ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ,
ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στη Romfea.gr, την ακόλουθη όμορφη είδηση:

“Μία διαφορετική έξοδο πραγματοποίησε η νεολαία τα ξημερώματα της Παρασκευής. Νέοι και νέες από διάφορες ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, αποφάσισαν αντί για Νεανική Σύναξη να πραγματοποιήσουν μία νυχτερινή έξοδο αγάπης στους συνανθρώπους μας χωρίς στέγη.

Στο Νεανικό Κέντρο του Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Ν. Ψυχικού, οι νέοι συσκεύασαν κουβέρτες, μπουφάν και φαγητό και με τη βοήθεια λεωφορείου τα μετέφεραν στην καρδιά της Αθήνας. Εκεί αψηφώντας τους κινδύνους και το κρύο χάρισαν ζεστά λόγια αγάπης σε εκείνους που το έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη.

Σε συνεργασία με το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο και τη Διεύθυνση Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής διανύθηκαν περίπου τέσσερα χιλιόμετρα από την πλατεία Συντάγματος μέχρι το πολιτιστικό μέγαρο της Αρχιεπισκοπής.

Οι νέοι μαζί με τον π. Γεώργιο Χριστοδούλου (υπεύθυνο της Νεανικής Συνάξεως του Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Ν. Ψυχικού), αφουγκράστηκαν τα προβλήματα των πονεμένων ανθρώπων και μοίρασαν στον καθένα είδη ανάγκης έως τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ο Σαρκωθείς ενανθρωπήσας Θεός να ευλογεί και να φωτίζει τις ψυχές των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων, έτσι ώστε να μη λείπει από τη ζωή κανενός η ευσπλαχνία και η φιλανθρωπία για το καλό όλων.”

Κοντά σε όλα όσα μας στενοχωρούν και μας πικραίνουν υπάρχουν και τα ωραία που περνούν απαρατήρητα συνήθως.

Αντί να γυρίζουν στους αμαρτωλούς χώρους των διασκεδάσεων οι χριστιανοί νέοι ξενύχτησαν μοιράζονας παρηγοριά, μπουφάν, τρόφιμα και κουβέρτες στους άστεγους συμπολίτες μας.

Ας μην ξεχνούμε ΠΟΤΕ ότι ο Θεός έχει τους δικούς Του.

Οι δοκούντες στύλοι είναι κατασκανδαλίζουν τον κόσμο με τις οικουμενιστικές ασχημίες τους, με την χειροτονία ακατάλληλων προσώπων, με την κουφότητα της ματαιοδοξίας τους και με την αντιχριστιανική χλιδή που ζουν.

Υπάρχουν, όμως, πολύ περισσότεροι από όσο νομίζουμε ιεράρχες, άλλοι κληρικοί, μοναχοί και λαικοί κάθε ηλικίας και φύλου που αγαπούν αληθινά τον Χριστό και ζουν μόνον με την ελπίδα της επουράνιας Βασιλείας Του και κατεργάζονται τη σωτηρία τους με φόβο και τρόμο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ακριβώς όπως θέλει ο Χριστός να γίνεται η εργασία των εντολών Του.

Επισημαίνουμε -καθηκόντως- τα κακώς κείμενα και προσευχόμαστε για τη διόρθωσή τους, αλλά ποτέ δεν απελπιζόμαστε για τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Ποτέ δεν ξεχνούμε ότι ο Χριστός κρατά στα χέρια Του τα νήματα της Ιστορίας και ότι προσκαλεί στο Δείπνο Του τους περιφρονημένους και τους ταπεινούς για να τους οδηγήσει στην αγιότητα.

Τα μάτια της ψυχής μας προσηλωμένα στον Χριστό, τον ΜΟΝΟ που αξίζει κανείς να ζει και να πεθαίνει.