ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Λίαν αξιέπαινη η πρωτοβουλία των Ορθόδοξων Χριστιανικών Σωματείων Αθηνών να διοργανώσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το μάθημα των Θρησκευτιών για να διατρανωθεί το αίτημα “Εφαρμόστε ΤΩΡΑ τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας.” 

Η συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί για να διατηρηθεί ο ορθόδοξος χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών, θα πραγματοπιηθεί στο Μαρούσι την Δευτέρα 9 Μαρτίου στις 3.00 το απόγευμα.

Συγχαίρουμε, εκ μέσης καρδίας, την πρωτοβουλία και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον αγώνα των ορθόδοξων χριστιανικών σωματείων που είναι αγώνας όλων των πιστών.

Ελπίζουμε ότι τα ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία να προγραμματίζουν σειρά δυναμικών εκδηλώσεων τώρα που προγραμματίζεται η έλευση του Παπά Φραγκίσκου για να πραγματοποιήσει πολυήμερη περιοδεία σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας.

Την πορεία του Πάπα Φραγκίσκου θα πλαισιώνει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Η συμπόρευση των τριών ηγετών θα εμπεδώσει τον "λαικό Οικουμενισμό" και θα στείλει ηχηρό -μέχρι διασπάσεως των ακουστικών τυμπάνων- οικουμενιστικό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Είναι αδιανόητο να γίνει πραγματικότητα τόσο μεγάλου μεγέθους οικουμενιστικό έκτροπο χωρίς να υπάρξουν δυναμικές διαμαρτυρίες από όπου και αν περάσει ο αιρετικός Πάπας και οι Οικουμενιστές συνοδοιπόροι του.

Οι αντιδράσεις της Ιεραρχίας δεν αναμένεται να είναι ιδιαίτερα έντονες, εκτός από τους γνωστούς ευλαβείς αντιοικουμενιστές Ιεράρχες.

Ας μην ολιγωρήσουν, λοιπόν, τα Ορθόδοξα χριστιανικά Σωματεία να κάνουν το χρέος τους, επειδή θα είναι μεγάλο κρίμα αν ο Πάπας Φραγκίσκος και οι δύο Οικουμενιστές Προκαθήμενοι περάσουν "αβρόχοις ποσίν" από τα αγιασμένα χώματα της πατρίδας μας.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Του Σεβ. Νέας Σμύρνης Συμεών

===== 

Η σχέση μας μέ τόν Κύριο, οἱ δεσμοί μας μέ τήν Ἐκκλησία Του, εἶναι πιθανό νά εἶναι ἐντελῶς τυπικοί. Χωρίς οὐσιαστικό περιεχόμενο, χωρίς ἰκμάδα ζωῆς. Κατά συνέπεια, ἡ προτροπή τοῦ Ἀποστόλου νά ντυθοῦμε τόν Χριστό, συνεπάγεται ἡ πίστη μας νά ἀποκτήσει βάθος. Ἡ σχέση μας μέ τόν Σωτήρα Κύριό μας νά γίνει θερμή. Ἡ χριστιανική μας ζωή νά ζωντανέψει.

   

Ο Χριστιανός πού ἔχει πράγματι ντυθεῖ τόν Χριστό, σκέπτεται ὅπως ὁ Χριστός. Ἐπιθυμεῖ ὅ,τι καί ὁ Χριστός. Ὑποτάσσει τό θέλημά του στό ἅγιο θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Προσεύχεται καί παρακαλεῖ καθημερινά: «Γενηθήτω τό θέλημά Σου» (Ματθ. 6,10). Ἀγωνίζεται νά ἀποκτήσει «νοῦν Χριστοῦ» (Ρωμ. 11,34). Νά φρονεῖ «τά τοῦ Θεοῦ» καί ὄχι «τά τῶν ἀνθρώπων» (Ματθ. 16,23).

   

Προτρέποντάς μας ὁ Ἀπόστολος ἐν ὄψει τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς νά ντυθοῦμε τόν Χριστό, ἐννοεῖ ἀκόμη ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀνεξάντλητη πηγή δυνάμεως ἀπό τήν ὁποία οἱ πιστοί ἐνισχυόμαστε γιά νά ἀγωνιστοῦμε στό πνευματικό στάδιο τῆς εὐλογημένης αὐτῆς περιόδου.

   

Δέν ἀγωνιζόμαστε μόνοι, ἀγαπητοί ἀδελφοί. Δίπλα μας στέκεται ὁ Χριστός. Δέν ἀγωνιζόμαστε στηριγμένοι ἀποκλειστικά στίς δικές μας δυνάμεις. Ὁ Χριστός, πού ὡς ἔνδυμα μᾶς περιβάλλει, Ἐκεῖνος μᾶς ἐνδυναμώνει. Διστάζουν μερικοί νά νηστέψουν, προβάλλοντας λόγους ἀδυναμίας. Ἀγνοοῦν ἤ δέν πιστεύουν πώς γιά ὅ,τι οἱ χριστιανοί προσπαθοῦμε νά τηρήσουμε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τό κατορθώνουμε μέ τή δική Του δύναμη. Ἐκεῖνος πού εἶναι τό ἔνδυμα καί ἡ σκέπη μας, μᾶς ἐνισχύει.

«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται!» Δηλαδή: Ὁ στίβος γιά τήν κατάκτηση τῶν ἀρετῶν ἄνοιξε! Ὅλοι μας καλούμαστε νά εἰσέλθουμε στήν εὐλογημένη περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς γιά νά ἀγωνιστοῦμε πνευματικά.

   

Ντυμένοι τόν Χριστό, ὅπως μᾶς προτρέπει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

   

Ὁ Χριστός μας εἶναι ὁ ἀγωνοθέτης. Ἐκεῖνος μᾶς προσκαλεῖ. Κι Ἐκεῖνος θά μᾶς ἐνδυναμώνει. Τόν ἐμπιστευόμαστε μέ τή δύναμη τῆς πίστεώς μας. Καί Τόν ἐπικαλούμαστε μέ ὅλη τή θέρμη τῆς καρδιᾶς μας.

   

Ὁλόθερμη ἡ πατρική μου εὐχή σέ ὅλους σας:

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΦΡΟΝΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΛΟΓΩ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ!!!

Έκλεισε η κυβέρνηση, για μια βδομάδα, τα οδοφράγματα, για να ελέγξει τον κίνδυνο του κορωνοιού και οι αλληλέγγυοι μαζεύτηκαν αντάμα με τους Τούρκους για να τα ανοίξουν.

Είναι επιβεβλημένο να φρουρούν τα οδοφράγματα ισχυρές στρατιωτικές μονάδες, για να τηρείται η τάξη.

Τίποτε πια δεν μας εκπλήττει με το ανθελληνικό κόμμα ΑΚΕΛ που ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για ένα 100% ορθό μέτρο που έλαβε.

Ο τουρκόφιλος που έσπρωξε και χτύπησε εθνοφρουρό εν ώρα καθήκοντος!

Να εφαρμοστεί ο νόμος που προβλέπει φυλάκιση, όπως ζητά ο Σύνδεσμος των αξιωματικών της αστυνομίας.

ΓΡΙΠΠΗ Ή ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ;

ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ!

Σφραγίστε τα σύνορα και αναθέστε την φρούρηση τους στον στρατό. 

Να αυξηθεί ΑΜΕΣΩΣ η στρατιωτική θητεία σε δύο χρόνια, και να ναρκοθετηθεί ολόκληρη η συνοριακή γραμμή με την Τουρκία.

Άμεση επαναπροώθηση οιουδήποτε παραβιάζει τα θαλάσσια μας σύνορα.

Υπάρχουν βέβαια και οι διαφωνούντες όπως δείχνουν οι πιο κάτω φωτογραφίες:

Απλά αγνοήστε τους. Ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της προδοσίας.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ!!!

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΥ!!!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Φως Φαναρίου”:

“Ἡ Μεγάλη Πρωτοσυγκελλία δηλοῖ διά τοῦ παρόντος ὅτι ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης ἡμῶν, τό Σάββατον, 29ην τ.μ. Φεβρουαρίου, καί ὥραν 4:00 μ.μ., θά χοροστατήσῃ κατά τόν Ἑσπερινόν διά νά εὐχαριστήσῃ καί δοξολογήσῃ τόν δωρεοδότην Θεόν ἐπί τῇ ἀγομένῃ τήν ἡμέραν ἐκείνην 80ῇ ἐπετείῳ τῶν γενεθλίων Αὐτοῦ, καλοῦνται δέ οἱ βουλόμενοι ὅπως προφρόνως προσέλθουν καί ἑνώσουν τάς προσευχάς των διά τήν ἄνωθεν ἱκάνωσίν Του εἰς τήν περαιτέρω συνέχισιν τῆς πρωθιεραρχικῆς διακονίας Του πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος.”

Πώς να σχολιάσουμε την αχαρακτήριστη αυτή Ανακοίνωση του Πατριαρχείου;

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εντελώς άκριτα σπεύδει να μιμηθεί όσους νεωτερισμούς και φαινόμενα εκκοσμίκευσης παρατηρούνται στο Βατικανό και στον Προτεσταντικό κόσμο. 

Τα φαινόμενα αυτά, ως γνωστόν, έχουν, επίσης, υιοθετηθεί από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, που ζούσαν υπό κομμουνιστικό καθεστώς στην Ανατολική Ευρώπη.

Οι κομμουνιστές ήθελαν να αποκόψουν τους πιστούς από τον εορτασμό των ονοματηρίων τους για να χτυπήσουν την λαϊκή ευσέβεια και το δέσιμο του λαού με την Εκκλησία και τις παραδόσεις του. Γι’ αυτό πρόβαλαν φορτικά τον εορτασμό των γενεθλίων μια πρακτική εντελώς άγνωστη στην παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Η Αγγλοσαξωνική Δύση (αργότερα και οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες) υιοθέτησαν τον εορτασμό των γενεθλίων. 

Στις χώρες αυτές επικρατεί ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός. Ως εκ τούτου οι άνθρωποι πλέουν μέσα σε ένα ατέρμονα ωκεανό φιλαυτίας και ατομισμού. Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία γι' αυτούς να γιορτάζουν την μέρα που γεννήθηκαν (όντως κοσμοϊστορικό γεγονός!!!), και όχι την ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος του οποίου φέρουν το όνομα.!!!

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, όμως; Για ποιο λόγο υιοθέτησε αυτή την πρακτική;

Προφανώς επειδή, εκτός από οπαδός του πιο απαίσιου συγκρητισμού, είναι ένας βαθύτατα εκκοσμικευμένος και νεωτεριστής Πατριάρχης που γκρεμίζει αιωνόβιες παραδόσεις της Ορθοδοξίας.

Εξ όσων γνωρίζω ο Αθηναγόρας και ο Δημήτριος δεν έφτασαν σε αυτό σημείο του εξευτελισμού να μιμούνται την πρακτική των αιρετικών και των Σλαβικών Εκκλησιών που υιοθέτησαν τα γενέθλια εξαιτίας της αθειστικής στάσης των κομμουνιστικών καθεστώτων.

ΑΚΟΥΝ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΟΙ ΡΩΣΣΟΛΑΓΝΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ;

Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΣΟΛΑΓΝΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Κάποτε ρώτησαν τον Κολοκοτρώνη: 

"Εσύ στρατηγέ μου είναι Αγγλόφιλος; 

Όχι! 

Είσαι τότε Γαλλόφιλος. 

Ούτε! 

Θα είσαι φαίνεται Ρωσσόφιλος. 

Όχι βέβαια! 

Τότε τι είσαι τέλος πάντων; 

Θεόφιλος.!"

Ακούν τι λέγει ο Κολοκοτρώνης οι Ρωσσολάγνοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έβαλαν σε δεύτερη μοίρα τον αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού για να βοηθήσουν τον Πούτιν -όπως οι ίδιοι ανερυθρίαστα ομολογούν- στην διαμάχη του με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, για τον έλεγχο της Ουκρανίας;

Ούτε την Ρωσσία, ούτε τις ΗΠΑ, ούτε την Ευρώπη, ούτε καμία άλλη πολιτική εξουσία δεν στηρίζουν οι χριστιανοί.

Ο πόθος της Ουράνιας Βασιλείας φλογίζει -πρέπει να φλογίζει- την ύπαρξή τους.

Γι' αυτό διεξάγουν αμείλικτο πόλεμο εναντίον των αιρέσεων και δη της παναίρεσης του Οικουμενισμού, που κατατρώει τα σπλάχνα της Εκκλησίας τα τελευταία 120 χρόνια, επειδή αυτό είναι το χρέος τους έναντι του Κυρίου, αλλά και επειδή γνωρίζουν ότι χωρίς ορθόδοξη ομολογία της πίστεως η σωτηρία του ανθρώπου είναι ξεκρέμαστη.

Πρωτοστάτες του Οικουμενισμού είναι δυστυχώς πολλές -οι πλείστες- Ορθόδοξες Εκκλησίες. 

Των οικουμενιστικών εκτρόπων ηγούνται το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Εκκλησία της Ρωσσίας.

Στον έσχατο κίνδυνο που διατρέχει η Ορθοδοξία από την παναίρεση του Οικουμενισμού είναι στραμμένη -πρέπει να είναι στραμμένη η προσοχή μας- και όχι στην διαμάχη της Ρωσσίας με την Δύση για τον έλεγχο της Ουκρανίας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Καιρός ήταν οι Δήμοι της πατρίδας μας να τιμήσουν τους μεγάλους θεολόγους της Εκκλησίας.

Η πιο πάνω φωτογραφία είναι από το Ηράκλειο της Κρήτης.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΝΥΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΩΣΣΙΑΣ ΣΜΟΛΕΝΣΚ ΚΥΡΙΛΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ”

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΝΥΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΩΣΣΙΑΣ ΣΜΟΛΕΝΣΚ ΚΥΡΙΛΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ”

Του Σεβ. Φιλαδελφείας Μελίτωνα

=====

Σεβασμιώτατε,

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον μετά πολλῆς χαρᾶς ἐχαιρέτισε τήν σύγκλησιν τῆς 8ης Παγκοσμίου Συνάξεως τῶν Ρώσσων μέ θέμα «Ἡ Ρωσσία καί ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος», ἀποστεῖλαν καί ἐπίσημον ἀντιπροσωπείαν εἰς αὐτήν…

Παρά ταῦτα καί μετά πολλῆς ὀδύνης εἴδομεν καί ἠκούσαμεν ξενίζοντά τινα κατά τήν προαναφερθεῖσαν Σύναξιν ὑμῶν, ἥκιστα οἰκοδομοῦντα τήν ἐκκλησιαστικήν εἰρήνην καί τήν μεταξύ ἡμῶν ἀγάπην, ἀθεολόγητα ὅλως καί κανονικῶς ἀπαράδεκτα καί ἀστήρικτα, μηδεμίαν δικαίωσιν εὑρίσκοντα οὔτε ἐν τῇ ἱστορίᾳ, οὔτε ἐν τῷ δόγματι, οὔτε ἐν τῇ ἱερᾷ παραδόσει, οὔτε ἐν τῇ συγχρόνῳ πραγματικότητι, οὔτε κἄν ἐν τῇ κοινῇ λογικῇ.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης κ. Ἀλέξιος εἰς τήν εἰσαγωγικήν αὐτοῦ ὁμιλίαν ὑπεγράμμισε τήν ἡγετικήν θέσιν τῆς Ρωσσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς «Κέντρου τῆς Παγκοσμίου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ὑπῃνίχθη τήν διάσπασιν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν θέλησιν τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας νά ἀναλάβῃ τό ἔργον τῆς ἑνότητος τῆς παγκοσμίου Ὀρθοδοξίας. Εἶπε δέ ὅτι ἡ ἔλλειψις τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπηγόρευσε τήν ὀργάνωσιν τῆς περί ἧς ὁ λόγος Συνάξεως, πρός συζήτησιν τῆς Ὀρθοδόξου ἑνότητος…

Ὑμεῖς προσωπικῶς, ἅγιε Σμολένσκ, μόλις ἐλάβετε τόν λόγον ἐτονίσατε ἀπεριφράστως ὅτι «ἡ Ρωσσική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κατέχει de facto ἡγετικήν θέσιν μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν λόγῳ μεγέθους, πνευματικότητος, ἠθικῶν ἀρχῶν, παραδόσεως καί πολιτικῆς ἐπιρροῆς».

Ἀκόμη ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὑμῶν «ἐκφράζει ὅλους τούς Ρώσσους εἰς ὅλον τόν κόσμον, περί τά 350 ἑκατομμύρια (sic)».

Ἀκόμη ὅτι «ἀσκεῖ ἐπιρροήν εἰς ὅλας τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας τῶν Βαλκανίων, καθώς καί εἰς ὅλας τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι εἶναι μειονότητες εἰς ἄλλας χώρας (sic)». Προσέτι ὅτι ὑμεῖς εἶσθε «οἱ κληρονόμοι τῆς πνευματικότητος τοῦ Βυζαντίου».

Ἡ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς ἐτόνισεν ὅτι «μόνον ἡ Ρωσσική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δύναται νά ἡγηθῇ τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος λόγῳ τοῦ πολυεθνικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ρωσσίας. Δι᾽ αὐτόν τόν σκοπόν χρειάζεται ἡ 3η Ὀρθόδοξος Πρωτεύουσα, τήν ὁποίαν εἶχε προφητεύσει ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ».

Ὁ κ. Tubin, περαιτέρω, παρά τῶν προηγουμένων χωρῶν, ἤ μᾶλλον τό παρά πάντων ὑπαινισσόμενον ἀποκαλύπτων, εἶπεν ὅτι πρέπει νά προχωρήσητε «εἰς τήν ἐγκαθίδρυσιν τῆς Γ´ Ρώμης, ἡ ὁποία εἶναι ἱστορική ἀναγκαιότης» (sic), ἐνῷ ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Palestinian Emperial Society ἐτόνισεν ὅτι «ἡ Γ´ Ρώμη – Μόσχα εἶναι ἤδη ἱστορική πραγματικότης» (sic).

Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μητροπολίτου Ὀδησσοῦ, τέλος, π. Milan Gerkas, δέν ἐδίστασε νά τονίσῃ «Ἡ Ρωσσία εἶναι ἡ Γ´ Ρώμη … Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ ἡγέται τῆς Ὀρθοδοξίας καί πρέπει νά τό δείξωμεν».

Τρίτη Ρώμη, Σεβασμιώτατε, δέν ὑπάρχει…Ὑπάρχει μόνον ἡ Παλαιά Ρώμη, ἡ ὁποία, κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Κύριος, ἀπεκόπη τοῦ σώματος τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐπί μίαν σχεδόν ἤδη χιλιετίαν, ἡ ὁποία οὐκ ὀλίγα προβλήματα καί αὐτήν τήν στιγμήν δημιουργεῖ εἰς τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσσίας, τόσον ἐν Οὐκρανίᾳ, ὅσον καί ἐν αὐτῇ τῇ κυρίως Ρωσσίᾳ.

Μετ᾿ αὐτῆς εὑρισκόμεθα εἰς θεολογικόν διάλογον καί εὐχόμεθα νά εὐλογήσῃ ὁ Κύριος νά ἐπανευρεθῶμεν ὁμοῦ εἰς τήν πρό τοῦ 1054 κατάστασιν τῆς ἑνότητος.

Ὑπάρχει καί ἡ Νέα (οὐχί Δευτέρα!) Ρώμη, ἡ Κωνσταντινούπολις, ἡ ὁποία ὠνομάσθη οὕτως, ὡς γνωρίζουν οἱ μελετῶντες Ἱστορίαν, διότι ὁ Μέγας ἐκεῖνος ἐν Βασιλεῦσι καί Ἅγιος Κωνσταντῖνος δέν μετέφερεν εἰς τό Βυζάντιον μόνον τήν πρωτεύουσαν αὐτοῦ, ἀλλ᾿ αὐτήν τήν πόλιν τῆς Ρώμης: Σύγκλητος, προύχοντες, ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων, τῶν τεχνῶν, τοῦ ἐμπορίου, καλλιτέχναι, σοφοί, τό «ἀφρόγαλα» τῆς Ρωμαϊκῆς κοινωνίας, μετεκόμισεν εἰς τήν νέαν Πόλιν.

Ἐν τῇ παλαιᾷ Ρώμῃ ἀπέμειναν οἱ τῆς κατωτέρας τάξεως πολῖται, οἱ πένητες, οἱ ἐπαῖται, αἱ ἱερόδουλοι, οἱ φανατικοί τῆς εἰδωλολατρίας, οἱ κατάδικοι καί τινες τοῦ χύδην ὄχλου.

Ὁ λαός τῆς Ρώμης μετεκόμισεν ἐνταῦθα. Διά τοῦτο ὠνομάσθη νέα Ρώμη ἡ πόλις ἡμῶν, διότι οἱ Ρωμαῖοι ἦλθον καί ἐγκατεστάθησαν ἐνταῦθα καί ἐρριζώθησαν καί παρήγαγον πολιτισμόν. Παρόμοιόν τι δέν συνέβη μετά ταῦτα.

Οἱ Ρωμαῖοι δέν μετεκόμισαν ὁμοθυμαδόν οὐδαμοῦ διά νά δημιουργήσουν μίαν τυχόν νεωτέραν (πολλοῦ γε καί δεῖ Τρίτην!) Ρώμην. Πόθεν, λοιπόν, οἱ λῆροι περί Γ´ Ρώμης-Μόσχας;

Φοβούμεθα ὅτι ἡ ἀνόητος θεωρία περί Γ´ Ρώμης εἶναι ἡ ἀντίστοιχος ἔκδοσις τῆς ψευδο-Κωνσταντινείου δωρεᾶς, τήν ὁποίαν ἐπικαλεῖται δι᾿ ἑαυτήν ἡ ἀρχαία Ρώμη καί, ἀσφαλῶς, ἀναλόγου βαθμοῦ ὕβρις (ὑπό τήν ἀρχαιοελληνικήν τῆς λέξεως ἔννοιαν) καί βλασφημία…

Πέραν ὅμως τούτου, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι τό 451 μ.Χ. ἀνεγνώρισαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως τά ἴσα πρεσβεῖα μέ τά ἀνήκοντα εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρώμης, δέν κατήργησαν τά πρεσβεῖα τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης.

Ἀντιθέτως πρός τήν ἀδελφικήν ταύτην στάσιν τῶν Πατέρων ἐκείνων, τά λεχθέντα ὑφ᾽ ὑμῶν καί ὑπό τῶν ἐκπροσώπων ὑμῶν κατά τό ἐν Μόσχᾳ Συνέδριον σαφῶς διαπνέονται ὑπό τοῦ ἀφιλαδέλφου καί ἀντιχριστιανικοῦ πνεύματος τῆς καταργήσεως τῶν ὑπό τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῆς ὑπερχιλιοχρόνου ἐφαρμογῆς ἀναγνωρισθέντα εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καθήκοντα καί τῆς αὐτογνώμου ἁρπαγῆς αὐτῶν ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας…

Εἶναι φανερόν διά πάντα ψύχραιμον παρατηρητήν ὅτι, ἐάν συνεχισθῇ ἡ ἄφρων αὐτή ἐπιδίωξις ὑμῶν, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θά διασπασθῇ καί ἕν νέον ἐνδορθόδοξον σχίσμα θά παρουσιασθῇ, ἐξ αἰτίας τῶν ἡγεμονικῶν ἐπί τῆς Ἐκκλησίας βλέψεων ὑμῶν…

Ὅθεν παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως, ἀναλογιζόμενοι ὅτι διά τοιούτων λόγων καί ἐνεργειῶν ὁδηγεῖτε ἀφεύκτως τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν εἰς νέον σχίσμα ὀδυνηρότερον τοῦ ἐν ἔτει 1054 συντελεσθέντος, παύσητε τοῦ λοιποῦ σπείροντες ἀνέμους, διότι θά θερίσωμεν ἀναποφεύκτως θυέλλας.

Τό ὅραμα τῆς μεγαλυτέρας συσφίγξεως τῶν δεσμῶν μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διακατέχει, βεβαίως, καί ἡμᾶς.

Ἀλλ᾽ ἡ ὑφ᾽ ὑμῶν χρησιμοποίησις τοῦ ὡραίου ὁράματος τούτου διά τήν ἐπίτευξιν τοῦ ἰδιοτελοῦς σκοποῦ τῆς ἀναδείξεως τῆς ὑμετέρας Ἐκκλησίας εἰς τρίτην Ρώμην (μή ὑπαρξάσης ποτέ δευτέρας), ὁδηγεῖ ἀφεύκτως καί ἀναποδράστως τήν ὑμετέραν Ἐκκλησίαν εἰς κοσμικήν κατάπτωσιν καί τήν ὅλην Ἐκκλησίαν εἰς ἐπικινδύνους περιπετείας.

Ἀσφαλῶς ὅλα τά πονηρά πνεύματα ὁμοψύχως θά συνδράμουν ὑμᾶς εἰς τήν ἐπίτευξιν τοῦ μεγίστου τούτου κακοῦ.

Ἀλλά τό Πανάγιον Πνεῦμα οὐδόλως θά συνευδοκήσῃ εἰς τήν νέαν ταύτην διάσπασιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

ΠΗΓΗ:

Ιστοσελίδα "Ρομφαία"

ΕΓΝΩΣΜΕΝΟΣ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ!!!

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. Κ. ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. Κ. ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Εντελώς απροσδόκητη η παρέμβαση του Καθηγητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου κ. Κ. Κυριαζόπουλου για το Ρωσσοκίνητο Συνέδριο της ανομίας του Αμμάν.

Βεβαίως ο κ. Καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου, ως εκ της φύσεως του αντικειμένου του, είναι άριστος γνώστης των Ιερών Κανόνων, σε αντίθεση με τους Ρωσσολάγνους Ουκρανομάχους σχισματίκλες, οι οποίοι θέλουν να πείσουν για τις έωλες θέσεις τους, ενώ αγνοούν σε βαθμό κακουργήματος το Κανονικό Δίκαιο.

Η μεγάλη έκπληξη της παρέμβασης αφορά το γεγονός ότι ο κ. Κυριαζόπουλος δεν μπορεί να θεωρηθεί κατά καμμία έννοια φίλος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ή των άλλων Φαναριωτών.

Το ακριβώς αντίθετο είναι τοις πάσιν γνωστό! Είναι σφορδρός αντιοικουμενιστής και έχει καταστήσει τις θέσεις του ευρέως γνωστές κατ’ επανάληψη πάλαι τε και επ' εσχάτων.

