ΟΧΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΗ! ΑΓΙΑ ΟΜΩΣ;

ΟΧΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΗ!

ΑΓΙΑ ΟΜΩΣ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Η απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας να απόσχει των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ξεκαθαρίζει -σε μεγάλο βαθμό- το τοπίο πριν τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Τα Πατριαρχεία Αντιοχείας, Βουλγαρίας και Γεωργίας θα απόσχουν επίσης από την Πανορθόδοξη Σύνοδο. Απομένει να φανεί τι θα πράξει το Πατριαρχείο Σερβίας που για την ώρα στέλλει αμφίσημα μηνύματα.

Από την άλλη το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι Ελληνόφωνες Εκκλησίες και το Πατριαρχείο Ρουμανίας θα προσέλθουν στη Σύνοδο. Την ίδια εντύπωση δίνουν οι μικρές Εκκλησίες της Τσεχίας και Σλοβακίας και της Πολωνίας αν και τυγχάνουν φυσικοί σύμμαχοι της Εκκλησίας της Ρωσίας.

Το σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι περισσότερο από το ένα τρίτο των Ορθοδόξων Εκκλησιών δεν θα συμμετάσχουν στη Σύνοδο.

Αυτό αναπόφευκτα ακυρώνει τον Πανορθόδοξο χαρακτήρα της Συνόδου. Αν όμως η Σύνοδος τελικά συγκληθεί δεν παύει από το να είναι Μεγάλη Σύνοδος αφού περίπου δέκα Ορθόδοξες Εκκλησίες θα συμμετέχουν σ’ αυτήν με πολλές δεκάδες επισκόπους.

Το ζητούμενο, όμως, είναι το πιο σημαντικό. Η Σύνοδος θα είναι Αγία; Θα εκδώσει αποφάσεις με ορθόδοξο περιεχόμενο; Αυτό είναι που τελικά μετρά και αυτό θα την αποδείξει στην πράξη Αγία και ορθόδοξη ή θα την κατατάξει -Θεός φυλάξοι- στις ληστρικές Συνόδους της Εκκλησίας.

Στην ιστορία της Εκκλησίας ακόμη και σύνοδοι που συνήλθαν σαν τοπικές -λ.χ. η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος- επικυρώθηκαν από τη συνείδηση της Εκκλησίας σαν οικουμενικές επειδή οι ιεράρχες που πήραν μέρος διατύπωσαν ορθόδοξες αποφάσεις τεράστιας σημασίας για τη ζωή της Εκκλησίας.

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, ότι, αφού η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν θα είναι εκ των πραγμάτων Πανορθόδοξη, τουλάχιστον θα έχει το πιο σημαντικό στοιχείο μιας συνόδου, που είναι η αγιότητα και η οποία θα διαπιστωθεί ανάλογα με τις αποφάσεις που θα πάρει.