ΤΑ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ

ΤΑ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Θεωρείται έθιμο παμπάλαιο ν’ αραδιάζουν οι άνθρωποι ψέμματα την 1η Απριλίου. Άν ήταν μόνο τη μέρα αυτή τα ψέμματα και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου αυτό εξαφανιζόταν από τη ζωή μας θα ήταν μικρό το κακό. Μόνο που δεν είν’ έτσι, δυστυχώς. Οι άνθρωποι, μικροί-μεγάλοι, έχουμε το ψέμμα στην άκρη της γλώσσας μας ολόχρονα. Ψέμματα στο σπίτι, ψέμματα στη δουλειά, ψέμματα στο δρόμο, ψέμματα στο σχολείο, ψέμματα μέρα-νύκτα, ψέμματα παντού. 

Το πρώτο ψέμμα, μας αναφέρει η Γένεση, ειπώθηκε στον παράδεισο από το Διάβολο για να ρίξει την Εύα στην αμαρτία. Γι’ αυτό το λόγο ονομάζεται ο Διάβολος «πατήρ του ψεύδους». Στις Δέκα Εντολές υπάρχει σαφής απαγόρευση: «ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν  ψευδη». Έχουμε όμως συνηθίσει την αμαρτία αυτή, παρά την προειδοποίηση που είναι γραμμένη στους Ψαλμούς: «απολείς πάντας τους λαλούντας το ψεύδος» (Ψαλμ. ε΄ 7). Και αλλού στον ίδιο Ψαλμό (στ. 10) σημειώνεται: «ότι ουκ έστιν εν τω στόματι αυτών αλήθεια». Κάπου αλλού ο ψαλμωδός, γιομάτος πικρία, μονολογεί: «Εγώ δε είπα εν τη εκστάσει μου, πας άνθρωπος ψεύστης» (Ψαλμ. ριε΄2 ). 

Στην Καινή Διαθήκη, στους Μακαρισμούς, ο Χριστός μακαρίζει τα θύματα του ψεύδους: «μακάριοι εστέ όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών, ψευδόμενοι ένεκεν εμού» (Ματθ.ε΄11). Είναι φοβερά τα λόγια του Αποστόλου Πέτρου στον Ανανία: «ουκ εψεύσω ανθρώποις αλλά τω Θεώ» (Πραξ. ε΄1-11). Και φοβερότερες οι συνέπειες του ψέμματος εκείνου. Ο Απόστολος των εθνών προειδοποιεί το μαθητή του Τίτο για τους Κρήτες: «Κρήτες αεί ψεύσται» (Τιτ. α΄11). Δηλώνει επίσης: «μη ψεύσεθε εις αλλήλους» (Α΄Κορ. γ΄9). 

Με λίγα λόγια πρόκειται για αμαρτία, που αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού. Δεν πρόκειται για μικρό πράγμα, όπως διατείνονται κάποιοι. Σκεφτείτε ποσό μικρό είναι ένα σπίρτο. Και όμως! Έχει τη δύναμη να κάνει στάκτη ένα ολόκληρο δάσος. Τον ψεύτη τον αποστρέφονται οι άνθρωποι αλλά κι ο Θεός. Είναι γνωστό το ιταλικό παραμύθι του Πινόκιο, που μεγαλωνε η μύτη του κάθε φορά που έλεγε ψέμματα. Και αυτό του βοσκού του ψεύτη. 

Ας αφήσουμε όμως τα διδακτικά παραμύθια και ας ακροασθούμε τον πατερικό λόγο. «Ουδείς γαρ ψευδόμενος ήνωται τω Θεώ, αλλότριον εστί του Θεού το ψεύδος» λέγει ο Αββάς Δωρόθεος. Με απλά λόγια: άνθρωπος που ζει μέσα στο ψέμμα δεν μπορεί να έχει σχέση με το Θεό. Ώστε ο ψεύτης διακινδυνεύει αυτή την ίδια τη σωτηρία του. Ας κόψουμε το ψέμμα από την ομιλία μας. Δύσκολο, άλλα επάναγκες, αν θέλουμε να δούμε Θεού πρόσωπο.