσεις ποὺ ἀναγράφετε. Δὲν τοῦ γίνεται ἀμέσως σαφὲς ὅτι δὲν εἶμαι ἐγώ».

Ὅμως καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι σωστό. Στὸ σχόλιό μας γράφουμε ξεκάθαρα ὅτι στὴν ἐκδήλωση ἀκούστηκε «ἕνα ἀπίστευτο ὑβρεολόγιο κατὰ τῶν ἐπικριτῶν τοῦ συγγραφέα. Αὐτοὶ εἶναι, ὅπως εἰπώθηκε ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές, ‘’ἀνώνυμοι ἀρουραῖοι τοῦ διαδικτύου’’… κ.τ.λ.». Σαφέστατα δηλαδὴ σημειώναμε ὅτι τὸ ὑβρεολόγιο προῆλθε ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές.
(Συνεχίζεται)

Saturday, December 30, 2017

ΟΙ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑ



ΟΙ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΜΕΙΩΤΗ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Ως γνωστόν, ο Σεβ. Καβάλλας κ. Στέφανος, επιτέθηκε με ανοίκειους χαρακτηρισμούς εναντίον του Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς επειδή ο Άγιος θεωρεί τον Οικουμενισμό παναίρεση.

Ελπίζαμε ότι η έκρηξη ανευλάβειας του Σεβ. Καβάλλας δεν θα είχε συνέχεια.

Πλην, όμως, ο κ. Γεώργιος Βλαντής, Διευθυντής του Συμβουλίου των Εκκλησιών της Βαυαρίας και Επιστημονικός Συνεργάτης Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, με άρθρο του, στο ιστολόγιο “Ιδιωτική οδός”, που επιγράφεται “Μασονία, Οικουμενικό Πατριαρχείο και Αγία Σύνοδος”, μιλά -με μεγάλη προπέτεια- και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς. 

Ο λόγος; Επειδή ο Άγιος θεωρεί τον Οικουμενισμό παναίρεση, ενώ ο κ. Βλαντής μιλά για “κενολογίες περί οικουμενιστικής παναίρεσης και άλλες συναφείς φαιδρότητες”.

Βεβαίως ουδείς σοβαρός άνθρωπος θα υιοθετήσει τις αχαρακτήριστες εκφράσεις του κ. Βλαντή.

Η αναμέτρηση του κ. Βλαντή με τον γίγαντα της Ορθοδοξίας Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, τον μεγαλύτερο δογματολόγο της Ορθοδοξίας των τελευταίων αιώνων, μοιάζει με σύγκρουση ελέφαντα με μυρμήγκι.

Πλην, όμως, η στάση του δείχνει την προπέτεια που χαρακτηρίζει τους Οικουμενιστές, οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να αντιπαραβάλουν το σπιθαμιαίο θεολογικό τους ανάστημα με τον κορυφαίο δογματολόγο της Ορθοδοξίας των τελευταίων αιώνων.

Επί της ουσίας τώρα.

Ο χαρακτηρισμός του Οικουμενισμού ως παναίρεση είναι απολύτως ακριβής. 

Είναι αλήθεια ότι ο Οικουμενισμός, με τη σημερινή του μορφή, δεν έχει ακόμη καταδικαστεί συνοδικά. Γι’ αυτό ακριβώς εβραγχίασεν ο λάρυγξ μας να παρακαλούμε να συγκληθεί Πανορθόδοξη Σύνοδος για να καταδικάσει τον Οικουμενισμό και για να καθαιρέσει και αναθεματίσει τους πρωταγωνιστές του.

Ο Οικουμενισμός, όμως, ως συγκρητισμός είναι η πιο κατεγνωσμένη αίρεση από καταβολής κόσμου.

Το σύνολον σχεδόν των Ιερών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης εστιάζουν την προσοχή τους στην καταπολέμηση του συγκρητισμού επειδή αλλοιώνει στην ουσία του το μήνυμα της σωτηρίας.

Οι Οικουμενιστές αισθάνονται άνετα να προπηλακίζουν τον κορυφαίο δογματολόγο Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αλλά το μόνον που κατορθώνουν είναι

1.) Να καταστήσουν φανερή τη θεολογική τους αγραμματωσύνη,
2.) Να αποκαλύψουν την προπέτεια που τους χαρακτηρίζει, και
3.) Να αποδείξουν πόσο σαθρά είναι τα θεμέλια του Οικουμενισμού και των πρωταγωνιστών του.

ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΙΩΠΑ Ο ΣΕΒ. ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ



ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΕ Ο ΣΕΒ. ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Ποίος θα τολμήσει να διαμφισβητήσει ιώτα εν ή κεραία μία από όλα όσα περιεκτικά και ουσιαστικά λέγει ο Σεβ. Μεσογαίας κ. Νικόλαος στο βίντεο που προτάσσεται της ανάρτησης;

Όντως! Υπάρχει ένα παγκόσμιο λόμπυ που μεθοδεύει αποφασιστικά με νομοθετικά μέτρα και άλλες πολιτικές πιέσεις και προωθεί επιτυχώς τους στόχους του ομοφυλοφιλικού κινήματος.

Όσοι αρνούνται να δεχτούν τις αλήθειες που διατυπώνει ο Σεβ. Μεσογαίας μάλλον δεν ζουν σε αυτόν τον πλανήτη.

Οι πιο πάνω είναι οι αδιαμφισβήτητες αλήθειες που διατύπωσε ο Σεβ. Μεσογαίας.

Ας δούμε τώρα τι αποσιώπησε είτε επειδή δεν το είχε υπόψη του, είτε επειδή έτσι θεώρησε σκόπιμο.

Ο Σεβ. κ. Νικόλαος έκανε ειδική αναφορά στη Σερβία.

Πλην, όμως, δεν ανέφερε ότι η Σερβία αυτή τη στιγμή έχει γυναίκα πρωθυπουργό που είναι ανοιχτά λεσβία.

Επομένως τι σημαίνει αυτό;

Ότι πέραν των αδιαμφισβήτητων πιέσεων του διεθνούς παράγοντα για να προωθηθούν οι στόχοι του ομοφυλοφιλικού κινήματος, μέσα σε ελάχιστα χρόνια, έγινε τεράστια διάβρωση της συνείδησης των ομοδόξων της Σερβίας, ώστε -εν γνώσει τους- ψήφισαν λεσβία για πρωθυπουργό.!!!

Άρα καλό και χρήσιμο είναι να μιλούμε για τις “σκοτεινές δυνάμεις”, την μασωνία, την Μπίντελμπργκ κτλ., κτλ., αλλά καλόν είναι προπαντός να θυμόμαστε και τις δικές μας ευθύνες.

Και για να έρθουμε στα καθ' ημάς. Πώς εξηγούμε την ανάδειξη του Μπουτάρη και του Καμίνη στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, με την “τιμία ψήφο” του λαού, και την ανάδειξη -δύο φορές- στην πρωθυπουργία του άθεου, εθνομηδενιστή και αντίχριστου Τσίπρα;

Εύκολο και ανέξοδο -έστω και αν είναι επιβεβλημένο- να καταγγέλλουμε τις “σκοτεινές δυνάμεις” για το διαβρωτικό έργο τους.

Το δύσκολο προφανώς είναι το ακόμη πιο επιβεβλημένο: Να αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες και να ενεργούμε ανάλογα.

ΔΡΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ;




ΔΡΑΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ;
=====

Ἡ παρούσα κυβέρνηση ἔχει καταφέρει πραγματικά νά καταχωρηθεῖ στίς δέλτους τῆς ἱστορίας, ἴσως καί στό βιβλίο καταγραφῆς παγκοσμίων ρεκόρ Γκίνες, ὡς ἡ κυβέρνηση τῆς διαστροφῆς, τῆς ἀναισχυντίας, τῆς ἀνηθικότητας, τῆς αἰσχρότητας, τῆς ἀνεντιμότητας, τῆς ἀνωμαλίας, τοῦ ἐκφυλισμοῦ καί τῆς ἐξαχρείωσης κάθε ὑγειοῦς θεσμοῦ, κάθε ἔννοιας ἀρετῆς, ἤθους ἤ ἔθους!

Βεβαίως, εἶναι νά ἀπορεῖ κανείς ποιοί σοφοί νόες καταναλίσκουν ὧρες καί ἐνέργεια γιά νά ἐφεύρουν τά ὅσα ἐκτρώματα μᾶς παρουσίασαν καί ψήφισαν «δημοκρατικά» στήν Βουλή ἤ τέθηκαν σέ ἐφαρμογή μέ ἐγκυκλίους καί ὑπουργικές ἀποφάσεις –λέγε «ἀπεφασίσαμεν καί διατάσσομεν» ἐντός τοῦ δύοντος ἔτους.

Κι ἀφοῦ ἔλυσαν ὅλα τά προβλήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ: φρόντισαν νά μᾶς βγάλουν ἀπό τά μνημόνια, κατήργησαν τόν ΕΝΦΙΑ, καταπολέμησαν τήν ἀνεργία, ἐπέστρεψαν τήν χώρα στίς ἀγορές, αὔξησαν τούς μισθούς καί τίς συντάξεις, ἔσωσαν τούς δημόσιους ὀργανισμούς ἀπό τό ξεπούλημα, κατέστηλαν τήν τρομοκρατία, τήν ἀδικία, τήν διαφθορά καί γενικά ἔφτιαξαν ἕνα κράτος δικαίου, ὅπου ὅλοι οἱ Ἕλληνες καί ὅλες οἱ Ἑλληνίδες ἔχουν ἴσα δικαιώματα καί εὐκαιρίες (ὄνειρα θερινῆς νυκτός!), συνεχίζουν ἐγκληματικά ἀκάθεκτοι νά ἀσελγοῦν καί στά παιδιά μας!

Μία «δράση», πού δυστυχῶς δέν ἔχει ἀκόμη ἀντίδραση, θά ἐφαρμοστεῖ ἀπό τόν Ἰανουάριο στά Δημοτικά Σχολεῖα ὅλης τῆς χώρας, ἡ ὁποία ἔχει θέμα «Ἡ τσάντα στό σχολεῖο». 

Ἀντιγράφουμε ἀπό τήν ἐγκύκλιο τοῦ ὑπουργείου «παιδείας» -λέγε ἀπαιδείας- «Με τη συγκεκριμένη δράση καθιερώνεται η παραμονή της σχολικής τσάντας των μαθητών/τριών του Δημοτικού Σχολείου για τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο το μήνα, στο σχολείο". Επισημαίνεται, ότι η παραμονή της τσάντας στο σχολείο δεν αποτελεί μια συμβολική παρέμβαση, αλλά επιδιώκεται οι μαθητές και οι μαθήτριες να μην ασχολούνται με την προετοιμασία μαθημάτων κατά τη διάρκεια αυτού του Σαββατοκύριακου». Καί διερωτᾶται πᾶς τις νοήμων: καί μέ τί δηλαδή πρέπει νά ἀσχολοῦνται οἱ μαθητές καί οἱ μαθήτριες ἄν ὄχι μέ τήν προετοιμασία τῶν μαθημάτων τους; Ποιός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ μαθητῆ; Πόσες ἄλλες ἀηδίες θά ἐφαρμόσουν στά σχολεῖα; Πόσο ἀκόμη θά ἐκμαυλίσουν τά παιδιά μας; Ποῦ τό πᾶνε ἐπιτέλους;

Καί καλά αὐτοί, μᾶς ἔδειξαν δείγματα γραφῆς. Ἤ προδότες καί ἐθνομηδενιστές εἶναι τελικά, ἤ παράφρονες.

Ἐμεῖς ὅμως; Γιατί κοιμόμαστε τόν ὕπνο τοῦ δικαίου; Γιατί δέν ἀντιδροῦμε; Ποιός δίνει τό δικαίωμα σέ κάθε ὑπουργίσκο νά διαφθείρει τά παιδιά μας; Γιατί τό δεχόμαστε παθητικά; Ἄς μήν ἀδιαφοροῦμε καί ἄς μήν φοβόμαστε νά ὑπερασπιστοῦμε τό αὐτονόητο: Τό δικαίωμα τῶν παιδιῶν μας στήν παιδεία, στήν μόρφωση, στήν ἐκπαίδευση, στήν σωστή διαπαιδαγώγηση καί ὄχι στήν παραμόρφωση, στήν ἐκμαύλιση, στήν διαφθορά καί τελικά στόν ἀφανισμό τους! Γιατί διαφορετικά θά θρηνίσουμε πάνω στά ἀποκαΐδια τῶν ἴδιων μας τῶν παιδιῶν! Μή γένοιτο!

ΠΗΓΗ:

Ακτίνες,

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ, ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ


ΝΕΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ε΄



ΝΕΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ε΄

Του Πρωτοπρεσβύτερου Θεόδωρου Ζήση,
Ὁμότιμου Καθηγητὴ Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
=====

3.) Τι δέον γενέσθαι

Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς σκληρῆς πραγματικότητος, τῆς συνοδικῆς δηλαδὴ ἀναγνωρίσεως τῶν αἱρέσεων ὡς ἐκκλησιῶν καὶ εἰδικώτερα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ στάση τῶν κληρικῶν, τῶν μοναχῶν καὶ τῶν λαϊκῶν εἶναι προκαθορισμένη ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Πατερικὴ Παράδοση: Ἐπιβάλλεται διακοπὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ἀπὸ ὅσους ἐπισκόπους, ὑπέγραψαν τὰ αἱρετικὰ κείμενα ἢ δέχονται τὶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης. Τὰ πράγματα μάλιστα θὰ χειροτερεύσουν τὴν κατάσταση, ὅταν θὰ δημοσιευθοῦν τὰ «Πρακτικά» τῆς ψευδοσυνόδου, τὰ ὁποῖα ἁπλῶς θὰ ἐπιβεβαιώσουν πιὸ φανερὰ τὸ ὑπόβαθρο, τὰ θεμέλια τῶν ἀποφασισθέντων, ποὺ εἶναι τὸ αἱρετικὸ οἰκουμενιστικὸ φρόνημα τῶν περισσοτέρων ἐπισκόπων. 

Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, μᾶς προϊδεάζει γι᾽ αὐτὸ τὸ μεῖζον θέμα ἀποκαλύπτοντας ὅτι ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου σὲ ἱερατικὴ σύναξη τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς στὶς 10-11-2016 εἶπε ὅτι τὸ πιὸ ἀποκαρδιωτικό «καὶ οὐσιῶδες ζήτημα εἶναι οἱ πεποιθήσεις ἀδελφῶν Ἀρχιερέων τῶν ᾽Ορθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὅτι ἡ ἀληθὴς πίστις δὲν ἀποτελεῖ ἀπόλυτη προϋπόθεση γιὰ τὴν μετοχὴ στὴν ἄκτιστη Χάρη τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, ὅτι ἡ ἑτεροδοξία κέκτηται ἀληθὲς βάπτισμα, μυστηριακὴ δομή, ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ ἱερωσύνη καὶ ἑπομένως καὶ ἡ αἵρεση εἶναι καὶ αὐτὴ “ὁδὸς πρὸς σωτηρίαν”. Οἱ θέσεις ὅμως αὐτὲς ἀνατρέπουν πλήρως τὴν θεολογίαν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων 2000 χρόνων καὶ ἀποτελοῦν καθαρὴ ὑποβολὴ τοῦ δαιμονικοῦ περιπαίγματος πρὸς ἀνατροπὴ τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου. Ἑπομένως οἱ συγκεκριμένοι ἐμφοροῦνται ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἀποτελοῦν ἀπόλυτο κίνδυνο γιὰ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ τραγικὸ ἄλλοθι γιὰ τὴν ἐμμονὴ τῶν κακοδόξων στὴν αἵρεσή τους. Αὐτὰ βέβαια θὰ ἀποδειχθοῦν ἀπὸ τὴν δημοσίευση τῶν πρακτικῶν τῆς Συνόδου, καὶ τότε θὰ τεθῆ τὸ τεράστιο θέμα. Μποροῦμε νὰ ἔχουμε κοινωνία μὲ ἐμφορούμενους ἀπὸ τέτοιες κακοδοξίες μὴ διακινδυνεύοντες τὴν σωτηρία τοῦ ποιμνίου μας καὶ τηροῦντες τοὺς ὅρκους τῆς Ἀρχιερωσύνης μας;»17.

Συμφωνοῦμε καθ᾽ ὅλα μὲ τὶς διαπιστώσεις ἀμφοτέρων τῶν καλῶν μας ἀρχιερέων, τῶν ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Διαφωνοῦμε μόνον μὲ τὴν πίστωση χρόνου ποὺ φαίνεται νὰ ζητοῦν καὶ νὰ κερδίζουν μὲ τὴν ἀναμονὴ τῆς δημοσίευσης τῶν Πρακτικῶν, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ βραδύνει πολὺ ἢ καὶ νὰ μὴ γίνει ποτέ. Οἱ κακοδοξίες ἐπικυρώθηκαν ἀπὸ τὴν ψευδοσύνοδο, ἡ ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρέσεων ἀναγνωρίσθηκε, ὅπως ἤδη ἔχει γράψει ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου18 καὶ ἔχει διακηρύξει καὶ προφορικὰ στὴν ἐν λόγῳ ἱερατικὴ σύναξη τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς (10-11-2016), ἀπαντώντας σὲ ἐρώτημα ποὺ τοῦ ὑπέβαλε ὁ ἴδιος ὁ μητροπολίτης Σεραφείμ. Ἂν ἡ ἀναγνώριση τῶν αἱρέσεων ὡς ἐκκλησιῶν δὲν εἶναι κόκκινη γραμμή, τότε διακινδυνεύουν οἱ ἐπίσκοποι τὴν σωτηρία τοῦ ποιμνίου τους καὶ δὲν τηροῦν τοὺς ὅρκους τῆς Ἀρχιερωσύνης.

Οὔτε ἐπίσης ἀποτελεῖ πατερικὴ στάση καὶ λύση νὰ ψάχνουμε νὰ βροῦμε θετικὰ στοιχεῖα στὰ συνοδικὰ κείμενα καὶ νὰ προτείνουμε νὰ θεωρηθεῖ ἁπλῶς ὡς προσυνοδικὴ φάση γιὰ μία ἄλλη Ὀρθόδοξη Σύνοδο, διότι ἐκτὸς τοῦ ὅτι αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ τὸ δεχθοῦν ποτὲ οἱ ὑπέρμαχοι τῆς «Συνόδου» ποὺ τὴν θεωροῦν ὡς μεγάλο ἱστορικὸ γεγονός, ὁλοκληρωμένο καὶ τετελεσμένο, καὶ ἑπομένως «εἰς ἀέρα δέρομεν», αὐτὸ δὲν ἔγινε ποτὲ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, μία αἱρετικὴ σύνοδος νὰ θεωρηθεῖ ὡς προσυνοδικὴ φάση μιᾶς ὀρθόδοξης συνόδου. Στὶς ὀρθόδοξες συνόδους ὅλα πρέπει νὰ εἶναι ὀρθόδοξα καὶ καθαρά, ὄχι ἀναμεμιγμένα, ἀμφίσημα καὶ ἀντιφατικά. Ἀκόμη καὶ μικρὴ πλάνη καὶ ἑτεροδοξία καθιστᾶ τὸ σύνολο, τὸ πᾶν, αἱρετικὸ καὶ ἀπόβλητο, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καὶ μετ᾽ αὐτοῦ ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες19. Ὁ Ὠριγένης εἶπε καὶ πολλὰ ὀρθόδοξα καὶ καλά, ὅπως καὶ ἄλλοι αἱρετικοί, καταδικάσθηκαν ὅμως ὡς αἱρετικοί.

Ἡ μόνη ἁγιοπατερικὴ καὶ ὀρθόδοξη λύση εἶναι νὰ ἀπορριφθεῖ καὶ νὰ καταδικασθεῖ ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης ἀπὸ μία ἄλλη Ὀρθόδοξη Σύνοδο. Καὶ αὐτὸ θὰ γίνει, ὅταν οἱ τέσσερις αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες ποὺ δὲν ἔλαβαν μέρος στὴν ψευδοσύνοδο διακόψουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ ὅσους ἔλαβαν μέρος ἤ τὴν στηρίζουν, καὶ συνέλθουν σὲ νέα Σύνοδο, καλώντας καὶ ἐπισκόπους ἄλλων ἐκκλησιῶν μὲ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλὰ καὶ τὸ πλῆθος τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ καὶ πάλι ἡ Ὀρθοδοξία, ὅπως ἔγινε μὲ τὴν αἵρεση τῆς Εἰκονομαχίας, γιατὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι εἰκονομαχικός, ἀλλὰ καὶ πολὺ χειρότερος τῆς Εἰκονομαχίας, ὡς συγκρητιστικὴ παναίρεση.