Η συνείδησή του, όμως, ως ορθόδοξου χριστιανού, αλλά και ως ειδικού Καθηγητού του Εκκλησιαστικού Δικαίου, δεν του επιτρέπει να σιωπήσει για όσα αντικανονικά και απαράδεκτα συνέβησαν στο Συνέδριο της ανομίας του Αμμάν, το οποίο κατ’ επίφαση μεν συνεκλήθη για να συζητήσει το Ουκρανικό. 

Στην πραγματικότητα, όμως, σε ένα και μόνο αποσκοπούσε: Στην υφαρπαγή της πρωτοκαθεδρίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας από το Πατριαρχείο της Ρωσσίας είτε αμέσως, είτε έμμεσα, με την απόδοση της πρωτοκαθεδρίας στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων, η οποία τώρα ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την Ρωσσία και η οποία στο εγγύς μέλλον μπορεί να ελεγχθεί σε απόλυτο βαθμό.

Προσυπογράφω δι’ αμφοτέρων των χειρών τις θέσεις του κ. Κυριαζόπουλου, οι οποίες ελπίζω να ήγειραν εκ του βαθέος ύπνου το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο τυρβάζει και μεριμνά, επί καθημερινής βάσεως, για την εμπέδωση της παναίρεσης του Οικουμενισμού και όχι για την ενότητα και την αλήθεια της Εκκλησίας.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ ΗΛΕΙΑΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ  ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ ΗΛΕΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στην ιστοσελίδα “Ρομφαία”, τις ακόλουθες απίστευτες δηλώσεις που έκανε ο Σεβ. Ηλείας Γερμανός σε συλλαλητήριο: 

“Μου είπε ο Χριστός να πω στον Μητσοτάκη να φτιάξει τον δρόμο Πάτρας-Πύργου.”

Η αποκάλυψη του “θαύματος” έγινε κατά την διάρκεια του συλλαλητηρίου στο Βουπράσιο σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της κυβέρνησης να ακυρώσει τις έτοιμες εργολαβίες για την κατασκευή του δρόμου.”

Προφανώς ήρθε η ώρα να αποχωρήσετε Σεβασμιώτατε!

Το ποίμνιο της Εκκλησίας δεν σηκώνει και άλλες αδέσποτες Δεσποτικές κοτσάνες περιβεβλημένες με τον μανδύα της Θεομπαιξίας.

Εκτός και αν πρόκειται για γεροντική άνοια, οπότε η παραίτηση σας καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ

Του κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου
Καθηγητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου

=====

Το κοινό ανακοινωθέν της δήθεν «Αδελφικής Συνάντησης του Αμμάν» δεν έχει καμία σημασία, ούτε η φαινομενική αναγνώριση των προνομίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τη δεύτερη επιστολή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, η παραδόθηκε από αντιπροσωπεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στον Οικουμενικό Πατριάρχη και τα μέλη της Πατριαρχικής Συνόδου λίγες ημέρες πριν την έναρξη αυτής της «Συνάντησης».

Σημασία έχει η δήλωση της 26-2-2020 του Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας ("https://www.romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-mosxas/35490-bolokolamsk-uparxoun-polla-zitimata-pou-den-exoun-epiluthei") γι’ αυτήν την Συνάντηση.

Από τη δήλωσή του αυτή του Βολοκολάμσκ προκύπτουν οι ακόλουθες κατευθύνσεις πολιτικής διορθόδοξων σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας και γεωστρατηγικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας:

1.) Να παραμεριστεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο από τη πρώτη θέση στα δίπτυχα των Ορθόδοξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

Αυτή η πρώτη κατεύθυνση πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας αναδύεται σαφώς από τη δήλωση του Βολοκολάμσκ κατά την οποία «υπάρχουν πολλά ζητήματα στην ημερήσια διάταξη τα οποία δεν έχουν λυθεί, λόγω του ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχει περάσει στην αυτοαπομόνωση».

Το απόσπασμα αυτό της δήλωσής του δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Διότι στη Συνάντηση του Αμμάν συμμετείχαν μόνον οι Προκαθήμενοι των Εκκλησιών των Ιεροσολύμων, της Ρωσίας, της Σερβίας, της Τσεχίας – Σλοβακίας, και αντιπροσωπείες των Εκκλησιών της Ρουμανίας και της Πολωνίας.

Τούτο σημαίνει ότι με το Πατριαρχείο Μόσχας συντάσσονται μόνον το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείο της Σερβίας και η Εκκλησία Τσεχίας – Σλοβακίας, δεδομένου ότι εκπροσωπήθηκαν σε επίπεδο Προκαθημένων τους.

Το Πατριαρχείο Ρουμανίας και η Εκκλησία Πολωνίας παρουσιάζουν μια διψυχία, έχοντας το ένα μέρος της διάθεσής τους προσανατολισμένο στο Πατριαρχείο Μόσχας και το άλλο μέρος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεδομένου ότι εκπροσωπήθηκαν μόνο σε επίπεδο μητροπολιτικό.

Οι λοιπές επτά Αυτοκέφαλες Εκκλησίες συντάσσονται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως και η μέχρι τώρα αναγνωριζόμενη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και την Εκκλησία της Ελλάδος Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

2.) Να ηγείται τυπικά των Πανορθόδοξων Συνόδων ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων και ουσιαστικά ο Πατριάρχης Μόσχας.

Αυτή η δεύτερη κατεύθυνση πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας αναδύεται σαφώς από τη δήλωση του Βολοκολάμσκ κατά την οποία «ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων συγκέντρωσε εδώ τους Προκαθημένους και τους αντιπροσώπους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών».

