ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ
ΚΣΤ΄
Του π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου
=====
79) Εἰς τόν παπικόν «ναόν» Κων/πόλεως.
«Στίς 19.00', στόν ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, παρά τό Παγκάλτι, παρουσίᾳ Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας, ὁ Καρδινάλιος Σέχαν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Νικόντεμο καί οἱ συνοδοί του ἐτέλεσαν τή Θεία Λειτουργία καί ἔψαλαν Δοξολογία, «ΤΕ DEUM», συνοψίζοντας μέ πανηγυρικό τρόπο τή χαρά Ρωμαιοκαθολικῶν καί Ὀρθοδόξων, γιά τό μέγα γεγονός».
80) Εἰς τό Βατικανόν.
Ὁ Πρόεδρος τῆς Πατριαρχικῆς Ἀντιπροσωπείας Μητροπολίτης Μελίτων φθάνει στή Ρώμη στίς 4 π.μ. τῆς 7ης Δεκεμβρίου. Στό ἀεροδρόμιο τόν ὑποδέχονται ἐπίσημοι τοῦ Βατικανοῦ.
Στίς 8.30', ἡ Πατριαρχική Ἀντιπροσωπεία ὁδηγεῖται στήν κατάμεστη ἀπό ἐπισήμους καί πλήθη κόσμου Βασιλική τοῦ Ἁγίου Πέτρου, στήν εἴσοδον τῆς ὁποίας ὁ Μητροπολίτης Μελίτων περιβάλλεται μέ μανδύα. Μέ τή συνοδεία τοῦ Ἐπισκόπου Ἰωάννου Βίλλεμπρανς, πού φοροῦσε πλήρη ἀρχιερατική ἀμφίεση καί τῶν ἄλλων μελῶν τῆς Ἀντιπροσωπείας, εἰσέρχονται στό ναό καί τοποθετοῦνται σέ ἕδρες, δεξιά ἀπό τό κεντρικό θυσιαστήριο τῆς «Ὁμολογίας», παραπλεύρως στούς ἐκπροσώπους τῶν Βασιλικῶν Οἴκων.
Μέσα σέ κατανυκτική καί μεγαλειώδη ἀτμόσφαιρα, ἀρχίζει ἡ τελετή. Μιά λιτανευτική πομπή 2399 μελῶν τῆς Β' Βατικανῆς Συνόδου, Πατριαρχῶν, Καρδιναλίων, Ἀρχιεπισκόπων, Ἐπισκόπων, μέ τίς λειτουργικές τους ἀμφιέσεις, κλείνει μέ τόν Πάπα Παῦλον ΣΤ', πού ἔρχεται πεζός, φορώντας ἐπίσης λευκή ἀρχιερατική ἀμφίεση καί χρυσοκέντητη μίτρα καί κρατώντας τήν ποιμαντορικήν του ράβδο. Εὐλογεῖ, καί ἀνέρχεται στόν θρόνον του.
Ἀφοῦ ἀναπέμπονται διάφορες δεήσεις καί ἐπιψηφίζονται τά τέσσερα τελευταῖα διατάγματα τῆς Συνόδου, ὁ Ἀρχιγραμματεύς της, Ἀρχιεπίσκοπος Περικλῆς Φελίτσι, ἀναγγέλει:
"Σεβάσμιοι Πατέρες,
Ὠθούμενοι ἀπό κοινή ἐπιθυμία νά ἄρουν τά κωλύματα, πού φράσσουν τούς δρόμους πρός τόν διάλογο, ὁ ὁποῖος μέ τήν προστατευτική χάρη τοῦ Θεοῦ ὁδηγεῖ στή συμφιλίωση, ὁ Πάπας Παῦλος ΣΤ' καί ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρας συνεφώνησαν στήν ἀκόλουθο δήλωση, τήν ὁποία θά διαβάση ὁ Σεβασμιώτατος Ἰωάννης Βίλλεμπρανς, τιτουλάριος Ἐπίσκοπος Μαυριανής, Γραμματεύς τῆς Γραμματείας γιά τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν».
