Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ

Του κ. Γ. Ν. Παπαθανασόπουλου

=====

Η Οδύσσεια του Ομήρου είναι το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Στο έπος αυτό ο Οδυσσέας είναι ανώτερος άνθρωπος, με ιδανικά, με αρχές, με εντιμότητα και με σκοπό στη ζωή του. 

Χαρακτηρίζεται από ανώτερα συναισθήματα και με δύναμη ψυχής, που νικά τις ζωώδεις ορμές και τους πειρασμούς της εξουσίας, δηλαδή τα πάθη, τα οποία θα τον εξέτρεπαν από τον τελικό σκοπό του, το «νόστιμον ήμαρ».

Αντίθετα ο Οδυσσέας του Τζόυς κυριαρχείται από αδυναμίες και πάθη, από βίτσια και ανεξέλεγκτες ορμές, που φθάνουν στην χυδαιότητα. Είναι για τον Όμηρο μια προσβλητική καρικατούρα του Οδυσσέα του. Ο ήρωας του Τζόυς δεν έχει σκοπό στη ζωή του, δεν έχει προσανατολισμό. Απολαμβάνει τις διαστροφές του και δρα ως παρατηρητής στο κοινωνικό του περιβάλλον. Μέσα από αυτόν τον βορβορώδη ηθικά χώρο, στον οποίο κινείται για ένα 24ωρο, δεν δρα, αλλά παρατηρεί και ενημερώνει απλά τον αναγνώστη του. Δεν υπάρχει κάθαρση. Ο Τζόυς προτιμά τους δαιδάλους του φροϋδισμού και τα τάρταρα του αποκαλούμενου υποσυνείδητου. Φυσικά η αριστερή ιντελιγκέντσια της Πατρίδας μας, που ακολουθεί τους Αλτουσέρ και Ντεριντά,  εκτιμά ιδιαίτερα τον Τζόυς. Αυτό γιατί ο,τιδήποτε χαρακτηρίζεται «προοδευτικό» το ακολουθεί. Της αρκεί ότι ο Τζόϋς χτυπά τις αξίες και τα ήθη που διατηρούν πολιτισμένο τον άνθρωπο.

Εδώ είναι η υποκρισία της αριστερής διανόησης. Έστειλε τον Αλ. Τσίπρα στην Ιθάκη, για λόγους ψηφοθηρικούς, ενώ είναι βέβαιο ότι δεν συμφωνεί με τα ιδανικά του Ομηρικού Οδυσσέα. Εκείνος πίστευε στο Θείο, αγαπούσε  την Οικογένεια, λάτρευε την Πατρίδα του, την Ιθάκη, την οποία δεν πρόδωσε ποτέ. Αντίθετα η ιντελιγκέντσια του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος είναι με τον Οδυσσέα του «προοδευτικού» Τζόυς, και με τα όσα αυτός πρεσβεύει για την οικογένεια, την Πατρίδα, την αρετή, τον Θεό.  Ο συμβολισμός της Ιθάκης δεν ταιριάζει καθόλου στην ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα λέχθηκαν στο νησί του Οδυσσέα ήταν μόνο μια προσποιητή αποδοχή ομηρικών  ιδανικών, στα οποία το κυβερνόν Κόμμα δεν πιστεύει. Ήταν συμπερασματικά μια ύβρις προς τον Όμηρο.-