Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΘΟΥΣ

Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΘΟΥΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Οταν ανάρτησα το κείμενο αναφορικά με το διασυρμό της Τιμίας Ζώνης για τα γενέθλια του Πατριάρχη Ρωσίας Κύριλλου ανώνυμος σχολιογράφος μου έστειλε το ακόλουθο σχόλιο:

ΤΟ ΑΝΩΝΥΜΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ

__________

“Αυτά τα περί εθνοφυλετισμού είναι οι αρλούμπες και θα πρέπει να ντρέπεστε που τα λέτε. Η Μόσχα είναι πολυεθνική χώρα και επειδή μένω εκεί εδώ και 4 χρόνια, γνωρίζω καλύτερα και τις διαθέσεις του λαού και του κλήρου και την πραγματικότητα. Δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά που λέτε. Εχετε κόμπλεξ από ιστορικές μνήμες της ψευδοϊδεολογίας πανσλαβισμού του 18 αιώνα και δεν μπορείτε να το ξεπεράσετε. Ξυπνήστε! Στον 21 αιώνα ζουμε. Εχουν αλλάξει πολλά. Οσο για τα γεννέλθλια - δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό για την ορθοδοξία. Κανείς άγιος πατέρας δεν απαγορεύει να γιορτάσουμε τα γενέθλια. Αυτά έμειναν ως παράδοση από τα 70 χρόνια κομμουνισμού και δεν είναι και κάτι τρομερό που ο Πατριάρχης μας ταυτόχρονα γιόρτασε τα γενέθλια του. Εξάλλου η Ζώνη ήρθε τον οκτώβρη και τα γενέθλια του Κυρίλλου είναι το νοέμβριο. Αν δεν είχε μεγάλη προσέλευση κόσμου, μπορεί η Ζώνη να είχε επιστρέψει ήδη στο Αγιον Όρος. Αυτή τη στιγμή ο Πατριάρχης μας μας στηρίζει και παρηγορεί σε αυτό τον δύσκολο καιρό. Γι' αυτό μετανοήστε και σταματήστε να λέτε ανοησίες!”

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΕΘΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ!!!

_____________

Ας αρχίσουμε από το αυτονόητο. Με τέτοιους συνήγορους το Πατριαρχείο Ρωσίας και ο ρωσικός εθνοφυλετισμός δεν χρειάζονται αντιπάλους.!!!

Ο εορτασμός των γενεθλίων του Πατριάρχη έμεινε από την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης, μας πληροφορεί ο σχολιογράφος.

Αλλά ω αγαθέ! Η Σοβιετική Ενωση ήταν ένα έντονα αντίθεο και εκκλησιομάχο σύστημα που οδήγησε στο μαρτύριο δεκάδες εκατομμύρια χριστιανών για να τους εξαναγκάσει να γίνουν άθεοι.

Μία από τις αντιχριστιανικές της ενέργειες ήταν να καταργήσει όλες τις χριστιανικές γιορτές και να τις αντικαταστήσει με άλλες κοσμικού χαρακτήρα. Τα ονοματήρια λ.χ. με τα γενέθλια! Τις θρησκευτικές εορτές με κοσμικές και “προλεταριακές” εορτές και εσύ, ανώνυμε σχολιογράφε, - με αναίδεια χιλίων πιθήκων - υποστηρίζεις ότι δεν είναι επιλήψιμο να διατηρήσει η Εκκλησία της Ρωσίας ένα έθιμο που προήλθε - όχι απλά από ένα κοσμικό - αλλά από ένα αντιεκκλησιαστικό και χριστιανομάχο καθεστώς;

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ

_________

Οσο για το αν υπάρχουν έντονες δυτικές επιδράσεις στο Ρωσικό Πατριαρχείο αρκούμαστε να παραθέσουμε εμπεριστατωμένο κείμενο που επεσημάναμε στον ιστοχώρο που αναφέρεται στο θέμα, το οποίο απαντά επαρκώς το ερώτημα - έστω και αν δεν εξαντλεί όλες τις πτυχές - αν υπάρχουν Δυτικές επιδράσεις στην “Τρίτη Ρώμη” ή “Αγία Ρωσία”, όπως ονομάζεται σήμερα.

Αναφέρει λοιπόν το κείμενο.

Η ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

____________

“Η Ρωσική Εκκλησία ακολούθησε τη διαφοροποίηση των Φράγκων έναντι της Ορθόδοξης Ρωμαϊκής Εκκλησίας και θέλησε να διαφοροποιηθεί και αυτή από αυτήν, με την καλλιέργεια ενός πνεύματος ανθελληνισμού, ειδικά μετά την πτώση της ΚΠολης το 1453 και ειδικότερα με την ανάδειξη της Ρωσικής Εκκλησίας σε Πατριαρχείο το 1589, το πρώτο εθνοφυλετικό Πατριαρχείο στην ιστορία της Εκκλησίας.

Η “ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ”

_________

Σ’ αυτό το κλίμα κυοφορήθηκε η ιδέα της Μόσχας ως Τρίτης Ρώμης και η συγκρότηση μιας νέας «ορθόδοξης» αυτοκρατορίας, μετά το θάνατο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με έδρα τη νέα Ρώμη και την απόσχιση της πρώτης Ρώμης από την Ορθόδοξη Πίστη.

