"ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ"

“ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=================

Μετά από μια ξενάγηση στην Αιγυπτιακή πτέρυγα του Μητροπολιτικού Μουσείου από τον καθηγητή της Ιστορίας της Αιγύπτου, αντελήφθηκα ότι η ώρα ήταν περασμένη και ότι η πλησιέστερη εκκλησία που θα μπορούσα να πάω για την Ακολουθία της Α΄ Στάσης των Χαιρετισμών ήταν ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας.

Οταν μπήκα στο ναό διαπίστωσα ότι χοροστατούσε ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Ζήλων κ. Σεβαστιανός.

Είχα δεκαετίες να δω ή να ακούσω τον Θεοφιλέστατο. Από τότε που είμαστε στο πανεπιστήμιο (1974 - 1978).

Ο Θεοφιλέστατος είπε λίγα λόγια στο κήρυγμά του στα Ελληνικά και ύστερα μίλησε με μεγάλη ευχέρεια λόγου εκτενέστερα στα Αγγλικά.

Μεταξύ άλλων μίλησε για την ανάγκη, όχι μόνον να λέμε στο Θεό τι θέλουμε, αλλά προπαντός να μάθουμε να ακούμε τι μας λέγει με διάφορους τρόπους.

Μου άρεσε το κήρυγμα αλλά δεν ήξερα ότι ο καλός Θεός μου επεφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη.

ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

_________

Οταν - μετά το πέρας της Ακολουθίας - πήγα να προσκυνήσω τα λείψανα του Αγίου Νικολάου, συνάντησα μια εξαιρετικά σεμνή και αξιοπρεπή διπλωμάτη της πατρίδας μας που τιμά με τη σεμνότητα, την διάκριση και τον καλό της χαρακτήρα το διπλωματικό σώμα της Κύπρου.

Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν και είχε την ευγένεια - παρότι κυρία και υψηλόβαθμο στέλεχος του διπλωματικού σώματος - να με πλησιάσει.

Με ρώτησε τι κάνω και απάντησα: “Καλά! Δόξα σοι ο Θεός!”

“Ετσι πρέπει να λέμε πάντοτε”, μου είπε.

Την κοίταξα απορημένος και πρόσθεσε. “Να λέμε: Δόξα σοι ο Θεός! ότι και να μας συμβαίνει.”

Χαμογέλασα ελαφρά και λίγο αμήχανα. Μου έδωσε το χέρι και μου ευχήθηκε “Καλή Σαρακοστή”.

Μια παράξενη γαλήνη απλώθηκε στην ψυχή μου.

Δεν είναι το τι είπε. Είναι ο τρόπος που το είπε.

Δεν κολακεύτηκα επειδή ήρθε πρώτη να με χαιρετήσει, ούτε επειδή πίστεψα ότι μια απλή τυπική απάντηση που της έδωσα ήταν πράγματι ένδειξη καλού λογισμού εκ μέρους μου.

Με εντυπωσίασε η δική της σεμνότητα και ο δικός της καλός λογισμός να θεωρήσει μια τυπική απάντηση ως ένδειξη πνευματικότητας.

ΟΙ ΜΥΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

________

“Κάποιοι άνθρωποι είναι όπως τις μέλισσες” λέγει ο Μέγας Βασίλειος. “Πετούν από άνθος σε άνθος και περισυλλέγουν ότι πολύτιμο.” Από όλα παίρνουν μόνον το καλό. Βάζουν καλό λογισμό για όλα.

Και κάποιοι άλλοι είμαστε όπως τις μύγες. Πετούμε από ακαθαρσία σε ακαθαρσία και μολύνουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας.

Στο νου μου ήρθαν τα λόγια του Θεοφιλέστατου στο κήρυγμα. “Ο Θεός μας μιλά με κάποιους τρόπους αν σιωπήσουμε και προσέξουμε να Τον ακούσουμε.”

ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

_________

Μου έκανε εξαίρετη εντύπωση από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα το ήθος, η διάκριση, η σεμνότητα και η ανθρωπιά της. Το “γυναικάτο” της, όπως λέμε στην Κύπρο.

Με απλότητα - και επειδή το έφερε η κουβέντα - με πληροφόρησε ότι είναι άνθρωπος που αγαπά την πίστη μας, που νηστεύει, που έχει σχέση με την Εκκλησία. Τη νηστεία, μου είπε, μου την έμαθε η γιαγιά μου.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

_________

Στο νου μου έφερα τη ρήση του Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αρχιμανδρίτη Βασίλειου (Γοντικάκη). “Είμαι με το κόμμα των γιαγιάδων”.

Οσο υπάρχουν ακόμη αυτές οι γιαγιάδες που ζουν την αλήθεια της Ορθοδοξίας και τη μεταδίδουν με απλότητα τόσο αποτελεσματικά στα παιδιά και στα εγγόνια τους δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.