Δὲν πρόκειται γιὰ ἀληθινὴ ὀρθόδοξη σύνοδο, ἀλλὰ γιὰ αἱρετικὴ ψευδοσύνοδο. Ἁπλὴ συνάθροιση καὶ σύναξη ἐπισκόπων, καὶ μάλιστα μὲ τὸν ἀντισυνοδικὸ τρόπο ποὺ προετοιμάσθηκε καὶ ἐλειτούργησε, δὲν συνιστᾶ σύνοδο, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, ὅταν δὲν φυλάσονται καὶ δὲν τηροῦνται οἱ Ἱεροὶ Κανόνες20. Ἐγκεκριμένες συνόδους θεωροῦν οἱ Κανόνες καὶ ἡ εὐσεβὴς Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν Ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, αὐτὲς ποὺ τηροῦν τὴν ὀρθότητα τῶν δογμάτων21. Στὶς ψευδοσυνόδους δὲν εἶναι παροῦσα ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εὑρίσκεται ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἡ ἀλήθεια, κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ22.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, «Ἔκθεσις ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς “Πανορθοδόξου Συνόδου” ὑποβληθεῖσα πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδο τῆς ἐν Σερβίᾳ Ἐκκλησίας τὸ 1971», Θεοδρομία 18 (2016) 17-18: «Καὶ εἰς τὸ τέλος, τί δύναται νὰ περιμένῃ κανεὶς ἀπὸ μίαν τοιαύτην Σύνοδον; Ἕν, καὶ μόνον ἕν: σχίσματα καὶ αἱρέσεις καὶ διαφόρους ἄλλας συμφοράς. Αὐτὴ εἶναι ἡ βαθεῖα μου αἴσθησις καὶ πλήρης ὀδύνης ἐπίγνωσις. Δι᾽ αὐτό, παρακαλῶ καὶ ἱκετεύω τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας νὰ ἀπόσχῃ ἀπὸ τὴν συμμετοχὴν εἰς τὴν προετοιμασίαν τῆς Συνόδου καὶ ἀπὸ τὴν συμμετοχὴν εἰς τὴν ἰδίαν τὴν Σύνοδον, ἐὰν ἀτυχῶς συγκληθῇ. Νὰ μὴ φορτώσωμεν τουλάχιστον καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν φοβερὰν ἁμαρτίαν ἐπάνω εἰς τὴν Ἁγιοσαββιτικήν μας Ἐκκλησίαν καὶ εἰς τὸν ἀθῶον λαόν μας».
2. Κανὼν ΙΕ´ Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861): «Οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς Ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδι­δασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ρύσασθαι».
3. Κανὼν Α´, Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «Ἀσπασίως τοὺς θείους Κανόνας ἐνστερνιζόμεθα, καὶ ὁλόκληρον τὴν αὐτῶν διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρατύνομεν, τῶν ἐκτεθέντων ὑπὸ τῶν σαλπίγγων τοῦ Πνεύματος πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν τε ἓξ Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καὶ τῶν τοπικῶς συναθροισθεισῶν ἐπὶ ἐκδόσει τοιούτων διαταγμάτων, καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν· ἐξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες ὥρισαν τὰ συμφέροντα· καὶ οὓς μὲν τῷ ἀναθέματι παραπέμπουσι, καὶ ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν, οὓς δὲ τῇ καθαιρέσει, καὶ ἡμεῖς καθαιροῦμεν, οὓς δὲ τῷ ἀφορισμῷ, καὶ ἡμεῖς ἀφορίζομεν, οὓς δὲ ἐπιτιμίῳ παραδιδόασι, καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως ὑποβάλλομεν».
4. Βλ. Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, «Ὁ Οἰκουμενισμός, τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα καὶ ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης», Θεοδρομία 18 (2016) 555-556.
5. Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, «Μεταλλαγμένη καὶ ἀλλοιωμένη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος», Θεοδρομία 17 (2015) 3-9. Του Αυτού, «Ποιός καὶ γιατί ἄλλαξε τὸ χαρακτήρα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;», Θεοδρομία 17 (2015) 602-628. Τὰ ἴδια ἄρθρα καὶ εἰς τὸ βιβλίο μας Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος. Πρέπει νὰ ἐλπίζουμε ἤ νὰ ἀνησυχοῦμε; Θεσσαλονίκη 2016, σελ. 49-94.
6. Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος (Μπούλοβιτς), «Διατί δὲν ὑπέγραψα τὸ κείμενο τῆς ἐν Κρήτῃ Συνόδου περὶ τῶν σχέσεων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον», Θεοδρομία 18 (2016) 394.
7. Αὐτόθι, 394.
8. Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, «Λόγοι παραιτήσεως ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο», Θεοδρομία 18 (2016) 440.
9. Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, «Πρὸς τὴν Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου», Θεοδρομία 18 (2016) 124. Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, «Ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος», Θεοδρομία 18 (2016) 169-170.
10. Βλ. Αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντου, «Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἱερώνυμον γιὰ τήν “Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο”», Θεοδρομία 18 (2016) 521. Ἡ Γερόντισσα Ιουστίνα, Ἡγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Paltin (Ρουμανία) σὲ ἕνα ἐξαιρετικὸ ὁμολογιακὸ κείμενο ἐπιστολῆς μὲ τίτλο «Καταργεῖται μόνη της ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης», ποὺ στέλνει πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰασίου καὶ Μητροπολίτη Μολδαβίας Θεοφάνη γράφει τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν παραβίαση τῆς ἰσότητος τῶν ἐπισκόπων, Θεοδρομία 18 (2016) 618: «Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης παραβίασε τὸν λόγο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος κανόνισε γιὰ τὴν αἰωνιότητα τὴν ἰσότητα τῶν ἐπισκόπων (Ματθ. 20, 25-28. Μκ. 9, 33-35) ἐμποδίζοντας μὲ τὴν ἁγία του φωνὴ νὰ γίνει ἕνας ἀπ᾽ αὐτοὺς μεγαλύτερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Ἡ διαίρεση τῶν ἐπισκόπων σὲ τρεῖς κατηγορίες, -δηλαδὴ τῶν ἐπισκόπων χωρὶς τὸ δικαίωμα νὰ συμμετάσχουν στὴν Σύνοδο, ἐκείνων μὲ δικαίωμα νὰ συμμετάσχουν στὴ Σύνοδο καὶ νὰ μιλήσουν ἀλλὰ χωρὶς ἀποφασιστικὴ ψῆφο, καὶ μερικῶν μὲ πλήρη δικαιώματα, ἀκόμα καὶ μὲ δικαίωμα τοῦ βέτο- εἶναι πέρα ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἀνθρώπινη ἐπιχειρηματολογία, ἐναντίον τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ. Ἐξολοθρεύθηκε ἡ ἐλπίδα μας ὅτι ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης θὰ διορθώσει τὸ σφάλμα, μὲ τὸ ὁποῖο ξεκίνησε τὴν πορεία της, ἐφόσον αὐτὴ ἡ φοβερὴ ἐκτροπὴ οὔτε κἂν συζητήθηκε».
11. Βλ. Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, «Σύγκληση καὶ ἐργασία τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ορθοδόξου Ἐκκλησίας», Ἀπόστολος Βαρνάβας, Μάϊος - Ἰούνιος 2016, σελ. 288: «Παρὰ τὴν θετικὴ στάση τοῦ Πατριάρχη Σερβίας ὁ Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Ἀμφιλόχιος καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Μπάτσκας Εἰρηναῖος πρότειναν ἀναβολὴ τοῦ θέματος καὶ νὰ μείνει ἡ Σύνοδος ἀνοικτή. “Ἐγκρίθηκαν τὰ ἄλλα πέντε θέματα”, εἶπαν, “ἂς μείνει αὐτὸ σὲ μιὰ ἄλλη χρονικὴ στιγμή, ὅπως καὶ ἡ Β´ Βατικάνεια Σύνοδος ἔγινε τμηματικὰ σὲ διάφορες περιόδους». Ὁ Παναγιώτατος (πατριάρχης Βαρθολομαῖος) ἦταν κατηγορηματικός: “Ἡ Σύνοδος τελειώνει τὴν Κυριακὴ μὲ τὸ Συλλείτουργο”».