Τό τέλος τῆς ἀνακοινώσεως αὐτῆς ἐκάλυψαν ἐνθουσιώδεις ἐπευφημίες καί παρατεταμένα χειροκροτήματα, ἀπό τούς Ἱεράρχες καί τό ἐκκλησίασμα. Μετά, ὁ Ἐπίσκοπος Ἰωάννης διαβάζει τό γαλλικό κείμενο τῆς κοινῆς δηλώσεως. Καί νέα θερμά χειροκροτήματα στό τέλος ἔδειξαν τή γενική ἐπιδοκιμασία τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ.
Ἀκολουθεῖ ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, μέ ἀρχιερατικό συλλείτουργο 24 Ἱεραρχῶν, προεξάρχοντος τοῦ Πάπα, μετά τό πέρας τοῦ ὁποίου ὁ Μητροπολίτης Μελίτων καί οἱ Καρδινάλιοι Μπέα, Μαρέλλα καί Καίνιγκ ὁδηγοῦνται στόν θρόνο τοῦ Πάπα ἐπάνω ἀπό τόν τάφο τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ἐκεῖ ὁ Καρδινάλιος Μπέα διαβάζει τήν παπική πράξη τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων, λατινικά, τήν «AMBULATE IN DILECΤΙΟΝΕ», «Περιπατεῖτε ἐν ἀγάπῃ», πού περιέχει καί τά ἑξῆς: «...ἐπιθυμοῦντες νά προχωρήσωμεν περαιτέρω εἰς τήν ὁδόν τῆς ἀδελφικῆς στοργῆς, δι’ ἦς θά ὁδηγηθῶμεν εἰς τήν τελείαν ἑνότητα, νά ἀπομακρύνωμεν δέ ὅσα εἶναι αὐτῇ πρόσκομμα καί ἐμπόδιον, διακηρύττομεν ἐνώπιον τῶν Ἐπισκόπων τῶν συναθροισθέντων ἐν τῇ Β' ἐν Βατικανῷ Οἰκουμενικῇ Συνόδῳ, ὅτι λυπούμεθα δι’ ὅσα ἐλέχθησαν καί συνέβησαν τότε, ἄτινα ἀδύνατον νά ἐγκριθῶσι. Προσέτι δέ, τήν τότε δημοσιευθεῖσαν ἀπόφασιν τοῦ ἀναθέματος θέλομεν νά ἁπαλείψωμεν ἀπό τῆς μνήμης τῆς Ἐκκλησίας καί ἀπομακρύνωμεν ἀπ' αὐτῆς, καλύπτοντες καί ἐξαφανίζοντες αὐτήν τῇ λήθῃ».
Μετά τήν ἀνάγνωση, ὁ Μητροπολίτης Μελίτων ὠδηγήθηκε ἀπέναντι στόν Πάπα. Ὁ Πάπας Παῦλος ΣΤ' σηκώνεται ἀπό τόν θρόνο του, μέ πολλή συγκίνηση, παραδίδει στόν Μητροπολίτη τήν ἐπί περγαμηνῆς ποντιφηκική πράξη τῆς ἄρσεως τοῦ ἀναθέματος, ἀνταλλάσσει μαζί του χειραψία καί τόν ἐν Χριστῷ ἀσπασμόν. Ἀμέσως θυελλώδη χειροκροτήματα δονοῦν τήν ἀτμόσφαιρα τοῦ Ἁγίου Πέτρου καί μεταδίδονται, διά τοῦ ραδιοσταθμοῦ τοῦ Ἄστεως τοῦ Βατικανοῦ, στά πέρατα τῆς Οἰκουμένης.