Έτσι, αρχίζει στη Ρωσία μια προσπάθεια διαφοροποίησης, σε εξωτερικά κυρίως στοιχεία, του εκκλησιαστικού βίου από τους Έλληνες, όπως ακριβώς έκαναν οι Φράγκοι 500 χρόνια πριν. Με την ίδια λογική των Φράγκων, οι Ρώσοι επέμειναν σε διαφοροποιήσεις, που καθιστούσαν αμέσως έκδηλη τη δική τους εθνοφυλετική ιδιαιτερότητα: ρωσικός τύπος σταυρού (με τρεις οριζόντιες κεραίες, εκ των οποίων οι ακραίες μικρότερες από τη μεσαία, κάθετες ή πλάγιες στον κάθετο άξονα), ιδιαίτερος ρωσικός τύπος σάκου, ρωσικός τύπος επανωκαλύμμαυχου, λευκά ράσα, μίτρα και σε Αρχιμανδρίτες, ιδιαίτερος ρωσικός τύπος εικονογραφίας (με έντονο το εξαϋλωτικό ιμπρεσσιονιστικό στοιχείο) και επηρεασμός από τη δυτική τεχνοτροπία, ρωσική εκκλησιαστική αρχιτεκτονική, με έμφαση στον διακοσμητικό κρεμμυδόσχημο τρούλο και άλλες μικρότερης σημασίας μεταβολές. Αυτές οι διαφοροποιήσεις επιδιώκουν να λειτουργήσουν, σαν έκφραση εθνοφυλετικής ιδιαιτερότητας και δυναμικής πρωτοκαθεδρίας.

ΤΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΡΑΣΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩΚΑΛΥΜΜΑΥΧΑ

_________

Ειδικά, ως προς την λευκή αμφίεση των ρώσων κληρικών, αυτή έχει έλθει, όπως πολλά άλλα πράγματα, από τη Ρώμη: Τα άσπρα λοιπόν, που φοράνε οι Ρώσοι, κάποια άσπρα καλιμαύχια, πανωκαλίμαυχα ή άσπρα άμφια, είναι μία λάθος παράδοση, η οποία μεταφέρθηκε από μια πλάνη, που ήρθε στη Ρώμη, από τη λεγόμενη Κωνσταντίνεια δωρεά. Είναι ένα ψέμα, το οποίο είπαν κάπου στη Ρώμη, ότι (δήθεν) ο Μέγας Κωνσταντίνος λίγο πριν πεθάνει, έκανε μια δωρεά στη Ρώμη και της δώρισε να είναι η πρώτη Εκκλησία. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Και μαζί με αυτή τη δωρεά που έκανε, τους χάρισε και ένα άσπρο άμφιο (πράγμα που φοράει μόνον ο Πάπας) για να το φοράνε κ.λπ. και μεταφέρθηκε στη Μόσχα, ένα ολόκληρο παραμύθι. Υπάρχουν δύο ψέματα πάνω στα οποία στηρίχθηκαν κάποια στοιχεία θεολογίας της Βατικανείου εκκλησίας, όπως η Κωνσταντίνειος δωρεά και οι ψευτοϊσιδώρειες διατάξεις (πρωτ. Κων/νος Στρατηγόπουλος).

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΗΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΥΡΙΛΛΟΥ

____________

Πρόσφατο παράδειγμα της νοοτροπίας αυτής είναι η εικόνα που παρουσίασε η σύναξη των Ρώσων Επισκόπων, για την ανάδειξη του Πατριάρχη Μόσχας. Τοποθετημένοι και στοιχημένοι σε σειρές σύμφωνα με την χρωματολογική αμφίεση, η δε όλη εικόνα θύμιζε την αντίστοιχη βατικάνεια σύναξη των παπικών επισκόπων. Έτσι παρατηρήθηκε να φορούν οι Επίσκοποι:

- Μαύρο ράσο, μαύρο επανωκαλύμμαυχο

- Μαύρο ράσο, λευκό επανωκαλύμμαυχο

- Μπλε ράσο, λευκό επαν.

- Μωβ ράσο, μαύρο επαν.

- Κόκκινο ράσο, μαύρο επαν.

- Πράσινο ράσο, λευκό επαν.

Αλλά και η εξωτερική διακόσμηση του νέου Ι. Ναού του Σωτήρος στη Μόσχα, είναι παπικής έμπνευσης με το πλήθος των αγαλμάτων των αγίων και των αγγέλων, που τον διακοσμούν!”

“ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ” ΘΕΟΛΟΓΙΑ

_________

Σε όσα ορθά επισημαίνονται πιο πάνω πρέπει προπαντός να επισημανθεί ο “στοχαστικός” - όπως τον αποκαλούσε ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης - χαρακτήρας της θεολογίας των Σλαβόφιλων θεολόγων και διανοητών. Μια θεολογία η οποία είναι γνωστή και ως “Παρισινή θεολογία”, εξαιτίας του σημαντικού πολυεπίπεδου έργου των Ρώσων εμιγκρέδων διανοητών θεολόγων και φιλόσοφων στο Παρίσι.

Η “Παρισινή θεολογία”, που εκφράζει την “ρωσική ιδιαιτερότητα” της Ορθοδοξίας, εγκατέλειψε την ασκητική μέθοδο (καθάρσεως, φωτισμού και θεώσεως) ως την απολύτως απαραίτητη προυπόθεση της αληθούς θεολογίας που ακολουθούσαν οι Αγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. Αντί της ασκητικής αγιαστικής μεθόδου υιοθετήθηκε ο Θεολογικός και φιλοσοφικός στοχασμός ακόμη και για τις απερινόητες σχέσεις των προσώπων της Αγίας Τριάδας.

Αλλά γι’ αυτά θα χρειαστεί να επανέλθουμε.