Χαιρετισμός και ευχαριστίες κατά την τελετή
των αποκαλυπτηρίων της προτομής
της Μάγδας Κιτρομηλίδου
Του Καθηγητή Πασχάλη Κιτρομηλίδη
=============
Εκ μέρους της αδελφής μου, του αδελφού μου, των συζύγων και των παιδιών μας σας ευχαριστούμε από καρδιάς για την παρουσία σας σήμερα εδώ και για τη συμμετοχή σας σ’ αυτή την εκδήλωση τιμής και μνήμης για τη Μάγδα Κιτρομηλίδου. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τη Σχολική Εφορεία Λευκωσίας και το σχολείο της Παλλουριώτισσας τόσο για την απόφαση να εγκαταστήσουν το καλλιτεχνικό μνημείο προς τιμήν της μητέρας μας όσο και για την ωραία σημερινή εκδήλωση.
Προσφέρουμε σήμερα στην πόλη μας, τη Λευκωσία, και στο σχολείο της Παλουριώτισσας, αλλά ιδίως στους νέους που μορφώνονται σε αυτό τώρα και στο μέλλον, την καλλιτεχνική απομνημείωση του περάσματος της Μάγδας Κιτρομηλίδου από αυτούς τους χώρους. Η προτομή είναι έργο του Τήνιου γλύπτη Πραξιτέλη Τζανουλίνου, ο οποίος σμίλεψε σε υπέροχο πεντελικό μάρμαρο το καλλιτεχνικό προϊόν μιάς παμπάλαιας ελληνικής τέχνης, προσδίδοντας είδος στην ύλη, για να θυμηθούμε τις έννοιες και τα λόγια του Αριστοτέλη.
Η τέχνη, με τη μορφή που προσδίδει στην ύλη, μας προσφέρει μια ανάμνηση και αυτή η ανάμνηση είναι εκείνη των όσων πρόσφερε και των όσων αντιπροσωπεύει με την εκπαιδευτική της πράξη και το συγγραφικό της έργο η Μάγδα Κιτρομηλίδου. Είναι η ανάμνηση κατ’ εξοχήν της αφοσίωσης στην υπόθεση της ελληνικής παιδείας, της καλλιέργειας αυτού του πανάρχαιου αγαθού που εξανθρωπίζει τους ανθρώπους και προσδιορίζει μια ολόκληρη πνευματική παράδοση, την παλαιότερη και πρωταρχική συνιστώσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Είναι επίσης η ανάμνηση της κοινωνικής συνείδησης, της ζωηρής επίγνωσης του χρέους προς το κοινωνικό σύνολο, της συναίσθησης ακριβώς του καθήκοντος που οδήγησε τη Μάγδα Κιτρομηλίδου το έτος 1975 να αναλάβει την πρωτοβουλία και την προσωπική ευθύνη για την επαναλειτουργία του σχολείου της Παλουριώτισσας ως έπαλξης της ελευθερίας της Κύπρου, έπαλξης που κινδύνευε από τον εισβολέα που διαίρεσε την πόλη μας. Η πράξη αυτή υπήρξε η κορυφαία εκδήλωση του αντιστασιακού πνεύματος που σφυρηλατήθηκε μέσα της από τις ιδέες και τα βιώματα που αποκόμισε στα χρόνια των σπουδών της κατά τη γερμανική κατοχή της Ελλάδος και αργότερα στην Κύπρο κατά τα χρόνια του αγώνα της ΕΟΚΑ, στην προπαρασκευή και διεξαγωγή του οποίου ο Μίκης και η Μάγδα Κιτρομηλίδη δόθηκαν ολόψυχα από τις επάλξεις της κυπριακής εκπαίδευσης.
Εμείς τα παιδιά και τα εγγόνια της από τους γονείς μας, τον Μίκη και τη Μάγδα Κιτρομηλίδη, που υπηρέτησαν την παιδεία της Κύπρου στο Παγκύπριο Γυμνάσιο αλλά και στο Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου, από τον παππού μας, Πασχάλη Πασχαλίδη, τον Μικρασιάτη γυμνασιάρχη και παιδαγωγό της Πάφου, τον οποίο η Μάγδα Κιτρομηλίδου υπεραγαπούσε και στον οποίο αφιέρωσε σημαντικό μέρος του συγγραφικού και εκδοτικού της έργου, αλλά και από τους θείους μας της οικογένειας Νικολαΐδη, ιδρυτές και ευεργέτες των σχολείων της Πάφου, αναδεχθήκαμε την παρακαταθήκη της διακονίας της ελληνικής παιδείας, της επιτέλεσης του χρέους προς τον συνάνθρωπο και προς τον πολιτισμό.
Πιστεύουμε ότι η παρακαταθήκη αυτή οφείλει να περιφρουρηθεί αλώβητη και να εξακολουθήσει να καλλιεργείται στη νήσο μας και στον ευρύτερο ελληνικό κόσμο και προσφέρουμε τη μορφή της δασκάλας του γένους που η τέχνη εσμίλεψε στο μάρμαρο για να υπενθυμίζει ότι η παιδεία είναι κυρίως ανάμνηση, ανάμνηση κατ’ εξοχήν της γλώσσας μας, της πνευματικής παρακαταθήκης που εκφράστηκε σ’ αυτή τη γλώσσα και της συναίσθησης της συλλογικής ευθύνης που συνέχει μέσα στο χρόνο τις γενεές, συντηρεί ένα διάλογο με τις γενεές των νεκρών αλλά και με εκείνες που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, έναν διάλογο που συγκροτεί τον πολιτισμό, καλλιεργεί τη συνείδηση των λαών και εξασφαλίζει την επιβίωσή τους.
8 Δεκεμβρίου 2011
No comments:
Post a Comment