ΤΟ ΘΟΛΟ “ΠΟΤΑΜΙ” ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ

ΤΟ ΘΟΛΟ “ΠΟΤΑΜΙ” ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ

Του κ. Κωνσταντίνου Χολέβα

=====

Το “Ποτάμι” του Σταύρου Θεοδωράκη από την αρχή μου έδωσε την εντύπωση ότι προσπαθεί να συγκολλήσει ετερόκλητα στοιχεία με κοινό παρονομαστή την άρνηση της εθνικής και θρησκευτικής μας ταυτότητας. Πρώην αριστερόστροφοι ή δεξιόστροφοι, διεθνιστές και πολυπολιτισμικοί, θέλουν να κυβερνήσουν για να μας αποκόψουν ριζοσπαστικά από τις ρίζες μας. Χαρακτηριστική είναι η πρόταση του κ. Σταύρου Τσακυράκη, Καθηγητού Συνταγματικού Δικαίου και υποψηφίου Ευρωβουλευτού του "Ποταμιού", με την οποία ζητεί -μεταξύ άλλων- τις ακόλουθες αλλαγές στο Σύνταγμα κατά την επικειμένη Αναθεώρηση.

Πρώτο. Να καταργηθεί το Προοίμιο το οποίο επικαλείται το όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. 

Δεύτερο. Να καταργηθεί από το άρθρο 1 παρ. 3 η αναφορά στο Έθνος. Η παράγραφος σήμερα έχει ως εξής: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». 

Τρίτο. Να καταργηθεί το άρθρο 3 του Συντάγματος περί της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως Επικρατούσης θρησκείας. 

Δεν αμφισβητώ τη νομική κατάρτιση του κ Τσακυράκη, επιτρέψτε μου όμως να αμφιβάλλω αν έχει μελετήσει και κατανοήσει την ιστορία αυτού του  ταλαιπωρημένου λαού. 

Το Προοίμιο που επικαλείται την Αγία Τριάδα ετέθη από τους πρωτεργάτες της Ελευθερίας μας, τους αγωνιστές του 1821, και επαναλαμβάνεται για να θυμίσει τα ιδανικά της Εθνεγερσίας. Όσο και αν δεν θέλουν να το δουν οι Συνταγματολόγοι του θολού Ποταμιού, η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση είχε χαρακτήρα χριστιανικό και εθνικό. Ελάχιστα επηρεάσθηκε από  τον δυτικό διαφωτισμό. Οι Έλληνες  ελευθερώθηκαν μαζί με την Εκκλησία, για την Εκκλησία, χάρις στην Εκκλησία, με τον Επίσκοπο και τον ιερέα δίπλα τους σε κάθε προσπάθεια.

Η Γ΄ Εθνοσυνέλευσις της Τροιζήνας (1827) βροντοφώναξε προς τους ελευθέρους λαούς: «Ο πόλεμός μας δεν είναι επιθετικός, είναι αμυντικός, είναι πόλεμος της Δικαιοσύνης κατά της Αδικίας, της Χριστιανικής Θρησκείας κατά του Κορανίου»! Η πολυσυζητημένη διάταξη περί της επικρατούσης θρησκείας, υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα και εμφανίζεται για πρώτη φορά μαζί με τη διακήρυξη της ανεξιθρησκίας σε ένα νομοθετικό κείμενο του επαναστατικού Κοινοβουλίου της Ανατολικής Στερεάς. Διαβάζουμε: «Αν και όλας τας θρησκείας δέχεται η Ελλάς, και τας τελετάς και την χρήσιν αυτών κατ’ ουδένα τρόπον εμποδίζει, την Ανατολικήν όμως του Χριστού Εκκλησίαν και την σημερινήν γλώσσαν μόνας αναγνωρίζει ως επκρατούσας θρησκείαν και γλώσσαν της Ελλάδος». 

Η αναφορά του Έθνους δεν παραβλάπτει τη λαϊκή κυριαρχία. Ο Έλληνας πιστεύει στην έννοια του Έθνους, η οποία είναι ευρύτερη από τον λαό. Ως λαός νοούνται όσοι έχουν υπηκοότητα και ψηφίζουν. Το κράτος, όμως, πρέπει να φροντίζει για τον ευρύτερο Ελληνισμό και γεωγραφικά (πχ. Κύπρος, Απόδημοι) και σε βάθος χρόνου.  

ΠΗΓΗ:

"Δημοκρατία"