ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΠΡΩΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΔΙΗΡΗΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», ΔΙΑΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΤΕΛΙΚΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΠΡΩΤΗΣ ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ» ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΔΙΗΡΗΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», ΔΙΑΙΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

======

Σε άρθρο του Gianni Valente στη Vatican insider, ημερομηνίας 9 Δεκεμβρίου 2014 που τιτλοφορείται «Ιωάννης Περγάμου: το Φανάρι σε μια ‘’προκαταβολή’’ για την πλήρη κοινωνία»  (Ioannis di Pergamo: al Fanar un “anticipo” della piena comunione) η αναφορά στην Παπική ‘’’μεγαλοκαρδία’’ «Η Καθολική Εκκλησία  ‘’δεν προτίθεται να επιβάλει καμιά υποχρέωση’’ για να φτάσουμε στην πλήρη κοινωνία με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς».

‘’Δυνατά τα λόγια αυτά του Πάπα Φραγκίσκου’’ ήταν η αναφορά του  Σεβ. Περγάμου. «Αυτά τα λόγια, που διατυπώνονται από ένα Πάπα, είναι πολύ δυνατά και είναι σίγουρα ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός και ότι οι Ορθόδοξοι θα το εκτιμήσουν. Επειδή για πολλούς αιώνες οι Ορθόδοξοι πίστευαν ότι ο Πάπας ήθελε να τους υποτάξει. Και τώρα βλέπουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια».

Όπως αναφέρει ο Gianni Valente «Ειδικά όταν είπε ο Πάπας ότι για να επιτευχθεί ο στόχος της πλήρους ενότητας με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, «Η Καθολική Εκκλησία ’δεν προτίθεται να επιβάλει καμιά υποχρέωση’’ για να φτάσουμε στην πλήρη κοινωνία με του Ορθόδοξους Χριστιανούς», ο Σεβ. Περγάμου χαρακτήρισε ως δυνατά αυτά τα λόγια που είπε ο Πάπας στο Φανάρι. 

Ακολούθως ο  Σεβ. Περγάμου, ανέφερε ότι «είναι σημαντικό να μοιράζονται την ίδια Πίστη. Το μόνο θεμέλιο της ενότητας μας είναι η ομολογία της ίδιας Πίστης», «Το ζήτημα είναι να επισημάνουμε τι είναι η ίδια Πίστη που πρέπει να ομολογήσουμε μαζί, για να ζήσουμε σε πλήρη κοινωνία».  

Και ρώτησε κατόπιν ο αρθρογράφος «Ποια κριτήρια πρέπει να ακολουθηθούν;» Στο ερώτημα τούτο, ιδού η απάντηση του Σεβ. Περγάμου «Για μας του Ορθοδόξους η κοινή Πίστη που επιτρέπει την πλήρη μυστηριακή κοινωνία είναι αυτή των Επτά Οικουμενικών Συνόδων της πρώτης χιλιετίας». 

Η αναφορά στην πρώτη χιλιετία επίσης τόσο από τον Πάπα Φραγκίσκο, όσο και από τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη (στην Avennire), δημιουργεί στρεβλές εκκλησιολογικές εντυπώσεις. Η ζωή στην Μία Αγία Εκκλησία δεν έχει διακοπεί το έτος 1054 μ. Χ. «Η Εκκλησιαστική μας Παράδοση, είναι η εν Αγίω Πνεύματι ζωή της Εκκλησίας», αναφέρει ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.

Ο αρθρογράφος μετέπειτα έκανε ερώτηση-αναφορά, στα λόγια του  Πάπα Φραγκίσκου κατά την επιστροφή του από την Κωνσταντινούπολη «Αν πρέπει να περιμένουμε τους θεολόγους να συμφωνήσουν, δεν θα έρθει ποτέ εκείνη η μέρα». Και η απάντηση του Σεβασμιοτάτου ήταν «Ναι, αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά την ίδια στιγμή, γνωρίζουμε από την ιστορία ότι η θεολογία έχει διχάσει την Εκκλησία. Έτσι και τώρα η θεολογία θα βοηθήσει στην ανασκευή και να ενταχθούν στην Εκκλησία. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις θεολογικές διαφωνίες που οδήγησαν στη διαίρεση της Εκκλησίας». Αξίζει να αναφερθεί παρενθετικά ότι σε παλαιότερο άρθρο του ο Gianni Valente, στις 26 Φεβρουαρίου 2014 με τίτλο «Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζιούλας, ‘’Κίνδυνος αποτυχίας θεολογικού διαλόγου με τους Καθολικούς’’», ο Σεβασμιώτατος είχε εκφράσει την ίδια ανησυχία για αποτυχία του διαλόγου.

Στην ερώτηση του αρθρογράφου «αν η Πανορθόδοξη Σύνοδος, η οποία θα συγκληθεί το 2016 θα ασχοληθεί και με αυτά που αφορούν την ‘Καθολική Εκκλησία’’», η απάντηση ήταν ως εξής: «Ίσως αλλά μόνο σε γενικές γραμμές. Θα είναι μια ευκαιρία να εκτιμήσουν τα μεγάλα βήματα που έχουν γίνει. Αλλά δεν νομίζω ότι θα ασχοληθούν με αυτό. Η προσοχή θα επικεντρωθεί κυρίως στα εσωτερικά προβλήματα της Ορθοδοξίας».