12. Πατριαρχείο Αντιοχείας, «Ἀνακοινωθὲν γιὰ τὸ θέμα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου», Θεοδρομία 18 (2016) 367.
13. Επισκόπου Μπάτσκας Ειρηναίου, Ἔνθ᾽ ἀνωτ., σελ. 394.
14. Ἀπὸ ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε ὁ Ἅγιος Παΐσιος στὸν ἀείμνηστο Γέροντα π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο γιὰ δημοσίευση στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο» μὲ ἡμερομηνία 23 Ἰανουαρίου 1968. Ὁλόκληρο τὸ κείμενο τῆς ἐπιστολῆς, βλ. εἰς Θεοδρομία 12 (2010) 420-423. Σχετικὸ εἶναι καὶ ἰδικό μας ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἡ “Σύνοδος” τῆς Κρήτης νόθος καρπὸς ἐξωσυζυγικῶν σχέσεων», Θεοδρομία 18 (2016) 533-541.
15. Βλ. ὑποσημ. 3 παρούσης ἐργασίας ὅπου παρατίθεται σχετικὸ τμῆμα τοῦ Α´ Κανόνος τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
16. Βλ. περισσότερα εἰς Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, «Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης καὶ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», Θεοδρομία 18 (2016) 557-565 καὶ Μοναχός Σεραφείμ, «Γιατί εἶναι αἱρετικὴ ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου (συνοπτικῶς)» Στῦλος Ὀρθοδοξίας, 14 Ὀκτωβρίου 2017, καὶ aktines.blogspot.gr.
17. Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, «Ὑπόμνημα ἐπὶ τῆς ἐκτάκτου συγκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας (23-24.11.2016)», Θεοδρομία 18 (2016) 460-461.
18. Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, «Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο καὶ ἡ κατάληξή τους», Θεοδρομία 18 (2016) 421-425.
19. Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τὴν Πρὸς Γαλάτας Ὁμιλία Α´, 6, PG 61, 622: «Μικρὸν παραποιηθέν, τὸ ὅλον λυμαίνεται... Καθάπερ γὰρ ἐν τοῖς βασιλικοῖς νομίσμασιν ὁ μικρὸν τοῦ χαρακτῆρος περικόψας ὅλον τὸ νόμισμα κίβδηλον εἰργάσατο, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς ὑγιοῦς πίστεως καὶ τὸ βραχύτατον ἀνατρέψας, τῷ παντὶ λυμαίνεται, ἐπὶ τὰ χείρονα προϊὼν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς».
20. Ἐπιστολὴ 24, Θεοκτίστῳ Μαγίστρῳ, G. Fatouros (Ed.), Theodori Studitae Epistulae, τόμ. 1, σελ. 66. «Σύνοδος τοίνυν, δέσποτα, οὐ τὸ ἁπλῶς συνάγεσθαι ἱεράρχας τε καὶ ἱερεῖς, κἂν πολλοὶ ὦσιν (κρείσσων γάρ, φησίν, εἷς ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ἢ μύριοι παραβαίνοντες), ἀλλὰ τὸ ἐν ὀνόματι Κυρίου, ἐν τῇ ἐρεύνῃ καὶ φυλακῇ τῶν κανόνων».
21. Περὶ τῶν πραχθέντων ἐν τῇ πρώτῃ ἐξορίᾳ, 12, PG 90, 148: «Ἐκείνας οἶδεν ἁγίας καὶ ἐγκρίτους συνόδους ὁ εὐσεβὴς τῆς Ἐκκλησίας κανών, ἃς ὀρθότης δογμάτων ἔκρινεν».
22. Ἀναίρεσις Γράμματος Ἰγνατίου Ἀντιοχείας 3, ΕΠΕ 3, 608: «Καὶ γὰρ οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσὶ καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί, καὶ τοσοῦτον μᾶλλον, ὅσον ἂν σφῶν καταψεύδαντο, ποιμένας καὶ ἀρχιποιμένας ἱεροὺς ἑαυτοὺς καλοῦντες καὶ ὑπ᾽ ἀλλήλων καλούμενοι· μηδὲ γὰρ προσώποις τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλ᾽ ἀληθείᾳ καὶ ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα».