Η ΔΗΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ

ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ

Του Μητροπολίτη Κυρηνείας κυρού Παύλου

============

Οσοι τρέφουν την ψευδαίσθηση και καλλιεργούν την ιδέα και στον πιστό λαό ότι με κοσμικά κριτήρια και τη συνεργασία για την επίλυση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων θα επιτευχθεί η ενότητα, ας έχουν υπόψη ότι ο Πάπας θεωρεί την λεγόμενη ενότητα με την Ορθόδοξη Εκκλησία ως εγκατάσταση του παπικού θεσμού στην Ανατολή και υποταγή όλων των Ορθοδόξων, οι οποίοι πλέον θα υπάγονται στην ποιμαντική δικαιοδοσία του ως Ουνίτες. Άμεση επιδίωξη του Πάπα είναι η αποδοχή του ως παγκόσμιου θρησκευτικού ηγέτη όλων των Χριστιανών και απώτερη, η αποδοχή του ως ηγέτη όλων των θρησκειών. Μήπως μερικοί Ορθόδοξοι ζήλεψαν την κοσμική αίγλη των πολιτικών ή του Πάπα ως πολιτικού; Μήπως μερικοί νομίζουν ότι ο Πάπας - παρά τα περί αντιθέτου διδάγματα της ιστορίας - θα προστρέξει εις βοήθεια και συμπαράσταση των Ορθοδόξων;

Εάν πιστεύουμε πως ο Πάπας θα μας βοηθήσει να λύσουμε το Κυπριακό ή τα Ελληνοτουρκικά με το να τον προσεταιρισθούμε, διαπράττουμε φοβερό λάθος και περιφρονούμε την ιστορία. Αξίζει να θυμηθούμε ότι η συμπεριφορά των Παπικών έναντι των Βυζαντινών στη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) υπήρξε σκαιώδης. Δεκατρία χρόνια αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου 1452, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, θέλοντας να επιβάλει τη συμφωνία της Φλωρεντίας οργάνωσε συλλείτουργο μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών στον ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας. Το ποίμνιο, όμως, της Κωνσταντινούπολης αρνήθηκε να συμμετάσχει και μέχρι τις παραμονές της Άλωσης δεν ήθελε καν να μπει στον Ναό, γιατί τον θεωρούσε «μιαρό».

Ας προσέξουν οι πολιτικοί και οι κυβερνώντες να μη επεμβαίνουν στα θέματα της Ορθοδόξου πίστεως και να πιέζουν για αβαρίες, χάριν δήθεν εθνικών συμφερόντων, γιατί το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η εγκατάλειψη της Θείας Χάριτος και αποτελέσματα αντίθετα από αυτά, που επιδιώκουν. «Μη πεποίθατε επ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οίς ουκ έστι σωτηρία», αναφέρει χαρακτηριστικά η Γραφή (Ψαλμ. ρμεʹ 3).

Κάθε φορά, που οι Ορθόδοξοι εκλιπαρούσαν τους παπικούς, αναμιγνύοντας μάλιστα τα θέματα της πίστεως με την πολιτική, για να λάβουν δήθεν την παπική βοήθεια και προστασία, προέκυπτε το αντίθετο αποτέλεσμα. Ο Θεός ταπεινώνει και αποστρέφεται όσους υποβιβάζουν την πίστη. Αντιθέτως, επιβραβεύει και αναγνωρίζει ως δικούς Του, όσους ομολογούν την πίστη τους. «Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. ιʹ 32).

ΠΗΓΗ:

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον,

Ορθόδοξος Τύπος