Στην ερώτηση-αναφορά ότι «Η τελευταία σύνοδος του θεολογικού διαλόγου μεταξύ ‘’Καθολικών’’ και Ορθοδόξων είχε πενιχρά αποτελέσματα, ειδικά με το γεγονός ότι προέκυψαν διαιρέσεις μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Πώς το εξηγείτε;» η απάντηση ήταν ως εξής: «Είναι σημαντικό ότι οι Ορθόδοξοι είναι ενωμένοι μεταξύ τους. Δυστυχώς βλέπω ότι κάποιοι Ορθόδοξοι επιστρέφουν στην παλιά πολεμική εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας και του Παπισμού. Και αυτό σίγουρα δεν βοηθά».

Διαγράφεται η «εν Αγίω Πνεύματι ζωή της Εκκλησίας»; Περιθωροποιείται και καθίσταται δευτερεύουσα η δογματική διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά; Πώς εκλαμβάνουν τη θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας μας μετά το Σχίσμα και την αποκοπή των Παπικών από τη Μία Αγία Εκκλησία; Για τούτο ως «Στροφή του Φαναρίου» (svolta del Fanar), έτσι παρουσίαζαν οι βατικάνειοι τα οικουμενιστικά ατοπήματα κατά τη Θρονική Εορτή του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου (άρθρο  του Gianni Valente στην Vatican insider, ημερομηνίας 30 Νοεμβρίου 2014), καταδεικνύοντας σαφέστατα το αμετακίνητο του Βατικανού. Μάλιστα επεσήμαναν οι Βατικάνειοι το μεγαλόκαρδο «Η Καθολική Εκκλησία  ‘’δεν προτίθεται να επιβάλει καμιά υποχρέωση’’ για να φτάσουμε στην πλήρη κοινωνία με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς». 

Και μια επιπρόσθεση σημαντική παρενθετική παρατήρηση. Άθελά τους οι Βατικάνειοι, όταν αναφέρονται στο Οικουμενικό  μας Πατριαρχείο, γράφουν απλά Φανάρι. Συμπτωματική αναφορά ή αποτύπωση της πλάνης περί ελλειματικής εκκλησίας για την Μία Αγία Εκκλησία.

Ομίλησε και παλαιότερα ο αρθρογράφος Gianni Valente, για τις προσπάθειες του Πάπα Φραγκίσκου, του σημερινού ‘’διαδόχου του Πέτρου’’, για τη αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας μεταξύ ‘’Καθολικών’’ (Παπικών) και Ορθοδόξων, η οποία είναι δυνατή ακόμα και τώρα, χωρίς τις θεολογικές προϋποθέσεις των Ορθοδόξων αδελφών. Οι θεολογικές προϋποθέσεις των Ορθοδόξων, θα πρέπει κατά τους Παπικούς να παραμεριστούν. Προς τούτο προβάλλουν τη θέση της Β΄ Βατικανείου Συνόδου, ότι οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ‘’έχουν αποστολική διαδοχή’’ και αυτό αρκεί. Δεν ομιλούν για Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά για Ορθόδοξες Εκκλησίες με ότι αυτό εξυπονοεί.

Είναι τούτο βήμα προς τα εμπρός; Οι Ορθόδοξοι θα το εκτιμήσουν, όπως ανέφερε ο Σεβ. Περγάμου ή θα λυπηθούν για τα Οικουμενιστικά ατοπήματα; Να υποθέσομε ότι ήταν ψευδαίσθηση, ότι ο Πάπας ήθελε να υποτάξει τους Ορθοδόξους; Η ιστορία της Εκκλησίας καταμαρτυρεί με μελανές σελίδες την Παπική εξουσιαστική μάνητα. Όσο αφορά την Παπική ‘’έγνοια ‘’ για τη Θεολογία, να υπενθυμίσομε στον Πρόεδρο του Βατικανού, ότι η Μία, Αγία Εκκλησία και Ορθόδοξη καλείται.

Ουδεμία αναφορά λοιπόν στις πλάνες που παρεισέφρησαν μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ.  Ουδεμία αναφορά στο Filioque, ουδεμία αναφορά στο παπικό αλάθητο, ουδεμία στην άσπιλο Σύλληψη της Θεοτόκου, ουδεμία αναφορά στη μη παραδοχή από μέρους των Παπικών της διάκρισης ουσίας και ενεργείας του Θεού κ.ά.

Η Εκκλησία του Χριστού δεν έχει διαιρεθεί. Όσα σχίσματα κι αν έγιναν, όσοι κι αν αποκόπηκαν από την Μία Αγία Εκκλησία, όσοι αιρετικοί Πατριάρχες και Πάπες κι αν υπήρξαν, το Εκκλησιαστικό σώμα ούτε ελλιπές ήταν, ούτε διηρημένο. Η Εκκλησία ουδέποτε έχασε την Οικουμενικότητά της, ούτε έπαψε να είναι «από περάτων έως περάτων της γης», όπως ορθά χαρακτηρίζεται στα αρχαία λειτουργικά κείμενα.

Αντί επιλόγου ας αναφέρομε τι σημείωνε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Β. Ιωαννίδης εις το Επίσημον Δελτίον της Εκκλησίας της Ελλάδος  «Εκκλησία», 1ης Ιουνίου 1954: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει πλήρη και αναλλοίωτον την διδασκαλίαν και την παράδοσιν της μιας, αρχαίας και αδιαιρέτου  Εκκλησίας και υποστηρίζει και πιστεύει ότι είναι η Una Sancta, η συνέχεια της Αποστολικής, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας. Δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν».