Wednesday, July 31, 2019

ΝΕΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ π. ΛΙΒΥΟΥ


ΝΕΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ π. ΛΙΒΥΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Έγραψε ο γνωστός Νεορθόδοξος κληρικός π. Λίβυος:

“Δεν έχει καμία σχέση η δικαιοσύνη του Θεού με αυτή των ανθρώπων. Οπότε ματαίως προσπαθούμε να μεταφέρουμε τα δικά μας δεδομένα σε εκείνα του Θεού. Ο Θεός δεν θα βάλει ποτέ το φράκο του δικαστή, ούτε θα πάρει θέση σε υψηλά έδρανα απόδοσης δικαιοσύνης, πολλώ δε μάλλον δεν θα γίνει εκείνος που θα ζητήσει την διαπόμπευση, τιμωρία και εξόντωση μας. 

Ο Θεός δεν θα γίνει ούτε θύελλα, ούτε σεισμός ή φωτιά ώστε να κάψει τους αμαρτωλούς. Σε αύρα λεπτή και δροσερή, ήσυχη και διακριτική μεταμορφώνεται, ώστε να δροσίζει τις αγωνίες και καημούς των ανθρώπων. Δρόσος είναι ποτέ φωτιά.”

Αυτά που λέγει ο π. Λίβυος δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με το Ευαγγέλιο.

Η Αγία Γραφή μας αποκαλύπτει ότι ο Θεός εμφανίζεται μεν και “ως αύρα λεπτή”, αλλά και “διά λαίλαπος νεφών”, “εν ήχω φερομένης βιαίας πνοής”, “φωναίς και αστραπαίς και νεφέλη γνοφώδει”, “φωνή σάλπιγγος ηχούσης μέγα” και “καπνώ ωσεί καπνώ καμίνου”.

Απλά, π. Λίβυε, -αν αυτό είναι το όνομά σας- αυτά που λέτε δείχνουν πόσο πολύ έχετε βουλιάξει στον βάλτο της Νεορθοδοξίας και της "παρισινής θεολογίας", οι οποίες συνειδητά διαστρέφουν την αλήθεια ότι ο Θεός είναι μεν αγάπη, αλλά είναι και Δικαιοσύνη, όπως θα διαπιστώσετε αν μελετήσετε το 25ον κεφάλαιο του Ματθαίου.

Για τις πληγές του Φαραώ δεν ακούσατε τίποτα, πάτερ μου;

Ούτε για την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρων;

Ούτε για την σφαγή των ιερέων της αισχύνης του Βάαλ, από τον Προφήτη Ηλία;

Διαβάσατε ποτέ το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης "Ιησούς του Ναυή";

Στην παρούσα ζωή ο Θεός έρχεται ως "συμβατική επιφορά" για να μας συνεφέρει από την ζωή της αμαρτίας, ενώ στην άλλη ζωή θα στείλει “στο πυρ το εξώτερον τω ητοιμασμένω τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού” όλους όσους βαδίζουν συνειδητά και αμετανόητα την οδό της απωλείας.

Σε απλά ελληνικά π. Λίβυε: Αφήστε τον Γιανναρά, τον Φάρο, τον Θερμό και το υπόλοιπο Νεορθόδοξο συνάφι και ανοίξτε το Ευαγγέλιο και τους Αγίους Πατέρες για να μάθετε ποια είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας. 

Πλανάτε τον κόσμο, πάτερ μου, και οδηγείτε τον εαυτό σας και το ποίμνιό σας στην οδό της απώλειας. 

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ “ΒΑΚΧΑΙ” ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΧΗΜΑ “Βelacqua Τheatre”


ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ “ΒΑΚΧΑΙ” ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΧΗΜΑ “Βelacqua Τheatre”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Παρακολούθησα την τραγωδία του Ευριπίδη “Βάκχαι”, στο αμφιθέατρο “Το σκαλί” στην Αγλαντζιά, την Πέμπτη 18 Ιουλίου.

