ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑ

=====

Ὁλόκληρος ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος «εἰς τιμήν καί μνήμην» τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ἀρχίζει μέ τίς ἱερές Παρακλήσεις καί κορυφώνεται μέ τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας. Στίς 23 Αὐγούστου τελεῖται ἡ «Ἀπόδοση» τῆς Κοιμήσεως, καί στίς 31 τοῦ ἴδιου μήνα ἑορτάζεται ἡ κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου.

Ὁ Ὀρθόδοξος Λαός μας εὐλαβεῖται ἰδιαίτερα τήν Μητέρα τοῦ Χριστοῦ. Σέ μεγαλοπρεπεῖς Ναούς, σέ ταπεινά ἐξωκκλήσια, σέ ἱερά Μοναστήρια καί Προσκυνήματα, σπεύδουν μικροί καί μεγάλοι νά προσπέσουν στήν Χάρη Της, νά προσευχηθοῦν, νά τήν παρακαλέσουν, νά τήν εὐχαριστήσουν καί νά ζητήσουν τήν προστασία της κάτω ἀπό τήν Ἁγία της Σκέπη.

-Β-

Ἰδιαίτερα, θά λέγαμε, οἱ τόσο δύσκολοι σημερινοί καιροί μας, μᾶς ἐπιβάλλουν νά καταφύγουμε στήν Παναγία. Γιατί ὄχι μόνο ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἀλλά καί ὡς Ἕλληνες, διερχόμεθα «διά πυρός καί ὕδατος», ὅπως λέει ὁ ἱερός Ψαλμωδός (Ψαλμ. Ξε΄ 12).

Μέ τά νομοθετήματα πού ἔχει ἐπιβάλει ἡ Πολιτεία, μέ τά ὁποῖα ἀλλοιώνεται τό Ὂρθόδοξο ἦθος, εἶναι φανερό ὅτι κιδυνεύουμε νά γίνουμε «Σόδομα καί Γόμορρα», ἀφοῦ ἡ ποικίλη ἀνωμαλία ἐπίσημα ἀναγνωρίζεται. Γενικώτερα δέ, ἡ κατάσταση πού ἔχει δημιουργηθῆ μοιάζει σάν ἡ Πατρίδα μας νά μήν εἶναι χριστιανική, ἀλλά μᾶλλον νά ζῇ στήν ἐποχή κατά τήν ὁποία κυριαρχοῦσε ἡ εἰδωλολατρία, μιᾶς καί κάποιοι ἀπό τούς κυβερνῶντες παρουσιάζονται ὡς ἄθεοι.

-Γ-

Ἀτυχῶς, καί τά ἐθνικά μας θέματα δέν πηγαίνουν καλά. Ἡ Τουρκία μᾶς ἀπειλεῖ συνεχῶς, ὄχι μόνο θεωρητικά, ἀλλά καί στήν πράξη, ὥστε ἡ χώρα μας νά βρίσκεται σέ συνεχῆ ἐπιφυλακή. Τό λεγόμενο «Μακεδονικό» εἶναι μιά ἑλληνική ἧττα, ὅπως ἐκτιμοῦν ὅσοι μποροῦν νά βλέπουν κάτω καί πίσω ἀπό τίς κυβερνητικές θριαμβολογίες. Τό «Βορειοηπειρωτικό» βαδίζει καί αὐτό πρός παρόμοια «λύση» μέ τό «Μακεδονικό»! Ὁπότε, ἀναλογίζεται κανείς μέ ὀδύνη τί μπορεῖ νά περιμένῃ τούς ταλαίπωρους Βορειοηπειρῶτες ἀπό μιά νέα κυβερνητική ... «ἐπιτυχία»!

-Δ-

Ὡς πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅμως, ἔχουμε μάθει ὅτι ὁ Θεός «καταφυγή ἡμῶν καί δύναμις» (Ψαλμ. με΄ 2). Ἡ Παναγία δέν ἐγκατέλειψε τούς πιστούς καί δέν τούς ἄφησε ἀπροστάτευτους στίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καί τῶν ὀργάνων του. «Ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε».