ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΑΠΑΤΕΣ
“Ἰακ. 5.1 Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι͵ κλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις. 5.2 ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπεν καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν͵ 5.3 ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται͵ καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν ὡς πῦρ· ἐθησαυρίσατε ἐν ἐσχάταις ἡμέραις.”
Του Θεολόγου κ. Ιωάννη Ρεντζίδη
============
Οι Πατέρες είναι κατηγορηματικοί στην άποψη ότι τον κόσμο διακυβερνά ο Θεός.
Πάντοτε ισχύει ο Πνευματικός Νόμος πού τιμωρεί τους ανόμους και επαναφέρει τα πράγματα στην πνευματική τους πορεία.
Μόνο πού εμείς δεν γνωρίζουμε πόσος είναι ο χρόνος πού χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ο κύκλος της εφαρμογής αυτού του Πνευματικού Νόμου.
“Όταν νηστεύεις προσεύχεσαι καλύτερα”
Και επειδή προσκαλέσαμε στο τραπέζι μας τους Αγίους, σημειώνουμε με έμφαση πώς οι ανάλογες περιπτώσεις δεν έχουν τελειωμό.
Πάντως, θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μη κάνουμε μία προειδοποίηση προς εκείνους τους πλουσίους πού ειρωνεύονται και αγνοούν τις δυσκολίες του λαού μας.
Απολύουν τους εργάτες τους και αυτοί καλοπερνάνε. Να τρέμουν τον Θεό, αλλά και τούς ανθρώπους. Γιατί; Ας φαντασθούν ότι μερικοί από τους απολυμένους των θα προβούν σε καταγγελίες για τις ανομίες τους. Τότε, είναι πιθανόν να μη κάνουν διακοπές σε διάφορα πολυτελή θέρετρα, αλλά στο “θέρετρο” εκείνο με τα κάγκελα, όπου κελαηδούν οι “Κορυδαλλοί”.
Κάποτε, στην μεγάλη πόλη της Αντιοχείας έπεσε φοβερή πείνα. Τότε ο Επίσκοπος Μελέτιος κάλεσε όλους τους πλουσίους να ανοίξουν τις αποθήκες τους και να μοιράσουν τρόφιμα στους πτωχούς. Μερικοί το έκαναν, άλλοι όχι. Μάλιστα ένας από αυτούς, πολύ θρασύς ειδοποίησε τον Επίσκοπο με ειρωνικά λόγια:
-“Εγώ Μακαριώτατε θα προσεύχομαι για τη σωτήρια της πόλεως. Αυτό νομίζω είναι το μείζον και ουσιαστικό πού πρέπει να κάνω!”
Δυστυχώς για τον πλούσιο, αυτά τα θρασύτατα λόγια τα επληροφορήθη ο τότε Έπαρχος Ευτύχιος, και αμέσως διέταξε να του δημεύσουν όλα τα τρόφιμα πού είχε στην κατοχή του. Κατόπιν, παρήγγειλε στον υπερόπτη πλούσιο:
-“Τώρα που η προσευχή σου θα γίνεται με ταυτόχρονη νηστεία θα είναι πιο αποτελεσματική!!!”
Ας προσέξουν οι νυν πλούσιοι να μη πάθουν τα ίδια...
Η φιλοχρηματία μπορεί να καταλύσει την Ελευθερία της Πατρίδος και ουδέν έτερον
Συγχρόνως, άς πολεμήσουμε την φιλοχρηματία πού δυστυχώς κυριαρχεί στήν Πατρίδα μας, διότι αυτή είναι καταστρεπτική. Πολύ ορθώς οι αρχαίοι διετύπωσαν τήν άποψη πώς:
“Ἡ φιλοχρηματία Σπάρταν ἕλοι, ἄλλο δέ οὐδέν”. (=Η φιλοχρηματία θα καταστρέψει τη Σπάρτη καί τίποτε άλλο). Σημειώνουμε τότε ότι η Σπάρτη ήτο το μόνο Κράτος πού πέρασε ποτέ από τη Γή πού δεν είχε ούτε Αμυντικά Τείχη, γιατί τείχη ήσαν τα στήθη των παλληκαριών της, ούτε Δημόσιο Θησαυροφυλάκιο, για να μη διαφθείρονται οι πολίτες του.
