Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Πολύ ορθά είναι όσα αναφέρει ο π. Βασίλειος Καλλιακμάνης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αναφορικά με το πολιτιστικό διχασμό παιδείας και Ορθόδοξης ζωής.

Τον συγχαίρουμε υικά για τη γενναιότητα να καταγγείλει ότι “οι ελάχιστες ώρες Θρησκευτικών που περιλαμβάνονται στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα, και οι οποίες βαθμηδόν καταργούνται, δεν είναι ικανές να αναπληρώσουν το κενό και να γεφυρώσουν τον πολιτιστικό χάσμα.”

Εκείνο που δεν κατανοούμε είναι γιατί δεν υψώνει φωνή και να καταγγείλει ποιοι συγκεκριμένα είναι αυτοί οι οποίοι βάζουν με καταιγιστικό πυρ εναντίον του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών;

Ασφαλώς και δεν μπορεί το μάθημα των Θρησκευτικών από μόνο του να γεφυρώσει το χάσμα Ορθοδοξίας και εκκοσμικευμένης παιδείας τοσούτον μάλλον εφόσον πλείστοι όσοι από τους διδάσκοντες Θρησκευτικά στη Μέση Παιδεία είναι ναυάγια της Φιλοσοφικής Σχολής.

Ο Θεός ξέρει τι πιστεύουν πολλοί από αυτούς και ως εκ τούτου φυσικό επακόλουθο είναι να μην μπορούν να μεταδώσουν στους μαθητές τους κάτι που να τους δένει με την Ορθόδοξη ζωή.

Γνωρίζει όμως ο αιδεσιμολογιότατος Καθηγητής και ποιοι πρωτοστάτησαν για να φτάσουν στα σημερινά χάλια οι φοιτητές των Θεολογικών Σχολών, που δεν είναι βέβαια άλλοι παρά οι Σάββας Αγουρίδης και Νίκος Νησιώτης.

Ακρωτηριασμένο, επομένως, είναι σε πολλές περιπτώσεις, το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά και αυτό το λίγο που προσφέρει προσπαθούν με νύχια και με δόντια και με φασιστικές μεθόδους και σκοτεινό παρασκήνιο να το ρημάξουν ολότελα.

Δεν πρέπει ο π. Βασίλειος να υψώσει φωνή εναντίον των Γεννίταρων που προσπαθούν να το αλλοτριώσουν και να το καταργήσουν;

Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι αγωνίστηκαν να διώξουν τους ζηλωτές θεολόγους από τα σχολεία είναι οι ίδιοι που αλλοτριώνουν τώρα τον ορθόδοξο χαρακτήρα των Θρησκευτικών και ολοκληρώνουν το οικουμενιστικό και αντορθόδοξο έργο τους με τα συγκρητιστικά προγράμματα σπουδών και τα νέα εγχειρίδια που εκπονούν.

Ναι! Δεν μπορεί το μάθημα των Θρησκευτικών από μόνον του να γεφυρώσει το χάσμα εκκοσμικευμένης παιδείας και ορθόδοξης πίστης αλλά και αυτό το περιορισμένο έστω που προσφέρει δεν πρέπει να το ενισχύσουμε με κάθε τρόπο;

Παραθέτουμε στη συνέχεια την είδηση που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη το πιο πάνω σχολίου.

*****

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ

Του π. Βασίλειου Ι. Καλλιακμάνη

============

α) Όταν το 1842 η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών όριζε την τριακοστή Ιανουαρίου - ημέρα μνήμης των Τριών Ιεραρχών - ως εορτή των γραμμάτων και της παιδείας, ίσως διέβλεπε προφητικά την πολιτιστική απορία του νέου ελληνισμού.

Στους μεταγενέστερους χρόνους, κάτω από δυσχερείς ιστορικές συγκυρίες και τη βούληση της άρχουσας τάξης, ο ελληνικός λαός βίωνε έναν ιδιότυπο πολιτιστικό διχασμό, ο οποίος αιωρούνταν ανάμεσα στη Μεγάλη Ιδέα και το σύμβολο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, την Αγία Σοφία αφενός, και τα περικαλλή μνημεία του Παρθενώνα και της Ακρόπολης των Αθηνών αφετέρου.

β) Την παράδοξη αυτή πολιτιστική κατάσταση, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητας των Νεοελλήνων, ζούνε και οι μαθητές. Από το ένα μέρος τα παιδιά στο σχολείο σπουδάζουν πληθωρικά την αρχαία ελληνική γνώση μέσω φιλολογικών και ιστορικών μαθημάτων. Από το άλλο, στο σπίτι βρίσκουν αναμμένο το καντήλι, τιμούν τον Χριστό, την Παναγία και τους αγίους, γιορτάζουν τις χριστιανικές γιορτές, βαφτίζονται με χριστιανικά ονόματα και γενικά η καθημερινή τους ζωή συνδέεται με τη ζωντανή ορθόδοξη χριστιανική παράδοση.

γ) Οι ελάχιστες ώρες θρησκευτικών που περιλαμβάνονται στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα, και οι οποίες βαθμηδόν καταργούνται, δεν είναι ικανές να αναπληρώσουν το κενό και να γεφυρώσουν το πολιτιστικό χάσμα. Οι Τρεις Ιεράρχες ως άνθρωποι βαθιάς παιδείας, αφού ήταν κάτοχοι της «ευγενεστέρας χριστιανικής αλλά και της έξωθεν παίδευσης», αποτελούν σύμβολα γεφύρωσης του χάσματος αυτού. Ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος είχαν σπουδάσει στην Αθήνα, όπου παρακολούθησαν ευρύ πρόγραμμα μαθημάτων ρητορικής, φιλολογίας, ιστορίας, φιλοσοφίας, μαθηματικών και ιατρικής. Ο Χρυσόστομος μαθήτευσε στη Σχολή της Αντιόχειας.

ΠΗΓΗ:

Θρησκευτικά