ΟΣΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

ΟΣΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

Της κ. Ελένης Λωρίτου

=====

"Όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε."

Η Θεία Λατρεία διέπεται από την σεμνότητα, από το αρχαίο "μέτρο", από την αρτιότητα. Αυτές οι δραματουργίες που προκαλούν τον γέλωτα, ακούγονται κάποια γέλια, δεν έχουν θέση. Από πού τα εμπνεύστηκε αυτά ο π. Χριστοφόρος; Από τον Σεβ. Κένυας; 

Ο π. Αθανάσιος ο Μυτιληναίος, αλλά και ο κάθε κληρικός, έκανε ανάλυση του Αποστόλου και του Ευαγγελίου της Κυριακής επί δεκαετίες αναλύοντας πάντα μία διαφορετική πτυχή και θεολογική έννοια. Είναι ανεξάντλητος ο θεολογικός πλούτος όταν βιώνεται. Είναι ο ποταμός της θεολογίας που χορηγεί το Άγιο Πνεύμα. 

Καμμία βαρεμάρα δεν μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος, όταν βιώνει αυτή την αλήθεια ώστε να χρειάζεται έναν θεατρινίστικο αντιπερισπασμό. Και οι μεταφράσεις των εκκλησιαστικών κειμένων εντάσσονται σε αυτόν τον θεατρινίστικο αντιπερισπασμό, διότι, αν υποτεθεί ότι ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει νοηματικά το εκατόν τοις εκατό, καταλαβαίνει όμως το μεγαλύτερο μέρος. Του φτάνει συνεπώς και του περισσεύει για μία θεολογική ανακαίνιση του νοός. Έστω και μία λέξη αρκεί, όταν κανείς την οικειοποιηθεί βιωματικά. 

Ελλείψει του βιώματος εμπνεόμεθα αντιπερισπασμούς. Ακόμα και οι εικόνες που εισπράττει κανείς ανάγονται στην θεολογία, όπως οι κυρίες Μαρία, Μαρούλα, και Αλεξάνδρα που στόλισαν τον επιτάφιο, όπως τις μνημόνευσε ο κ. Τελεβάντος την Μ. Παρασκευή. Πλήθος θεολογικών νοημάτων! Πουθενά δεν χωρεί η βαρεμάρα και η ανία. Όσα επιτελούνται μέσα στην εκκλησία είναι θεολογία και όχι θεατρικά δρώμενα!