Απογοητεύτηκα αγρίως.

Η μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά ήταν σε προκλητικό βαθμό αδόκιμη. Νοιώθω πραγματική αγανάκτηση για την κακοποίηση που υπέστη ο κορυφαίος τραγικός στα χέρια του μεταφραστή.

Για ποιο λόγο προτιμήθηκε αυτή η μετάφραση και όχι κάποια δόκιμη μετάφραση από τις υπάρχουσες;

Ας έρθουμε στην σκηνοθεσία.

Κάποιος πρέπει να εξηγήσει στο θεατρικό σχήμα “Belacqua Theatre”, αλλά και στην σκηνοθέτη Izumi Ashizawa, το αυτονόητο.

Ο σκηνοθέτης οφείλει να ερμηνεύει τον Ευριπίδη. Όχι να προβάλλει, με την σκηνοθεσία, την δική του εκδοχή του έργου.

Αν θέλει να κάνει την δική έκδοση των "Βακχών" -όπως έκανε λ.χ. ο Αννουίγ με την Αντιγόνη του Σοφοκλέους ή ο Κουρουσαβα με τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ- μπορεί να πει ότι θέλει και να σκηνοθετήσει το έργο όπως θέλει.

Όταν, όμως, σκηνοθετεί Ευριπίδη πρέπει να ερμηνεύει τον Ευριπίδη. Όχι να προβάλλει την δική του εκδοχή και τους δικούς του προβληματισμούς με αφορμή το έργο.

Η κυρία Izumi Ashizawa έκανε το ακριβώς αντίθετο. Όπως αναφέρει το πρόγραμμα που δόθηκε στους θεατές: 

“Η σκηνοθέτης συνδυάζει τους κώδικες του Ιαπωνικού Θεάτρου Νο και του αρχαίου δράματος. Η διαπολιτισμική παραγωγή στοχεύει στη δημιουργία μιας νέας σκηνικής γλώσσας, αντιπαραθέτοντας τους κόσμους της Δύσης και της Ανατολής, του Αρσενικού και του Θηλυκού, του Ενστίκτου και της λογικής που παρουσιάζει τον Διόνυσο ως “ιδέα”, ως μια έννοια διαλεκτική, προκλητική και άπιαστη. Με τεχνικές εμπνευσμένες από την Ιαπωνική υποκριτική παράδοση και αισθητική επιχειρείται η απόδοση του Διόνυσου και των Βακχών, ως ο “Άλλος”, μέσω της σύγκρουσης του αυτόχθονα και του νεοφερμένου, του εντόπιου και του ξένου.”

Ποια σχέση έχει το Ιαπωνικό θέατρο Νο με την αρχαία Ελληνική τραγωδία; 

Δεν είναι απαράδεκτο να προβάλλουμε στον Ευριπίδη την μεταμοντέρνα αρχή του "Άλλου" (otherness); Ποια σχέση έχει ή θα μπορούσε ποτέ να έχει ο Ευριπίδης με τον μεταμοντερνισμό;

Οι "Βάκχες" αναφέρονται στον τρόπο εξάπλωσης της λατρείας του Διονύσου. Δεν εκφράζουν μεταμοντέρνες ανησυχίες. 

Τα σκηνικά του έργου αχαρακτήριστα. Οι Βάκχες, αντί να κρατούν θυρσό, κρατούσαν ένα πάπλωμα από σφουγγάρι. Μια σκαλωσιά υπογράμμιζε την σκηνογραφική ένδεια της παράστασης.

Oι ηθοποιοί που έλαβαν μέρος στην παράσταση ήταν όλοι και όλοι 7. Χορός, κορυφαία, πρόσωπα. Ένας μόνον ηθοποιός ήταν άνδρας. Ο Πενθέας. 

