Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ

================

Ενώ οι μοναχοί και οι ηγούμενοι των μονών του Αγίου Όρους ζητούσαν να ακούσουν κάποιο λόγο παρακλήσεως από εμένα, εγώ, ως ορθόδοξος ιερεύς και επίσκοπος, ένιωθα την ανάγκη να στραφώ και να ζητήσω λόγο παρακλήσεως από κάποιον πνευματικό πατέρα.

Ένας από τους καταξιωμένους πνευματικούς ήταν ο π. Παΐσιος, ένας απλός αλλά μεγάλου πνευματικού βάθους μοναχός. Γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και αποδείχθηκε ένας από τους παράγοντες της αναγέννησης του μοναχισμού στο Άγιον Όρος, ο οποίος σαφώς έφθινε - ίσως όχι από άποψη πνευματική, ασφαλώς όμως από άποψη ανθρώπινου δυναμικού και μοναστικού πληθυσμού - όταν εορτάσαμε την πρώτη χιλιετηρίδα του Αθωνικού μοναχισμού το 1963. Μετά από μια περίοδο κατά την οποία είχε αποσυρθή στο Σινά, ο π. Παΐσιος επέστρεψε στο Άγιον Όρος, απ' όπου κατηύθυνε πολλές ψυχές σε όλο τον κόσμο. Είχε επισκεφθεί τον προκάτοχό μου, Πατριάρχη Δημήτριο την εποχή που υπηρετούσα ως προσωπικός του γραμματεύς. Αυτό που συνεκλόνιζε ήταν η σιωπή του.

Όποιος ευλογηθεί στη ζωή του να συναντήσει έναν ζωντανό άγιο, γνωρίζει την μοναδική αίσθηση της ηρεμίας η οποία χαρακτηρίζει έναν τέτοιο άνθρωπο. Ο άγιος αισθάνεσαι ότι ζει μεν στον κόσμο μας, αλλά την ίδια στιγμή γεύεται τον μέλλοντα αιώνα. Στον γέροντα Παΐσιο σε εξέπληττε κυρίως το ότι ήταν απόλυτα ανθρώπινος, γεμάτος αυθορμητισμό και μακριά από κάθε προσποίηση. Ένιωθες ότι ακτινοβολούσε το φως του Χριστού, και αυτό σου χάριζε όχι μόνον απόλυτη άνεση μαζί του αλλά και τη βεβαιότητα ότι είσαι ευπρόσδεκτος. Αργότερα, θυμάμαι ότι τον επισκέφθηκα στο κελλί του, όπως το είχαν κάνει τόσοι και τόσοι άλλοι όλα αυτά τα χρόνια. Σου χάριζε την πνευματική εμπειρία και τη συμβουλή του, ενώ την ίδια στιγμή σου καθάριζε ένα μήλο ή ένα πορτοκάλι. Και τί παράδοξο! Ένας απλός μοναχός να δέχεται την κατάθεση της ψυχής του Οικουμενικού Πατριάρχη! Και όμως, το έκανε με την μεγαλύτερη απλότητα. Ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια είναι, μερικές φορές, το ταπεινό περίβλημα μέσα στο οποίο η Εκκλησία λειτουργεί με τον αυθεντικότερο τρόπο”.

ΠΗΓΗ:

Αναστάσιος,

(Από το βιβλίο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου: «Συνάντηση με το Μυστήριο»- Μια σύγχρονη ανάγνωση της Ορθοδοξίας, Εκδ. “Ακρίτας” σσ. 88-89).