Το άρθρο του “Στάθη”, από το “Ποντίκι”, είναι εξαιρετικό από κάθε άποψη.
Εντυπωσιάζει η δύναμη της πέννας, η ορθή πολιτική ανάλυση από αρθρογράφο που ξέρει γράμματα και που γνωρίζει πώς να παρουσιάσει ένα θέμα με πολύ ελκυστικό και πειστικό τρόπο.
Να βοηθήσει ο Θεός να απαλλαγεί η πατρίδα μας από αυτούς τους προδότες που μας κυβερνούν που λειτούργησαν σαν βδέλλες και στην οικονομία και στα εθνικά θέματα και στην κοινωνία.
Που πολέμησαν την Εκκλησία, τους ιερείς, το ορθόδοξο μάθημα των θρησκευτικών και την πίστη μας.
Ποτέ πια αριστερά! Ποτέ!
Ο ΘΙΑΣΟΣ
Του Στάθη
=====
Το Γέτι των Ιμαλαΐων υπάρχει;
-Δεν είμαι βέβαιος.
-Το ον Βαθύτρουπος Μεγαλοποδίξ Αντιποδάριους υπάρχει;
-Όχι!
-Άρα μπορούμε να το αποκλείσουμε από τις αιτίες που προκάλεσαν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ…
Οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει τίποτα.
Ώς την τελευταία στιγμή προσπαθούν με κουτοπονηριές και καραγκιοζιλίκια. Αίφνης ο Τσίπρας θυμήθηκε το αφορολόγητο.
Το είχε προτείνει το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ σφύριζε κλέφτικα. Το είχε προτείνει το ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απασχολημένος πώς να φέρει το καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι. Το έχει προτείνει η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ ησχολείτο με το «Μαύρο Μέτωπο» και τις πολακίες τύπου Novartis.
Πόσο περισσότερος πτωχοπροδρομισμός επιτέλους;!
Αίφνης, τρεις - τέσσερις μέρες πριν να προκηρυχθούν οι εκλογές, ο Τσίπρας (και η FYROM πλέον Σία Αναγνωστοπούλου) θυμήθηκαν τις… Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις! Ξεφτιλίκια.
Τίποτα! αιδώς μηδέν! Αλλά ούτε και κάποια στοιχειώδη αντανακλαστικά. Τι δεν έχουν καταλάβει; Γιατί επιμένουν στην αναξιοπρέπεια; Τι δεν αφουγκράζεται ο Τσίπρας; Δεν ακούει ότι οι «θεσπέσιες μουσικές» του θιάσου που πλησιάζει έχουν γίνει «απαίσιες μουσικές»; Δεν μπορεί ούτε την ύστατη στιγμή να απευθυνθεί με λίγο σεβασμό στους Έλληνες;
«Κίνηση ματ με το αφορολόγητο» πανηγυρίζουν οι Συριζαίοι –πραγματικά δεν υπάρχει προηγούμενο τέτοιας αποκολοκύνθωσης!
Εντάξει ο ΣΥΡΙΖΑ έφαγε σβερκάδα φάπα και φουσκιά, αλλά «ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται» – εν προκειμένω ο Τσίπρας έχει πάει το καράβι στα βράχια και μαρσάρει τις μηχανές να τα παραμερίσει. Τέτοια επιμονή στα λάθη τους δείχνουν μόνον οι κουτοί και οι οιηματίες. Ίσως βέβαια να μην μπορεί να κάνει αλλιώς – «τόσος ήτανε», που είπε και ο ποιητής.
Όμως το φαινόμενο παραμένει εντυπωσιακό! Είναι σαν να χτυπάει κανείς το κεφάλι του στον τοίχο προσπαθώντας να τον σπάσει (τον τοίχο). Σπάει το κεφάλι του, αλλά συνεχίζει να το κοπανάει στον τοίχο για να τον σπάσει, λες και το κεφάλι του είναι τούβλο. Ο άνθρωπος που επιμένει έτσι και περιμένει απ’ τον ίδιο τρόπο διαφορετικό αποτέλεσμα είναι επικίνδυνος.
Ίσως (και) αυτό να εξηγεί το γεγονός ότι ο Τσίπρας υπήρξε επικίνδυνος για την Ελλάδα. Από τα Υπερταμεία ώς τις Πρέσπες.
Ούτε καν ένα τελευταίο κόλπο δεν μπορεί να σκαρώσει – να ζητήσει ένα ψεύτικο συγνώμη για κάτι, να πει ένα mea culpa. Αλλά όχι, εκεί! όπως στο Μάτι! όλα σωστά τα είχε κάνει και όλα σωστά στη συνέχεια τα αποτίμησε, απλώς 101 άνθρωποι δεν τον κατάλαβαν και κάηκαν.
«Τέτοιο πράγμα» δεν έχει προηγούμενο!
Το καραβάνι έχει σκορπίσει, τα κάρα κοπανάνε το ένα το άλλο, τα σκυλιά δαγκώνουν τους αγωγιάτες και ο Τσίπρας εκεί, προσπαθεί να μοιράσει χάντρες και καθρεφτάκια στους κάκτους της ερήμου και τα αγριάγκαθα.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι, πόσω μάλλον αν μωρός πορεύθηκε, τα έκανε μπάχαλο γύρω του και τώρα, ως άλλος Μισάνθρωπος, μας ζητάει και τα ρέστα που δεν καταλάβαμε ότι μας δούλεψε, μας λήστεψε, μας υποθήκευσε, μας υποδούλωσε και ότι, ώς τα έσχατα, μας βγάζει τη γλώσσα της υποτίμησης και του χλευασμού. Άχθος αρούρης, άχθος και άγος…
ΠΗΓΗ:
No comments:
Post a Comment