OXI «ΒΑΤΙΚΥΝΙΣΜΟΣ» ΑΛΛΑ ΒΑΤΙΚΑΝΙΣΜΟΣ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΟΙ

OXI «ΒΑΤΙΚΥΝΙΣΜΟΣ» ΑΛΛΑ ΒΑΤΙΚΑΝΙΣΜΟΣ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΒΑΤΙΚΑΝΕΙΟΙ

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του Antonio Sparado στη Vatican insider, ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου 2014, που τιτλοφορείται “Sparado: Vaticanismo, non «vaticinismo» (Βατικανισμός όχι «Βατικυνισμός»), ο Βατικανισμός δεν είναι «Βατικυνισμός». Το άρθρο αποτελεί έπαινο για το Βατικανό, αναφερόμενο παράλληλα στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Θα πρέπει να ειπωθεί ότι η σημείωση «Βατικυνισμός», δεν είναι απλά η ερμηνευτική της ιταλικής λέξης “cinismo”, που θα πεί κυνισμός, αλλά ερμηνευτική που αφορμάται από το πώς χαρακτηρίζουν το Βατικανό κάποια  Ιταλικά ιστολόγια που το αντιπαλεύονται. Ιταλικά ιστολόγια χρησιμοποίησαν το λογοπαίγνιο Βατι-κυνισμός (vati-cinismo), για να εκφράσουν την απαρέσκεια τους για την πολιτική του Βατικανού. Πιθανώτατα είναι μια έμμεση απάντηση σ’ αυτά από τον αρθρογράφο Antonio Sparado. Θεωρώ ότι ο τίτλος του άρθρου του Antonio Sparado, είναι απάντηση στην αντιβατικάνειο φρασεολογία  από Ιταλικά ιστολόγια.   

Είναι γεγονός ότι τα Ιταλικά ιστολόγια που αντιπαλεύουν την βατικάνειο «υπεροχή», ή μάλλον «υπεροψία», δεν έχουν ως γνώμονα την αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης. Αφορμούμενοι εμείς όμως από τις Βατικάνειες εκτροπές του Παπισμού μετά το 1054 μ.Χ. θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για συμβατικότητα της λέξεως Βατικανισμός. Ενυπάρχει σαφέστατα μια δυϊκότητα στον όρο Βατικανισμός μετά το Σχίσμα, που καταδεικνύει τόσο την πλάνη της εξουσιαστικής μάνητος, όσο και την σχιζοφρένεια του «αλαθήτου».

Δεν είναι Βατικανισμός εκτροπής το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο; Για το παπικό πρωτείο ίσως είναι ετυμολογικώς ακριβέστερο, αν χρησιμοποιούσε κανείς για την βατικάνειο εξουσιαστική μάνητα τη λέξη «υπεροχή», αντί «Πρωτείο», καθότι μπορεί δολίως να παρερμηνευτεί τούτο ως πρωτείο τιμής. Η λέξη «υπεροχή» πιστεύω επακριβώς αντικατοπτρίζει τη μάνητα του παπικού εξουσιαστικού πρωτείου. Το εξουσιαστικό «Πρωτείο», δεν έχει εκκλησιαστικά ερείσματα. Το «Πρωτείο» ή καλύτερα η «Υπεροχή» καταμαρτυρεί την εξουσιαστική πλάνη των Παπικών, οι οποίοι από το έτος 1054 μ.Χ. έχουν αποκοπεί από την Εκκλησία. Η μάνητα τούτης της «υπεροχής» δεν είναι ένας εκπεσών Βατικανισμός;

Να αναφέρουμε τις εργασίες της ‘’Συνόδου’’ των Παπικών, όπου ο Καρδινάλιος Erdo, αναφέρθηκε στην ‘’πολύτιμη υποστήριξη’’ (appoggio prezioso), όπως την κάλεσε, που μπορούν να παράσχουν οι ομοφυλόφιλοι προς το σύντροφό τους και έτσι να προσφέρουν ‘’τα δώρα και τα ταλέντα τους προς την κοινότητα’’ (dotti e qualità da offrire alla communità). Αυτή η αλλότριος ομογενοποίησις ηθικού και ανηθίκου από τους Παπικούς, με  τέτοιες ανεύθυνες ‘’ποιμαντικές’’ εκτροπές, δεν δείχνει τι είναι ο Βατικανισμός;

Όταν ο Πάπας Βενέδικτος XVI και Πάπας Φραγκίσκος προσευχήθηκαν στο μουσουμανικό τέμενος και μάλιστα είναι στραμμένοι στη Μέκκα, που είναι η ‘’ιερότερη’’ (ανίερη) πόλη των μουσουλμάνων, δεν ήταν Βατικανισμός εκτροπής;

Όταν οι Βατικάνειοι προσφεύγουν σε εξωχριστιανικάΠροσκοπικά σχήματα για τη διακονία του πλησίον, αγνοώντας το «ει τις διακονεί, ως εξ ισχύος, ης χορηγεί ο Θεός» του Αποστόλου Πέτρου και από την άλλη να προσπαθούν εναγωνίως να ορίσουν τον αιρετικό Πάπα ως διάδοχο του, δεν είναι  Βατικανισμός εκτροπής; Ποιος ο λόγος λοιπόν, να εγκολπωθούν οι Παπικοί το αμφισβητούμενο μη Χριστιανικό κατασκεύασμα του Προσκοπισμού; Δεν είναι εκπεσών Βατικανισμός;

Είναι γεγονός ότι κάποτε οι εκτροπές και τα ατοπήματα παρέχουν την δυνατότητα της δυϊκότητας σε κάποιες λέξεις. Είναι αυτό που οι Στωικοί φιλόσοφοι είχαν αναφερθεί, το πήραν κατόπιν οι Λατίνοι και το διασαφήνισε πολύ μεταγενέστερα ο γλωσσολόγος Ferdinand de Saussure, περί του «σημαίνοντος» και του «σημαινομένου». Οι Παπικές εκτροπές σε θέματα αληθείας δεν καταδεικνύουν την αμφισημία του όρου Βατικανισμός;

Οι δογματικές πλάνες που παρεισέφρησαν στον Παπισμό μετά το Σχίσμα, δεν φανερώνουν και μια διαφορετική ερμηνεία του εκπεσόντος Βατικανισμού; Προς τι η διαμαρτυρία για τη δυϊκότητα της σημασιολογιακής ερμηνείας του όρου Βατικανισμός. Έχω την άποψη ότι όρος «Βατικυνισμός» είναι άστοχος και δεικνύει απλά μια αντιπαλότητα. Ο ακριβής ερμηνευτικός όρος που συνωνυμικά ερμηνεύει τη Βατικάνειο κατάντια, είναι Vati-eresia (eresia- αίρεση) που σαφώς καταδεικνύει ότι ο Βατικανισμός μετά το Σχίσμα είναι αίρεση.