Το χρήμα είναι καλός υπηρέτης, αλλά κακός αφέντης. Ως άσπλαχνος αφέντης κατά τους Πολυσόφους Προγόνους μας προκαλεί ανεπανόρθωτες καταστροφές:
“Οὐδέν γάρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος κακόν νόμισμ’ ἔβλαστε· τοῦτο καί πόλεις πορθεῖ, τόδ’ ἄνδρας ἐξανίστησι δόμων· τόδ’ ἐκδιδάσκει καί παραλλάσει φρένας χρηστάς πρός αἰσχρά πράγμαθ’ ἵστασθαι βροτῶν”.
[= Δεν καθιερώθη ποτέ από το ανθρώπινο γένος πιο ολέθριο έθιμο από τον άργυρο (από το χρήμα)· αυτό εκπορθεί πόλεις· αυτό ξεσηκώνει ανθρώπους από τα σπίτια τους· αυτό παρασύρει και διαστρέφοντας τα καλά μυαλά τα σπρώχνει προς αισχρές πράξεις.] (Σοφοκλέους Αντιγόνη).
Να μη δώσουμε χώρο να δράσουν οι ντόπιοι και ξένοι μαυραγορίτες
Γνωρίζουμε τι έκαναν οι μαυραγορίτες κατά την Γερμανική κατοχή. Οι κατακτητές οδήγησαν το λαό στην υποδούλωση και οι μαυραγορίτες το έσπρωξαν στην φτώχια, στην εξαθλίωση και στον θάνατο. Αγόρασαν πολύτιμα αντικείμενα για ένα κομμάτι ψωμί.
Το ίδιο θέλουν να κάνουν και οι σύγχρονοι μαυραγορίτες, οι κερδοσκόποι και κάθε είδους οικονομικοί απατεώνες. Πρέπει όλοι να σταθούμε εμπόδιο σ’ αυτά τα σχέδια.
Μάλιστα δε η Εκκλησία να πρωτοστατήσει ώστε να καταλυθούν τα πονηρά σχέδια της υποτέλειας και της ξενοδουλείας.
Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα των παιγνιδιών της “Σκιώδους Οικονομικής Κάστας” του κόσμου;
Ο πνευματικός νόμος θα προκαλέσει την παραδειγματική τιμωρία των διαφόρων πονηρών οικονομικών μαγείρων.
Πιστεύουμε ότι θα πάθουν αυτό πού διδακτικά και με ενάργεια απετύπωσε η Πατερική εμπειρία και σοφία:
“Τρείς φίλοι πλησίαζαν προς ένα ξέμακρο σπήλαιο στην έρημο και κάποιος Ασκητής προσπάθησε να τους εμποδίσει να μπουν σ’ αυτό. Εκείνοι όμως παρήκουσαν και μπήκαν βρίσκοντας ένα μεγάλο θησαυρό. Καταχαρούμενοι έστειλαν τον έναν να φέρει τροφή από την πόλη και οι άλλοι παρέμειναν να φυλάξουν τόν θησαυρό.
Και οι τρείς σκέφθηκαν να καρπωθούν μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού. Ο πρώτος πήγε στην πόλη, έφαγε και έφερε φαγητό με δηλητήριο για τους φίλους του. Οι δύο όμως, είχαν συμφωνήσει και φόνευσαν τον επιστρέψαντα φίλο τους, ώστε να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο. Βέβαια τρώγοντας το φαγητό πού εκείνος έφερε άφησαν και αυτοί την πνοή τους μπροστά στον θησαυρό του θανάτου”.
Ας κάνουμε τώρα και τον παραλληλισμό. Θησαυρός τα άνομα χρήματα. Φίλοι είναι οι Τραπεζίτες, οι Κερδοσκόποι και οι Επιχειρηματίες.
Δηλητηριασμένο φαγητό είναι τα “Tοξικά Προϊόντα” πού οι Τραπεζίτες δίνουν στους Κερδοσκόπους και στους Επιχειρηματίες. Αυτοί τα προμηθεύονται νομίζοντας ότι θα κερδίσουν, αλλά αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τα Τραπεζικά Ιδρύματα, πού φαλιρίζουν. Οι δε Κερδοσκόποι και οι Επιχειρηματίες χάνουν τα πάντα τρώγοντας “Τοξικά Ομόλογα”.
No comments:
Post a Comment