ΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΒΑΝΑΤΣΟ ΕΙΣΗΧΘΗ Ο ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΟΗΘΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

ΩΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΒΑΝΑΤΣΟ ΕΓΙΝΕ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΜΙΣΗΤΟΥ ΜΕΤΑΘΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=============

Σε μια ενδιαφέρουσα παρέμβασή του ο κ. Αριστείδης Πανώτης επανέρχεται στο θέμα των σχισματικών Παλαιοημερολογιτών και αποδεικνύει πόσο ασύστατοι είναι οι ισχυρισμοί τους αναφορικά με τη δημιουργία του Παλαιοημερολογιτικού σχίσματος ως δήθεν σχετιζομένου με τον Οικουμενισμό.

Θα αναμένουμε να μάθουμε - όπως υπόσχεται ο κ. Πανώτης - τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους έγινε το Παλαιημερολογιτικό σχίσμα το 1935 το οποίο άρχισε με την διόρθωση του Ιουλιανού Ημερολογίου και όχι με την δήθεν υιοθέτηση του Γρηγοριανού Ημερολογίου - όπως ανακριβώς διαδίδουν οι Παλαιοημερολογίτες για να δικαιολογήσουν τις σχισματικές τους ενέργειες.

Καταρχήν άρχισε με “αποτείχιση” ορισμένων λαικών, μοναχών και κληρικών. Πραγματικές διαστάσεις σχίσματος, όμως, έλαβε από τη στιγμή που ο Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος και ο Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός προσχώρησαν στην ομάδα των αποτειχισμένων και άρχισαν να χειροτονούν κληρικούς.

Ενα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο ανέφερε στο άρθρο του ο κ. Πανώτης, αφορά την εκλογή του αείμνηστου Ιάκωβου (Βαβανάτσου) ως βοηθού επισκόπου του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου Παπαδόπουλου.

Κατ’ επανάληψη ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος ανέφερε ότι ο αντικανονικός θεσμός των βοηθών επισκόπων εισήχθη για πρώτη φορά στην Εκκλησία της Ελλάδος από τον αείμνηστο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο.

Αγνοούσα, όμως, ότι “ο καυγάς για το πάπλωμα” αφορούσε τον Ιάκωβο Βαβανάτσο.!!! Οντως! Αξιζε η εισαγωγή ενός απόλυτα αντικανονικού θεσμού για χάρη ενός τόσο διαπρεπούς κληρικού.!!!

Τι να πει κανείς;

Ωστε έχουμε και λέγουμε για τον αείμνηστο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο:

1.) Εξελέγη από αριστίνδην σύνοδο πέντε μόλις ιεραρχών εκ των οποίων τον ψήφισαν μόνον οι τρεις!!!

2.) Εισήγαγε τη διόρθωση του Ιουλιανού ημερολογίου με ανορθόδοξες μεθοδεύσεις, που μας ξεσήκωσαν τους διάφορους “ζηλωτές”. Ως αποτέλεσμα δημιουργήθηκε το απόστημα του παλαιοημερολογιτικού σχίσματος το οποίο, όχι μόνον δεν εξαφανίσθηκε μέχρι τις μέρες μας, αλλά έγινε ακόμη πιο επικίνδυνο με την πολυμερή κατάτμησή του σε οκτώ - αν δεν κάνω λάθος - αλληλοαναθεματιζόμενες συνόδους.

3,) Και τώρα μαθαίνουμε ότι, εκτός από την εισαγωγή του αντικανονικού θεσμού του βοηθού επισκόπου, ο οποίος έχει καταστεί μάστιγα, που παραβιάζει βάναυσα την ορθόδοξη εκκλησιολογία, τώρα μαθαίνουμε ότι έκανε όλο αυτό τον σαματά για να προαγάγει στο επισκοπικό αξίωμα τον Ιάκωβο Βαβανάτσο!!!

Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο του κ. Πανώτη που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ

Του Καθηγητή Αριστείδη Πανώτη

=========

Μήπως γνωρίζουν το αίτιο της παραιτήσεως του Χρυσοστόμου από την μητρόπολη Φλωρίνης το 1932 και τα περί της μετά ταύτα σκληρής αντιπαλότητός του με τον συμπατριώτη του, Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο;

Μήπως υποψιάζονται τι στην πραγματικότητα τον πρόσδεσε στο άρμα της μακρότατης κενοδόξου μήνιος (Συνοδικόν τ. Β σελ. 329-330) του Δημητριάδος Γερμανού Μαυρομμάτη, που από το 1923 στράφηκε κατά της εκλογής στην τότε μητρόπολη των Αθηνών του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου;

Η διάσταση τους το 1935 για το «Παλαιοημερογιτικό ζήτημα» ήταν πραγματική ή εκμεταλλεύθηκαν την οργανωμένη σωματειακά πλέον «Ζηλωτική ανταρσία» για να αναγκάσουν σε παραίτηση τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο μετά την αρνητική έκβαση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας της προσφυγής περί την χειροτονία του Βοηθού Επισκόπου του γνωστότατου από τότε Ιακώβου Βαβανάτσου;

Μήπως παραγράφεται το γεγονός ότι ο Γερμανός ως Δημητριάδος ήταν αμείλικτος διώκτης με δίκες κ.τ.λ. των «Αγιορειτών ζηλωτών» που δρούσαν στο Βόλο και ότι ο Γερμανός και ο Χρυσόστομος δέχονταν τη διόρθωση του Ημερολογίου και λειτουργούσαν αμφότεροι σύμφωνα με αυτή από το 1924 μέχρι το 1935;

Ας μην αγωνιούν οι δήθεν διάδοχοι του πρώην Φλωρίνης για να μάθουν τι τον κατέστησε τότε θανάσιμο εχθρό του Παπαδόπουλου, γιατί σύντομα θα το μάθουν. Υπάρχουν αψευδείς καταγραφές της εποχής που γνωρίζουν μόνον όσοι έχουν τη δυνατότητα να διαβάζουν κείμενα εκείνης της εποχής! Πάντως ένα είναι το συμπέρασμά μου: ότι πάλαι και νυν την Εκκλησία του Χριστού ταλαιπωρούν τα προσωπικά συμφέροντα ενίων αρχιερέων εκ της κενοδοξίας, των πεισμάτων και της κακεντρεχείας και όχι τόσο θεωρητικές διαφωνίες πεποιθήσεων!

ΠΗΓΗ:

Πυλώνας Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