Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Του οικονομολόγου Γεώργιου Ντόνα

============

Όποιος είδε και άκουσε την τηλεοπτική συνέντευξη του κ. Γιανναρά, στη γνωστή δημοσιογράφο κα Έλλη Στάη, από τη Νέτ, φαντάζομαι ότι, κατακλύσθηκε από ποικιλόμορφα αισθήματα και σε πολλά συμφώνησε με τη δεδηλωμένη οργή του.

Παρακολουθώντας, όμως, από κοντά την διαδρομή του, κυρίως τις μεταπολιτευτικές δεκαετίες, μελετώντας κείμενα και βιβλία του, επιφυλλίδες και δημοσιεύματά του, και την εν γένει δημόσια παρουσία του, μετά και την πρόσφατη συνέντευξή του, απλά κούνησα το κεφάλι με θλίψη και οδύνη.

Διερωτήθηκα, λοιπόν, αν έπρεπε να δημοσιοποιήσω τις έμπονες σκέψεις μου, και κατέληξα στο ότι, το οφείλω, απέναντι της μιας και μοναδικής ΑΛΗΘΕΙΑΣ, την οποία επιθυμώ ταπεινά να υπηρετώ!

Δεν θα ασχοληθώ, βεβαίως, με τις κορώνες οργής και θυμού κατά των φορέων την Εξουσίας (κυρίως της Πολιτικής) του κ. Γιανναρά ούτε με τις νεφελώδεις και γριφώδεις διατυπώσεις του. Το μόνο πού σημειώνω είναι ότι, “σοφόν το σαφές”!

Δεν θα σχολιάσω, επίσης, την τάση του, ως δημόσιος κατήγορος, να εξαπολύει μύδρους κατά πάντων (για ολόκληρες δεκαετίες), και να επιγράφει την τελματώδη παρακμιακή μας κατάσταση ΜΟΝΟ στους άλλους, σαν ο ίδιος να βρίσκεται στο απυρόβλητο και σαν με την στάση ζωής, τις επιλογές και την πέννα του, να μη συνέβαλε από την πλευρά του, σ’ αυτό το φοβερό κατρακύλισμα…

Απλά, θα του υπενθυμίσω τα περί “ελευθερίας του ήθους”, πού με κάθε τρόπο διατυμπάνιζε και συνεχίζει να το πράττει, και συγχρόνως θα τον εγκαλέσω ως ένα από τους βασικούς υπευθύνους του σημερινού ηθικοπνευματικού ξεχαρβαλώματος…!

Δεν μπορώ, όμως, να μην καταγγείλω, τις απαράδεκτες (τουλάχιστον) απαντήσεις του, στο καίριο ερώτημα της κας Δημοσιογράφου προς τον Θεολόγο πού είχε απέναντί της. Απλή η ερώτηση, μέσα από μια δίλεξη πρόταση: “Υπάρχει Θεός;”! Και ποια ή απάντηση του καθ’ ύλην αρμοδίου; Αμπελοφιλοσοφίες και ακατανόητες μακροσκελείς αναφορές σε έρωτες και θρησκείες, και καταγγελία των δογμάτων, κ.τ.λ., κ.τ.λ…!

Αυτά περίμενε ν’ ακούσει από σας, κ. Γιανναρά ο απλός τηλεθεατής, σ’ ένα τέτοιο ερώτημα;;; Τι σας κόστιζε, με τον ίδιο απλό και εμφαντικό τρόπο, να απαντήσετε: “Ναι, υπάρχει Θεός, κυρία μου (!)”, και εν συνεχεία να ξεδιπλώσετε με την ίδια απλότητα τις θεολογικές σας θέσεις;;; Πώς απαντούσαν και απαντούν σ’ αυτό το μείζον υπαρξιακό ερώτημα οι μεγάλοι Πατέρες παλαιότεροι και σύγχρονοι, οι εμπνευσμένοι Διδάχοι και Γεροντάδες, οι απλοί και γνήσιοι και άδολοι άνθρωποι, πού ο Θεός κατοικεί μέσα τους;;; Τι, επί παραδείγματι, για να μην πάμε στους παλαιότερους, θα απαντούσαν οι αείμνηστοι κολοσσοί της γνώσεως και της σοφίας, μπάρμπα Φώτης Κόντογλου και πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος ή οι εμπνευσμένοι και απλοί Γεροντάδες πατήρ Πορφύριος και πατήρ Παῒσιος;;; Τόσο δύσκολη, είναι μία καθαρή ΟΜΟΛΟΓΙΑ Πίστεως, από έναν γνωστό Διανοούμενο και Θεολόγο, πού την περιμένει μέσα στη μαυρίλα του και την πνευματική του έρημο, σαν ουράνια δροσοσταλιά, ο μπαφιασμένος και στεγνωμένος τηλεθεατής;;;

Ίσως, όμως, πράγματι αυτή η ομολογιακή απάντηση είναι όχι μόνο δύσκολο, αλλά και αδύνατο να διατυπωθεί, κατά την κρίση μου από τον κ. Γιανναρά…! Μια τέτοια ΟΜΟΛΟΓΙΑ, πριν απ’ όλα, προϋποθέτει έμπρακτη ΜΕΤΑΝΟΙΑ!!! Απλά, δηλαδή, με το θάρρος πού γεννάει η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, απαιτείται ο κ. Χρήστος Γιανναράς, να αναιρέσει δημόσια (!), τα κεφαλαιώδη σφάλματά του, ένα προς ένα, και στη συνέχεια να ζητήσει μία μεγάλη ΣΥΓΓΝΩΜΗ, από το Θεό του Ελέους και τους συνανθρώπους του!!! Έχει ήδη προχωρήσει αρκετά στην όγδοη δεκαετία της ζωή του! Πόσος χρόνος νομίζει ότι του μένει ακόμα για να το πράξει;;; Εμείς πάντως του το ευχόμεθα από καρδιάς!!!

Με τιμή,

Γεώργιος Ντόνας