ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΠΑΝΩΤΗ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΙΔΑ ΕΝΟΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ: "ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ!"

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΠΑΝΩΤΗ ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΙΔΑ ΕΝΟΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ: "ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ"

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Για λόγους που καθόλου δεν κατανοώ, ο κ. Αριστείδης Πανώτης έχασε εντελώς την ψυχραιμία του, από την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η Ημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς για τη “μεταπατερική” θεολογία, και εξετράπη προς κάθε κατεύθυνση με σκαιότητα, απειλές, ύβρεις και υπονοούμενα.

Προσπαθώ να αντιληφθώ τον λόγο που οι Οικουμενιστές - και ειδικά ο κ. Πανώτης - θίχτηκαν τόσο από την Ημερίδα.

Τι δεν γνωριζαν πριν την πραγματοποίησή της;

Τις θέσεις των παραδοσιακών πιστών για τον Οικουμενισμό και τη “μεταπατερική” θεολογία;

Την πικρία των παραδοσιακών πιστών για την άνευ ορίου παράδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών σε άκριτες οικουμενιστικές ενέργειες που κατασκανδαλίζουν το λαό του Θεού;

Την αντίθεση των παραδοσιακών πιστών για την “Βαπτισματική” θεολογία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα);

Αγνοούσαν ότι από χρόνια ο Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος μιλούσε εναντίον της περί "προσώπου" διδασκαλίας των κ. Γιανναρά και Σεβ. Περγάμου;

Αγνοούσαν ότι ο Σεβ. Πειραιώς είναι μαζί με τους π. Γεώργιο Μεταλληνό και π. Θεόδωρο Ζήση οι αρχηγοί του αντι - οικουμενιστικού αγώνα;

Τι ακριβώς ανεκάλυψαν τώρα που δεν γνώριζαν προηγουμένως και έπαθαν αυτό το αμόκ μετά την Ημερίδα;

Και καλά οι άλλοι!

Αλλά και ο κ. Πανώτης που επιτέλους είναι άνθρωπος που ξέρει γράμματα;

Επιτρέπεται να χάνει την ψυχραιμία του και να καταθέτει τραβηγμένες από τα μαλιά θεωρίες για να δικαιολογήσει τις οικουμενιστικές ασχημίες;

Επιτρέπεται να καταφεύγει στην μυθιστοριογραφία για να χαρακτηρίσει τον Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο οικουμενιστή;

Μεταξύ άλλων ατοπημάτων, ο κ. Πανώτης ισχυρίζεται ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί και δεν αλλοίωσαν την πίστη μας.

Γι' αυτο του αφιερώνουμε το κάτωθι απόσπασμα κειμένου του μεγάλου Αγίου της Σερβικής Ορθοδοξίας, Μητροπολίτη Αχριδών Νικόλαου (Βελιμίροβιτς), ενός ανθρώπου με σπανιότατη θύραθεν και θεολογική παιδεία και ιεράρχη απαράμιλλου θάρρους και ομολογιακού φρονήματος, για να διαπιστώσει ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες είναι όντως ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ και ΜΟΝΟΝ με τη μετάνοια θα σωθούν αν επιστρέψουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Αφήστε λοιπόν, κ. Πανώτη, την προσφυγή στους Σχισματικούς και αιρετικούς Παλαιοημερολογίτες και τη μυθιστοριογραφία, και ασχοληθείτε με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων που μας διδάσκουν τα ακριβώς αντίθετα από ότι μας διδάσκουν οι Οικουμενιστές.

Ιδού τα αποσπάσματα της επιστολής του Αγίου.

*****

“ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”

Του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

==================

Οἱ ἀδελφοὶ τῆς Δύσεως, ποὺ λανθασμένα ἀκολούθησαν τὴν παπικὴ καὶ τὴν λουθηρανικὴ αἵρεση, θεώρησαν τοὺς ἑαυτούς τους πολὺ σοφούς, ἐνῶ ζοῦσαν χωρὶς τὸν Χριστό. Περιφρόνησαν ἐμᾶς τοὺς ὀρθόδοξους χριστιανούς, θεωρώντας μας ἀνόητους καὶ ἀπολίτιστους.

Ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν τὴν ἀληθινὴ σοφία τοῦ Πνεύματος, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι σεμνὴ καὶ γεμάτη ἀγάπη, ἐνδύθηκαν μὲ τὴ σαρκικὴ καὶ κοσμικὴ σοφία τῶν ἄθεων φιλοσόφων.

Ἡ φιλοσοφία, ὅμως, αὐτὴ ἦταν γεμάτη περηφάνια καὶ πανουργία.

Αὐτοὶ οἱ αἱρετικοὶ ἀδελφοὶ ἔδωσαν στὴν δόξα τοῦ αἰώνιου Θεοῦ τὴ μορφὴ θνητοῦ ἀνθρώπου. Περισσότερο σεβάστηκαν τὰ δημιουργήματα ἀπὸ τὸν Δημιουργό. Ἀφοῦ ἀφαίρεσαν ὅλη τὴν δόξα ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὴν ἄφησαν πάνω στοὺς ὤμους θνητῶν ἀνθρώπων. Ἀνύψωσαν θνητοὺς ἀνθρώπους καὶ δημιούργησαν νέους Μεσσίες. Ἀκόμη, προσκύνησαν τὴν ὁρατὴ φύση καὶ τὴν ὑπηρέτησαν περισσότερο ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ τῆς φύσης. Θνητοὶ θεοὶ καὶ θεοποιημένη φύση!

Αὐτὸς εἶναι ὁ τελευταῖος σταθμὸς τοῦ δυτικοῦ κόσμου. Αυτὸ εἶναι τὸ κατρακύλισμα τοῦ δυτικοῦ κόσμου, ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς δόξας τοῦ Χριστοῦ στὰ σκοτεινὰ τάρταρα τοῦ σατανᾶ.

Ἀναρωτιέστε ἄν αὐτὸ τὸ τόσο ἀποπροσανατολισμένο γένος, θὰ καταφέρει κάποτε νὰ ἐπιστρέψει στὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν ἐντιμότητα;

Πιθανόν.

Αὐτὸ θὰ γίνει, μόνο ἄν μετανοήσουν. Τότε οἱ δυτικοὶ ἀδελφοί μας θὰ ἀρχίσουν νὰ γράφουν χιλιάδες βιβλία, ἀφιερωμένα στὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ μας. Τότε χιλιάδες ἐφημερίδες τους θὰ ἐξυμνοῦν καθημερινὰ τὶς χριστιανικὲς ἀρετὲς καὶ τὰ καλὰ χριστιανικὰ ἔργα, ἀντὶ νὰ γράφουν γιὰ ἐγκλήματα, γιὰ προσβολὲς τοῦ θεϊκοῦ μεγαλείου καὶ γιὰ τὸ ἐμπόριο ποὺ διεγείρει τὰ σαρκικὰ ἔνστικτα.

Ὅταν θὰ συμβεῖ αὐτὴ ἡ καλὴ ἀλλοίωση - μεταβολή, τότε ὁ δυτικὸς αἱρετικὸς κόσμος θὰ παρουσιαστεῖ στοὺς ἀνοικτοὺς οὐρανοὺς ἐξαγνισμένος, καθαγιασμένος καὶ μυρωμένος.

Τότε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ θὰ χαροῦμε, ἐπειδὴ θὰ ξαναβροῦμε πάλι τὰ ἀδέλφια ποὺ χάσαμε.

Τότε καὶ οἱ εἰδωλολατρικοὶ λαοὶ θὰ ἀγαπήσουν τὸν Χριστὸ καὶ θὰ ζητήσουν νὰ γίνουν παιδιά Του, ἐπειδὴ οἱ χριστιανοὶ δὲν θὰ τοὺς παρεμποδίζουν πιὰ μὲ τὸ κακὸ παράδειγμά τους, νὰ γίνουν παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ.

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική βιβλιογραφία,

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ», Ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη 2012, σελ. 75-78

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»