ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ;

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ;

Του κ. Γεωργίου Ζερβού

=======

Επληροφορήθημεν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀκολουθεῖ μίαν ἀπαράδεκτον τακτικήν.

Ὅταν ἕνας Μητροπολίτης τοῦ ἀποστέλλη ἕν ἔγγραφον καὶ ζητῆ ἐξηγήσεις ὑπὸ τῆς ΔΙΣ ἢ τῆς Ἱεραρχίας διὰ τὴν στάσιν διὰ παράδειγμα τοῦ Νικοπόλεως καὶ τοῦ Δημητριάδος εἰς τὸ θέμα τῆς ἀποδόσεως τῶν θείων κειμένων εἰς τὴν δημοτικὴν κατὰ τὰς ἀκολουθίας ἢ κατὰ τὰ ἱερὰ μυστήρια ἢ διὰ ἀντιεκκλησιολογικὰς θέσεις Μητροπολιτῶν ἢ διὰ τὴν μεταπατερικὴν διδασκαλίαν ἢ διὰ ἄλλα θέματα, τὰ ὁποῖα συνδέονται μὲ δεσμευτικὰς διὰ τὴν Ἐκκλησίαν δηλώσεις ἢ θέσεις Σεβ. Μητροπολιτῶν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀποστέλλει τὸ ἔγγραφον ἢ τὰ ἔγγραφα εἰς τοὺς θιγομένους Μητροπολίτας.

Οἱ θιγομένοι ξεκινοῦν ἕνα ὑπόγειον πόλεμον ἐναντίον τῶν Ἁγίων ἀδελφῶν τους, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐλέγχουν διὰ ἀντιεκκλησιαστικάς των πράξεις, αἱ ὁποῖαι διχάζουν τὸν πιστὸν λαόν.

Συμβαίνει μάλιστα οἱ καταγγέλλοντες νὰ μὴ λαμβάνουν ἀπάντησιν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Προέδρου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου.

Τοῦτο σημαίνει μίαν συμμαχίαν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ ἐκείνους τοὺς Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι εἴτε διδάσκουν ἐμφανῶς τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ἢ τὴν χαιρετίζουν ὡς αὕτη διατυπώνεται ὑπὸ στενῶν συνεργατῶν των εἴτε μὲ διαφόρους ἐνεργείας προκαλοῦν τὸν πιστὸν λαὸν καὶ τὸν ὁδηγοῦν εἰς ἐκδηλώσεις διαμαρτυρίας ὡς συνέβη προσφάτως.

Ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος εἶναι ἐπιτακτικὸν νὰ ἔχη συμμαχίας Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας. Εἰς τὴν συγκεκριμένην περίπτωσιν συμμαχεῖ μὲ «ταραχοποιούς», οἱ ὁποῖοι αὐθαιρετοῦν καὶ κάμνουν ὅ,τι θέλουν χωρὶς νὰ δίδουν λόγον εἰς κανέναν. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὀφείλει νὰ ἑνώνη καὶ ὄχι νὰ διχάζη.

Αὐτὸς ὅμως στρέφεται ἐναντίον τῶν καταγγελλόντων καὶ συμμαχεῖ μὲ τοὺς παρεκτρεπομένους καταγγελλομένους. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ τὴν στάσιν του ὑπονομεύει τὸ Συνοδικὸν Σύστημα, πυροδοτεῖ ἐντάσεις εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἱεραρχίας, συμπλέει μὲ Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι δὲν διακρίνονται διὰ τὸ γενναῖον ὀρθόδοξον φρόνημά των μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πικραίνη τὸν ἔντιμον κλῆρον, τοὺς πιστοὺς καὶ πολλοὺς Ἱεράρχας, ἐνῶ δίδει τὴν ἐντύπωσιν ὅτι ἀπεχθάνεται τὸν ἔλεγχον διὰ θέματα, τὰ ὁποῖα εἶναι κρίσιμα. Τοιαύτη συμπεριφορὰ δὲν εἶχε κανένας προηγούμενος Ἀρχιεπίσκοπος. Τὴν ἔχει ὁ σημερινός. Αὐτὴ ἆραγε εἶναι προϊὸν κακῶν συμβούλων ἢ εἶναι σύγχρονος τρόπος διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας;

Ἐρωτῶμεν!