Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Του Μητροπολίτη Κυρηνείας κυρού Παύλου

==============

Ο χριστιανισμός της Δύσης, υπέστη φοβερή αλλοίωση πριν και μετά από το Σχίσμα του 1054.

Ειδικώτερα για τον Παπισμό, θα πρέπει να λεχθεί ότι αποκόπηκε από το Σώμα της Εκκλησίας, όχι μόνο με τις περί «και εκ του Υιού» εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος («filioque»), πρωτείου εξουσίας και αλαθήτου του Πάπα, της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου, της θεωρήσεως της ακτίστου θείας Χάριτος ως κτιστής και τις άλλες αιρετικές διδασκαλίες του· αλλά και με τη νόθευση της ορθής Εκκλησιολογίας, δια της μετατροπής της Εκκλησίας από Θεανθρώπινο Οργανισμό και Σώμα Χριστού σε ένα εγκόσμιο οργανισμό και κράτος με κοσμικές εξουσίες, όπως είναι το Βατικανό. Αρχηγός του κράτους αυτού είναι ο ίδιος ο Πάπας, στο πρόσωπο του οποίου συγκεντρώνονται σε απόλυτο βαθμό οι τρεις μορφές κοσμικής εξουσίας: η εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική.

Ο Παπισμός σε πλήρη αντίθεση προς τη διδασκαλία του Κυρίου και το παράδειγμα, που μας άφησε, υπέπεσε στον δεύτερο υπό του διαβόλου πειρασμό. Επεθύμησε, επεδίωξε και επέτυχε «πάσας τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών» (Ματθ. δʹ 8), με όλες τις αρνητικές συνέπειες για τη σωτηρία όσων είναι εμπεπιστευμένοι εις αυτόν.

Που εις τον αιώνα ακούσθηκε η Εκκλησία να είναι κράτος; Ο Ρωμαιοκαθολικισμός, όπως έχει διαμορφωθεί σε κρατική-πολιτική εξουσία, δεν μπορεί να λογίζεται ως Εκκλησία.

Ο Παπισμός ξέφυγε από την πραγματική περί της Εκκλησίας διδασκαλία του πράου και ταπεινού Ιησού, ο Οποίος δεν είχε «που την κεφαλήν κλίνη» (Ματθ. ηʹ 20).

ΠΗΓΗ:

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον,

Ορθόδοξος Τύπος