ΣΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ Τ’ ΑΓΡΙΟΦΑΡΑΓΓΟ
Του Βασίλη Χαραλάμπους
=========
Κάθε που οι τόσες λιαχτίδες
στη λίμνη ετούτη την Τριχωνίδα
ανέμελα παιχνιδίζουν
ανάμεσα στα τόσα κιρκίρια
τον ξεχασμένο πορφυροτσικνιά
τις ψαλίδες και τα σφυριχτάρια
γλιστρούν στα ισκιωμένα μονοπάτια
από κέδρα και πουρνάρια ίσαμε τον Αράκυνθο.
Τ’ Αχελώου το διάβα
καταμεσίς στην πλατωσιά
αντιλαλεί το πανάρχαιο πάλαιμα
Αιτωλών και Ακαρνάνων.
Το σκόνταμα στα παμπάλαια απομεινάρια
στα αρχαία ετούτα πολίσματα
την Πάλαιρο, τον Αστακό, το Ανακτόριο, τη Λευκάδα
των Κορινθίων το παμπάλαιο μεράκι.
Κι έτσι ξεχασμένος παράξενα
από τ’ αμήχανο φτερούγισμα
του κορμοράνου στο βοσκοτόπι
τα θάμνα δρασκελώντας
το σήμαντρο μ’ οδήγαε
στην Παναγιά την Ελεούσα
των πονεμένων το βυζαντινομονάστηρο
στη βραχοσπηλιά στριμωγμένο
στης Κλεισούρας τ’ αγριοφάραγγο
οπού ’χει για αέτωμα τον γαλανό ουρανό.
* Κιρκίρια, πορφυροτσικνιάς, ψαλίδες, σφυριχτάρια, κορμοράνος - πουλιά που συναντούμε στο φαράγγι της Κλεισούρας.
(Από την ποιητική Συλλογή “Περιδιάβαση”)
No comments:
Post a Comment