Ὅταν τελείωσε ἡ τελετή στόν Ἅγιο Πέτρο, ὁ Πάπας δέχεται τήν Πατριαρχική Ἀντιπροσωπεία στήν αἴθουσα «τῶν ἀμφίων» τοῦ ἀποστολικοῦ ἀνακτόρου τοῦ Βατικανοῦ, μέ συγκίνηση καί ἐγκαρδιότητα καί ἀσπάζεται τά μέλη της. Ὁ Μητροπολίτης Μελίτων τόν προσφωνεῖ γαλλικά. Οἱ δύο Ἀποστολικοί Θρόνοι, τονίζει, «λύουσι σήμερον τό παρόν καί διανοίγουσι τό μέλλον, διά κοινῆς δηλώσεως καί ἀμοιβαίας ἐκκλησιαστικῆς πράξεως καταργοῦντες τό ἀπ' αὐτῶν προελθόν ἀνάθεμα, τό σύμβολον τοῦτο τοῦ σχίσματος, καί ἀντ’ αὐτοῦ ὑψοῦντες τήν ἀγάπην, σύμβολον τῆς ἐπανασυναντήσεως αὐτῶν», «... Σήμερον, μεταξύ τῶν δύο πρώτων Θρόνων τῆς Δύσεως καί τῆς Ἀνατολῆς, ἐγκαθιδρύεται ἐπισήμως καί ἐκκλησιαστικῶς ἡ βασική προϋπόθεσις τῆς βαθμιαίας ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν, ἤτοι ἡ ἀδελφική ἀγάπη… Σύ, ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπος τῆς Χριστιανωσύνης, καί ὁ δεύτερος τῆ τάξει ἀδελφός Σου, Ἐπίσκοπος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατόπιν τοῦ σημερινοῦ ἱεροῦ γεγονότος, διά πρώτην φοράν μετά μακρούς αἰώνας θά δυνηθῆτε ἐνί στόματι καί μιᾶ καρδία νά στραφῆτε ἐφέτος πρός τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι, ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί ἔξω αὐτῆς, ἐν ἀγωνίᾳ ἀναμένουν εὐδοκίαν καί εἰρήνην».
Ὁ Πάπας ἀπήντησε γεμάτος συγκίνηση. Στήν ἀρχή ἐκφράζει τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τόν Πατριάρχη γιατί «μέ τή σοφία, τήν προορατικότητά του, τήν ἀγάπη καί τήν ἀκάματη προσπάθειά του, ἔκανε πραγματικότητα τήν ἡμέρα αὐτή». Ἔπειτα ἀναπτύσσει τή σημασία καί τίς ἀγαθές συνέπειες τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων καί ἀφοῦ παρεκάλεσε τήν Πατριαρχική Ἀντιπροσωπεία νά μεταδώση τόν ἐν Χριστῷ ἀσπασμό του στόν Πατριάρχη, ἀπεχαιρέτησε τά μέλη της καί προσέφερε στόν καθένα ἀναμνηστικά μετάλλια.
Τό ἀπόγευμα, ἡ Πατριαρχική Ἀντιπροσωπεία ἐπισκέπτεται τόν Καρδινάλιο Μπέα καί τό βράδυ παρακάθεται στό ἐπίσημο δεῖπνο, πού ἔδωσε πρός τιμήν της ἡ Ἁγία Ἔδρα, ἐκπροσωπουμένη ἀπό τόν Πρύτανι τοῦ Ἱεροῦ Κολλεγίου τῶν Καρδιναλίων Εὐγένιο Τισσερᾶν.
Στό δεῖπνο αὐτό προσεκλήθησαν Καρδινάλιοι, ὁ Μητροπολίτης Λένινγκραντ Νικόδημος, οἱ Ὀρθόδοξοι Παρατηρηταί στή Βατικανή Σύνοδο καί προσωπικότητες τοῦ Βατικανοῦ.
(Πηγή: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ, Οἱ Εἰρηνοποιοί, σσ. 178-179).
81) Πλήρης κοινωνία ἐν «ἀγάπῃ» καί «ἀληθείᾳ» μετά τῶν λατίνων μετά τήν «ἄρσιν» τῶν ἀναθεμάτων.
...«Μέ τήν ἀνανέωση τῶν ἀρχαίων θεσμῶν τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης τῶν Πατέρων» καί τή χριστοθέλητη ἀπόρριψη τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054, ἡ παλαιά καί ἡ Νέα Ρώμη, ἡγουμένες τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ στή Δύση καί στήν Ἀνατολή, συμπορεύονται στήν πλήρη κοινωνία «ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ».
(Πηγή: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ, Οἱ Εἰρηνοποιοί, σ. 180).
(Συνεχίζεται)
No comments:
Post a Comment