ΛΟΓΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

ΛΟΓΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΟΥΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Με αφορμή την εορτή της Περιτομής του Κυρίου και την εορτή του Μεγάλου Βασιλείου την 1ην Ιανουαρίου ο Παναγιότατος εξεφώνησε ένα πολύ πνευματικό λόγο με βαθιά θεολογικά νοήματα αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε στη συνέχεια.

Σημειώνουμε ότι χωρίσαμε και τιτλοφορήσαμε αυθαίρετα σε ενότητες τα αποσπάσματα για να γίνουν πιο ευανάγνωστα από τους αναγνώστες.

Δύσκολα θα βρει κάποιος έστω και μια λέξη να προσθέσει στους πραγματικά τόσο πνευματικούς λόγους του Παναγιότατου. Εκφράζουμε την πιο ειλικρινή μας χαρά για την κατά Θεόν καθοδήγηση του Οικουμενικού Πατριάρχη, που αναπαύει κάθε ορθόδοξη ψυχή.

Παράλληλα στον ίδιο λόγο ο Παναγιότατος διατύπωσε θέσεις που προβληματίζουν και προκαλούν ανησυχία, αλλά επίσης και πράγματα που δημιουργούν βαθύτατη θλίψη.

Στο κείμενο που ακολουθεί παραθέτουμε τους όντως πνευματικούς και βαθύτατα θεολογικούς λόγους του Πατριάρχη μας, επιφυλασσόμενοι να εξετάσουμε όσα προβληματίζουν και δημιουργούν απορίες, αλλά και όσα προκαλούν θλίψη σε άρθρα που θα ακολουθήσουν.

*****

Η ΟΔΥΝΗΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου

===========

Εάν στρέψωμεν τα όμματα ημών εις την πορείαν του κόσμου συχνάκις απογοήτευσις και απόγνωσις καταλαμβάνει ημάς. Θλίψεις, ταραχαί, αδελφοκτόνοι πόλεμοι, αδικίαι, οικονομική κρίσις και εξαθλίωσις, πείνα και έτερα πολλά ων ουκ εστιν αριθμός. Δεν πρέπει όμως να λησμονώμεν ότι η απομάκρυνσις του ανθρώπου εκ του Θεού είναι υπεύθυνος διά τα ατελείωτα παθήματα αυτού.

Ο σύγχρονος άνθρωπος αδυνατεί να κατανοήση ότι αι συνέπειαι της αμαρτίας και της αποστασίας του είναι τραγικαί διά τον ίδιον και διά το μέλλον του κόσμου. Διότι αι συνέπειαι της αμαρτίας, ως και της αγιότητος, είναι παγκόσμιοι.

Θέτων εαυτόν ο άνθρωπος εις την θέσιν του Θεού, εφευρίσκει εξύπνους όρους ίνα ονομάση και εξωραΐση τα πάθη αυτού και την πεπτωκυίαν ζωήν του, νομίζων ότι ούτω θα αποφύγη τους ελέγχους της συνειδήσεως και τα τραγικά αποτελέσματα της αποστασίας. Όμως ο Κύριος λέγει ότι «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι» (Ματθ. κδ 35).

ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ

___________

Διά τούτο, αδελφοί και τέκνα, ας μείνωμεν κατά το παρόν έτος ηνωμένοι εντός της Εκκλησίας, η οποία παρέχει εις ημάς την βεβαίαν ελπίδα της σωτηρίας.

Ας πολιτευθώμεν και κατά το νέον έτος αξίως της κλήσεως ημών και της εμπιστοσύνης ης ετύχομεν παρά της Μητρός ημών Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.

Ο Κύριος ημών, «ω εδόθη πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. κη 18), ενέδυσεν ημάς με την τριπλήν εξουσίαν της αρχιερωσύνης και της ιερωσύνης, εν μέσω του εξαγορασθέντος διά του τιμίου Αυτού αίματος λαού Του.

Διωρίσθημεν ίνα οικονομώμεν και τελώμεν τα εκκλησιαστικά μυστήρια, αναλόγως προς τας πνευματικάς ανάγκας του ποιμνίου ημών, ίνα κηρύττωμεν το θέλημα του Θεού εις τους υφ’ ημών ποιμαινομένους και ίνα λύωμεν τας αμαρτίας του λαού.