Μετά τη συνεννόησή του με το Πατριαρχείο Μόσχας και τον Πρόεδρο της Ρωσίας στη Μόσχα το Νοέμβριο 2019, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσκάλεσε τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες στο Αμμάν, με παράκαμψη και χωρίς συνεννόηση με του πρωτόθρονου Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Η δήλωση αυτή του Βολοκολάμσκ είναι ανακριβής, διότι στην πρόσκληση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων δεν ανταποκρίθηκαν όλοι, αλλά μόνον μια μειοψηφία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

3.) Σταδιακή προσέλκυση και άλλων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών στην σχεδιαζόμενη Πανορθόδοξη Σύνοδο υπό την τυπική ηγεσία του Πατριαρχείου Ιεοσολύμων και υπό την ουσιαστική ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας.

Αυτή η τρίτη κατεύθυνση πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας αναδύεται σαφώς από τη δήλωση του Βολοκολάμσκ κατά την οποία «αν συνεχιστεί η διαδικασία των διο-ορθόδοξων διαβουλεύσεων, τότε και άλλες Εκκλησίες θα συμμετάσχουν, καθώς δεν υπάρχει πλέον εναλλακτική διαδικασία».

Από τη δήλωση αυτή του Βολοκολάμσκ προκύπτει, εκτός από την πρόθεση του Πατριαρχείου Μόσχας για προσέλκυση και άλλων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών σε μια σχεδιαζόμενη από το Πατριαρχείο Μόσχας Πανορθόδοξη Σύνοδο υπό την τυπική ηγεσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και υπό την ουσιαστική ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας, και η απαξίωση του ίδιου Πατριαρχείου Μόσχας στις Πανορθόδοξες Συνόδους υπό την ηγεσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο έχει πρεσβεία τιμής στα δίπτυχα των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

4.) Θεσμοθέτηση της Πανορθόδοξης Συνόδου υπό την τυπική ηγεσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και υπό την ουσιαστική ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας.

Αυτή η τέταρτη κατεύθυνση πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας αναδύεται σαφώς από τη δήλωση του Βολοκολάμσκ κατά την οποία «Αυτή είναι η πρώτη συνάντηση και θα ακολουθήσουν κι άλλες, όπου θα συζητήσουμε αυτά τα θέματα μέχρι να τα λύσουμε… Υπάρχει μία γενική αίσθηση ότι οι Εκκλησίες θέλουν να έχουν κάποια πλατφόρμα για να συζητήσουν ζητήματα ζωτικής σημασίας, καθώς η πρώην πλατφόρμα, υπό την ηγεσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, έχει χάσει το νόημά της». 

Από τη δήλωση αυτή του Βολοκολάμσκ προκύπτει ότι ο σκοπός των δήθεν «Αδελφικών Συναντήσεων» τύπου Αμμάν είναι η θεσμοθέτηση μιας Πανορθόδοξης Συνόδου υπό την τυπική ηγεσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ως δήθεν «Μητέρας Εκκλησίας» - την ιδιότητα αυτή του οποίου οψίμως, δηλαδή ύστερα από 2.000 χρόνια, θυμήθηκαν - η οποία έχει την τέταρτη θέση στα πρεσβεία τιμής, αλλά υπό την ουσιαστική ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας.

Η σκοπιμότητα αυτή του Πατριαρχείου Μόσχας εμφανίζεται από τον Βολοκολάμσκ ως δήθεν «γενική αίσθηση ότι οι Εκκλησίες θέλουν να έχουν κάποια πλατφόρμα για να συζητήσουν ζητήματα ζωτικής σημασίας».

Η ίδια σκοπιμότητα αιτιολογείται από τη στοχοθεσία του ίδιου Πατριαρχείου Μόσχας για την αντικατάσταση της ηγεσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου την οποία έχει με βάση τους Ιερούς Κανόνες στην Ορθόδοξη Εκκλησία, από την τυπική ηγεσία της δήθεν «Μητέρας Εκκλησίας», δηλαδή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, και από την ουσιαστική ηγεσία του Πατριαρχείου Μόσχας, με τη φράση του Βολοκολάμσκ «η πρώην πλατφόρμα, υπό την ηγεσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, έχει χάσει το νόημά της».

Ως γνωστόν, το Πατριαρχείο Μόσχας διαθέτει πακτωλό χρημάτων και την υποστήριξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για την επιδίωξη των σκοπών της θρησκευτικής και πολιτικής γεωστρατηγικής τους.

Η Ρωσική Ομοσπονδία χρησιμοποιεί το Πατριαρχείο Μόσχας ως μέσο άσκησης γεωστρατηγικής επιρροής στις χώρες με επικρατούσα Ορθόδοξη πληθυσμιακή πλειονότητα.

Και το Πατριαρχείο Μόσχας επιχειρεί τη διάσπαση των εσωτερικών μετώπων των ποιμένων και των πιστών των λοιπών Αυτοκέφαλων Εκκλησιών με τη χρήση της ψευδο-θεολογικής και ψευδο-κανονικής προπαγάνδας 

α.) του δήθεν εξακολουθούντος «σχίσματος των σχισματικών αναθεματισμένων (του Φιλαρέτου) και αχειροτόνητων (του Μακαρίου)», το οποίο εκείνο προκάλεσε και διαιωνίζει με τη διαχρονική θρησκευτική και πολιτική γεωστρατηγική του, και

β.) της δήθεν κοινωνίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το δήθεν εξακολουθούν «σχίσμα» αυτό.

Σημειωτέον ότι το Πατριαρχείο Μόσχας, μέσω αρθρογράφων του ή απευθείας, δεν μπόρεσε να απαντήσει επαρκώς στα επιχειρήματά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μέσω αρθρογράφων του ή απευθείας, για τη δικαιοδοσία του πρωτόθρονου Πατριαρχείου στην Ουκρανία, με βάση τα έγγραφα του 1686 από το Ιστορικό Αρχείο της Ρωσίας και με βάση τους Ιερούς Κανόνες οι οποίοι δεν προβλέπουν την παραγραφή πατριαρχικών δικαιοδοσιών, αλλά μόνον επισκοπικών δικαιοδοσιών σε ενορίες χωριών που βρίσκονται στα όριά τους, όταν συμπληρωθούν τριάντα χρόνια από την αυθαίρετη κατάληψή τους από πλησιόχωρο επίσκοπο.

Από τη σύγκριση των εκατέρωθεν επιχειρημάτων προέκυψε ότι το Πατριαρχείο Μόσχας διέπραξε το κανονικό αδίκημα της εισπήδησης στην Ουκρανία, η οποία αποτελεί κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μέσω της παραβίασης των όρων της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης του 1686 του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

5.) Εκτός ορίων εκκλησιαστικής και κοσμικής ηθικής προπαγάνδα του Πατριαρχείου Μόσχας για την αμφισβήτηση της ηγεσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου την οποία έχει με βάση του Ιερούς Κανόνες, εμφανίζοντάς το παραπλανητικά ως δήθεν πηγή δημιουργίας προβλημάτων στις διορθόδοξες σχέσεις και ειδικότερα ότι δήθεν κοινωνεί με «ακοινώνητους σχισματικούς της Ουκρανίας», δηλαδή τα μέλη της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, την οποία μέχρι στιγμής αναγνωρίζουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το δευτερόθρονο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και τη Εκκλησία της Ελλάδος.

Αυτή η πέμπτη κατεύθυνση πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας αναδύεται σαφώς από τη δήλωση του Βολοκολάμσκ κατά την οποία «(ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, αφού η Ιεραρχία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στη διαχρονική της πολιτική της αμφισβήτησης της ιεραρχικής τάξης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποφεύγει να αποκαλεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως Οικουμενικό Πατριάρχη, αλλά τον αποκαλεί ως Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, και μάλιστα μερικοί αρθρογράφοι του περιφρονητικά ως Πατριάρχη της Ινστανμπούλ) δεν μπορεί πλέον να βοηθήσει στην επίλυση της σύγκρουσης που δημιούργησε ο ίδιος. Είναι κομμάτι της διαμάχης. Έτσι, είναι απαραίτητο για όλους μας να λύσουμε τα προβλήματα που δημιουργούνται από εκείνον».

Τα μέλη της Ορθόδοξης Ουκρανικής Εκκλησίας θεωρούνται από το Πατριαρχείο Μόσχας ως δήθεν «σχισματικοί», υπό το πρίσμα και για την πραγμάτωση της πολιτικο-θρησκευτικής του θεωρίας και ιδεολογίας της ενότητας τριπλής Ρωσίας, της Μεγάλης Ρωσίας (Ρωσικής Ομοσπονδίας), της Μικρής Ρωσίας (Ουκρανίας) και της Λευκής Ρωσίας (Λευκορωσίας), δεδομένου ότι η ίδια Αυτοκέφαλη Εκκλησία δεν είναι φιλορωσική, αλλά φιλοδυτική από πλευράς προσανατολισμού της Ουκρανίας στον πολιτικό, γεωστρατηγικό και στρατιωτικό τομέα.

Η θεωρία και ιδεολογία αυτή έχει κατ’ επέκταση ως σκοπούς την ανάληψη της ηγεσίας του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τη δημιουργία γεωστρατηγικού τόξου ορθόδοξων χωρών υπό την ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Κατόπιν των ανωτέρω, και προς ανάσχεση της φατρίας των τεσσάρων (4) Προκαθημένων, Ιεροσολύμων, Μόσχας, Σερβίας και Τσεχίας-Σλοβακίας και της πολιτικής του Πατριαρχείου Μόσχας, την οποία, όπως φαίνεται από το αρχικό της στάδιο, εκτελεί το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για αντικατάσταση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την ηγεσία Πανορθόδοξης Συνόδου την οποία έχει με βάση τους Ιερούς Κανόνες, απαιτείται η άμεση σύγκληση είτε της κανονικής Πανορθόδοξης Συνόδου είτε της κανονικής Συνόδου των Προκαθημένων από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με ημερήσια διάταξη την οποία εκείνο, με τη σοφή του κρίση, μπορεί να καθορίσει.

Στην ημερήσια αυτή διάταξη, πάντως, πρέπει ενημερωτικά να αντιπαραβληθούν τα κανονικά επιχειρήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εκείνα του Πατριαρχείου Μόσχας, όπως αυτά διατυπώθηκαν από εκατέρωθεν συνοδικές αποφάσεις και δηλώσεις και από κείμενα αρθρογράφων τους.

Στην Πανορθόδοξη Σύνοδο υπό την κανονική ηγεσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν πρέπει να κληθούν οι παραπάνω τέσσερις Προκαθήμενοι, οι οποίοι είναι σαφές ότι διέπραξαν απόπειρα φατρίας σε βάρος της ιεραρχικής τάξης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εκτός αν προβούν σε δημόσιες δηλώσεις ειλικρινούς μετάνοιάς τους.

ΠΗΓΗ:

Ιστοσελίδα “Ρομφαία”