Τον ρόλο του Διόνυσου, του Τειρεσία, του Κάδμου, του Α΄ Αγγελιαφόρου, του Β΄ Αγγελιαφόρου υποδύονταν γυναίκες ηθοποιοί. Το ίδιο φυσικά και τον ρόλο της Αγαύης.

Τον ρόλο των προχωρημένης ηλικίας Τειρεσία και Κάδμου υποδύονταν νεαρές κοπέλλες, οι οποίες παράλληλα υποδύονταν τον ρόλο της ηλικιωμένης Αγαύης και τις Βάκχες. 

Σε απλά Ελληνικά η σκηνοθεσία και η σκηνογραφία ήταν ένα σκέτο αλαλούμ.

Συνοψίζω: Αδόκιμη μετάφραση, εκτός θέματος και εκτός τόπου και χρόνου σκηνοθεσία, εκκεντρική και εντελώς άσχετη με την τραγωδία, σκηνογραφία και μέτρια ηθοποιία. 

Απαιτείται μεγαλύτερη πιστότητα προς τον κορυφαίο δραματουργό και περισσότερος σεβασμός προς τους θεατές.

ΠΗΓΗ:

"Φιλελεύθερος"

ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ


ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Του κ. Γ. Ν. Παπαθανασόπουλου
=====

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε η Κυριακή μετά την ημέρα των Χριστουγέννων να είναι αφιερωμένη στην προστασία της ζωής του αγέννητου παιδιού. Είναι η ημέρα που η Εκκλησία μνημονεύει τη σφαγή  χιλιάδων νηπίων στη Βηθλεέμ από τον Ηρώδη....
Η μνήμη των «αναιρεθέντων» νηπίων και η υπόμνηση της αξίας και του σεβασμού της ζωής του ανθρώπου από την στιγμή της γονιμοποιήσεως του ωαρίου έως τον φυσικό του θάνατο είναι  δημοκρατικό δικαίωμα του κάθε πολίτη και φυσικά της Συνόδου σε μια ελεύθερη δημοκρατική πολιτεία. Η Εκκλησία ενημερώνει, συμβουλεύει, δεν επιβάλλει. Επιθυμεί και επιδιώκει η κάθε έγκυος γυναίκα, που σκέπτεται την έκτρωση και ο κάθε μελλοντικός πατέρας που συμμετέχει στην απόφαση να ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Από κει και πέρα η απόφαση είναι της γυναίκας, που έχει στα σπλάχνα της έναν αδύναμο εν τη γενέσει του άνθρωπο, και του συζύγου – συντρόφου της.
Από πότε η έκφραση άποψης είναι «μεσαίωνας»; Από πότε η προστασία της ζωής είναι κάτι το «οπισθοδρομικό»; Ήδη από το 2003  η Ιερά Σύνοδος  εξέφρασε την άποψή ότι:

Α) Η άμβλωση δεν αποτελεί ατομικό δικαίωμα, αλλά ηθικά απαράδεκτη πράξη, η δε νομιμοποίησή της, έμμεση ή άμεση, ανεπίτρεπτη κοινωνική εκτροπή. Και