Ούτως ας προσφέρωμεν καθαράς τας ψυχάς ημών τω Δεσπότη Χριστώ, ενθυμούμενοι την παραίνεσιν του Χρυσορρήμονος Προκατόχου ημών εν τω αγιωτάτω αρχιεπισκοπικώ Θρόνω της Κωνσταντινουπόλεως: «των ακτίνων αυτών καθαρωτέραν τω ιερεί την ψυχήν είναι δει, ίνα μήποτε αυτόν έρημον καταλιμπάνη το Πνεύμα το Άγιον, ίνα δύνηται λέγειν. Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».

ΑΓΑΠΗ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΟΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ

___________

Ας αφιερώσωμεν όλους εαυτούς εις την διακονίαν της Εκκλησίας, ας αφήσωμεν όλην την καρδίαν και τους διαλογισμούς ημών εις το έλεος του Θεού.

Ας αγωνισθώμεν ίνα έχωμεν προς πάντας αγάπην ειλικρινή και ανυπόκριτον, υπάρχοντες πάντοτε συγκαταβατικοί και προσηνείς προς τους πλησίον ημών, έχοντες προ οφθαλμών τους λόγους του Αποστόλου: «δούλον Κυρίου ου δει μάχεσθαι, αλλ’ ήπιον είναι προς πάντας, διδακτικόν, ανεξίκακον».

ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΕΡΙΔΕΣ

___________

Ας διαλαττώμεθα ταχέως μετ’ εκείνων όσοι λυπούν ημάς, ίνα δυνηθώμεν ευσυνειδήτως να κηρύξωμεν την ειρήνην εις τους πιστεύοντας ημίν και αταράχως να επιτελώμεν την φρικτήν μυσταγωγίαν της αιωνίου προς Θεόν καταλλαγής.

Ας επαγρυπνήσωμεν επιμελώς εις τας επάλξεις της Μητρός ημών Εκκλησίας, φυλάττοντες την ποίμνην του Κυρίου από ερίδων και ταραχών, και πάσης επιβουλής του αντικειμένου, με την συνείδησιν ότι «εάν ρομφαία λάβη ψυχήν, αύτη μεν δια την ανομίαν αυτής ελήφθη, το δε αίμα αυτής εκ χειρός του σκοπού εκζητήσει Κύριος των δυνάμεων» (Ιεζ. ιβ 15).

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

__________

Ας γυμνάσωμεν και εφέτος τας ψυχάς ημών εις την φιλοπονίαν των αρετών, ιστάμενοι ενώπιον του Θεού μετά καθαράς συνειδήσεως, εννοούντες οπόσην αγιότητα βίου και αγνείαν απαιτεί εξ ημών η διακονία των μυστηρίων της δόξης Αυτού, εξομολογούμενοι αλλήλοις τας αμαρτίας και τα παραπτώματα ημών και γνωρίζοντες ότι ούτω πράττοντες θα έχωμεν την ευλογίαν και το έλεος του Θεού εις τε την παρούσαν και εις την μέλλουσαν ζωήν.

Ας φυλάττωμεν την παράδοσιν και την ευταξίαν της Μητρός Εκκλησίας, λόγοις και έργοις, υπήκοοι μέχρι θανάτου εις τας παραδόσεις και επιταγάς των Αποστόλων και των Πατέρων, διά να έχη και ο Θεός την φροντίδα ημών.

ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΥΣ

___________

Ας τελώμεν τας εορτάς πνευματικώς και ουχί κοσμικώς, ώστε αύται να είναι δι’ ημάς φωτισμός και αγιασμός ψυχής. Ούτω, θα λαμβάνωμεν τας ευχάς και ευλογίας των αγίων, ως του σήμερον τιμωμένου Μεγάλου Βασιλείου, οίτινες αδιαλείπτως πρεσβεύουσιν υπέρ ημών τη Αγία Τριάδι.

ΠΗΓΗ:

Πυλώνας Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