Β) Ενώ υπερτονίζεται η ανάγκη προστασίας της υγείας και των ατομικών δικαιωμάτων της μητέρας, συστηματικά παρασιωπώνται τα δικαιώματα του εμβρύου.
Είναι λυπηρό ότι  ΜΜΕ αντί να σχολιάσουν με επιχειρήματα, χαρακτηρίζουν με απαράδεκτο τρόπο την απόφαση της Συνόδου και την άποψη της περί προστασίας της ζωής, ως «επιστροφή στον Μεσαίωνα». Θα μπορούσε κανείς να αντείπει ότι όσοι υποστηρίζουν τον φόνο των εμβρύων ακολουθούν τους προ του Ιπποκράτη (460-377) βαρβάρους, ότι διακατέχονται από το σύνδρομο του Ηρώδη, ότι η άποψή τους και το μένος τους κατά των εμβρύων έχει μόνο ιδεολογικό και ωφελιμιστικό υπόβαθρο και ότι η ιδεολογία τους ομοιάζει με αυτή  που χρησιμοποίησαν κατά βρεφών και εμβρύων οι επιστήμονες του Χίτλερ.
Είναι δυνατό ο οποιοσδήποτε σύγχρονος αντικειμενικός άνθρωπος να υποστηρίξει ότι το έμβρυο είναι για τη γυναίκα ως μια απόφυση ή ένα σπυρί, που κατά τη βούλησή της αφαιρεί, για να μείνει όμορφη, ή για να έχει μιαν «ελεύθερη» σεξουαλική ζωή; Ακόμη και οι διεθνείς οργανισμοί, ακόμη και τα πιο «εξελιγμένα» στην ηθική κράτη προβληματίζονται για τις επιπτώσεις που έχει στην κοινωνία αυτός ο εγωισμός των φεμινιστριών και των οπαδών του Σαντ. 

Ο ανθρωπισμός βάλλεται ανελέητα από την πρακτική αθεΐα, η αγάπη και ο σεβασμός του συνανθρώπου επιδιώκεται να εξοντωθεί από τον εγωισμό και τον σισύφιο ευδαιμονισμό, η δημοκρατία από τα ισχυρά λόμπις. Λασπολογείται η Εκκλησία από τους οπαδούς του σταλινισμού και του νεοφιλελευθερισμού, που επιδιώκουν ούτε άποψη να εκφράζει για θέματα που αφορούν στο ποίμνιό της. Είναι παρήγορο ότι η κοινή γνώμη δεν ακολουθεί τους μηδενιστές, που έχουν δύναμη στα ΜΜΕ.-       

ΙΔΟΥ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ


Tuesday, July 30, 2019

ΑΞΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΙΟΥ!


ΑΞΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΙΟΥ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Με ανεκλάλητη χαρά οι πιστοί πληροφορήθηκαν ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου εξέλεξε παμψηφεί τον Θεοφιλέστατο επίσκοπο Αρσινόης κ. Νεκτάριο ως νέο Μητροπολίτη Κιτίου.

Ο νέος Μητροπολίτης Κιτίου είναι παραδοσιακός, αφιλάργυρος και αδιάβλητος, εχθρός του Οικουμενισμού και των νεωτερισμών.

Το πλήρωμα της Εκκλησίας της Κύπρου συγχαίρει ολόψυχα τον νέο Μητροπολίτη Κιτίου και του εύχεται η διακονία του να ευαρεστήσει τον Κύριο.

Ελπίζουμε ότι ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος θα εισηγηθεί στην Ιερά Σύνοδο άξιο διάδοχο του νέου Μητροπολίτη Κιτίου, στην επισκοπή Αρσινόης, ώστε στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κύπρου να προστεθεί ακόμη ένας παραδοσιακός και αδιάβλητος επίσκοπος.

Άξιος!

Ιδού η Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου που μας έδωσε την αφορμή για την σύνταξη του πιο πάνω σύντομου σχολίου.

*****


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΤΙΟΥ
=====

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συνῆλθε σήμερα, Τρίτη 30 Ἰουλίου 2019, σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ὑπὸ τὴν προεδρία τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσοστόμου καὶ ἐργάσθηκε ὡς ἑξῆς:

1) Ἐπεκύρωσε τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν γιὰ τὴν ἀνάδειξη Μητροπολίτου Κιτίου ποὺ ἔγιναν τὴν Κυριακή, 28 Ἰουλίου 2019.

2) Κατήρτισε τὸ τριπρόσωπον μὲ βάση τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν ὑπὸ τοῦ λαοῦ, τῆς 28ης Ἰουλίου 2019, γιὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ νέου Μητροπολίτη Κιτίου. Τὸ τριπρόσωπον ἀπαρτίζεται ἐκ τῶν:
Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀρσινόης κ. Νεκταρίου,
Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου κ. Εὐμενίου Σίππη,
καὶ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Νεαπόλεως κ. Πορφυρίου.

3) Προέβη, διὰ μυστικῆς ψηφοφορίας, στὴν ἐκλογὴ νέου Μητροπολίτη Κιτίου. Νέος Μητροπολίτης Κιτίου, ἐκ τῆς ψηφοφορίας, ἀναδείχθηκε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀρσινόης κ. Νεκτάριος. 

Ἡ ἡμερομηνία ἐνθρόνισης τοῦ νέου Μητροπολίτη Κιτίου θὰ ἀνακοινωθεῖ ἀργότερα.

Monday, July 29, 2019

ΠΕΝΤΕ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΜΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ


ΠΕΝΤΕ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΜΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Διαβάσαμε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά:

“Ετελέσθη λαμπρό Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.κ. Παντελεήμωνος, και συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Άρτης κ.κ. Καλλινίκου, ο οποίος χοροστάτησε και του Όρθρου, Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσοστόμου, Τσερνιβέσκι κ.κ. Γερμανού, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θερμών κ.κ. Δημητρίου και του επιχώριου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου.

Τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς πλαισίωναν πολλοί Ιερείς και Διάκονοι, μεταξύ αυτών ο Καθηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Γέροντας π. Βαρθολομαίος, οι Πρωτοσύγκελλοι των Ιερών Μητροπόλεων Θεσσαλονίκης, Πανοσ. Αρχιμ. π. Ιάκωβος Αθανασίου, Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, Πανοσ. Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και Λαγκαδά Πανοσ. Αρχιμ. π. Ευσέβιος Σπουργίτης.”

Πέντε αρχιερείς και πλειάδα πρεσβυτέρων των Μητροπόλεων Άρτης, Βερροίας, Λαγκαδά, Τρίκκης και Θεσσαλονίκης, συλλειτούργησαν με τον επίσκοπο Τσερνιβέρκσι κ. Γερμανό της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Κατά τα άλλα η Εκκλησία της Ελλάδος δεν αναγνώρισε την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.!!!

Αν μάλιστα προσθέσεις σε αυτό τον κατάλογο το συλλείτουργο στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα και τις μεμονωμένες ενέργειες πολλών άλλων επισκόπων αντιλαμβάνεσαι ότι η άποψη ότι δήθεν η Εκκλησία της Ελλάδος δεν αναγνώρισε την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας συνιστά καθαρό εμπαιγμό και ανελέητο μαστίγωμα της λογικής μας.

Άραγε για ποιο λόγο οι 80 Ιεράρχες μας δεν συνέρχονται σε Σύνοδο της Ιεραρχίας για να αναλύσουν διεξοδικά το Ουκρανικό και να λάβουν αποφάσεις δεσμευτικές για όλους, για να μην παρουσιάζεται το σημερινό αλαλούμ που δεν περιποιεί τιμή στην Εκκλησία της Ελλάδος;

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΤΙΟΥ


ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΙΤΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Η πρώτη φάση των εκλογών για την ανάδειξη του νέου Μητροπολίτη Κιτίου ολοκληρώθηκε.

Ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Αρσινόης κ. Νεκτάριος συγκέντρωσε το 70% των ψήφων των πιστών της Μητροπόλεως και θεωρείται -κατ’ άνθρωπον- βέβαιο ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, που θα συνέλθει αύριο για να αξιολογήσει τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης της εκλογικής διαδικασίας, θα εκλέξει με ευρεία πλειοψηφία τον Θεοφιλέστατο Αρσινόης ως τον επόμενο Μητροπολίτη Κιτίου.

Ο Θεοφιλέστατος Αρσινόης είναι κληρικός χαμηλών τόνων, σεμνός και ταπεινός ιεράρχης, αφιλάργυρος και αδιάβλητος και προπαντός παραδοσιακός κληρικός και λίαν αγαπητός στο ποίμνιο (κλήρο και λαό) της Μητροπόλεως Κιτίου, αφού για χρόνια υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως.

Η εκλογή του Θεοφιλέστατου Αρσινόης θα δημιουργήσει αναπόφευκτα κενό στην επισκοπή Αρσινόης.

Ο οικείος Ιεράρχης Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος θα πρέπει να εισηγηθεί στην Ιερά Σύνοδο την εκλογή κληρικού που να έχει τα απολύτως απαραίτητα προσόντα, τουτέστιν να είναι αδιάβλητος, αφιλάργυρος, παραδοσιακός, εχθρός των νεωτερισμών και του Οικουμενισμού.

Θα απογοητευτούμε οικτρά αν ο νέος επίσκοπος Αρσινόης δεν πληρεί τα απολύτως απαραίτητα προσόντα. 

Ελπίζουμε ότι ο Μακαριώτατος Κύπρου, ο Πανιερώτατος Πάφου και οι λοιποί Ιεράρχες, που συγκροτούν την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου, θα πράξουν -ως έχουν χρέος- το καθήκον τους έναντι του Θεού και του ποιμνίου τους.

ΣΥΡΙΖΑ: ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ


Αυτό το κόμμα κυβερνούσε την πατρίδα μας για πέντε σχεδόν χρόνια με την τιμία ψήφο μας, με την τιμία αποχή μας, με την τιμία ανευθυνότητα μας και με την τιμία ανοχή μας.

Ντροπή μας!

ΕΘΝΟΠΡΕΠΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ


ΕΘΝΟΠΡΕΠΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
=====

«Για το ζήτημα του Κυπριακού επανέλαβα ότι ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής παραμένει σταθερά το κορυφαίο μας μέλημα και η απόλυτη σταθερή στρατηγική επιδίωξη της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας.

Καθιστούμε για άλλη μια φορά σαφές ότι για την Ελλάδα δεν νοείται λύση του Κυπριακού χωρίς την πλήρη κατάργηση των παντελώς αναχρονιστικών εγγυήσεων, χωρίς την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από το νησί. Πρόκειται για ένα παντελώς αναχρονιστικό σύστημα το οποίο δεν μπορεί να συνεχίσει να ισχύει ιδίως για κράτη μέλη της ΕΕ.

Συζητήσαμε και για την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα η οποία κατάφορα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και για τους τρόπους αντίδραση οργανωμένης αντίδρασης η οποία δεν είναι μια αντίδραση που προφανώς περιορίζεται στην άριστη συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, είναι μια αντίδραση που αφορά και την ίδια την ΕΕ καθώς το ζήτημα αυτό δεν αφορά μόνο τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους μέλους της, αλλά και την ίδια την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ ως προς την ανάγκη να διαφοροποιήσει τις πηγές ενέργειας στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Στα πλαίσια των ευρωπαϊκών οργάνων η Κύπρος θα πρέπει να θεωρεί δεδομένη τη στήριξη της Ελλάδας, έτσι ώστε η όποια κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα να λαμβάνει ανάλογες αντιδράσεις, πάντα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επανέλαβα τη σημασία την οποία αποδίδω σε όλα τριμερή σχήματα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτά τα σχήματα συνεργασίας είχαν δρομολογηθεί πρώτα από Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και εμείς ευχόμαστε να ‘πατήσουμε΄ πάνω σε αυτό το θετικό προηγούμενο το οποίο δημιούργησε ένα πλαίσιο ουσιαστικής συνεργασίας σε τριμερές επίπεδο μεταξύ σημαντικών, σχεδόν όλων των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου και βέβαια η συμμετοχή σε αυτές τις συζητήσεις και άλλων σημαντικών, στρατηγικών παικτών με έντονο ενδιαφέρον στην Ανατολική Μεσόγειο είναι και αυτή μια εξέλιξη η οποία είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτη.» 

Sunday, July 28, 2019

I REST MY CASE, κ. ΛΩΡΙΤΟΥ


I REST MY CASE, κ. ΛΩΡΙΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση παραθέσαμε σχόλιο της κ. Ε. Λωρίτου για το Ουκρανικό.

Τι λέγει με το σχόλιό της η κ. Λωρίτου;

1.) Ο αντιοικουμενιστικός αγώνας έρχεται δεύτερος σε σχέση με το Ουκρανικό, επειδή ο Οικουμενισμός είναι αναστρέψιμος, ενώ το Σχίσμα είναι χαριστική βολή.

Περίεργη θεωρία η οποία πάντως δεν ερείδεται στην εκκλησιαστική Ιστορία, η οποία μας πληροφορεί ότι διαχρονικά πάμπολλα Σχίσματα επουλώθηκαν.

Φρίττω, όμως, και αγανακτώ υπέρμετρα όταν ακούω ότι ο Οικουμενισμός (που δεν είναι μόνον αίρεση αλλά παναίρεση, επειδή είναι συγκρητισμός) είναι λιγώτερο σημαντικός από την εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ουκρανία.!!!

Ωραία τω όντι θεωρία. Η παράβαση των Ιερών Κανόνων είναι πιο σημαντική από την καταπάτηση των Όρων της πίστεως.!!!

Η κ. Λωρίτου γνωρίζει σίγουρα ότι η κατεξοχήν διδάξασα τις εισπηδήσεις είναι η Εκκλησία της Ρωσσίας που δημιουργεί Εξαρχίες και χορηγεί αυθαίρετα Αυτοκεφαλίες και Αυτονομίες εκτός των κανονικών της ορίων.

Εικάζω ότι υπέπεσε στην αντίληψη της κ. Λωρίτου ότι το Πατριαρχείο Ρουμανίας κάνει σειρά εισπηδήσεων στις όμορες του Εκκλησίες. 

Γι’ αυτό το Πατριαρχείο Σερβίας προβληματίζεται σοβαρά αν πρέπει να διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο Ρουμανίας.

Ίσως η κ. Λωρίτου αγνοεί ότι το Πατριαρχείο Ρωσσίας, το οποίο διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, στέλλει Ρώσσους κληρικούς στην Τουρκία για να πήξει θυσιαστήρια υπερορίως.

Αλήθεια! Γιατί η εισπήδηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ρωσσία είναι κατακριτέα -και είναι ασφαλώς-, αλλά δεν είναι κατακριτέες οι εισπηδήσεις των Πατριαρχείων Ρωσσίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας κτλ. στα κανονικά όρια άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών;

Τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά, κ. Λωρίτου, ποτέ δεν με ανέπαυσαν.

Αλλοίμονον αν θεωρούσαμε ότι οι εισπηδήσεις είναι λόγος που επιτρέπει την δημιουργία Σχίσματος. Η Εκκλησία θα γινόταν κομμάτια με αυτή την πρακτική.

2.) Το πιο σημαντικό -κατά την εκτίμηση της κ. Λωρίτου πάντοτε και σε καμία περίπτωση κατά την δική μου εκτίμηση- είναι να αποφευχθεί το επί θύραις Πανορθόδοξο Σχίσμα και όχι να πολεμούμε την παναίρεση του Οικουμενισμού.!!!

Υπενθυμίζω ότι είμαι ο πρώτος που έγραφα και ξανάγραφα και ξανάγραφα ότι το μεγάλο διακύβευμα σήμερα είναι να μην παγιωθεί και να μη διευρυνθεί το υφιστάμενο Σχίσμα που προκάλεσε το Πατριαρχείο Ρωσσίας.

Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θεώρησα -ούτε θα μπορούσε ποτέ να θεωρήσω- ότι η καταπολέμηση της παναίρεσης του Οικουμενισμού έρχεται δεύτερη στις προτεραιότητές μας.

Με την στάση της αυτή η κυρία Λωρίτου αρνείται την ιστορία και τους αγώνες της.

Είναι λίαν επιεικώς άκρως απαράδεκτη η θεωρία ότι δήθεν η εισπήδηση μιας Εκκλησίας στα κανονικά όρια μιας άλλης Εκκλησίας είναι περισσότερο σημαντική από την καταπολέμηση της συγκρητιστικής παναίρεσης του Οικουμενισμού.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι σε λίγα χρόνια από σήμερα η κ. Λωρίτου θα ντρέπεται πραγματικά επειδή έγραψε αυτό το σχόλιο.

3.) Ομολογεί, επίσης, ότι, αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα, θα συνταυτιστεί με τους Ρώσσους που έβαλαν τα θεμέλια του Πανορθόδοξου Σχίσματος.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι οι Ρώσσοι που έβαλαν τα θεμέλια του Πανορθόδοξου Σχίσματος. Είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο που εκχώρησε Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία.

Ξεχνούν φαίνεται ότι είναι η Εκκλησία της Ρωσσίας, με απόφαση της επαίσχυντης Συνόδου του Μινσκ, που διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, παρόλον ότι Ρώσσοι κληρικοί εισπηδούν συνεχώς στην Τουρκία, που είναι κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

4.) Η κυρία Λωρίτου, επίσης, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επικαλείται την μαρτυρία του Οικουμενιστή Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστάσιου και θεωρεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό.

Δεν πιστεύει ότι υπάρχει πρόβλημα αν βρίσκεται στο ίδιο στρατόπεδο με τους βαμμένους Οικουμενιστές ή άλλους κακόδοξους όπως τον Αλβανίας Αναστάσιο, Βολοκολάσμκ Ιλαρίωνα, Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ, Ρωσσίας Κύριλλο και τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, π. Βασίλειο Βολουδάκη κτλ. επειδή, ασχέτως των οικουμενιστικών ή άλλων κακόδοξών τους προσανατολισμών, έβαλαν στην θέση του τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι ορθή αυτή η στάση. Όταν κάποιος λέγει το σωστό πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την μαρτυρία του ασχέτως του ποιός είναι. 

Η κυρία Λωρίτου, όμως, δεν έχει κανένα δισταγμό να ισχυρίζεται ότι ο Σεβ. Ναυπάκτου βρίσκεται σε λάθος δρόμο, επειδή Οικουμενιστές Μητροπολίτες υποστηρίζουν την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.!!!

Κραυγαλέα αντίφαση! Κυριολεκτικά δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Είναι σαφές ότι αυτό που μετρά για την κυρία Λωρίτου είναι η Βαρθολομαιομαχία, η πικρία για την απομόνωση που περιήλθε και το αδιέξοδο που βρίσκεται ο π. Θεόδωρος Ζήσης εξαιτίας της Αποτείχισης που έκανε.

Παράλληλα, με το Ουκρανικό, δόθηκε η χρυσή ευκαιρία στον π. Σεραφείμ Ζήση να αναπτύξει τις θεωρίες του περί μασωνίας και τις γεωστρατηγικές του αναλύσεις και να τις επιβάλει -δυστυχώς- στα συμπεράσματα της Ημερίδας που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη για το Ουκρανικό. 

Και τώρα; 

Ακούμε την κυρία Λωρίτου να μας λέγει ότι το Ουκρανικό (τουτέστιν η παράβαση των Ιερών Κανόνων) είναι πιο σημαντική από την παναίρεση του συγκρητιστικού Οικουμενισμού, που καταλύει όλους τους Όρους της πίστεως.!!!

Μετά από αυτή σας την δηλωση, κυρία Λωρίτου, I rest my case.

Υπάρχει, όμως, κάτι άλλο πολύ πιο ανησυχητικό στο σχόλιό σας, κυρία Λωρίτου, που θα δούμε -συν Θεώ- λίαν προσεχώς.